Kies het pakket van de juiste prepper

Door Steve Schmutzer - 3 april 2018

Opmerking vooraf: Als het gaat over een 'prepper', dan gaat het over een persoon die gelooft dat zich waarschijnlijk in de toekomst een catastrofale ramp of noodgeval zal voordoen, en hij treft actieve voorbereidingen, meestal door voedsel, munitie en andere voorraden aan te leggen.

Ik leunde achterover in mijn stoel en keek toe hoe mijn vriend voorzichtig zijn nieuwe Remington 700.308 uit de doos haalde. Hij legde het geweer op zijn schoot en streelde de loop liefdevol.

"Ik kan met dit ding een slechte kerel op een halve kilometer afstand te pakken nemen," zei hij. "Als ik er een Leupold-scope op zet, is het gegarandeerd raak.

Ik raakte in de war. "Hoe weet je dat het een 'slechte vent' is als ie zo ver weg is?"

"Ik weet het," mompelde hij.

Ik was niet overtuigd.

"Heb je niet alleen het recht om een wapen te gebruiken voor zelfverdediging vlak voor je deur?" vroeg ik. Ik was geen expert op dit gebied, maar ik had wel de wetten van mijn land op dit gebied al gecontroleerd.

Hij krulde zijn lip en keek me met gesimuleerde afkeer aan. "Ik praat niet over nu. Wanneer de SHTF in de beproeving komt, zul je niet willen wachten tot zij op jouw stoep staan en op je vuren. Dan is het te laat."

Ik nam een slok koffie, terwijl ik nadacht over mijn volgende woorden.

"Ik ben niet eens van plan om er dan bij te zijn," antwoordde ik nuchter.

Mijn vriend zei niets. Hij schudde zijn hoofd en zette zijn publieke vertoning van genegenheid voor zijn nieuwste aanwinst voort. Hij wist wel beter dan met mij te gaan redetwisten.

Mijn vriend is een goede vent. Ik ken hem al heel lang en hij lijkt een solide christen te zijn. Hij is actief in zijn kerk en hij is gepassioneerd in het gebed. Hij heeft ook een hart voor de bediening, en hij probeert een outreach-straatteam voor studenten te organiseren. Ik kan hem daar niks kwalijk nemen omdat die groep alle hulp nodig heeft, meer dan ze tegenwoordig kunnen krijgen.

Ergens langs de lijn sprong mijn vriend echter op de trein van de reformbeweging. Ik weet niet hoe of waarom dat is gebeurd - maar ik heb zijn reis met toenemende bezorgdheid gevolgd.

Enkele jaren geleden verslond hij nog boeken over profetieën, van Arthur W. Pink, J. Dwight Pinkcost en John F. Walvoord. Dat waren de goede oude dagen, en hij en ik hadden vroeger veel grote discussies. Sindsdien heeft hij de meeste van die boeken aan mij gegeven, toen hij een aantal andere auteurs begon te lezen die ik minder kende.

Hij praat voortdurend over "het belang van de kerk", en hij is gefrustreerd door elke discussie die iets anders inhoudt dan Israël. Hij haalt Romeinen 10:12 en Galaten 3:28 naar voren als zijn primaire verdediging voor het zien dat er 'geen verschil tussen Jood en niet-Jood' is, en hij gelooft dat dit de zaak oplost. Hij beweert dat hij de vervangingstheologie niet onderschrijft, maar zijn nieuwere opvattingen lijken toch anders te suggereren.

Ik weet niet zeker waar mijn vriend in zijn reis geobsedeerd is geraakt door de The Gospel Coalitie, maar hij is nu helemaal om. Hij is ervan overtuigd dat elk gedeelte van de Schrift op de een of andere manier de persoon en het werk van Jezus Christus onthult - en dan bedoel ik: elke! Hij gaat tot het uiterste om de "evangeliebetekenis" te verklaren in verzen die duidelijk betrekking hebben op daarmee niet-verwante zaken.

Mijn vriend is echter niet dezelfde persoon als vroeger. Hij heeft keuzes gemaakt om dingen te geloven die hij ooit niet geloofde.

Ik herinner me de dag dat we elkaar ontmoetten voor een lunch en hij me vertelde dat hij had besloten dat hij een "postmillenialist" was geworden. Ik wist wat dat was, maar ik vroeg hem zijn standpunt aan mij uit te leggen.

Kortom, hij gelooft dat we nu in het Duizendjarig Rijk zijn. Hij gelooft niet dat het een letterlijke 1000 jaar duurt, maar in plaats daarvan "een zeer lange tijd". Hij gelooft dat de kerk zal groeien in haar bediening en effectiviteit om uiteindelijk de culturen over de hele wereld zal transformeren, door ze te voorzien van welvaart, welwillendheid en "koninkrijksvrede". Hij is er zeker van dat de wederkomst van Jezus Christus pas zal plaatsvinden nadat dit alles heeft plaatsgevonden.

Hij heeft hier een groot probleem: de Bijbel ondersteunt niets van dat alles.

Eigenlijk heeft mijn vriend verschillende grote problemen, en ze beginnen elk met zijn beslissing om te twijfelen aan wat God zegt wat Hij bedoelt, en betekenis van wat Hij zegt. Zijn leerstellige blunders zijn de resultaten van een opzettelijk verkeerd omgaan met de Bijbel.

Hij gelooft niet in een letterlijk Duizendjarig Koninkrijk (Openbaringen 20:2-7; Lucas 1:32-33; Micah 4:2-4, e.a.) omdat hij geen Bijbelse betekenis ziet in het nationale Israël en hij Gods onvoorwaardelijke en eenzijdige beloften aan de Joden verwerpt. Hij is ervan overtuigd dat er een betere betekenis is in deze Schriftplaatsen, en hij voelt zich gerechtvaardigd hun "geestelijke toepassing" te onderscheiden.

Omdat hij voelt dat de kerk een grotere en positievere invloed zal blijven hebben op de wereld naarmate de tijd vordert, schuwt mijn vriend de discussies over de Opname. Waarom juist het instituut dat duidelijk van belang is van de aarde weghalen! - dat van onze wereld een veel betere plek zal maken om te leven?

Hij heeft de Opname op één hoop gegooid met de fysieke wederkomst van Christus. Hij betoogt dat Christus niet nog twee keer op aarde terugkomt. Ik ben het met hem eens. Ik heb gewezen op alle manieren waarop de Schrift deze twee gebeurtenissen verschillend definieert, maar hij is er snel bij om details die zijn eigen overtuigingen in twijfel trekken te vergeestelijken.

Het is niet moeilijk om te zien dat mijn vriend over het algemeen inkort op het profetische Schrift. Hoewel hij ooit de lust had om ze te bestuderen, beweert hij nu dat ze de "niet-essentiële" onderdelen van Gods Woord zijn. Hij is neerbuigend naar mensen zoals ik, die hem uitdagen daarover, en hij vindt dat we in plaats daarvan ons "moeten richten op het evangelie".

Ik heb nagedacht over het geloof van mijn vriend dat de persoon en het werk van Jezus Christus op de een of andere manier wordt geopenbaard in elk vers van de Bijbel - én de manier waarop hij het belang en de intentie van de profetische Schriften negeert. Is er een verbinding?

Afgezien van het feit dat bepaalde prominente christelijke leiders zich lijken aan te sluiten bij de grillige standpunten van mijn vriend - en het is altijd makkelijker om iemands positie te bezien als "die en die" hen ook steunt - ben ik tot een verontrustende conclusie gekomen. Er is absoluut een sterke verbinding!

Als je gelooft dat er iets is in een bepaald gedeelte van Gods Woord, terwijl dat echt niet zo is, dan is het ook niet meer erg om te beweren dat er iets niet is, terwijl dat wel zo is! Het is dezelfde roekeloze mishandeling van de Bijbel in beide richtingen. Geen van beide beslissingen onderwerpt iemands wil aan God, aangezien beide keuzes een doelbewuste her-modellering van Zijn goddelijke waarheid inhouden.

En beide keuzes zijn schuldig aan de verwerping van het grotere lichaam van Gods Woord, ten gunste van een "makkelijk te geloven -isme" wat iemands recht op inzicht in het belang van de Schrift rechtvaardigt. Het leidt allemaal tot stompzinnige, kreet-achtige leuzen als "Het gaat om Jezus", die aan de oppervlakte als waar klinken, maar voorbijgaan aan de juiste achting en behandeling van het hele Woord van God (2 Tim.2:15; 3:16).

Ik wil één ding duidelijk maken over de boodschap van het evangelie. Hoewel ik geloof dat het grotere plaatje van de Schriften op Jezus en Zijn verlossingsplan wijst, is het mogelijk dat de fijnkorrelige benadering niet altijd hetzelfde verhaal vertelt. De evangelieboodschap gaat niet altijd samen in elk vers of zelfs in sommige passages van de Schrift.

Men moet daarom de volledige raad van Gods Woord opvolgen, en dat omvat de hele profetische Schrift. In Openbaring 19:10 staat: "Want het getuigenis van Jezus is de geest van profetie". De basislijn is hier dat profetie is ontworpen om de volledige persoon en goddelijkheid van onze Here Jezus te onthullen, en als zodanig moeten we dat niet buiten beschouwing laten. We missen iets belangrijks als we dat wel doen.

De beslissing van mijn vriend om Gods Woord op zijn eigen voorwaarden te benaderen, schept voor hem een raadsel: in zijn grondgedachte is het niet nodig om een consistente logica te volgen. Hij kan het ene moment zeggen dat de kerk alles beter maakt in deze wereld, terwijl hij in de volgende adem beweert dat Hij "de slechteriken in de verdrukking zal wegnemen" met zijn nieuwe grendelgeweer.

Gaan de dingen nu beter of gaan ze slechter? Hij zegt twee verschillende dingen.

Het is handig voor hem om in beide richtingen te gaan - en daarbij staat hij niet alleen. Veel christenen kiezen hun weg door de Schriften alsof ze aan een buffet zitten. Dit stelt hen in staat om vast te houden aan de overtuigingen die hun voorkeursstandpunten het beste dienen; maar het is niet juist, onverantwoordelijk, of zelfs niet eens eerbiedig.

En dat brengt mijn eerdere gesprek met mijn vriend naar voren. Er zijn enkele kwesties die ik aan de orde wil stellen voor die gelovigen zoals hij, die zich nu voorbereiden op het doorstaan van de verdrukking.

Er zijn verschillende passages in de Bijbel die spreken over de kwestie van de "heiligen" tijdens de verdrukking. De grotere raadgeving in de Schriften maakt duidelijk dat dit een groep is die tot geloof komt na de opname en niet ervoor. De realiteit die voor deze mensen opduikt is niet fraai, maar wordt op verschillende punten duidelijk gemaakt:

Ze worden niet beschermd tegen de invloed van Gods oordelen

In Openbaring 7:9-17 ziet Johannes een grote menigte in de hemel, en de tekst zegt dat deze martelaren gelovigen zijn uit alle delen van de wereld. Het tafereel wordt uitgelegd aan Johannes en hij leert dat deze menigte "uit de grote verdrukking" komt.

Dit onderstreept een duidelijk feit: mensen zullen in deze verschrikkelijke tijd tot echte redding door het geloof komen. De overtuigende dienst van de Heilige Geest (Johannes 16:8-10) zal dan doorgaan zoals ook nu.

Maar Johannes leert ook iets anders over deze groep - deze heiligen zullen "niet meer lijden". Met name zullen zij geen extreme honger of dorst meer lijden, noch zullen zij de verschroeiende zon en hitte verder moeten doorstaan. Aan hun zware fysieke, emotionele en mentale belasting op aarde is een einde gekomen.

Het is duidelijk dat de laatste jaren van het leven van deze martelaren op aarde wanhopige tijden zullen zijn. Het zal voor hen moeilijk zijn om in hun basisbehoeften aan voedsel, water en onderdak te voorzien. Ze zijn op de vlucht, kijken over hun schouders en doen wat ze kunnen om te overleven.

Het grotere bijbelse verhaal van de verdrukking beschrijft Gods oordelen als zeer verstrekkend. Specifieke teksten zoals Openbaring 7:9-17 verduidelijken dat het een zeer moeilijke tijd zal zijn, ook voor de gelovigen.

Zij zegevieren ook niet over de ambities van de wereldreligie

Mijn vriend gelooft dat christenen uiteindelijk de corruptie van deze wereld zullen overwinnen en haar zullen leiden naar een glorierijk geestelijk tijdperk. Hij gelooft dat het instituut van de kerk deze rol ook nu nog speelt.

Het tegendeel is waar. De wereld die voor ons ligt zal afdalen in diepten van chaos, barbarij en verdorvenheid die de geschiedenis nog nooit heeft gezien (Mat. 24:21; Openbaring 11:9-10). Er is geen goede Bijbelse indicatie dat christenen deze ontwikkelingen zullen tegenhouden, en dat is een heel ander scenario dan mijn vriend verwacht.

Georganiseerde religie zal inderdaad een rol spelen, maar het zal juist een deel van het probleem zijn en niet van de oplossing. Christenen zullen tijdens de verdrukking (Openbaringen 17:6) het doelwit worden van een corrupte wereldgodsdienst, en het is niet waarschijnlijk dat ze deze pogrom zullen overleven, zoals het vijfde verzegelde oordeel van Openbaring 6:9-11 heel duidelijk maakt.

De Schrift benadrukt herhaaldelijk het thema van vervolgde christenen tijdens de verdrukking: zij worden vermoord... "vanwege het woord van God en het getuigenis dat zij hadden afgelegd" (Openb. 6:9). De heiligen van na de opname zijn geen 'overwinnaars' over relevante aardse feiten - 'slachtoffers' staat veel dichter bij de waarheid.

Zij zijn niet afgeschermd van de gevolgen van de wereldeconomie

Ik ken enkele preppers heel goed - en ze zijn geobsedeerd door het "klaar zijn voor alles". Ze zijn nu voorraden aan het aanleggen, zodat ze de uitdagingen kunnen doorkomen van het weigeren van het merkteken van het beest.

Bonen, pleisters, kogels en batterijen zijn misschien hun cliché hoofdbestanddelen, maar zijn ze echt klaar voor wat er komt? Openbaring 13:16-17 is gemakkelijk te lezen, om dan de situatie te versimpelen.

In deze passage staat dat mensen die het keurmerk weigeren niet kunnen "kopen of verkopen", maar de implicaties hiervan is veel groter dan het onvermogen om een Big Mac te kopen of een fiets te verkopen.

Het echte beeld is er één van volledige economische controle. Het is een heel ander systeem dat je niet gemakkelijk kunt vermijden en het zal beslag leggen op degenen die er deel van uitmaken. Het zal van invloed zijn op alles: belastingen, hypotheek- en autobetalingen, nutsbedrijven, medische diensten, schoolleningen, creditcards en talloze andere fundamentele transactionele elementen die we vandaag de dag als vanzelfsprekend beschouwen. Het zal een radicaal binnendringend concept zijn, waardoor een alomvattende nieuwe economische structuur zal ontstaan.

Verschuilen in een kelder vol goederen kan een paar weken duren, maar als de rekeningen niet worden betaald, de post blijft liggen, en andere mensen worden wanhopig en "tellen twee en twee bij elkaar op", dan zal het bijna onmogelijk zijn om onopgemerkt te blijven. En geloof me - als de eerste kogel in welke richting dan ook vliegt, is het optreden voorbij!

En dat leidt tot mijn laatste - en meest ontnuchterende - punt over gelovigen in de verdrukking.

Ze zijn niet succesvol tegen de campagne van de antichrist

Lees dat nog een keer en laat het indalen. Het is niet mijn conclusie, het is die van de Bijbel.

Volgens de Schriften geeft God de antichrist "autoriteit" (Openb. 13:5-7). Deze apocalyptische despoot heeft recht op zijn rol omdat God dit zal regelen. Zo kan de antichrist de heiligen "bestrijden" en "overwinnen" volgens Daniël 7:21. Openbaring 13:7: de antichrist zal macht worden gegeven, en hij zal "...oorlog voeren tegen de heiligen en hen overwinnen." Hij zal uiterst effectief zijn!

Satan zit ook in de deal. Terwijl God gezag en macht toekent aan de antichrist om zijn goddelijk soevereine plan te vervullen, geeft Satan feitelijk zijn macht aan het antichristelijke en zijn "grote autoriteit" (Openbaring 13:2). Satans rol is deels een verzameling van Gods bedoelingen: Satans persoonlijke investering - maar ironisch genoeg, helpt hij mee in Gods plan!

Het resultaat is dat de antichrist niet te stoppen is. Niets - en niemand - op aarde zal in staat zijn tegen hem op te treden. Iedereen zal het weten en iedereen zal het erover hebben (Openb. 13:4).

Daarom worden er massa's christelijke martelaren in de Grote Verdrukking gedood om hun geloof en om hun weigering te buigen voor de eisen van de antichrist (Openbaringen 20:4). Deze gelovigen krijgen het recht om te regeren met Christus, omdat ze een omgeving hadden waarin ze vochten tegen indringers terwijl ze leefden op brood en water uit de sloot. Zij zullen regeren omdat zij de juiste relatie met hun Heer en Heiland kozen boven al het andere.

Dus laten we het hier gewoon afkappen. De antichrist is een werktuig in Gods handen, en Satan - gedupeerd door zijn eigen trots en ambitie - speelt recht in het plan van God. Terwijl niets buiten Gods controle omgaat, en het netto effect is dat de heiligen uit de verdrukking zullen sterven in grote aantallen (Openbaring 7:9). Hun wanhopige omstandigheden zal het resultaat zijn van het meemaken van de ongeëvenaarde onrechtvaardigheden op aarde (Openb. 6:10-11).

Het preppen [voorbereiden] op de verdrukking klinkt misschien aantrekkelijk voor de huurlingen ("Oh man - ik kan niet wachten om alle zombies te verwoesten!"), maar dat is een passie die meer zijn inspiratie vindt in De Wandelende Dood dan in Het Levende Woord. Het is niet gebaseerd op soberheid, en het is zeker niet gebaseerd op een juiste interpretatie van de Bijbel.

Ik denk dat het vanzelfsprekend is dat men ervoor moet kiezen om deze foutieve visie te hebben. Als men de profetische Schrift bespot (2 Petrus 3:3-4), een stevige studie schuwt ten gunste van het recht klinkende voedsel (2 Tim. 4:3), betekenissen uit de Bijbel haalt die er niet zijn, of weigert te handelen naar de goddelijke waarheid die er in is, dan brengt men zichzelf natuurlijk in gevaar voor een leerstellige dwaling.

De gelovigen van vandaag worden eraan herinnerd dat zij "...niet bestemd zijn voor de toorn" (1 Thessaloniciërs 1:10; 5:9; Openbaring 3:10), en de Schrift leert dat de periode van de Verdrukking niet gaat over de kerk. God heeft verschillende bedoelingen voor die zeven jaren, maar ze hebben geen betrekking op zijn bruid.

Degenen onder ons die op dit moment deel uitmaken van de kerk, worden misleid als we ons op het punt stellen "de slechteriken op een halve kilometer afstand uit te schakelen". In plaats daarvan zouden we onze harten moeten "preppen" om de stem van de aartsengel te horen en "om de Heer in de lucht te ontmoeten" (1 Thess. 4:15-17).

Bron: ‎thewordwithsteve.com/articles/180322_Pick-a-Pack-of-Proper-Preppers.pdf