Yom Kippur: Vasten of niet vasten?

Ron Cantor - 17 september 2010

Toen ik opgroeide was ik altijd al gefascineerd door Yom Kippur. Hoe kon mijn vader 24 uur zonder eten? Ik kon me niet voorstellen een maaltijd over te slaan, en nog veel minder een hele dag eten. In die tijd was ik een groot liefhebber van eten. Waarom zouden we zoiets doen? Om vergeven te worden van onze zonden, werd me verteld. Niet zo'n slechte deal, denk ik. Doe wat je wilt gedurende het jaar en dan snel een dag vasten, en alles zal weer goed zijn.

Naarmate ik ouder werd, zag ik geen bewijs van het bestaan van God, dus ik heb niet de moeite genomen om te gaan vasten. In feite was, voorafgaand aan het aannemen van Yeshua, de enige Yom Kippur waarop ik daadwerkelijk vastte in 1983, een maand voordat ik tot geloof kwam. Ik was op dit punt aan het zoeken, me realiserend dat ik niet wist waar ik heen ging als ik zou sterven of zelfs of zelfs maar of er een God was. Maar ik wilde het weten. Dus op de avond van de 16e september 1983 besloot ik te vasten met de rest van de Joodse wereld.

Niet lang na zonsondergang op 17 september heb ik gegeten... en héb ik gegeten! Maar hoe vol ik die avond ook werd, ik was van binnen nog steeds leeg. Ik vond God niet tijdens het vasten.

Vasten kan zonde niet verwijderen

Na mijn tot geloof gekomen te zijn, kwam ik tot het besef dat vasten de zonde niet kan wegnemen. Het was ook nooit de bedoeling om zonde te verwijderen. Het wordt de Dag der Verzoening genoemd, geen Vastendag.

Vasten is het belangrijkste onderdeel oftewel het brandpunt van Jom Kippoer geworden. Maar toen de Dag der Verzoening aan Mozes werd gegeven, was dat niet zo. Het offer was er wel. In Leviticus 16 krijgt Aaron gedetailleerde instructies voor Jom Kippoer, en hoewel in dat hoofdstuk het een vasten noemt, is het duidelijk dat de focus op de twee bokken ligt.

De ene bok zou worden geofferd, terwijl de priester zijn handen op de andere bok zou leggen, waardoor de bok de zonde van Israël op de bok zou overbrengen. De bok wordt dan losgelaten in de woestijn.

Vasten kan en zal de zonde niet goedmaken. De passage kon niet duidelijker zijn:

"Opdat op deze dag verzoening voor u zal worden gedaan, om u te reinigen" (Lev. 16:30).

"De priester die gezalfd en gewijd is om zijn vader op te volgen als hogepriester, moet verzoening doen" (Lev. 16:32).

U kunt niet voor uw eigen zonden verzoening doen, "verzoening zal voor u gemaakt worden". De priester zou voor het volk voorbede doen en de bok zou het oordeel ontvangen dat Israël verdiende. Maar Joodse kinderen over de hele wereld, zoals ik dat was, wordt ten onrechte onderwezen, dat je voor je eigen zonden kunt boeten door te vasten. Dit komt omdat de Tempel in 70 na Chr. werd vernietigd. Met de vernietiging van de Tempel kwam er een einde aan de offers. Geen priesters meer; geen bokken meer. (De bokken waren gelukkig!) De nadruk werd toen verschoven van het bloedoffer naar een vasten - niet door een goddelijk bevelschrift, maar door de redenering van religieuze leiders.

Om eerlijk te zijn ken ik niet veel rabbijnen die leren dat je kunt zondigen in roekeloze verlorenheid, en dan simpel vasten op Jom Kippoer. Maar de weg naar vergeving in vrijwel alle Joodse kringen is niet te vertrouwen op een onschuldige vervanger, maar op datgene wat je kunt doen: vasten, goede daden, bekering, geven en bidden. Allemaal goede dingen. Maar goede daden kunnen slechte dingen niet uitwissen, net zoals iemands schuld voor het vermoorden van iemand anders, die schuld ook niet kan uitwissen (of stelen, liegen, etc.).

Waarom vasten?

Er was een doel met het vasten, gewoon: niet te boeten voor de zonde. Het nationale vasten was bedoeld als een gebaar van nederigheid en de juiste houding waarin je om genade vraagt. Hier is een voorbeeld. Toen ik een jongeman was werd ik gearresteerd voor winkeldiefstal in een J.C.Penney-winkel. Terwijl alles buiten de rechtbank werd afgehandeld en ik in staat was om een gemeenschapsdienst te bewijzen, zou ik me kunnen voorstellen dat mijn zaak voor de rechter zou komen. Hoe zou ik me aankleden als ik mezelf aan de rechter voorstelde? Een t-shirt en gescheurde jeans, met een sigaret achter mijn oor? Of zou ik eropuit gaan en een pak en een stropdas kopen en mijzelf presenteren op een manier die aantoont dat ik de ernst van de situatie begreep? Dat laatste natuurlijk. Het zou geen garantie zijn voor clementie, maar het zou mijn kansen zeker vergroten.

Op dezelfde manier was vasten niet bedoeld om de zonde te verzoenen, maar net als de juiste kledij, om uw offerande aan de Heer voor te leggen. Het drukte naar God een erkenning uit van de zonde en de gebrokenheid erover, maar was niet bedoeld om een deal aan te gaan. Alleen het vergieten van bloed kan verzoening zijn voor de zonde.

Want het leven van een schepsel zit in het bloed, en ik heb het u gegeven om voor uzelf verzoening te doen op het altaar; het is het bloed dat verzoening doet voor uw leven. (Lev. 17:11)

Moeten we vasten?

De Bijbel zegt dat Jom Kippoer "een blijvende verordening is voor de komende generaties" (Lev. 23:31). En toch weten we als gelovigen in het Nieuwe Verbond dat Jesjoea Jom Kippoer vervulde in die zin dat Hij het eenmalige offer voor de zonde was (Hebr. 9:26-28). Dus hoe moeten Joodse gelovigen omgaan met Jom Kippoer?

Zoals de Jom Kippoer vasten de juiste houding van nederigheid was om het offer te presenteren, zo is het ook de juiste daad van nederigheid om Jesjoea's verlossingswerk te herdenken. We moeten vasten als een manier om Jesjoea te bedanken voor het wegnemen van onze zonde. Het is geen werk om iets te verdienen, zelfs niet vóór Jesjoea was het vasten niet zo bedoeld, maar eerder een uitdrukking van dankbaarheid.

Stel je bijvoorbeeld voor dat je mijn leven hebt gered. Ik liep over straat en een auto stond op het punt me te raken. Ik was een paar seconden verwijderd van de dood, want ik zag het niet aankomen. Bij de laatste milliseconde duwde je me uit de weg om in plaats daarvan de auto jou te laten raken. Je sterft in mijn plaats. Hoe zou u de rest van mijn leven in mijn geheugen gegrift houden? Zou ik uw graf niet regelmatig bezoeken en bloemen achterlaten? Zou er een dag voorbij gaan waarin ik uw offer niet in overweging heb genomen? Zou ik er niet alles aan doen om ervoor te zorgen dat er voor uw gezin wordt gezorgd? Als ik echt dankbaar zou zijn, ja, dan zou ik al die dingen en nog veel meer doen.

Op dezelfde manier moeten we Jesjoea's offer herinneren. Vasten is een van de vele manieren waarop we dankzegging kunnen uitdrukken. Het is een manier om te herinneren dat Hij voor ons de kogel nam. Het erkent dat we zwakke mensen zijn en dat we niets hadden kunnen doen om onszelf te redden. Dit is de reden waarom Yeshua zo'n afkeer had bij degenen die het vasten zouden gebruiken als een middel om anderen te imponeren met hun spiritualiteit. Vasten was bedoeld als het exacte tegendeel - als een middel om onszelf voor God te vernederen.

Bovendien kan het een tijd van voorbede zijn voor ongelovig Israël. Het waren mensen als Anna (Lucas 2) die vastten en voorbede deden voor de komst van de Messias, en Hij kwam. Zij was in staat om de geschriften van de profeten te lezen en te bidden. Wij weten ook dat de Schriften een groot ontwaken voor Israël beloven (Hosea 3:5, Zach.12:10, Rom.11:26). Vasten op Jom Kippoer en bidden voor Israël kan een krachtig hulpmiddel zijn om dat ontwaken gerealiseerd te zien.

Tot slot, moge u een Tzom Kal hebben, een eenvoudig vasten, en moge de aanwezigheid van Yeshua dicht bij je zijn.

Yom Kippur foto's

Bron: Yom Kippur: To Fast or Not To Fast | Messiah's Mandate