Het tijdperk van de kerk

In het boek Handelingen, op de dag van Pinksteren, opende de kracht en de aanwezigheid van de Heilige Geest een nieuw tijdperk op de planeet Aarde... het tijdperk van de Kerk. Er waren verbazingwekkende tekenen... tongen van vuur... profetie... en een geïnspireerde uitleg. Wat gebeurde er? In het zo bekende verhaal stond Petrus op om te spreken, terwijl hij verwees naar de woorden van een oude profeet:

"En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, uw jongemannen zullen visioenen zien en uw ouderen zullen dromen dromen. En ook op Mijn dienaren en op Mijn dienaressen zal Ik in die dagen van Mijn Geest uitstorten en zij zullen profeteren. En Ik zal wonderen geven in de hemel boven en tekenen op de aarde beneden: bloed, vuur en rookwalm. De zon zal veranderd worden in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en ontzagwekkende dag van de Heere komt. En het zal zo zijn dat ieder die de Naam van de Heere zal aanroepen, zalig zal worden." (Handelingen 2:17-21).

Geleid door de Geest van God, heeft Petrus de woorden van de profeet Joël toegepast op het begin (en einde) van het kerktijdperk. Maar let op wat er in zijn uitleg staat. Op het moment dat hij sprak, was het Nieuwe Testament nog niet geschreven. Maar deze nieuwe uitstorting van de Geest zou leiden tot de voltooiing ervan. Er zou een enorme uitstorting van profetie plaatsvinden. Miljoenen mensen zouden gered worden. Aan het einde van deze periode (die volgens ons ongeveer tweeduizend jaar lang is) zou de natuurwet worden opgeschort in de apocalyptische "Dag van de Heer".

Het meest verbazingwekkende van alles was echter de belofte van verlossing voor hen die de naam van de Heer zouden aanroepen. Geleid door Gods Geest had Petrus Joël 2:28-32 geciteerd, wat ook op een soortgelijke manier eindigt, maar met één groot verschil:

"Het zal geschieden dat ieder die de Naam van de HEERE zal aanroepen, behouden zal worden. Want op de berg Sion en in Jeruzalem zal ontkoming zijn, zoals de HEERE gezegd heeft, namelijk bij hen die ontkomen zijn, die de HEERE roepen zal." (Joël 2:32).

In Joëls ogen is het de "bevrijding" die aan de gelovigen wordt beloofd. Het Hebreeuwse woord dat hij gebruikte impliceert "ontsnapping".

Bovendien is het beloofd aan hen die zich op de "berg Sion en Jeruzalem" bevinden. Zijn focus ligt op het hedendaagse Israël. Joëls oorspronkelijke profetie verwees naar Israël en het Joodse volk, maar toen Petrus het citeerde, werd het zo verwoord dat "wie" (wat "iedereen" betekent) die een beroep deed op de Heer, verlossing zou krijgen.

De Dag des Heren ligt nog steeds in onze toekomst. Het is nog niet te laat om Zijn naam aan te roepen. Als je roept voordat het oordeel komt, ontkom je aan de verschrikkingen van de Verdrukking. Zo niet, dan zul je uit de eerste hand kennismaken met al die 'wonderen', bloed, vuur, rook en duisternis.

Nu we dit schrijven, leven we nog steeds in de Dag van de Genade. Maar in de wereldwijde samenleving weerklinkt het van een revolutie. Het is nog niet te laat om een beroep te doen op Zijn Naam.

Bron: A Few Thoughts on the Last Days!