Laat de Turkse geleerden spreken: Kijk wat islamisme is

door Burak Bekdil | 18 april 2018

In een fatwa van 2016 oordeelde het Directoraat Religieuze Zaken (Diyanet), de hoogste religieuze autoriteit van Turkije, dat het in de islam niet verboden is als een vader lust voelde voor zijn eigen dochter "op voorwaarde dat de dochter ouder is dan negen jaar".

Het woord 'ulama' verwijst in zijn Arabische context naar 'geleerden' vanuit bijna alle disciplines. In de context van de soennitische islam wordt 'ulama' echter beschouwd als "de bewakers, zenders en tolken van religieuze kennis". Met de opkomst van het islamisme als dominante, door de staat gesponsorde ideologie heeft de Turkse ulama aan belang gewonnen: talkshows, boeken, krantencolumns, preken en fatwa's komen in overvloed. Gelovige Turken nemen ze serieus. Seculiere Turken bespotten ze vaak. Toch biedt de Turkse ulama een rijke context voor diegenen die de islamitische vroomheid willen begrijpen, zoals die door religieuze geleerden wordt geïnterpreteerd.

Volgens het Global Gender Gap Report van het World Economic Forum staat Turkije nu op de 130e plaats van de 144 gemeten landen. Deze gênante score is niet zonder reden. Ironisch genoeg werden vrouwenrechtenmarsen in Ankara op 5 maart geconfronteerd met traangas en arrestaties, aangezien ze bijeen gekomen waren voor een protest in de aanloop naar de Internationale Vrouwendag (8 maart). Nadat de demonstranten de oproepen om zich te verspreiden negeerden, schoot de Turkse oproerpolitie traangas af en hield ongeveer 15 vrouwen vast. Zo "vierden" de Turkse vrouwen hun Vrouwendag.

Kindermishandeling wordt ook steeds zichtbaarder in het islamitische Turkije. Volgens het Turkse Bureau voor de Statistiek is het aantal gevallen van seksueel misbruik van kinderen - alleen de gevallen die daadwerkelijk bij de rechtshandhavingsinstanties zijn gemeld - gestegen van meer dan 11.000 in 2014 tot bijna 17.000 in 2016. Deskundigen zeggen natuurlijk dat er veel meer gevallen zijn die niet worden gemeld.

Tegen die achtergrond blijven Turkse islamitische geleerden grotendeels zwijgen, maar prediken over zaken die niet helemaal zinnig lijken te zijn voor de seculiere waarnemers. Een van die beroemdheden is Nureddin Yıldız, auteur van 35 boeken over islamitische praktijken. Yıldız is de lieveling van de islamitische media en heeft letterlijk miljoenen volgelingen. In zijn studententijd was hij lid van de Nationale Turkse Studentenbond, de islamitische hardlinegroep waarvan ook de Turkse president Recep Tayyip Erdogan lid was.

In een preek in 2012 op televisie zei Yıldız:

"Joden zijn de grootste vijanden van de moslims. Sommigen zeggen dat sommige Joden onschuldig kunnen zijn. Dat kan ik niet geloven. Ik geloof in de Koran. Het is niet mogelijk de duivel te kennen zonder de Jood te kennen. Joden zijn verraders. Zij vermoorden kinderen."

Racisme daargelaten, zijn de fatwa's [oordelen] van de Turkse ulama vaak verbijsterend. In een fatwa van 2016 oordeelde het Directoraat Religieuze Zaken (Diyanet), de hoogste religieuze autoriteit van Turkije, dat het in de islam niet verboden (haram) is, dat een vader lust voelt voor zijn eigen dochter "op voorwaarde dat de dochter ouder is dan negen".

Yıldız opnieuw: in 2016 besloot deze prominente theoloog dat meisjes ouder dan vijf jaar niet aanwezig mogen zijn bij mannelijke bezoekers in hun huis.

In 2017 zei Yıldız dat het in de islam was toegestaan om te trouwen met een zesjarige meisje, wat een openbare controverse veroorzaakte. Journalist Mustafa Hoş noemde Yıldız een "pedofiel" en Yıldız vervolgde Hoş omdat hij hem beledigd had. Tijdens de tweede zitting van de zaak bij een rechtbank in Istanbul noemde de advocaat van Yıldız de journalisten "vijanden van de islam". In het denken van deze perverte man, moet men een vijand van de islam zijn als je denkt dat iemand die trouwt met een zesjarige meisje een pedofiel zou zijn.

Meer recent adviseerde Yıldız de moslims dat een man en een vrouw niet alleen dezelfde lift moeten delen, anders "zouden ze zondigen". "Als een man alleen de lift neemt, moet de vrouw wachten," oordeelde hij.

De preek van Yıldız over "wat zou de oemma [gemeenschap] verliezen als vrouwen zouden werken" is een must-read stuk om het typische islamistische denken over gender-gelijkheid, familie en tribale ambities die nog talrijker worden, te begrijpen:

"Elke werkende vrouw betekent een [seksueel] ontevreden man. Haar man zal dan [seksueel] andere vrouwen mishandelen en zo de weg vrijmaken voor prostitutie. Als vrouwen werken, krijgen ze geen of minder kinderen. Het zal moorddadig zijn als de bevolking van de oemma afneemt. Als vrouwen werken, verdwijnen kuisheid en morele waarden."

Een paar jaar geleden haalde Yıldız de krantenkoppen toen hij beschreef hoe goede moslimmannen hun vrouwen moeten slaan. De islamitische jurisprudentie, zo zei hij, staat toe dat mannen hun vrouwen slaan. Maar, waarschuwde hij, vrouwen zouden niet op het gezicht, op de borst of op de buik moeten worden geslagen. Bij het slaan van hun vrouwen mogen mannen geen stokken gebruiken die langer zijn dan een liniaal. Allah, zei Yıldız, staat mensen toe om hun vrouwen te slaan niet om hen te martelen of te kwetsen, maar alleen om te ontspannen.

Deze dagen staat Yıldız weer op de voorpagina met zijn "lift" en andere fatwa's. Sommige Turken halen de schouders op en zeggen dat hij gewoon een vrome clown is. Misschien is hij dat wel. Maar zijn leringen, die omarmd worden door miljoenen, laten precies zien waarom Turkije, nog geen shariastaat is, maar onderaan de internationale ranglijst van gendergelijkheid staat.

Burak Bekdil, een van de leidende journalisten van Turkije, werd onlangs, na 29 jaar dienst, ontslagen bij de Turkse krant, omdat hij voor Gatestone had geschreven wat er in Turkije gebeurde. Hij is medewerker bij het Midden-Oosten Forum.

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2018 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: Let Turkish Scholars Speak: See What Islamism Is About