De eindtijdmissie van de moslims op de Tempelberg

Hij zal een wilde ezel van een man zijn; zijn hand tegen iedereen, en ieders hand tegen hem; hij zal naast al zijn verwanten wonen". Genesis 16:12 (De Israëlische Bijbel™)

Christenen, Joden en moslims vechten al eeuwenlang over het bergland in Jeruzalem. De recente pogingen om tot een rationele en politiek onderhandelde oplossing te komen, zijn allemaal mislukt. Misschien moeten politici wel verwijzen naar profetische bronnen die de agenda van de Tempelberg aan het einde van de tijd voor alle betrokkenen in detail beschrijven.

Wanneer de meeste mensen aan de Tempelberg denken, denken ze aan één gebouw; de gouden Rotskoepel, gebouwd door de moslims in de zevende eeuw. Het Tempelberg gebied is eigenlijk vrij groot, bestaande uit 144.000 vierkante meter land, waarvan het meeste leeg is of bedekt met bomen die in de laatste decennia daar zijn geplant. Hoewel de Israëlische en internationale wetgeving mandaten van gelijkheid van religies en universeel gebed op de plek toestaan, heeft de Israëlische politie uit veiligheidsoverwegingen een beperking van het recht gesteld om daar alleen de moslims te laten bidden.

In een zeldzame vertoning van islamitisch pluralisme, zo merkte een artikel uit 2017 in The Muslim Times op, dat er zeker ruimte is op het gebied om een vereringsruimte te creëren, zelfs een Derde Tempel, voor de Joden. De redacteur, Dr. Zia Shah, stelde een structuur voor met meerdere verdiepingen om zo de ruimte te maximaliseren.

"Elke joodse, christelijke en islamitische denominatie die een aanzienlijke aanwezigheid in Israël heeft, krijgt gratis een vloer op het plein als synagoge, kerk of moskee en in ruil daarvoor zorgen ze voor een public relations campagne om het project tot een succes te maken. De staat Israël mag de leiders van deze denominaties kiezen en geeft de staat en premier Benjamin Netanyahu een aandeel in het proces.

Ondanks Dr. Shah's grootmoedigheid, merkte Dr. Mordechai Kedar, een senior docent in de afdeling Arabisch aan de Bar-Ilan Universiteit, op dat het plan onaanvaardbaar zou zijn voor de hoofdstroom in de islam.

"Er is geen manier in de islam om zo'n een plan goed te keuren," vertelde Dr. Kedar aan Breaking Israel News. "De essentie van islam is dat het Jodendom en het christendom niet meer relevant in deze wereld zijn. De reden waarom de islam bestaat, is om hen te vervangen. Elke zichtbare herinnering aan het christendom of het Jodendom dat nog steeds bestaat, is het bewijs dat de islam heeft gefaald in zijn primaire missie."

Joodse bronnen beschrijven dat de afstammelingen van Ismaël uiteindelijk een plaats en een doel hebben op de Tempelberg. Een verrassend gedetailleerde beschrijving van het Messiaanse proces wordt gegeven in de Zohar Hadash, een verzameling ongepubliceerde manuscripten met betrekking tot de Zohar, gedrukt in de late 16e eeuw. In één deel (Balak 68b) beschrijft de Zohar Hadash een proces dat zal beginnen in het 274e jaar van het zesde millennium. Dit is het jaar 5774 op de Hebreeuwse kalender, dat in september 2013 begonnen is. Een deel van het beschreven proces omvatte een "vernietiging" in een synagoge in "het zuiden" waarin vijf tzadikim (rechtvaardige mannen) zullen worden gedood.

In november 2014 hebben twee Palestijnse terroristen gewapend met messen, geweren en bijlen een bloedige aanslag gepleegd in een Har Nof-synagoge op 18 november 2014. Vier Joden werden gedood bij de aanval, evenals Zidan Saif, een Druzische politieagent. In oktober daaropvolgend stierf Rabbi Haim Rothman aan de verwondingen die hij tijdens de aanval opliep, waardoor het aantal doden op vijf kwam, precies zoals meer dan 400 jaar eerder was voorspeld.

Dezelfde profetie wordt in andere bronnen herhaald en voegt daaraan toe dat de "Zonen van Ismaël" (Arabieren) oorlog zullen voeren tegen de Messias en "zullen komen en zich voor God buigen op de heilige berg in Jeruzalem".

Rabbi Pinchas Winston, een productieve auteur en gerespecteerd Torah-geleerde, wees op de prominente rol die de Arabieren naar verwachting zullen spelen op de Tempelberg.

"Het is geen toeval dat Ismaël op de Tempelberg staat," vertelde Rabbi Winston aan Breaking Israel News. "De christenen hebben eeuwenlang hard hun best gedaan, maar hebben meestal gefaald".

"De rabbijnse traditie leert de reden waarom Ismaël erin geslaagd is om weer een plaats in Israël te hebben en op de Tempelberg, en dat is op grond van Ismaëls brit milah (besnijdenis). De Zohar vertelde hoe de engel van Ismaël bij God klaagde dat hij sinds hij de brit milah heeft uitgevoerd, ook een deel in Israël moest ontvangen. God antwoordde dat de brit mila van Ismaël en zijn nakomelingen niet de pria (de terugplooi van de voorhuid inhoudt, welke een essentiële fase is in de besnijdenis, en als die niet wordt uitgevoerd, is de besnijdenis niet koosjer). God beschreef deze vorm van brit mila als 'leeg'. Op grond van de brit mila van Ismaël zullen zijn nakomelingen een deel van het land hebben, maar omdat de brit mila 'leeg' was, zullen zij het land bezitten wanneer het land leeg is.

Rabbi Winston noemde nog een ander aspect van de aanwezigheid van Ismaël op de Tempelberg.

"Ismaël werd besneden toen hij 13 jaar oud was," zo legde hij uit. "Voor elk jaar van zijn leven vóór zijn besnijdenis erfden zijn nakomelingen 100 jaar op de Tempelberg. De Rotskoepel werd gebouwd in 648. Zij verloren de controle over het Heilige Land in 1947 precies 1300 jaar later.

Volgens de Rambam was het verkieslijker dat moslims zich op de Tempelberg bevonden. De katholieke religie heeft elementen van afgoderij, en de islamitische aanwezigheid op de Tempelberg beschermde het tegen afgoderij. Maar het moslim-verhuur van de Tempelberg werd in 1947 voltooid. Hun werk is nu impliciet in hun naam: Yishma El (God zal het horen). Hun werk op de Tempelberg is als de Egyptenaren; om ons te verdrukken totdat we tot God roepen om ons te redden en de Messias te brengen en de Tempel terug te brengen.

"Dit is de reden waarom er geen vrede met hen kan zijn op basis van rede of politiek," zo concludeerde Rabbi Winston. "Het enige wat de Joden kunnen doen, is wat wij geacht worden te doen: tot God roepen".