De echte reden waarom Arabieren in Israël niet in 'Palestina' willen leven

De Arabische burgers van Israël, die bijna twee miljoen mensen tellen, zijn in de ban van het plan van de Amerikaanse president Donald Trump voor de vrede in het Midden-Oosten, waarin wordt voorgesteld een aantal van hun gemeenschappen op te nemen in een toekomstige Palestijnse staat. Sinds de onthulling van het plan hebben duizenden Arabieren gedemonstreerd om te laten zien dat zij het idee om hen onder de soevereiniteit van een Palestijnse staat te plaatsen, afwijzen.

Het plan "Peace to Prosperity" van Trump Bron: stelt plannen voor van landruil, die zowel bewoonde als onbewoonde gebieden zouden kunnen omvatten. Het stelt voor dat het zogenaamde Driehoeksgebied in Israël, dat bestaat uit verschillende Arabische gemeenschappen "die zich grotendeels zelf identificeren als Palestijns, deel gaan uitmaken van de staat Palestina". Het plan wijst erop dat de Arabische gemeenschappen "oorspronkelijk waren aangewezen om onder Jordaanse controle te vallen tijdens de onderhandelingen over de wapenstilstand van 1949, maar uiteindelijk door Israël werden behouden om militaire redenen die sindsdien zijn afgezwakt".

Waarom zijn de 250.000 Arabische Israëli's die in de Driehoek wonen sterk gekant tegen het idee om deel uit te maken van een Palestijnse staat?

De belangrijkste reden waarom de Arabieren in Israël bang zijn om Palestijnse burgers te worden is omdat ze weten dat de Palestijnse staat allesbehalve democratisch zal zijn. Veel Arabische burgers van Israël zien hoe Palestijnen die onder de Palestijnse Autoriteit (PA) leven op de Westelijke Jordaanoever en onder Hamas in de Gazastrook dagelijks worden onderworpen aan schendingen van de mensenrechten.

In Israël nemen Arabische burgers deel aan de algemene verkiezingen en hebben ze hun eigen vertegenwoordigers in de Knesset. Op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook zijn de Palestijnen sinds januari 2006 verstoken van vrije en eerlijke verkiezingen.

De voortdurende machtsstrijd tussen de PA en Hamas heeft de Palestijnen het recht ontnomen om te stemmen voor nieuwe leden van hun parlement, de Palestijnse Wetgevende Raad (PLC). Bovendien hebben de Palestijnen sinds januari 2005, toen Mahmoud Abbas voor een termijn van vier jaar werd gekozen, geen recht meer gehad om op een nieuwe president te stemmen. Vorige maand ging Abbas het 16e jaar van dezelfde termijn in.

In het licht van het voortdurende geschil tussen de PA en Hamas blijven de vooruitzichten op het houden van nieuwe presidents- of parlementsverkiezingen nihil.

Terwijl de Palestijnen geen functionerend parlement hebben gehad sinds 2007, toen Hamas de controle over de Gazastrook met geweld overnam na de omverwerping van het PA-regime van Abbas, blijven de Arabische burgers van Israël zich verkiesbaar stellen voor de Knesset. De huidige Knesset heeft 14 Arabische parlementsleden.

Afgezien van de kwestie over de verkiezingen maken de Arabische burgers van Israël zich echter vooral zorgen over het feit dat ze in een Palestijnse staat moeten leven die de openbare vrijheden, waaronder de vrijheid van meningsuiting en de media, onderdrukt.

Er gaat nauwelijks een dag voorbij dat de Arabische burgers van Israël niet horen over de harde omstandigheden waarmee de Palestijnen onder de PA op de Westelijke Jordaanoever en Hamas in de Gazastrook te maken hebben. Palestijnse journalisten, mensenrechtenactivisten, politieke activisten en universiteitsstudenten zijn regelmatig het doelwit van de PA en Hamas.

Uit een recent rapport van het op de Westelijke Jordaanoever gevestigde 'Committee of the Families of Political Prisoners' bleek dat de veiligheidstroepen van de PA de afgelopen maanden tientallen universiteitsstudenten hebben gearresteerd vanwege hun politieke activiteiten. Het rapport documenteerde ten minste 619 schendingen tegen universiteitsstudenten door de veiligheidstroepen van de PA in de afgelopen twee jaar.

Arabische studenten die burgers van Israël zijn, zijn ondertussen vrij om protesten te houden op de campussen daar zonder dat ze zich zorgen hoeven te maken dat ze worden gearresteerd of gedagvaard voor ondervraging. Vorige week demonstreerden Arabische studenten aan de universiteit van Tel Aviv bijvoorbeeld tegen het Trump-plan, door te zingen: "Palestina is Arabisch, van de rivier [Jordaan] tot aan de [Middellandse] zee".

Palestijnse Arabische universiteitsstudenten, die geen burgers van Israël zijn en die in de Palestijnse gebieden van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook wonen, kunnen echter alleen maar jaloers zijn op de Arabische Israëlische studenten die vrij zijn om politieke activiteiten op de campus te houden. Een ander recentelijk gepubliceerd rapport onthulde dat verschillende studenten die door de PA-veiligheidstroepen zijn gearresteerd, op brute wijze zijn gemarteld. De meeste arrestaties vonden plaats aan de universiteit van An-Najah, de grootste universiteit in de stad Nablus op de Westelijke Jordaanoever, volgens het rapport.

De Palestijnse studenten die in de Gazastrook onder Hamas wonen, waar vrijwel iedereen Arabier is en geen burger van Israël, hebben het niet beter gedaan. De veiligheidstroepen van Hamas hebben regelmatig universiteitscampussen overvallen en studenten en docenten gearresteerd vanwege hun politieke activiteiten. Een van de campussen die regelmatig het doelwit is van Hamas is de Al-Azhar-universiteit in Gaza-stad. In november 2019 hebben de veiligheidstroepen van Hamas ook een inval gedaan op de Palestijnse Universiteit in het noorden van de Gazastrook en verschillende studenten gearresteerd die zich voorbereidden op een politieke bijeenkomst op de campus.

Terwijl in Israël de Arabische burgers vrij zijn om de Israëlische regering en leiders te bekritiseren, zitten de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook die zich uitspreken tegen de PA of Hamas vaak achter de tralies.

Op de Westelijke Jordaanoever kan bijvoorbeeld een professor die het aandurft om Abbas te bekritiseren, enkele dagen in de gevangenis laten belanden. Professor Abdel Sattar Qassem, een uitgesproken criticus van Abbas, werd in 2016 beschuldigd van het "beledigen" van Abbas en werd enkele dagen vastgehouden. De Palestijnse journalist Majdoleen Hassouneh werd ook beschuldigd van het "beledigen" van Abbas op Facebook.

In de Gazastrook heeft Hamas de afgelopen jaren honderden politieke tegenstanders gearresteerd. Zelfs Palestijnse komieken die sarcastische opmerkingen maken over Hamas zijn regelmatig het doelwit geworden van het hardhandig optreden van Hamas tegen de vrijheid van meningsuiting. Onlangs hebben de veiligheidstroepen van Hamas komiek Adel Mashoukhi gearresteerd nadat hij een video op sociale media had gepost waarin hij de spot dreef met de elektriciteitscrisis in de Gazastrook.

Het is dan ook geen wonder dat de Arabische burgers van Israël zich grote zorgen maken over het vooruitzicht om in een Palestijnse staat te leven die door de PA en Hamas wordt gecontroleerd in het kader van een mogelijke overdracht van land. Deze Arabische burgers van Israël weten dat ze, zodra ze burgers van een Palestijnse staat zijn geworden, hetzelfde lot zullen ondergaan als de Palestijnen die onder de PA en Hamas leven. Sommige leiders van de Arabische gemeenschap in Israël noemen het idee om onder een Palestijnse staat te moeten leven zelfs een "nachtmerrie die niet kan worden uitgevoerd".

De protesten van de Arabische Israëliërs worden gezien als een boodschap aan de wereld dat ze liever in Israël blijven wonen en niet onder een andere Arabische dictatuur. Uit een onderzoek van het Israel Democracy Institute in 2017 blijkt dat 66% van de Arabische Israëli's de algehele situatie in Israël als "goed" of "zeer goed" ziet.

In een andere peiling, uitgevoerd door professor Sami Samuha van de Universiteit van Haifa, gaf 68,3% van de Arabische burgers van Israël aan dat ze liever in Israël wonen dan in andere landen. Samuha zei dat er onder de Arabische burgers, "een erkenning is van het gemak, de vrijheid en de stabiliteit in de staat Israël".

"In Israël zijn er veel voordelen en een moderne manier van leven, evenals economische en politieke stabiliteit. Je kunt het leven van Arabieren in Israël niet vergelijken met dat van Arabieren in Palestina, Libanon of Egypte. Er is ook het element dat er in Israël geen sprake is van een Islamitische overname."

Wat de Arabische burgers van Israël nu nodig hebben is om nieuwe leiders te kiezen die het samenleven van Arabieren en Joden in Israël bevorderen, en zich niet bezig te houden met anti-Israëlische retoriek en acties.

Sommige leiders van de Arabische burgers van Israël, met name een aantal leden van de Knesset, hebben tegen de belangen van hun kiezers in gehandeld. Het is bijna alsof deze vermeende leiders de PA en Hamas vertegenwoordigen in plaats van de Arabische Israëli's die op hen hebben gestemd, in de hoop dat ze zouden werken aan het oplossen van problemen waarmee hun gemeenschappen worden geconfronteerd, zoals werkloosheid.

De Arabische burgers van Israël hebben echte leiders nodig die hen naar behoren vertegenwoordigen in de Knesset, en bruggen bouwen met de Joden - en niet vernietigen. Laat de protesten in de straten van de Arabische Israëlische gemeenschappen tegen de toetreding tot een Palestijnse staat dienen als een eerlijke waarschuwing aan de Israëlische Arabische leiders: sta achter uw volk, of ga uit de weg.

Khaled Abu Toameh, een bekroonde journalist uit Jeruzalem, is een Shillman Journalism Fellow van het Gatestone Institute.