Waar we echt tegen zijn - Tijd om het grote geheel te begrijpen

Openbaring maakt duidelijk dat zij die met Gods hulp overwinnen, zullen genieten van de ware stad, het nieuwe Jeruzalem, en wat zij vertegenwoordigt. De nagemaakte stad, die Satan en zijn waarden in beeld brengt, zal vallen. En er zal vreugde zijn in de hemel vanwege haar val (Openb.19).

De meeste mensen denken niet vooruit, kijken niet naar het grote geheel en ook niet naar de lange termijn.

De meeste mensen denken in het beste geval alleen maar vooruit naar wat ze zullen eten of wat voor plezier ze in het weekend zullen hebben. Helaas kunnen veel christenen in deze bijziendheid en het gebrek aan visie worden opgenomen. Ik schreef hier al over in termen van de cultuuroorlogen: The Big Picture, the Long Term - CultureWatch

Hier wil ik het bespreken in het licht van de mega-spirituele strijd waar we allemaal bij betrokken zijn. De meeste christenen zijn zich bewust van de "wereld" en het "wereldsysteem" en hoe dit ingaat tegen de christelijke waarden en overtuigingen. Maar als we naar het boek Openbaring kijken, vinden we een aantal termen en concepten die ook met dit alles te maken hebben.

We lezen over Babylon, of mysterie Babylon, over verschillende dieren, over verschillende vrouwen, waaronder Izebel, over de grote hoer, enz. Veel boze individuen of krachten worden besproken. En denk eraan dat het boek zelf de Antichrist niet specifiek noemt (die term wordt alleen gevonden in 1 Johannes 2:18, 22; 4:3 en 2 Johannes 1:7).

Het boek Openbaring is weliswaar zeer moeilijk te interpreteren, en het kan beter zijn om deze verschillende boze schepselen en wezens ook te zien als instituten in plaats van individuen, als rijken in tegenstelling tot keizers. Het zijn dan symbolische voorstellingen van boze machten en demonische werkelijkheden.

Denk bijvoorbeeld aan Babylon. Ja, er was een echt Babel met zijn toren (Genesis 11); het Babylonische rijk dat God gebruikte om Israël te oordelen; en het Romeinse rijk dat symbolisch gezien kan worden als een soort Babylon, enz. Maar net zoals Jeruzalem meer kan vertegenwoordigen dan alleen een echte stad, maar ook een hele manier van leven, zo ook Babylon.

Zoals James Montgomery Boice schreef in zijn boek uit 1996, Foundations of God's City:

In zowel het Oude als het Nieuwe Testament nemen zowel Babylon als Jeruzalem meer dan levensgrote dimensies aan en worden het symbolen van twee totaal verschillende relaties met God en levenswijzen. Babylon staat voor aardse relaties en een aardse manier van leven. Jeruzalem staat voor spirituele werkelijkheden en God is het leven. Dit gold voor het aardse Jeruzalem slechts op zijn best en gedeeltelijk. Maar het wordt zo in volle omvang wanneer het nieuwe Jeruzalem op de ruïnes van het oude Jeruzalem opstijgt.

Zo zijn Babel en het nieuwe Jeruzalem de twee alternatieven voor de mensheid. Babylon is de satanische dominante parodie op de ideale stad/beschaving, de aardse tegenhanger van het nieuwe Jeruzalem... Babylon symboliseert eenvoudigweg de menselijke begeerte tot vergoddelijking. Babylon is een afgodisch stadslandschap, tegenover God, dat zichzelf verteerd, een 'bordeel' voor koningen en kooplieden.

Hij geeft verder commentaar op de samenstelling van Babylon en de val van Babylon:

In een wereld die door de goddelijke orde wordt beheerst, is het onvermijdelijk dat - gezien de nefaste invloed door rijkdom en sensualiteit (Openb.18:2-3) - Babylon moet vallen. Babylons afgodische en verleidelijke sociale, economische en morele acties zullen haar val teweegbrengen. En de leiders en volkeren van Babylons wereld zullen met haar vallen. Inderdaad, alle Babyloniërs door de geschiedenis heen moeten vallen (vgl. Jesaja 21:9). Het is opmerkelijk dat het goddelijk geduld de Babyloniërs, door de geschiedenis heen, in staat stelt om te overleven totdat ze onder het gewicht van hun eigen excessen instorten.

In zijn gloednieuwe boek over Openbaring zegt Brian Tabb dit over Babylon en wat het vertegenwoordigd, en dat het niet alleen een beeld is voor Rome, maar een rijk bijbels-theologisch symbool voor afgoderij en de verleidelijke politieke economie van de wereld - de archetypische goddeloze stad die Rome in de eerste eeuw symboliseerde. De dramatische ondergang van Babel is het hoogtepunt van Gods oordeel over de goddeloze menselijke samenleving, te beginnen met Babel (Gen. 11:1-9).

Babylon verwijst altijd als de wereldmacht die nauw verbonden is met het beeld van het Beest. Het is een macht die geboren is uit geestelijke verdorvenheid op hoge plaatsen, een macht die flirt met alle heersers en koningen en potentaten van de aarde, en die de volkeren van de wereld aaneenbindt tot één imperium tegenover het Koninkrijk van God. Babylon is in feite een imitatiekoninkrijk van God, gebaseerd op de demonische drie-eenheid. Ogenschijnlijk is Babylon een wereldwijde beschaving en cultuur, prachtig in haar wetenschap en kunst en handel, maar het is gedrogeerd met trots en bedwelmd door haar enorme succes. Tegelijkertijd is het een vreemde vermenging van wereldmacht en religie, van heidendom en christendom, die de grootste belemmering voor het christelijke evangelie wordt.

En G.K. Beale kijkt hier naar het historische patroon. Hij geeft dit commentaar:

Babylon was de goddeloze wereldmacht waaronder Israël in gevangenschap moest leven. Hoewel de Israëlitische heiligen het niet eens waren met de religieuze praktijken van Babylon, waren zij toch geneigd om compromissen te sluiten. Toen zij trouw bleven aan hun God, werden zij beproefd door hun onderdrukkers (zie Daniël 1-6). Het goddeloze sociale, politieke en economische systeem dat gedomineerd werd door het Romeinse Rijk plaatste de gelovigen in dezelfde positie als Israël onder Babylon. Net zoals Babel de eerste tempel vernietigde en Israël in ballingschap stuurde, zo werd Rome in sommige sectoren van het Jodendom "Babel" genoemd, omdat het ook de tempel in Jeruzalem vernietigde en Israël verbande.

Daarom nemen hier in de Apocalyps Rome en alle goddeloze wereldsystemen de symbolische naam het Grote Babylon" aan. Deze symbolische interpretatie van Babel is inderdaad zonder redelijke twijfel verzekerd door de profetieën van Gods oordeel over het historische Babel, dat voorspelde dat Babel "voor altijd desolaat zal zijn" en "niet opnieuw zal opstaan" (Jer. 28:39; 50:39-40; 51:24-26; 62-64; zo ook Jes. 13:19-22).

Velen gaan mee met de religieuze en afgodische eisen van de goddeloze aardse orde. Deze naleving wordt verklaard in de identificatie van Babel als "zij die alle volken liet drinken van de wijn van de hartstocht van haar geslachtsgemeenschap"... De samenwerking van de volken met Babel verzekert hun materiële veiligheid (vgl. 2,9, 13; 13,16-17). Zonder deze samenwerking zal de veiligheid worden opgeheven. Deze veiligheid is een verleiding te groot om weerstand te bieden...

Babylons belofte van welvarend aards welzijn voor zijn welwillende onderdanen is een bedwelming die de meerderheid van de wereldbevolking ook wil indrinken. Eenmaal ingebed, neemt de bedwelmende invloed alle verlangen weg om de destructieve invloed van Babel te weerstaan, verblindt zij de eigen ultieme onveiligheid van Babel en God als bron van werkelijke veiligheid en verdooft zij de angst voor een naderend oordeel.

Dus wat is mijn punt in dit alles? Is het gewoon meer abstracte speculatie over eindtijdgebeurtenissen? Nee, het is zeer praktische en concrete waarheid over de cultuur waarin we NU leven. Wij leven in Babylon. Het hele westerse systeem, zo goed en groot als het in het verleden is geweest, wordt snel alles wat in Openbaring aan de kaak is gesteld.

Wanneer het meeste nemen van de media, handel, politiek, cultuur en amusement, allemaal strijden ze tegen de christelijke waarden en praktijken, en tegen de dingen die God zo hoog in het vaandel heeft staan - zoals de heiligheid van het menselijk leven, het belang van huwelijk en gezin en goddelijke seksualiteit, enz. - dan weet je dat we in een Babylonische cultuur leven.

En dit is een cultuur die zal worden geoordeeld. Het moet worden geoordeeld. We moeten hier het grotere plaatje zien. Het is niet alleen dat we een paar slechte dingen hebben in de politiek, of in Hollywood, of in Madison Avenue, of in de popcultuur. We hebben niet alleen te maken met een paar seculiere linkse activistische lobbygroepen. Het is niet alleen een materialistische en hedonistische cultuur die tegen ons vecht.

Dit is veel en veel groter. Het maakt deel uit van een mega-geestelijke oorlog die op dit moment plaatsvindt. En alle beelden en symboliek van Openbaring geven perfect weer wat hier werkelijk aan de hand is. Ik vind het heel mooi wat Dennis Johnson schrijft in zijn boek uit 2001, Triomf van het Lam:

Openbaring herinnert ons er steeds weer aan dat mensen en instellingen niet zijn zoals ze in onze ogen lijken te zijn. We moeten verder kijken dan de oppervlakte om de realiteit te ontdekken die de gebeurtenissen in de geschiedenis en onze ervaring verklaart. Openbaring roept de kerk, het getuigenis van Jezus, op om een wijs onderscheidingsvermogen te tonen, opdat wij niet worden opgeslokt door een indrukwekkend beeld dat een lelijke en lege werkelijkheid markeert... Openbaring herinnert ons aan de lelijke zwakke plek van zelfs het beste van louter menselijke instellingen, en haar visioenen roepen de dienaren van Christus op om de wijze raad van de psalmist in acht te nemen: "Vertrouw niet op de vorsten, op de sterfelijke mens, in wie geen heil is' (Ps. 146:3).

Dus als we overal om ons heen geweld zien, grove onrechtvaardigheid, welig tierend drugsgebruik, mensenhandel, de pornopest die zoveel levens verwoest, de transseksuele oorlog tegen kinderen, de aanval op huwelijk en gezin, (abortus) de hyperseksualisering van de samenleving, de aanval op de vrijheid van godsdienst - om maar een paar moderne realiteiten te noemen - dan is dit allemaal onderdeel van een veel grotere oorlog.

Ze zijn allemaal symptomatisch voor Babylon in ons midden - het boze en demonische wereldsysteem dat strijdt tegen de kerk en alles waar God en zijn volk voor staan. Het is echt een kosmisch conflict. Het is een op leven en doodstrijd tussen goed en kwaad, tussen God en de duivel.

En zoals Beale aangaf, heeft veel van deze verleiding van Babylon te maken met sociale en economische zekerheid. Als we buigen voor deze satanische namaak, zullen we worden verzorgd. Maar als we ons verzetten, zullen er zeer reële straffen komen. Hoe vaak heb ik nu al niet gedocumenteerd dat er gevallen zijn geweest van mensen die hun baan hebben verloren of die een boete of gevangenisstraf hebben gekregen omdat ze geweigerd hebben om mee te gaan met de radicaal linkse agenda?

Hoe vaak heb ik niet gezegd dat christelijke scholen en andere religieuze organisaties niet langer afhankelijk moeten zijn van overheidsfinanciering. Zo vaak hebben degenen die aan de speen van de regering zuigen, veel tijd verloren om te zorgen dat het geld maar blijft komen. Dit is waar Babylon over gaat, zoals Beale terecht heeft uitgelegd.

En de bijbelse boodschap is altijd dezelfde als het gaat om Babylon. Zoals William Hendriksen ons eraan herinnert:

De vermaning om Babel te verlaten is gericht aan Gods volk in alle tijden (vgl. Js.48:20; 52:11; Js.50:8, 41-44; Zach.2:7). Uit dit feit blijkt dat Babel niet alleen een stad van de eindtijd is. Het is de wereld als het centrum van verleiding, in elke tijd. Vertrekken uit Babel betekent dat je geen gemeenschap met haar zonden hebt en niet verstrikt raakt in haar verlokkingen en verleidingen. Degenen die hun hart op de wereld richten, zullen ook van haar plagen ontvangen.

Gelukkig weten we wie er uiteindelijk wint. En Openbaring maakt duidelijk dat zij die met Gods hulp overwinnen, zullen genieten van de ware stad en wat zij vertegenwoordigt, het nieuwe Jeruzalem. De vervalste stad, die Satan en zijn waarden in beeld brengt, zal vallen. En er zal vreugde zijn in de hemel vanwege haar val (Openb.19).