"Waarom kijk ik naar 1 april"

Door Douglas Henney - 18 maart 2018

Hieronder is een link naar een goede video, die laat zien dat de telling van weken/dagen in Daniel 9 een dubbele vervulling heeft, die culmineert op 1 april 2018:

Voor meer zie Daniel's 70 Weeks - YouTube

De eerste vervulling vond plaats toen Jezus Jeruzalem binnenreed, zittend op een ezel op Nisan 10, de dag dat de Paaslammeren door het volk werden uitgekozen en onderzocht. Het was ook dezelfde dag dat Yeshua Israël over de Jordaan leidde, in het beloofde land.

In mijn laatste artikel vertelde ik hoe ik denk dat het op Nisan 10 zou kunnen zijn, dat de twee getuigen op aarde, in Israël, dan weer opnieuw voet aan wal zetten. En dat kan zich inderdaad zo ontvouwen op Nisan 10 volgens de timing die ik heb gepresenteerd. Maar ik denk nu dat we misschien toch niet naar huis zullen gaan op datzelfde moment, maar een paar dagen later, op de dag van de Eerste Vruchten, zoals in de telling van de dagen/weken geprofeteerd werd in Daniël en prima uiteengezet in de Daniel Matsen video hierboven.

Gisteravond heb ik geworsteld met wat voor mij het einde van de Jubeljaarperiode leek te zijn, terwijl we hier nog steeds aanwezig waren. Ik had eerder ontdekt dat de equinox, zoals hij werd bepaald vanuit Jeruzalem/Israël-perspectief, op 16 maart viel. Dit betekende dat de Henoch-kalender, de Joodse kalender, en ik geloof ook de Bijbelse kalender, dit gerangschikt heeft voor de eerste maand van het nieuwe jaar. God heeft in wezen het debat over de kalender tot een non-kwestie gemaakt, wat in mijn optiek een teken van genade voor ons is.

Waarom zijn we dan nog hier?

Omdat het jaar van het Jubeljaarperiode, dat net voorbij is, niet voor het lichaam van Christus is. Jezus zelf is onze Jubel. Het was voor de vrijheid dat Hij ons bevrijdde (Galaten 5:1).

Betekent dit dat de Vader voor ons geen kalender heeft met een laatste "maand" waarin we eindelijk naar huis mogen? In mijn denken niet. We hebben een kalender van de Vader, en we zijn nu in zijn 12e maand. De "naam" van die "maandtijd" is het sterrenbeeld Vissen op de klok van Gods sterrenbeelden-verhaal.

De zon ging zojuist Vissen binnen op 13 maart. De zon gaat op 20 april binnen in Ram (Gods Lamsbeeld).

Voor het lichaam van Christus is Ram onze eerste maand tijdmarkering, Vissen is onze 12e maand. Waarom denk ik dit?

Toen Jezus aan het kruis stierf, was het in de eerste bijbelse maand Nisan voor de Joden. De zon stond in die tijd in Ram. Toen de zon gedurende 3 uren werd verduisterd, toen Jezus aan het kruis hing, konden de mensen omhoog kijken en zien dat de zon in de Gods Lam-conjunctie stond. De hemel verkondigde wat God op aarde aan het doen was, zodat het volk nog een aanwijzing/teken zou hebben over wie Jezus was en wat Hij voor hen deed.

Voor het lichaam van Christus vandaag de dag is Jezus Zelf ons "referentiepunt" of ons "Alles in al", en ik geloof dat dit het begrijpen van Gods sterrenbeeld-klok omvat. In die tijd toen vertelde Hij ons op een bepaalde manier, aangezien het kruis en het lege graf de enige fundering is van onze hele erfenis van God, over het verenigd zijn met Jezus Zelf, dat Ram voor ons de eerste "maand" zou zijn.

Nu deed God ook een wonderbaarlijk/briljant iets met die sterrenbeelden-klok. Hij zorgde ervoor dat de aardas een eigen, zeer langzame draaiing kreeg, wat resulteert in wat tegenwoordig een draaiing van de equinoxen wordt genoemd. In principe komt het erop neer, dat na de 2000 jaar sinds Jezus stierf, de zon eindigt in een sterrenbeeld "één voorafgaand" aan waar het was in het verleden op dezelfde tijd van het jaar 2000. Het resultaat nu voor ons? Terwijl de Bijbelse kalender ons nu stevig in de eerste maand neerzet, is de zon nog niet in Ram, maar nog steeds in Vissen.

Voor het overige overlappen de kalenders elkaar en daarom zijn we hier na afloop van de Jubeljaarperiode nog steeds. Ik denk dat de reden hiervoor is dat we ons in een overgangsperiode bevinden, in zekere zin een overlap van tijdperken. God houdt zich tegelijkertijd bezig met het lichaam van Christus en met het uitverkoren overblijfsel binnen Israël/Juda. Dat blijkt wel uit het feit dat de zon in Vissen staat. Het beeld van Vissen, is van twee vissen die aaneengeketend zijn (door Jezus), maar met één georiënteerd in de ecliptica (het lichaam van Christus verlangend om naar huis te gaan) en één georiënteerd langs de ecliptica (overblijfsel Israël/Juda wiens lot het aardse koninkrijk van God is).

Ik kan me alleen maar afvragen of de dood van Billy Graham een overgangskader is van 40 dagen in de markering naar de dag van het Eerste vruchten-offer op 1 april, als een echo van de timing die in Daniel Matsons video wordt gepresenteerd. Dit overgangsvenster wordt ons ook getoond door de positie van de zon in Vissen.

Ik begrijp dat sommigen vasthouden aan de rijpe gerst als het referentiepunt van wanneer te beginnen met een Bijbels jaar. Ik denk dat dit niet langer geldig is. In Genesis zegt God dat het doel van de zon, maan en sterren is om de jaren te bepalen, en rijpe gerst wordt daar niet genoemd. Ten tweede werkt het rijpe gerst systeem niet om de volgende reden, en dat is de reden die we eigenlijk net hebben ervaren met rijpe gerst timing van 2017, ten opzichte van de 2018 rijpe gerst timing:

Vorig jaar bleek dat de rijping van de gerst was vertraagd en daarom werd door sommigen beweerd dat er een 13e maand had moeten worden toegevoegd. Laten we aannemen dat dit inderdaad het geval was. Het is echter overduidelijk of de gerst dit jaar definitief klaar is voor de gerstoogst die op 1 april zal plaatsvinden. Om deze twee jaren met elkaar in verband te brengen, moet ik dan de twaalfde maand van vorig jaar verwerpen. Waarom? Volgens de gerst-waarneming van de laatste jaren, zijn we net begonnen met de 12e maand. Maar nu is de gerst van dit jaar al rijp om door te gaan en in plaats daarvan maand één te zijn. Dus wat moet ik doen met de 12e maand van vorig jaar? De rijpe gerst gebruiken om een jaar te beginnen werkt gewoon niet als ik een "uitgesteld rijpingsjaar" heb, dat onmiddellijk gevolgd wordt door een "vroegrijpingsjaar".

Ik zeg dit allemaal om aan te geven dat we nu in de bijbelse maand van Nisan zijn. Sommigen zullen misschien tegenwerpen dat de nieuwe maan nog niet is waargenomen en dus zijn we nog in het jubeljaar. Zelfs als dat zo is, geloof ik nog steeds dat we hier zullen zijn als die dag komt en gaat, omdat het jubeljaar-bekeningssysteem niet voor het lichaam van Christus is. Het is voor Israël.

Dit afgelopen jubeljaar werd gewoon niet geëerd door de naties en zal een reden zijn voor de komende oordelen over de naties zelf. Trump verklaarde een eenvoudige bijbelse waarheid. Jeruzalem behoort toe aan Israël. Hebben de volkeren zich voor de Schepper nederig gemaakt? om Zijn recht te eren in het heersen over de volkeren door middel van één volk, land en hoofdstad van zijn keuze? zich te onderwerpen aan Zijn openbaring van dat feit in de Schriften? Nee! In plaats daarvan gaven zij God in feite allemaal de "middelvinger". En de leider die verklaarde dat Jeruzalem tot Israël behoort is ook dezelfde die zichzelf beschouwt als de "man van het uur" om het land te verdelen voor een pseudo vrede. Nee, alle naties zijn duidelijk in wat ze van plan zijn. Het laatste jubeljaar was het moment waarop mensen hun rechtmatige bezittingen moesten terugkrijgen, en aan Israël werd helemaal niets voorgelegd. Nu komen de oordelen. Aan het eind van de oordeelsjaren zal Jezus ervoor zorgen dat het land wordt teruggegeven aan het volk van Gods keuze.

Terugkomend op de video van Daniel Matson; de reden waarom ik veel belang hecht aan deze informatie over de telling, die op 1 april haar hoogtepunt bereikt, is dat deze manier van kijken, door een telling van jaren, de manier weergeeft waarop Jezus verwachtte dat het volk Israël en Jeruzalem zouden weten wie Hij was op de dag dat Hij Zichzelf zou presenteren op een ezel. Het vervulde een telling! Ja, er waren veel tekenen gegeven aan de mensen, zelfs de wijze mannen uit Babylon herkenden in enkele van de tijdsaanwijzingen de geboorte van Jezus. Maar de belangrijkste grondlijn lijkt me, is dat Jezus verwachtte dat Israël, met inbegrip van de religieuze leiders, hem zou ontvangen op die 10e Nisan, omdat van hen werd verwacht dit te weten: "dit is uw dag". Ze moesten de telling doen van de jaren uit Daniël. Dit was net zo belangrijk, zo niet belangrijker, dan het zien en herkennen van alle tekenen van de tijd en de wonderen die Jezus deed. Israël moest de dag weten van de aankomst van de "Messias Vorst" bij het volk doordat het de telling zou hebben gedaan. Eenvoudigweg.

Ik denk dat in deze laatste dagen hetzelfde voor ons geldt. We hebben zoveel tekenen gekregen. We weten dat dit de tijd is. En we hebben ook, net als Israël in Jezus' tijd, een telling van jaren meegekregen via Daniël, zodat we dit specifieke "dit is uw dag" kunnen kennen wanneer "Messias Vorst" zichzelf aan ons zal voorstellen; maar in plaats van te rijden op een ezel, zal Hij rijden op de wolken van de hemel. Volgens dezelfde profetie in Daniël moeten we 62 jaarweken optellen bij de 7 jaarweken om hun vervulling om te bepalen van wanneer de "Messias Vorst" zich aan ons zal presenteren en ons mee naar huis zal nemen.

In de Schriften staat: "Leer ons onze dagen te tellen, zodat we u een hart van wijsheid kunnen presenteren". Wat ons geleerd is, is te kijken naar wat God met Israël doet. Ik ben tot de conclusie gekomen dat voor het lichaam van Christus, dat uitziet naar Jezus die voor ons komt, het niet zozeer gaat om gebeurtenissen/aanwijzingen te identificeren ten opzichte van de aan Israël gegeven kalender, maar te tellen in termen van Israël, met Gods sterrenbeeld verhaal-klok als achtergrond.

Ziet u ook, dat als wat ik presenteer klopt, en ik geloof dat het zo is, hoe mensen die beweren dat we "de dag niet kunnen kennen", deze verzen uit de context halen van dat Jezus sprak met de discipelen over Zijn tweede komst, en dat zij niet de centrale noodzaak zien om gewoon een telling van het aantal dagen te doen? En ik geef toe dat de manier waarop ik in de loop van de tijd heb gekeken, dat deze fundamentele "methode" zich uiteindelijk aan het oog heeft onttrokken.

Het is een beetje grappig voor mij dat met al het kijken ernaar wat ik een aantal jaren heb gedaan, dat het de hele tijd een heel simpele kwestie was van gewoon "tellen". Ik geloof dat er minstens één reden is waarom mijn Vader mij door dat alles heen heeft laten gaan, en dat is dat als ik het al aan het begin van de jaren 90 had geweten, dat ik dan 25 jaar had moeten wachten voordat ik naar huis zou gaan, en ik ben er niet zeker van hoe ik met die openbaring en dat begrip zou zijn omgegaan. Waarschijnlijk niet erg goed. Onze Vader weet zeker wat Hij doet.

Trouwens, als God gaat bij het waarnemen van de nieuwe maan voor Israël en hun maand laat beginnen, dan zou het voor dezelfde drie (en halve) dag van geestelijke duisternis laten ervaren voor de discipelen na de kruisiging (verwijdering) van Jezus, wat overeenkomt met de eerste drie en een halve dag van het 7 dagen durende Feest van Ongezuurde Broden, om ook (dezelfde dagen van duisternis) te vallen in plaats daarvan, direct nadat wij naar huis gaan op wat dan de eerste dag van het Ongezuurde Brood zou zijn. Bedenk dat Jezus in het midden van het 7 dagen durende Feest van de Broden verscheen aan Zijn verzamelde discipelen. Kunnen sommigen van ons ook, nadat het Lichaam van Christus op 1 april is verwijderd, terugkomen in het midden van het 7-daagse Ongezuurde Brodenfeest zoals Jezus dat deed, direct nadat de wereld ook zojuist drieënhalve dag diepe, persoonlijke duisternis heeft ervaren, en ons onszelf openbaren om mensen te selecteren volgens de aanwijzingen van de Vader, en dit te doen in hetzelfde kader van de 40 dagen dat Jezus dat deed voordat Hij voor de tweede keer naar de hemel opsteeg?

Als het zich zo ontvouwt, raad dan wanneer de laatste opnamedag is, nadat die 40 dagen durende tijd van bediening eindigt? Op 14 mei, de 70e verjaardag van Israël volgens de Gregoriaanse kalender. Toeval?

Gaat u alstublieft naar God toe met wat ik hierboven geschreven heb. Onze loyaliteit en afhankelijkheid is aan Hem alleen. Hij alleen is onze leraar.

Hoogachtend,
Douglas Henney

Bron: Why I am watching April 1st