Wanneer.


Een volgende vraag is waarom duurt de terugkomst of samenvoeging van Efraïm zolang?




Nu kom ik op een punt waarop ik een tijd-indicatie wil geven en u misschien zult afhaken maar toch wil ik het laten zien hoe dit er uit ziet. Wel in Ezech.4 staat dat het huis Israël 390 jaar straf krijgt en Juda 40 extra. Vers 4-6 En gij, ga op uw linkerzijde liggen en leg daarop de ongerechtigheid van het huis Israëls; naar het getal der dagen dat gij daarop liggen zult, zult gij hun ongerechtigheid dragen. En Ik leg u de jaren van hun ongerechtigheid op, naar het getal der dagen: driehonderd en negentig dagen. Zo zult gij de ongerechtigheid van het huis Israëls dragen. Als gij dit hebt volbracht, zult gij opnieuw gaan liggen, op uw rechterzijde; dan zult gij de ongerechtigheid dragen van het huis van Juda: veertig dagen; voor elk jaar leg Ik u een dag op.

Dit zijn geen symbolische getallen maar werkelijke straftijden. Wat is er gebeurd 390 jaar na de deportatie? De verwoesting van Jeruzalem maar dat heeft niets te doen met de tien stammen, dus moet er iets anders zijn. Nu staat er in Leviticus ; “dat het volk, dat niet wil luisteren 7 maal zal worden gestraft”. Lev. 26:18 e.v. 7 maal 390 jaar is 2730 jaar. Maar ook zegt G’d in Jer. 16:18 “dat hij de zonde dubbel zal vergelden”. De zonde van het niet houden van de Tora die zonde alleen door Efraïm (Jerobeam, Omri en daarna) was bedreven, dat is dus een dubbele tijd van 780 jaar.

Tellen we dit laatste vanaf de tijd van hun verdrijving, dan komen we aan de tijd dat de Evangelie naar de volken gaat. In deze periode gaat Paulus er op uit om aan de heidenen het goede nieuws te brengen. Het goede nieuws gaat ook naar Efraïm. Die periode is dus ten einde. Efraïm waar de profeet Hosea had gezegd: “Maar Ik ben de Heer uw G’d van het land Egypte af; een G’d nevens mij kent gij niet en een verlosser buiten mij is er niet”. Hosea 13:4. In de laatste verzen van hfst. 13 van het boek Hosea vraagt G’d of Hij Efraïm zal bevrijden van het dodenrijk.
Eerst niet maar in hfst. 14 dan wil G’d Efraïm genezen, zodat de apostel Paulus kan schrijven in de 1e Cor. brief 15:55. “Dood waar is uw overwinning? Dood waar is uw prikkel? De overwinning is in de verlosser”.

Is de tijd van Efraïm voorbij? Voor de hele periode van 7 maal 390 is 2730 jaar, in deze hele tijd is een niet-volk, (Lo-Ammi ) geworden tot G’ds volk (Ammi.) Wanneer ging Efraïm in ballingschap als vazalstaat van Assur? Dat gebeurde in 734 voor onze jaartelling en in 721 werd het vernietigd. Als we van 2730 jaar 734 of 721 jaar aftrekken, dan komen we op 1997 of 2009. De tijd is voorbij, nu moet Efraïm weer bij Juda komen. De tijd dat de profetie uit Ezech. 34 in vervulling gaat, blijft niet lang meer uit. Tussen deze twee tijdstippen ligt het einde van Efraïms straf. Hiermee geef ik geen indicatie aan wanneer de Here terug komt. Alleen maar wanneer deze tijd voorbij is.

()

Ook zijn al onze berekeningen onvolkomen en Hij is bij machte uit te stellen of te versnellen maar wel willen we daarmee aangeven dat er een eind komt aan de straf van Efraïm en dat we echt in het laatst der dagen zijn aangekomen. Er is echter nog meer aan de hand. Na de hemelvaart was daar het huis van Juda met de tempel, priesters en de offers en later ook het rabbinale jodendom met de wet, de feesten en de traditie. Daarnaast de gemeente met de eredienst en het leven in de genade. Dit duurde zo’n 1900 jaar. In die tijd ontdekken joden Yeshua als de Messias, en die het ontdekken leggen hun joodse traditie af en gaan op in het christendom. Dat zijn er zoveel dat een rabbijn onlangs klaagde dat het volk Israël zo klein was omdat er te veel joden waren geassimileerd. Dat de tijd van de twee huizen ten eind loopt zien we aan de toevoeging vandaag de dag van aan de honderdduizenden over de wereld die komen uit het huis van Juda.

Na de jaren "70 komen er joden die Yeshua aannemen; maar niet hun joods identiteit afleggen. Ze willen de Tora en de feesten van Israël blijven volgen samen met het nieuwe geloof in Yeshua. Messias belijdende joden. Verder komen er ook onder de christenen steeds meer mensen tot de overtuiging dat de Tora en de feesten wel degelijk waarde hebben voor de christen en die tot de overtuiging komen dat we een deel van Israël zijn. Niet van Juda maar van Efraïm en zo bestaan de beide huizen voor het aangezicht van G’d. En degene die dat alles weer samen zal brengen is onze Hogepriester en Koning “Yeshua”.

Als Yeshua komt dan is er een groot welkom. Gezegend Hij die komt in de Naam van onze Vader. Vijanden zullen Hem niet verwelkomen, alleen diegene die Hem lief hebben. Niet meer katholiek, gereformeerd, baptist of de charismatische mensen, al die verdeeldheid, dat alles is weg, maar alleen zij die Hem hebben aangenomen als Heer en Verlosser, zullen daar zijn.
En Jes. zegt dan nog in hfst. 56:3; “En de buitenlander die zich bij den Heer heeft aangesloten zegge niet: Onverbiddelijk zal de Heer mij van zijn volk afscheiden--noch zegge de ontmande: Zie,ik ben slechts een verdorde boom” , (Lei.) En Hosea zegt in het naschrift. “Wie wijs is geeft op deze dingen acht; wie verstandig is erkenne ze. Want de wegen des heren zijn recht: rechtvaardigen wandelen daarop, maar overtreders struikelen er”.(NBG)

Het plan van G’d en zijn beloften zijn groots, groter dan de mens kan bevatten en ook de liefde en laten we niet te snel klaar staan met het dreigen van straf en hel maar veel meer de grote liefde van G’d voor de mensheid laten zien en dat Hij alles wil doen om ons in het Vaderhuis binnen te laten. Geprezen zij de Heer die eeuwig leeft. Als het Hemelse Jeruzalem nederdaalt dan zijn daar 12 poorten met elke poort de naam van een stam ze zijn niet verdwenen alleen verborgen en komen weer tevoorschijn.

Twee huizen (Jes. 8:14; Jer. 31:31-33; Hebr. 8:8-10)
Twee naties (Ezech. 35:10)
Twee zusters (Ezech. 23:2-4)
Twee houten (Ezech. 37:15-28)
Twee lampen (Openb. 11:3-4)
Twee cherubims (Ex. 25:18-20)
Twee getuigen (Openb. 11:3-4)
Twee olijfbomen (Zach. 4:11-14; Jer. 11:10, 16-17; 2:18,21; Rom. 11; Openb. 11:4)
Twee bazuinen (Num. 10:2-3)