Muren, Draken en Sterren

Zeventig weken zijn er bepaald over uw volk en uw heilige stad, om de overtreding te beëindigen, de zonden te verzegelen, de ongerechtigheid te verzoenen, om een eeuwige gerechtigheid tot stand te brengen, om visioen en profeet te verzegelen, en om de Heiligheid van heiligheden te zalven. U moet weten en begrijpen: vanaf de tijd dat het woord uitgaat om te laten terugkeren en om Jeruzalem te herbouwen tot op Messias, de Vorst, verstrijken er zeven weken en tweeënzestig weken. Plein en muur^* zullen opnieuw gebouwd worden, maar wel in benauwde tijden. Na de tweeënzestig weken zal de Messias uitgeroeid worden, maar het zal niet voor Hemzelf zijn. Een volk van een vorst, een volk dat komen zal, zal de stad en het heiligdom te gronde richten. Het einde ervan zal zijn in de overstromende vloed en tot het einde toe zal er oorlog zijn, verwoestingen waartoe vast besloten is. Hij zal voor velen het verbond versterken, één week lang. Halverwege de week zal Hij slachtoffer en graanoffer doen ophouden. Over de gruwelijke vleugel zal een verwoester zijn, zelfs tot aan de voleinding, die, vast besloten, uitgegoten zal worden over de verwoeste.

[* Grondtekst zegt Weharus wat wal/muur betekent, Jeruzalem kende geen grachten.]

Het eerste deel van deze profetie werd perfect vervuld bij de eerste komst van Christus, tot op de dag, zoals Barry Setterfield aangeeft:

Deze passage in Daniël 9 gaat over de wederopbouw van de muur van Jeruzalem. Er werd gesteld dat vanaf het geven van het bevel tot herstel en wederopbouw tot aan de komst van de Messias een periode van 69 periodes van 7 jaar, oftewel 483 jaar zou zijn. Deze jaren waren Babylonische jaren van 360 dagen. Dit is ook de lengte van het profetische jaar zoals gegeven in Openbaring. Dus 483 profetische jaren van 360 dagen is hetzelfde als 476,057 jaren van 365,25 dagen. Dat is 476 jaren en 21 dagen in onze gebruikelijke jaren. Hoe je dan ook de jaren telt, het is gelijk aan 173.880 dagen.

In het geval van de eerste wederopbouw van de muur van Jeruzalem (door Nehemia) en de eerste komst van Christus, werd het bevel gegeven op de 1e Nisan (5 maart) in 444 vóór Christus in Nehemia 2:1 e.v. Wanneer 173.880 dagen aan die datum worden toegevoegd, eindigt de periode op 10 Nisan (30 maart) 33 AD. Dit was de Palmzondag toen Jezus zich als Messias presenteerde. Jezus zei dat de stenen in de Jeruzalem-muur, die Nehemia daar in zijn bouwprogramma had geplaatst, zouden roepen dat Hij de Messias was als Hij Zijn discipelen het zwijgen op zou leggen, zoals de autoriteiten eisten. De kruisiging vond een paar dagen later plaats op 14 Nisan (3 april) 33 AD. Met andere woorden, de profetie werd tot op de dag precies vervuld.

De volledige periode van 69 keer 7 jaar werd opgesplitst in twee delen; het ene deel was 7 periodes van 7 jaar en de andere was 62 periodes van 7 jaar. De 7 perioden van 7 jaar eindigden in dit geval rond 395 v.Chr. Wat de laatste profetische boodschap aan de Joden uit Maleachi kenmerkte. Daarna was er die tweede reeks van 62 perioden van 7 jaar waarin er geen profetische stem was, die iets meer dan 427 werkelijke jaren duurde. De profetie stelde ook dat de muur in moeilijke tijden gebouwd zou worden. De Joden werden voortdurend lastiggevallen door de omringende landen die de wederopbouw probeerden te stoppen. De profetie was dus weer letterlijk in vervulling gegaan.

Het afgelopen jaar of twee jaar hebben een aantal van ons nota genomen van het 16e eeuwse decreet van Suleiman the Magnificent om Jeruzalem te restaureren en te herbouwen, omdat 69 jaarweken later ons brengt naar dit decennium. Zou de profetie van Daniël 9 kunnen wijzen op de beide komsten van Christus? Toen ik het artikel van Setterfield tegenkwam, was ik verbaasd te zien dat dit geen nieuwe ontdekking was, maar iets waarover sinds 2011/12 al wordt gediscussieerd.

Nu weten we dat de profetie van Daniël 9 de 360-daagse jaren gebruikte in de aanloop naar de eerste komst van Christus, omdat de profetie in Babylon werd gegeven en de verschillende kalenders die op dat moment in gebruik waren, alle gebaseerd waren op 360-daagse jaren. 360-dagen jaren worden ook op bepaalde punten in Genesis, Daniël en Openbaring op verschillende manieren gebruikt. Echter, in deze tijd is de Gregoriaanse kalender van 365,25 dagen bijna universeel in gebruik.

Vorig jaar merkte ik op dat verschillende bronnen hebben gesuggereerd dat Suleimans decreet werd gegeven in 1535. 483 jaar (69 weken van jaren) later zou het 2018 zijn. Echter, zoals ik tot de ontdekking ben gekomen, is de datum van 1535 voor het decreet niet goed gevonden. In feite is er geen echte basis voor het decreet. Suleiman werd eerst in een krachtige droom aangespoord om Jeruzalem te restaureren en opnieuw op te bouwen en hij begon in juni 1536 aan die droom gevolg te geven. De enige op bewijs gebaseerde bron voor het decreet van Suleiman is te vinden op twee fonteinen, een bij de Jaffa Poort en de andere bij de Leeuwenpoort. De inscripties op beide fonteinen lezen dit:

Hij heeft de bouw bevolen van deze gezegende Sabil, onze Meester, de Sultan, de grootste Vorst en de achtenswaardige Hakan, die de nekken van de naties regeert, de Sultan van het land van Rum, de Arabieren en Perzen (ajams), de Sultan Süleyman, zoon van de Sultan Selim Khan, moge Allah zijn heerschappij en zijn sultanaat bestendigen, op de datum van 10e van de Maand Muharram de heilige in het jaar 943.

Tijdens het grote bouwproject in 1536-1541 in opdracht van keizer Suleiman, waren de eerste dingen die gebouwd werden deze twee fonteinen. De inscripties lijken erop te wijzen dat het oorspronkelijke decreet van Suleiman om te beginnen met de restauratie van Jeruzalem en de wederopbouw van de muren werd gegeven op Muharram 10, 943, wat 29 juni 1536 AD zou zijn geweest.

483 jaar later brengt het decreet ons naar 29 juni 2019, iets meer dan zes weken na het einde van het 70e jaar van Israël.

Draken

Onmiddellijk na de zondeval profeteerde God aan de drakenslang satan (Openb. 12:9) dat Hij een Verlosser ("Zaad van de vrouw") zou sturen om zijn kop te verpletteren (Gen. 3:15). Bovendien zou dit Zaad niet zonder pijn worden voortgebracht - dus een vrouw in pijnlijke weeën (Gen. 3:16). Zo begon hier het profetische model van een vrouw in barensnood, een man-kind en een draak. Dit thema wordt routinematig gebruikt in zowel het Oude als het Nieuwe Testament.

De eerste vervulling vond plaats toen een vrouw die aan het baren was (Maria), een mankind (Jezus) ter wereld bracht en moest vluchten voor een type van een draak (Herodes). Deze draak wilde het mensenkind vernietigen en daarom beval hij alle mannelijke kinderen jonger dan twee jaar te doden in een vergeefse poging om het beloofde zaad te vernietigen. Hij faalde. Het eerste mensenkind werd in veiligheid gebracht door zijn aardse vader Jozef, die hem en zijn moeder naar Egypte bracht - buiten het bereik van de draak.

De uiteindelijke vervulling van de Genesis 3:15-16 profetie werd voor het eerst beschreven rond 90 na Christus toen de apostel Johannes een teken in de hemel zag dat hetzelfde verhaal vertelde:

En er verscheen een groot teken in de hemel: een vrouw, bekleed met de zon, en de maan was onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. En zij was zwanger en schreeuwde het uit in barensnood en in haar pijn om te baren. En er verscheen een ander teken in de hemel. En zie: een grote vuurrode draak met zeven koppen en tien hoorns. En op zijn koppen zeven diademen. En zijn staart veegde het derde deel van de sterren van de hemel en wierp die op de aarde. En de draak stond voor de vrouw, die op het punt stond te baren, om haar Kind te verslinden, zodra zij Het gebaard zou hebben. En zij baarde een Zoon, een mannelijk Kind, dat alle heidenvolken zal hoeden met een ijzeren staf. En haar Kind werd weggerukt naar God en naar Zijn troon.

Johannes zag een echt teken in de lucht. De Bijbel zei duidelijk dat dergelijke tekens zouden voorkomen (Gen. 1:14; Luc. 21:11,25) voorafgaand aan de Dag des HEEREN. De eerste twee verzen van Openbaring 12 werden aantoonbaar vervuld op 23 september 2017. Alle pogingen om dit feit te verwerpen zijn weggevallen. De letterlijke vervulling van Openbaring 12:1-2 op 23 september 2017 is nu niet minder een feit in de geschiedenis dan de reconstructie van Israël op 14 mei 1948.

De profetie stelde dat de draak (satan) op het moment van zijn geboorte zal wachten om het mensenkind te verslinden. Zou de voorbode van de draak (Herodes) ook de voorbode kunnen zijn van een periode waarin satan zou proberen het laatste mensenkind (de Kerk) te doden? Herodes verordende dat alle mannelijke kinderen jonger dan twee jaar gedood zouden worden. Twee jaar na de Openbaring 12 brengt ons naar september 2019.

Sterren en Magiërs

Volgens Rick Larsons zeer goed onderzochte (en wetenschappelijk onderbouwde) theorie van de Bethlehemster begon het teken van Christus' eerste komst in september van 3 vóór Christus, culmineerde in juni van 2 vóór Christus met een ongeëvenaarde conjunctie van Venus en Jupiter, en eindigde op 25 december 2 vóór Christus toen Jupiter leek te "stoppen" boven Bethlehem toen de wijzen hun weg naar het kleine dorp zochten om de baby Koning te ontmoeten. Ergens niet lang nadat de wijzen vertrokken waren, bracht Jozef zijn Zoon in veiligheid en nam hem mee naar Egypte om te ontsnappen aan de klauwen van de "draak". Dus vanaf het eerste deel van het teken in de hemel tot het kind in veiligheid werd gebracht, verliepen er minstens 15 maanden, mogelijk nog een paar maanden meer. We zijn op dit moment ongeveer 19 maanden na het Openbaring-12-Teken - niet al te veel verschillend van de tijdlijn bij de eerste komst van Christus (de periode tussen het teken en de vlucht van Christus naar Egypte).
Dit is datapunt-3.

Ten tweede zijn er in het verhaal van Openbaring 12:1-5 drie belangrijke gebeurtenissen: 1 Een groot teken van een vrouw in barensnood. 2 Een teken van een grote rode draak. 3 De geboorte van het mannelijk kind en de wegrukking naar de hemel. Datapunt-1 werd vervuld in september 2017. Datapunt-2 was, zou ik zeggen, vervuld in oktober 2018. En datapunt-3 staat op het punt te gebeuren. Punt-3 wordt niet beschreven als een astronomisch teken, maar als iets dat nog moet gebeuren, namelijk de wegname van het samengestelde mannelijke kind, de gemeente. Het kind wordt pas geboren als de astronomische tekenen van Openbaring 12:1-2 en vervolgens Openbaring 12:3-4 plaatsvinden. Als er een overeenkomstig teken was dat het kind uit de weg genomen werd, voordat de draak kon bijten, dan was de dichtstbijzijnde gelijkenis die ik kon vinden in januari van dit jaar, nog maar een paar maanden geleden.

Als u het zich herinnert, waren velen vorig jaar enthousiast over de parallel tussen de belofte van God aan Abraham en Sarah van hun zoon van de belofte die een jaar na de verklaring (Gen. 18:10) geboren werd en de mogelijkheid dat het Openbaring-12-teken ook een verklaring is van een jaar tevoren. Maar het teken van de draak en het teken van de wegname van het mannelijke kind is nog niet voorgekomen. Zou een van die laatste tekenen een algemene eenjarige verklaring kunnen zijn geweest? Die zouden ons naar oktober 2019 of januari 2020 brengen.
Dit is datapunt-4.

Opmerking: Izaäk was een schaduwtype van de ware Zoon van belofte - het Zaad beloofd in Eden. Izaäk was de schaduw, Christus was de ultieme individuele vervulling, en de kerk is de ultieme collectieve vervulling.

Profetische omkeringen en 2019

De Schrift bevat een aantal ongelooflijke patronen, vooral als het gaat om de vervulling van belangrijke gebeurtenissen. Beschouw een paar belangrijke voorbeelden:

1. Genesis: schepping, eerst Adam, Levensboom, de drakenslang valt aan en wordt geoordeeld, het paradijs verloren, en de mensheid uitgeworpen. Openbaring: nieuwe schepping, tweede Adam (Christus) verlost wat verloren is gegaan, de Levensboom keert terug, de drakenslang valt opnieuw aan en wordt voor eens en voor altijd geoordeeld, het paradijs hersteld, en de mensheid wordt teruggebracht.

2. Mozaïsch verbond: de gebeurtenissen beginnen op Pasen met de Exodus, culmineren met het geven van de Wet op Pinksteren op Sinaï, en daar worden 3000 gedood omdat de Wet een bediening van de dood is. Nieuw Verbond: de gebeurtenissen beginnen op Pasen wanneer Christus, het Pesachlam, het eens voor altijd verzoenende offer wordt, dat alle eisen van de Wet namens ons vervult; het culmineert opnieuw met Pinksteren wanneer de Heilige Geest wordt gegeven, en 3000 worden gered omdat het Nieuwe Verbond een bediening van het leven is.

Er zijn talloze andere voorbeelden van dergelijke patronen. Laten we eens naar een andere kijken. In het bijzonder de 70 jaar van oordeel over Juda. Jeremia voorspelde dat God de koning van Babylon zou oprichten, en dat Juda en de omringende naties 70 jaar lang onderworpen zouden worden aan de koning.

Koning Nebukadnessar beklom de troon (werd "verhoogd") in 605 voor Christus. Datzelfde jaar, tijdens de Slag om Carchemie in de lente (mei-juni), versloegen de Babyloniërs Egypte en de overblijfselen van de Assyrische legers om de enige supermacht in het Midden-Oosten te worden. Israël werd onderworpen aan de koning van Babylon, precies zoals in de voorspelling gezegd werd. Door de kruisverwijzingen met Daniël 1 zien we ook dat de ballingschap in deze tijd begon.

18 of 19 jaar later, in de zomer van 587 of 586 v.C., heeft Nebukadnessar Jeruzalem geplunderd. De eerste tempel op de Tempelberg werd volledig verwoest en de oorspronkelijke tempelartefacten gingen verloren in de geschiedenis (bron).

5 of 6 jaar later, in 581 voor Christus, beval Nebukadnessar nog een deportatie van Joden uit Israël als vergelding voor de Joodse opstand.

In 539 v.Chr. veroverde koning Kores/Cyrus van Perzië Babylon en maakte daarmee een definitief einde aan het Neo-Babylonische Rijk. Hij verklaarde zichzelf vervolgens tot "koning van Babylon". In feite was dat een van zijn officiële koninklijke titels. Bron: (bron). Een jaar of wat later, in 538, gaf koning Cyrus een edict uit voor de wederopbouw van de tempel (Ezra 1:1-4). En het blijkt dat een aantal Joodse ballingen kort daarna terugkeerde om het werk te beginnen, waarschijnlijk in 537 of 536.

In de zevende maand van het eerste jaar (herfst 536 voor Chr.) werd het altaar van het brandoffer (hoofdaltaar) herbouwd en ingewijd. In de tweede maand van het tweede jaar (voorjaar 535 v.Chr.) werd het voorbereidende werk voltooid en werd de fundering van de Tweede Tempel gelegd. Zo kwam er een einde aan de 70 jaar onderwerping aan iemand anders dan God.

Opmerking: In tegenstelling tot wat gewoonlijk wordt gezegd, heeft de profetie die in Jeremia 25 werd gegeven nooit gezegd dat de Joden 70 jaar in ballingschap zouden leven, maar dat zij 70 jaar lang onderworpen zouden zijn aan Babylon. De ballingschap was ongeveer 66 jaar en de onderwerping 70 jaar zoals voorspeld.

Ditzelfde patroon herhaalt zich voor onze ogen - maar dan als een perfecte, profetische omkering! En het gebeurt nu.

Conclusie

We weten niet met zekerheid de dag van ons vertrek, maar we moeten ijverig studeren en naar boven kijken. Dat is een bijbelse opdracht. Tussen deze vijf datapunten in kan datgene komen waar we allemaal naar verlangen en wat zich inderdaad in de komende negen maanden kan voordoen. We moeten ook rekening houden met de zich snel ontwikkelende situatie in Israël (erkenning van de Golanhoogte door de VS, er zijn tekenen van annexatie van de C-gebieden, en de onthulling van het Trump-Kushner-vredesplan). Verder is er een argument gekomen dat 2026 het 6000e jaar van de schepping is. Zeven jaar aftrekken voor de 70e week van Daniel en je hebt... 2019.