www.wimjongman.nl

(homepagina)

Het bijbelse liefdesverhaal dat je nooit hebt gehoord!

Als je in christelijke kringen bent opgegroeid, heb je waarschijnlijk nooit het prachtige liefdesverhaal in Genesis over Jozef en Asenath gehoord. Ik ontdekte het pas toen ik de Thora met de Joodse commentaren begon te lezen.

Het verhaal dat we hierin vertellen heeft niets te maken met het apocriefe werk van Jozef en Aseneth, geschreven door Christenen misschien pas in de 6e eeuw. In plaats daarvan gaan we direct naar de Thora en banen we onze weg terug naar de aspecten van dat verhaal die zijn ingevuld door de Joodse Midrash.

We beginnen ons verhaal door te redeneren op basis van de tekst en gebruik makend van de volgorde en de stijl die ik onlangs ontdekte in een video die door de El Shaddai bedieningen is gepubliceerd, met de orthodox-joodse spreker David Nekrutman (zie Noot 1). Overigens zullen we later dit jaar ons eigen interview met David publiceren. Maar in dit artikel zal ik David's belangrijkste punten samenvatten als ik je kennis laat maken met dat geweldige bijbelse liefdesverhaal dat je waarschijnlijk nog nooit gehoord hebt!

Het probleem in dit verhaal

David Nekrutman zegt dat het doel van de Midrash, of Drash zoals hij het noemt, is om te proberen de vragen te beantwoorden die we hadden moeten stellen als we de tekst lazen.

Niet één, niet twee, maar drie keer vertelt de Torah ons expliciet dat Jozef getrouwd is met "Asenath, de dochter van Potifera, de priester van On". Laten we ze alle drie lezen:

Pharoach gaf Josef toen de naam Zafenath-Panea en hij gaf hem als vrouw Asenath dochter van Potifera, de priester van On. Genesis 41:45 (TIB)

Voordat de jaren van hongersnood aanbraken, werd Yosef de vader van twee zonen, die Asenath, de dochter van Poti-phera, priester van On, hem baarde. Genesis 41:50 (TIB)

Aan Josef werden Menashe en Efraïm geboren in het land Egypte, die Asenath, de dochter van de Potifera priester van On, hem baarde. Genesis 46:20 (TIB)

Waarom gaat elke vermelding van Asenath in de hele Bijbel ook gepaard met de verklaring dat zij de "dochter is van Potiphera, priester van On"? Voor een Bijbel waarin niets zonder doel staat, is deze nadruk niet wat vreemd?

Meer nog, het idee alleen al dat Jozef zijn zou getrouwd met een vrouw die een dochter is vanuit het Egyptische priesterschap - die routinematig de waarzeggerij en tovenarij uitoefende - dat is ook vervelend. Stel je voor wat dat zou kunnen doen met Jozef's toekomstige familie-erfgoed en bloedlijnen, om met zo'n vrouw te trouwen? Waarom dan drie expliciete vermeldingen?

Een andere vraag, een potentieel veel meer Joods georiënteerde vraag die David Nekrutman stelt, is nog opvallender. David vraagt zich af waarom Jozef vrijwillig ongehoorzaam was aan zijn familie-erfgoed en "buiten de familie trouwde"? David onthult in zijn video het patroon van drie andere verzen in Genesis die laten zien hoe ernstig het voor Jozef zou zijn om deze overtreding te doen! Abraham liet Eliezer zweren dat hij een eed zou afleggen:

Maar je gaat naar mijn land en naar mijn familie, en neemt daar een vrouw voor mijn zoon Isaäk. Genesis 24:3 (NASB)

En Isaäk heeft Jacob bevolen om hetzelfde te doen:

Rebekka zei tot Izaäk: "Ik ben het beu om te leven vanwege de dochters van Heth; als Jakob een vrouw neemt van de dochter van Heth, zoals deze, uit de dochters van het land, hoe goed zal mijn leven voor mij zijn". Toen riep Izaäk Jakob en zegende hem en gaf hem de opdracht en zeide tot hem: "Gij zult geen vrouw van de dochters van Kanaän nemen". Genesis 27:46 - 28:1 (NASB)

En in het geval van Ezau zien we hoezeer zijn keuze zowel Izaäk als Rebekka beïnvloedde:

Toen Ezau veertig jaar oud was, trouwde hij met Judith, de dochter van het Hettitische Beeri, en Basemath, de dochter van het Hettitische Elon, en zij brachten verdriet mee naar Izak en Rebekka. Genesis 26:34-35 (NASB)

David Nekrutman vermeldt hier hoe "gebracht verdriet" (morat haruach in het Hebreeuws) kan worden vertaald als "bitterheid gebracht aan hun geest". Maar nog meer! David zegt dat deze daad, zoals die in het Hebreeuws is gesteld, niets minder was dan een "geestelijke opstand." Daarom lezen de Joden deze passages en vragen ze zich af: "Hoe kan de rechtvaardige Jozef zoiets doen?

En als Jozef zijn besluit om met Asenath te trouwen in feite onrechtvaardig was, dan zouden de zonen die uit die vereniging voortkomen ook negatief moeten zijn. Hoe kan Jakob dan de zonen van Jozef zó vurig en intens zegenen en profeteren dat heel Israël de zegen over hun zonen zal uitspreken, waardoor Hij hen zegent? (Gen.48:20). Bovendien nam Jakob toen de zonen van Jozef aan als zijn eigen zonen, en gaf Jozef een dubbel deel van het land in Israël!

Dus we hebben drie verzen die expliciet Asenat uitroepen als een dochter van een Egyptische priester, en dan drie verzen die zeggen dat als Jozef met zo'n vrouw trouwde, hij het gebod van zijn vaders zou breken en zou handelen in geestelijke opstand!

Hoe lossen we dat op?

Zou het mogelijk zijn dat Asenath haar trouw aan de Egyptische goden heeft afgezworen en het geloof van Jozef heeft aangenomen? Dit zou een lange weg zijn om het probleem op te lossen, nietwaar?

Eén vers dat we hierboven lezen maakt een dergelijke gevolgtrekking in de Joodse interpretatie.

Voordat de jaren van hongersnood kwamen, werd Jozef de vader van twee zonen, die Asenath-dochter van Poti-phera, priester van On, VOOR HEM baarde. Genesis 41:50 (TIB, nadruk van mij)

Let op het feit dat de zonen geboren zijn VOOR HEM! En hier is het weer:

Aan Jozef werden in het land Egypte Menashe en Efraim geboren, die Asenath, de dochter van Asenath, de dochter van de Potifera priester van On, voor hem droeg. Genesis 46:20 (TIB, nadruk van mij)

De Joodse interpretatie stelt dat deze verzen impliceren dat de twee zonen geboren zijn tot JOZEF'S GELOOF.

Dit is wat we kunnen krijgen met de verzen zelf.

Ga de Midrash in.

Maar de Midrash biedt verleidelijke mogelijkheden, die ons elk de mogelijkheid bieden om in te stappen in wat een monumentaal liefdesverhaal kan zijn dat we nooit gehoord hebben.

Ten eerste, wat als Potifera (de priester) dezelfde persoon was als de Potifera, aan wie Jozef in slavernij werd verkocht! Dit is precies wat de Midrash zegt!

Dit idee opent onmiddellijk een venster in een langlopend liefdesverhaal tussen Jozef en Asenath! Zij hadden elkaar jarenlang gekend! Overweeg de mogelijkheid van het verhaal van een vrouw, een dochter van Potifar, die al jarenlang de slaaf Jozef bewonderde. Zij, waarschijnlijk jonger dan hij was, had hem eerst bewonderd om zijn prachtige fysieke eigenschappen, en later als de bekwame manager van alle zaken van Potifar, nog bekwamer dan haar vader! Ze moet iets geleerd hebben van zijn geloof en zijn God, zelfs in die vroege dagen. Later, als een opgroeiend jong meisje dat misschien zelf het vrouwzijn naderde, moet ze met afschuw hebben toegekeken hoe haar eigen moeder het op zich nam om Jozef te verleiden. Ze wist dat het niet waar was - dat haar hart zich nooit zou hebben gekeerd tegen alles waar hij in geloofde en waarvoor hij gevangen zat in een illegale affaire met haar moeder. Ze wist dat het niet waar moest zijn! Met Jozef's leven in gevaar, smeekte ze haar vader om Jozef niet te laten doden, de standaard straf voor "verkrachting door een slaaf". Plotseling zien we genade in het idee dat Jozef gewoon in de gevangenis werd gegooid en niet werd gedood!

Asenath rouwde en had jarenlang pijn toen ze zelf opgroeide tot een mooie vrouw en toekeek hoe de geliefde slaaf Jozef in de gevangenis werd ingesloten, zonder enige mogelijke ontsnapping. Het leek hopeloos. Totdat, toen ze de hoop bijna had opgegeven en bijna akkoord ging met de eisen van haar vader om met iemand anders te trouwen, de farao een droom had. Toen Jozef aan de macht werd gebracht, was het de Farao die Jozef vroeg "met wie wil je trouwen"? Dat Jozef met de dochter van Potifar's vrouw mocht trouwen, toonde de wereld, tenslotte, hoe rechtvaardig hij werkelijk de hele tijd was. De goedkeuring van Potifar werd beloond. Hij werd snel bevorderd om de Leider van de priesters te zijn, met Joseph's zegen. Het huwelijk was nu een huwelijk van grote rang en gestalte. Iedereen kreeg iets.

Maar, wacht! Er is meer!

De Midrash biedt een nog prikkelender aanvulling op het verhaal dat niemand ziet aankomen. Het is het soort geheim dat pas tegen het einde van een groot verhaal wordt onthuld. Een stukje informatie dat de hele complexiteit en het doel en de betekenis van het verhaal verandert.

Wat als Asenath niet de dochter van Potifars vrouw was?

Wat als Asenath in plaats daarvan eigenlijk de dochter was van Dinah, de dochter van Jakob, waarvan we in de Schrift bijna niets weten! Wat als Asenath werd geboren vanwege de verkrachting van Dina door Sichem, de zoon van een Kanaänitische prins? Was als Asenath's verhaal ingewikkeld was en ze verkocht werd als slaaf, uiteindelijk in het huis van Potifar?

Was het mogelijk dat Asenath en Jozef beide slaven waren, beiden uit het huis van Jakob? Is Jozef in wezen getrouwd met zijn nichtje - wat in het verleden was toegestaan? Als dit het geval is, krijgt het verhaal een andere verbazingwekkende dimensie, want niet alleen is Asenath getrouwd, maar is ze officieel door Potifar geadopteerd als zijn eigen dochter! Als dat zo is, dan was ze zowel officieel Egyptische, als tegelijkertijd etnisch Hebreeuws! In dit verhaal is alles bewaard gebleven! Het geslacht van Dinah is verlost! Dinah is de grootmoeder van Menashe en Efraïm! En Jozef heeft in Asenath een zielsverwant in wie hij echt vertrouwen kan stellen, iemand die hem nooit zou afwijzen om zijn Hebreeuwse erfenis, omdat zij zelf een Hebreeuwse is!

Denkt u niet dat er vanuit dit Joodse perspectief een mooi liefdesverhaal geschreven zou kunnen worden? Een vrouw die verguisd werd om haar erfenis, kan nu gevierd worden om haar trouw, haar standvastigheid, haar geloof en hoop als de man die ze liefhad en 12 jaar geleden heeft onder een misdaad die hij niet heeft begaan. Ze wordt uiteindelijk geadopteerd en op de voorgrond geplaatst! Dit is niet zomaar een "vodden naar rijkdom verhaal", dit is een "vodden-vodden naar rijkdom-rijkdom verhaal" dat vol geloof en hoop is in de verlossende God van Israël.

Zoals David Nekrutman zegt: "Ik kan niet bewijzen dat dit het is wat er is gebeurd, maar ik kan je vertellen dat dit verhaal door de eeuwen heen is doorgegeven in het collectieve bewustzijn van het Joodse volk voor meer dan 2000 jaar".

Inderdaad, het is een liefdesverhaal dat geen enkele man kan schrijven. Alleen God kan zo'n verhaal schrijven. Alleen in God kan zo'n verhaal waar zijn.

Dit zijn het soort van "juwelen" die voor ons als christenen beschikbaar zijn, wanneer we ons een beetje vernederen, en bereid zijn om te leren van de Joden die hard werken om niet alleen de spanning in verzen op te lossen, maar ook om de verlossing er in te zoeken. Drie verzen zeggen één ding. Drie verzen zeggen het tegenovergestelde. Hoe kunnen deze twee werelden met elkaar botsen en allebei tegelijk waar zijn?

Ja, Jozef en Asenath is een groots liefdesverhaal, een vreemd liefdesverhaal, maar het is een verhaal dat niet minder groot en niet minder vreemd is dan het grote verhaal dat we allemaal het voorrecht hebben om samen mee aan de slag te gaan, terwijl we leren om als christenen en joden liefdevol met elkaar om te gaan.

God is liefde.

Shalom.

OPMERKING 1: David Nekrutman's presentatie is hier te zien: de 18 minuten durende video van David.

Bron: Studio See: 050 – The Biblical Love Story You Never Heard!