10 februari 2019 - door Victor Rosenthal

We zijn er weer. Een heel land is doordrongen van gevoelens van ondraaglijk verdriet, woede en onmacht. Hier ben ik weer om te schrijven dat opnieuw een "Palestijns" wezen op brute wijze een mooi jong meisje heeft geschonden en vermoord, een 19-jarig meisje dat een mooie toekomst had, die nu geen toekomst meer heeft. Haar verminkte lichaam ligt in de grond en haar familie heeft alleen nog herinneringen.

De dader, de 29-jarige Arafat Irfaiya, "verliet zijn huis in Hebron met een mes en liep naar het dorp Beit Jala, liep naar het bos, waar hij Ori [Ansbacher] zag, haar aanviel en vermoordde," aldus de algemene veiligheidsdienst (Shabak). Het wezen werd twee dagen na de moord gearresteerd door de Israëlische politie-eenheid YAMAMAM in Ramallah.

De verkrachter-moordenaar-verminker heeft helaas wel een toekomst. Had hij maar een pistool gericht op de politieagenten die hem kwamen arresteren! Maar daar was hij te slim voor. Zijn huis, of een deel ervan, of niets ervan, kan worden afgebroken - dat zal afhangen van ons Hooggerechtshof - maar hij krijgt een salaris in de gevangenis, de Palestijnse Autoriteit zal zijn familie een nieuw huis geven, en hij zal een held zijn, geëerd door zijn gemeenschap, snoep wordt uitgedeeld namens hem. En op een dag zal hij uit de gevangenis worden vrijgelaten, misschien zelfs op een dag niet zo ver weg, als er een soort deal of "gevangenenruil" is (met andere woorden, als hij wordt vrijgelaten in ruil voor een Israëlische gijzelaar).

De minister-president zei dat "...wij de zaak voor de rechter zullen brengen". Maar dat doen we niet. Er zou misschien gerechtigheid zijn geweest als het schepsel was neergeschoten toen hij werd betrapt, maar dat gebeurde niet. We hebben geen gerechtigheid, we hebben wat Tuvia Tenenbom noemde "een zeer gecompliceerd Talmoedisch ding, hoe weet niemand, zelfs de Joden kunnen het niet achterhalen".

De "Palestijnen", een nationaliteit uitgevonden door de KGB in de jaren '60 en toegepast op de regionale Arabieren, die beweert dat het grondgebied dat door de internationale gemeenschap voor Israël is gereserveerd als het Palestijns Mandaat na de Eerste Wereldoorlog, dat zij de geestelijke en praktische afstammelingen van de bijbelse stam van Amalek zijn, een vijand die gehaat en gevreesd is door het volk van Israël vanwege hun voorliefde voor aanvallen van achteren, waarbij de zwaksten en de langzaamsten van de Israëlieten worden gedood.

Dit is altijd de strategie van de "Palestijnen" geweest, die vooral op zoek zijn naar Joodse vrouwen en kinderen om hun eeuwige woede uit te drukken (in een schoolvoorbeeld van psychologische projectie beschuldigen ze de IDF ervan dat ze zich richten op "Palestijnse" kinderen).

Het Joodse volk wordt bevolen (Deut. 25:19) dat "het de gedachtenis aan Amalek van onder de hemel moet uitwissen. Vergeet het niet!". Dit wordt over het algemeen opgevat als het volledig vernietigen van de stam (zie ook I Samuel 15:3). Maar de rabbijnen besloten dat het door de manier waarop de verschillende naties in de geschiedenis verspreid waren, onmogelijk is om vast te stellen wie dat is, als er al iemand vandaag de dag een afstammeling van Amalek is. Toch heeft dat gebod nog steeds betekenis. Ik zou niet zo ver gaan als de profeet Samuel en erop aandringen dat we verplicht zijn om elk levend wezen in Amaleks kamp te doden, maar ik begrijp het als volgt: wanneer we geconfronteerd worden met een antisemitische vijand, zijn we verplicht om er de volledige overwinning op te behalen, om na de Tweede Wereldoorlog een zogenaamde onvoorwaardelijke overgave te verkrijgen.

We proberen het al sinds 1967, misschien al sinds 1948, om het "gecompliceerde Talmoedische ding" te doen, en het heeft niet gewerkt. Vandaag de dag weten we dat er geen sprake kan zijn van een coëxistentie dwaarbij Joden en "Palestijnen" samen kunnen leven. Het onderwijssysteem van Yasser Arafat, bestendigd door zijn opvolger Mahmoud Abbas, en het gelijksoortige systeem in de Gazastrook, dat gecontroleerd wordt door Hamas en betaald door de VN, hebben dat gegarandeerd. Zij hebben mogelijk de eerste volledige generaties jeugdige jodenhaters zo wreed gemaakt dat ze de hoofden van drie maanden oude baby's afsnijden en 75 jaar oude grootmoeders op straat neersteken. Als eerste, bijna vanaf de geboorte, zetten ze hen aan tot withete haat tegen Joden, en vervolgens geven ze financiële en psychologische stimulansen om hun haat te voeden.

Arafat Irfaiya is een perfect voorbeeld van het nieuwe soort terrorisme dat door dit systeem mogelijk wordt gemaakt. Een "eenzame wolf", die (voor zover wij weten) geen directe instructies kreeg van de bekende terreurgroepen, vond toevallig een slachtoffer en vermoordde haar met extreme wreedheid. Hij was een robot, geprogrammeerd voor moord en getriggerd door een schijnbaar onbeduidende gebeurtenis.

Misschien hadden we tientallen jaren geleden de PLO gewoonweg kunnen uitroeien en een soort van begrip kunnen bereiken met de traditionele leiders van de Palestijnse Arabieren. Misschien niet. Maar vandaag hebben de "Palestijnen" de mantel van Amalek overgenomen. Zij moeten worden verslagen en ontwapend, en degenen die zichzelf als onze vijanden zien, moeten permanent uit het land Israël worden verdreven. Er moet een beleid worden gevoerd om de emigratie van de Arabieren vanuit het gebied tussen de Jordaan en de Middellandse Zee aan te moedigen. De Joodse soevereiniteit moet worden opgelegd aan heel Eretz Yisrael.

We gaan niet in die richting. In de huidige Joodse staat hebben "Palestijnen" evenveel of meer rechten dan Joden. Ons Hooggerechtshof geeft hen de mogelijkheid om de sloop van Joodse huizen in Judea en Samaria te bewerkstelligen, maar in veel gevallen verhindert het IDF de sloop van huizen van "Palestijnse" moordenaars. Tussen 2012 en 2018 heeft Israël de overdracht van meer dan 1 miljard dollar van Qatar naar de Amalekieten van Hamas mogelijk gemaakt. Israël voorziet Hamas ook van elektriciteit en water en stelt Hamas in staat hierop belastingen te innen.

Israël int ook invoerrechten voor de Palestijnse Autoriteit en draagt het geld aan de Palestijnse Autoriteit over. Eindelijk heeft de Knesset een wet aangenomen die Israël toestaat om de bedragen die de PA aan terroristen als Arafat Irfaiya betaalt van dit bedrag af te trekken (in 2017 en 2018 bedroeg het budget van de PA voor dergelijke betalingen 320 miljoen dollar per jaar). De Premier belooft de wet te handhaven. We zullen zien of hij de wil heeft om dat te doen, en of het legale establishment hem dat toelaat.

In plaats van onze vijanden te vernietigen, proberen we hun leven beter te maken, in de hoop dat ze ons beter zullen vinden. Het versterkt hen en maakt dat ze ons nog meer verachten.

Toen koning Saul door Hasjem (via de profeet Samuel) de opdracht kreeg om Amalek en al zijn bezittingen volledig te vernietigen, weifelde hij, hoewel hij koning Agag in leven liet en het beste van Amaleks dieren behield. Omdat hij Hasjems bevel niet gehoorzaamde, beval Samuel dat zijn koningschap moest worden weggenomen en aan iemand "waardiger dan hij" moest worden gegeven.

Ik stel niet voor dat we het bevel krijgen om alle "Palestijnen" en hun vee te vernietigen, hoewel terroristen zoals Arafat Irfaiya moeten worden geëxecuteerd op welke wijze dan ook. Maar ik denk wel dat de beslissing om hulde te brengen aan de Palestijnse Amalek in plaats van deze te verslaan, hen te ontwapenen en te vernietigen, in strijd is met de rede, zowel in seculiere als religieuze vormen.

Misschien is de tijd gekomen om het "koningschap" weg te nemen van ons huidige leiderschap en het aan iemand "waardiger" te geven?

Bron: A reminder of Amalek | Abu Yehuda