DE LAST OVER DAMASCUS

Jesaja 17 - Atoomaanval op Damascus.

Profetische aftelling naar Armageddon

door Luis B. Vega
www.PostScripts.org voor online PDF-illustraties in Grafiek sectie

De last [profetie] over Damascus. Zie, Damascus houdt op een stad te zijn, het zal een puinhoop worden, een ruïne. De steden van Aroër zullen verlaten worden... Dan zal de vesting uit Efraïm weggedaan worden, en het koninkrijk uit Damascus, en ook het overblijfsel van de Syriërs zal verdwijnen. Het zal hun vergaan als de luister van de Israëlieten, spreekt de HEERE van de legermachten... Op die dag zullen zijn sterke steden zijn als een verlaten plek in het woud of als een bovenste tak, die zij achterlieten voor de Israëlieten; het zal een woestenij zijn... Wee, het rumoer van vele volken, ze razen als het razen van de zee; en wee, het gedruis van natiën, zij maken een gedruis als het bruisen van geweldige wateren... Tegen de tijd van de avond, zie, verschrikking! Voor de ochtend aanbreekt, is hij er niet meer. Dit is het deel van hen die ons beroven, het lot van hen die ons uitplunderen. Jesaja 17:1-14

Het doel van deze studie is om een aantal variabelen en mogelijke profetische volgordes te bestuderen, gebaseerd op de 'Last over Damascus' zoals die in Jesaja 17 is beschreven. Veel eindtijdonderzoekers geloven dat de vernietiging van Damascus op het punt staat om te worden vervuld. Het neerhalen van de F-16 op 10 februari 2018 door het in Rusland opgebouwde Grond-luchtafweersysteem SAM S-200 VEGA werd en wordt gezien als een overwinning in de moslimwereld in die zin dat de 'machtige' technologische en superieure Israëlische oorlogsmachine kan worden gebroken. Deze gebeurtenis is zeer bijzonder in die zin dat zij de oorlog in Syrië heeft geëscaleerd, waarin Israël nu een openlijk conflict met Iran voert, terwijl een gekopieerde Iraanse drone boven Israëlisch grondgebied is neergeschoten.

In deze studie wordt gesteld dat deze steeds maar toenemende gebeurtenissen, die Iran tegen Israël rechtstreeks uitlokt, zullen leiden tot de nucleaire ontploffing van een van Israëls nucleaire apparaten op de stad Damascus. Volgens onderzoek staat de oude stad Damascus bekend als de oudste ononderbroken bewoonde stad op deze planeet. De Bijbelse profetie van Jesaja 17 registreert een volgende periode, maar in de toekomst zal Damascus niet langer bewoond zijn, maar 'verlaten' en haar 'terreur' zal er niet langer zijn als de morgen opkomt. Wat kan ervoor zorgen dat deze dramatische proclamatie wordt nagekomen? Een scenario voor een nucleaire ontploffing. Veel sceptici van deze theorie zullen erop wijzen dat de stad Damascus vandaag de dag vrijwel al geheel 'verlaten' is of in puin ligt vanwege alle gevechten die veroorzaakt zijn door de jaren van burgeroorlog.

Damascus staat niet alleen op de rand van instorting, maar vrijwel elke andere grote stad zoals Homs, Palmyra, ligt in verval enz.. Er zijn veel video's die de verwoesting en 'verlatenheid' laten zien die steden als Damascus als in een woestenij hebben achtergelaten. Miljoenen mensen zijn gestorven of gevlucht naar buurlanden en Europa. Dergelijke door oorlogen veroorzaakte "verwoestingen" maken het echter mogelijk om landen en/of steden uiteindelijk te herstellen, zij het langzaam en het duurt tientallen jaren voordat een natie zich kan herstellen. Een voorbeeld hiervan is Libanon. In het bijzonder de oude stad Beiroet was er net zo erg aan toe als Damascus nu. De burgeroorlog heeft toen in de jaren tachtig de meeste gebouwen in de stad beschadigd en/of genivelleerd. Toch herstelde de stad zich in de bijna 40 jaar sinds die grote burgeroorlog enz.

Israël - Nieuwe supermacht

Wat het verschil is met Damascus, of heel goed kan zijn, is dat de Bijbel stelt dat het niet meer bewoonbaar zal zijn. Nogmaals, welke voorwaarde zou een dergelijke mogelijkheid dan wel kunnen scheppen? Straling. In deze studie zullen enkele rationele voorstellen worden gedaan over de vraag waarom Israël, als het dat al überhaupt kan, geen andere keuze zal hebben dan Damascus te 'atomeren'. Er is nu meer informatie die helpt om de grote eindtijd-puzzel samen te voegen. De Syrische burgeroorlog zou met name de katalysator kunnen zijn voor een mogelijke tijdslijn in de bijbelse opeenvolging van oorlogen, die uiteindelijk zal leiden tot Armageddon en de terugkeer van Jezus Christus. Of er één of meerdere atomaire explosies zullen ontploffen boven Damascus, dat moet nog worden bezien. Israël heeft naar verluidt een aanzienlijk nucleair arsenaal en verschillende middelen om dit te doen. De Israëlische nucleaire technicus Mordechai Vanunu werd de klokkenluider van deze onthulling.

Gebaseerd op het NukeMap computermodel zou één enkele detonatie van een middelgrote 100 tot 150 kiloton die op Damascus zou vallen, bijna een miljoen doden veroorzaken. De totale bevolking zou 1.711.000 mensen tellen. De ontploffing van slechts 1 middelgrote atoombom zou onmiddellijk meer dan 300.000 inwoners doden. De andere 500.000 zouden binnen 1 week sterven wegens complicaties van stralingsvergiftiging, enz. Hierna volgen de bekende conventionele methoden voor het bezorgen van een nucleair apparaat, naast een 'vuile bom' die kan worden afgeleverd als een 'koffer atoombom', die overigens sommigen niet verantwoorden toen de voormalige Sovjet-Unie instortte.

1. ICBMs (Inter Continentale Ballistic Missile)
2. Onderzeeërs,
3. F-35 stealth straaljagers nieuwste USA model
4. Artillerie met nuclear lading

Aangezien Israël in 2018 zijn 70e verjaardag zal bereiken, zou het ook kunnen samenvallen met zijn' volwassenheid' als' supermacht'. Het punt is dat al deze' supermachten' een nucleaire ontploffing hebben gedaan om te bewijzen dat het een 'start' is voor de nucleaire club, etc. Profetisch gezien, is Israël nu wat de bijbel voorspeld waar Israël zou zijn in de laatste dagen. Het volk Israël zou terugkeren naar het Beloofde Land en de woestijn tot bloei laten komen. Het zou vruchten naar de wereld exporteren en het zou staan met een groot leger, een van de beste, zo niet in vele opzichten de beste ter wereld. Israël is uitgegroeid tot een wereldknooppunt voor technische startende bedrijven en zijn levensstandaard is nu concurrerend met sommige landen in Europa. Het is bijbels gezien ironisch dat juist degenen die omstreeks 1948 werden geboren, zouden zien hoe Israël van een plaats van 'verlatenheid' en 'ruïne' zich zou gaan omvormen tot een 'supermacht' in slechts één generatie.

Aangezien de Nuclear Club zich in de loop van de decennia heeft uitgebreid, sinds de Tweede Wereldoorlog, is het primaat dat al deze landen die hun kern-speeltjes hebben laten ontploffen om aan de ene kant aan de wereld te laten zien. Aan de andere kant laten deze naties de hele wereld opmerken dat zij ook de macht en controle hebben over massavernietigingswapens. Dit was het geval met India, Pakistan, Zuid-Afrika en nu Noord-Korea, enzovoort. Momenteel is Iran bezig met het verwerven door een overeenkomst dankzij de inspanningen van de voormalige regering Obama. Het is in zekere zin een verwrongen 'overgangsritueel' voor een natie om dat te doen. In het geval van Israël is het een uitschieter geweest. Aangezien de meeste naties enthousiast en trots zouden zijn op hun nucleaire capaciteit, heeft Israël daarentegen inspanningen geleverd om dit te verbergen. Israël kan een nucleaire voorraad hebben op het niveau van het Verenigd Koninkrijk en/of Frankrijk.

De wederzijdse provocaties

Israël heeft geweigerd het wereldwijde nucleaire verdrag te ondertekenen dat de VN in staat zou stellen alle nucleaire arsenalen, enzovoort, te inspecteren. Sinds de Yom Kippur-oorlog van 1973 is het nucleaire afschrikmiddel van Israël dat van een Simson-optie. Dit vereist een redenering in die zin dat een dergelijk besluit en een dergelijke handeling het laatste redmiddel moet zijn dat het betrekking heeft op het gevoel van een naderende vernietiging. Deze 'optie' is in principe een 'Wederzijdse Vernietiging', een optie waarbij, indien Israël een 'geatomiseerd' wordt, de aanstichters van Israël dat ook zullen ondergaan. Heeft Israël een geloofwaardige dreiging aan nucleaire vernietiging gehad? Ja. In 1982 bombardeerde Israël de Franse kernreactor buiten Bagdad die Saddam Hoessein liet bouwen. Het Israëlische Mossad onthulde publicaties dat de Irakezen Israël wilden 'neutraliseren'. Eigenlijk noemde Saddam de reactor Tammuz naar de maand waarin koning Nebukadnezar begon om Israël te vernietigen.

Aangezien Irak doordrenkt was en is met olie, is er echt geen behoefte aan andere alternatieve energiebronnen. De bouw van de kernreactor met het voorwendsel om deze te gebruiken voor 'vreedzame doeleinden' was een farce. Hetzelfde scenario is de poging van de moslims om een atoombom te verwerven om Israël te vernietigen in 2007 door Syrië gedaan. Israël heeft die reactor ook gebombardeerd, die was gebouwd door de Noord-Koreanen. Nu gebeurt exact hetzelfde scenario voor Iran. Dezelfde redenering van een 'vreedzaam doel' wordt steeds geformuleerd, alhoewel ze alle energiebehoeften hebben. Nogmaals, de Iraniërs aarzelen niet om te wijzen op hun belangrijkste bedoelingen, namelijk het vernietigen van de 'zionistische' staat Israël. Zij schrijven die verklaring bij het testen van hun ICBM's. Israël is zich ervan bewust dat het zich geen 2e holocaust kan veroorloven, omdat er slechts 3 middelgrote kernwapens nodig zijn om de hele natie te vernietigen.

In dit geval zou de integrator echter heel goed Israël kunnen zijn, zoals is opgemerkt. Zo bijvoorbeeld tijdens de Suezkanaaloorlog die in 1953 begon, bezette Israël met de zegen van Groot-Brittannië en Fransen het hele Sinaïschiereiland. Israël werd ook geprovoceerd toen Nasser van Egypte de Straat van Tiran afsloot. Israël pakte dit rationeel aan met een preventieve aanval in de 6-daagse oorlog van 1967. Ook moet worden opgemerkt dat Israël de VS heeft geprovoceerd door de USS Liberty in de Middellandse Zee aan te vallen, maar alleen omdat het schip niet alleen hen, maar ook de Sovjets en de Egyptenaren bespioneerde. In het geval van alle andere naties in de Nuclear Club hebben alle landen behalve de Verenigde Staten hun eerste bommen laten ontploffen als een 'test', etc. Wat interessant is, is dat geen enkel Arabisch land een atoomapparaat heeft, hoewel er één moslimnatie is die wel kernwapens heeft, Pakistan.

Het Pakistaanse volk is geen Arabisch volk en heeft niet noodzakelijkerwijs een "aandeel in de strijd" tegen Israël, behalve dat het religieus sympathiseert met de Palestijnse zaak. De Pakistanen zijn meer betrokken bij hun eigen nucleaire rivaal India. Bovendien, hoewel de Pakistaanse moslims aan Iran grensen, zijn zij geen sjiieten. Nochtans zijn de Iraanse Arabieren ook etnisch gezien geen Arabieren, maar Perzen. Toch hebben de sjiitische Iraniërs het in hun eindtijd-eschatologie staan dat ze de 'zionistische' staat Israël moeten confronteren en vernietigen met hulp van de Mahdi, enzovoort. Wat deze studie suggereert is dat Israël uit noodzaak, geopolitiek gezien, heel goed zijn eerste atoombom op een stad zou kunnen laten ontploffen, aangezien Damascus misschien juist om deze reden als afschrikking werkt en een boodschap zal sturen naar de Iraanse sjiietische Mullahs. En Iran zou liever zien dat Syrië de gevolgen daarvan ondervindt. Zo'n nucleaire detonatie in Damascus door Israël zou Iran erop attent maken dat Israël al het mogelijke zal doen om zijn overlevingskansen tegen de dreiging van Iran te waarborgen.

Vergrendelen en beladen

De Iraniërs hebben niet alleen hun beste strijders naar Syrië gestuurd, maar ook naar Irak om deze 'laatste strijd' tegen Israël op gang te brengen, enzovoort. Zij coördineren op dit moment de militaire mobilisatie tegen Israël via de surrogaatstaat Syrië. Aangezien Syrië in feite door maar liefst zeven landen met tegenstrijdige belangen wordt "verkracht", staan er voor Israël te veel belangen op het spel. Israël zal niet toestaan dat deze vluchtige mix naast de noordelijke grens van Israël ongecontroleerd zal blijven bestaan. In het geval van Syrië lijkt het alsof het land is uitgekozen voor vernietiging, aangezien geen enkel land zo'n voorwaarde kan overleven als het is gefragmenteerd door belangen.

1. Rusland vanuit zee
2. Amerikanen uit de zee
3. Turkije in het noorden
4. Koerden in het oosten
5. Iran met zijn Revolutionaire Garde en meer in het bijzonder zijn Mahdi brigade
6. Al Qaida, diverse facties
7. ISIS
8. al-Shabaab
9. Hezbollah uit Zuid-Libanon
10. Moslim huursoldaten betaald door Saoedi-Arabië en Qatar

De Israëlische bevolking is beschoten in een voortgaande oorlog sinds 1948. Het is al te gevoelig geworden voor de garantie dat er vanaf dit punt geen Holocausts meer zou plaatsvinden, niet in ieder geval zonder gevecht. Er is echter wel een spelwisselaar voor Israël. Op 10 februari 2018 vond er voor het eerst sinds de heerschappij over het Perzische Rijk door Darius en Xerxes een 'openlijke oorlog' met Iran plaats. Perzië heeft historische betrekkingen met Juda - Israël in dit geval, dat de laatste stam van Juda is. Een belangrijk deel van de geschriften van de Joodse profeten vonden plaats tijdens het Perzische Rijk: Daniel, Mordechai, Esther, Zerubbabel, Ezra, enz.

Sinds de Babylonische gevangenschap werd de daarop volgende bevrijding van de Joden verricht door de Perzische Cyrus de Grote. Dat zijn voorbeelden geweest van hoe Perzië en Israël rechtstreeks, profetisch gezien, met elkaar verweven zijn. Echter, misschien zal Perzië op een gegeven moment tijdens een Purim-seizoen een aanval of gebeurtenis tegen Israël beginnen. Esther en de Joden die in Perzië woonden hadden toen ook de Hamans die Israël wilden vernietigen. Misschien als spiegel of profetische echo van de 70 jaar gevangenschap van de Joden in dergelijke landen, zal de 70-jarige verjaardag van Israël sinds 1948 in 2018 een soort profetische synchroniciteit vertonen.

Tot die tijd zijn veel moslimhuurlingen afkomstig uit verschillende islamitische enclaves van de islamitische wereld in Syrië om daar te vechten. Cruciaal in deze mix is de specifieke hulp en interventie die Iran in Syrië geeft en die vooral tegen Israël is gericht. Wat er gebeurd is, is dat de Iraniërs een drone op afstand lanceerden en bestuurden, die het Israëlische luchtruim en grondgebied "schond". Israël zorgde ervoor dat het land bevestigde dat het een gekopieerde Amerikaanse drone was en vervolgens werd deze vernietigd samen met de commandopost diep in Syrië. Het was duidelijk de bedoeling van de Iraanse drone om de Israëlische militaire verdediging te testen en de reacties en misschien wel de graad van techniek te berekenen. Let wel, Iran is in Syrië op verzoek van Assad, net als Rusland, enzovoort.

De Opstelling

De daarop volgende invallen op diverse Iraanse proxy-doelen diep in Syrië waren aanleiding voor de lancering van de Russische S-200 SAM-VEGA's raketten die de F-16D van Israël neerschoot. De voormalige Sovjets begonnen in de jaren vijftig met de ontwikkeling van het S-200 Surface-to-Air Missile-systeem, voornamelijk vanwege het tegengaan van de supersonische bommenwerpers uit de VS, het spionagevliegtuig U2 en andere verkenningsvliegtuigen. De Israëlische luchtmacht is goed op de hoogte ermee en vertrouwd met dergelijke SAM's, aangezien zij in het bijzonder tijdens de 6-daagseoorlog van 1967 in gevaar werden gebracht. Aangezien de Israëlische luchtmacht sindsdien in de hele regio een suprematie aangaande de luchtmacht heeft gehad, was er sinds 1982 geen enkele Israëlische straaljager meer neergehaald.

Van de S-200 raketten zijn er eigenlijk 3 modellen, de Angara, Vega en Dubna om precies te zijn. De door Rusland gemaakte S-200 heeft slechts een bereik binnen de Israëlische noordgrens. De meer geavanceerde en langere reeks, de S-400, kan de belangrijkste stedelijke centra van Haifa, Tel Aviv en Jeruzalem raken. Dit zijn die welke een kernkop kunnen dragen. Er wordt gemeld dat het commando om de SAM's te gebruiken, een volledig Russisch commando was. Israël heeft wel degelijk ernstige en strategische schade toegebracht aan Iraanse bezittingen diep in Syrië, maar het heeft wel positieve psychologische gevolgen gehad voor de moslims.

• De S-200 A voor ANGARA werd in 1967 geïntroduceerd, bereik van 200 km (125 mijl)
• De S-200 V voor VEGA werd in 1970 geïntroduceerd, bereik van 250-300 km (190 mijl)
• De S-200 D voor DUBNA in 1976 geïntroduceerd, bereik van 400 km (250 mijl)

In feite heeft het neerhalen van een 'high-tech' Israëlische straaljager de islamitische facties moed en nieuwe vastberadenheid gegeven om de strijd tegen Israël voort te zetten en te laten escaleren. Enerzijds lieten de Russen hun technologie zien en anderzijds waren de Syriërs tevreden over hun investeringen. Nu de Verenigde Staten officieel hebben verklaard dat Jeruzalem de hoofdstad van Israël is en in alle onderhandelingen tussen Palestijnen van tafel gehaald, is de enige optie een mogelijke oorlog tegen de islam. Het gaat niet meer om of, maar wanneer.

In deze studie wordt gesteld dat bij een escalatie van het conflict tussen Iran en Israël in Syrië de Assad-regering onder druk zal staan van Rusland en/of Iran, en dat wat er nog over is van Damascus om Israël zodanig onder druk te zetten dat Israël represailles zal nemen met een nucleaire optie. Waarom? De volgende uitgangspunten worden voorgesteld. In zekere zin zou het tot ontploffing brengen van een nucleair apparaat in Damascus gericht zijn tegen de massavernietigingswapens die werden ontmanteld en vanuit de arsenalen van Saddam Hussain naar Syrië werden gesmokkeld vóór de Iraakse oorlog startte met de VS. Let wel, dergelijke chemische voorraden en MVW's werden door de CIA clandestien aan Irak geleverd tijdens de strijd tegen Iran.

Het kan zijn dat sommige Iraanse elementen en/of andere islamitische paramilitaire fronten van plan zijn een dergelijk nucleair apparaat tegen Israël te gebruiken. Ook zouden alle chemische voorraden die naar verluidt daar aanwezig zouden zijn, worden weggehaald. Op een ander niveau zou de Israëlische nucleaire ontploffing in Damascus er ook toe kunnen dienen om Rusland, Iran en Turkije op afstand te zetten om hun overleven veilig te stellen. Een dergelijke ontploffing zou naar de moslim 'oceaan' van aanhangers uitzenden dat Israël zaken doet en dat het nooit meer tolereert een dreiging en uitbreiding. Het zal dienen om de vijanden van Israël af te 'schrikken' hen ooit weer aan te vallen. Interessant is dat voor het eerst sinds 1948 de opkomende natie Iran er een is die nu direct betrokken is bij de confrontatie met Israël.

De Oorlogslijn

Tot op zekere hoogte zou het Moslim-Joodse conflict worden gezien, als in wezen een proxy-oorlog tussen de VS en de voormalige Sovjet-Unie, nu Rusland. Dat is sinds 1948 in het Midden-Oosten voor het grootste deel het geval geweest. Het is een feit dat in het geval van Syrië de Russen achter de schermen staan. De voormalige Sovjet-Unie was op geen enkel moment direct betrokken bij het conflict, hoewel zij in sommige gevallen op het punt stonden dat wel te doen. Pas na de Gog-Magog oorlog zal Rusland openlijk en rechtstreeks direct betrokken zijn bij de top van de moslimcoalitie tegen Israël.

Deze studie gelooft dat het Jesaja 17-evenement met betrekking tot Damascus de aanleiding zal zijn voor de Psalm 83 oorlog, die op zijn beurt de Gog-Mag-oorlog zal veroorzaken en vervolgens, Armageddon. Wat nogal verbazingwekkend is, is dat alle resterende Bijbelse oorlogen zich op Israël richten en specifiek op Jeruzalem. Zoals eerder opgemerkt, zal zo'n ontploffing ook dienen als een ritueel van doorgang, aangezien Israël openlijk 'schoon moet worden' van dergelijke wapens en die nu als een supermacht moet gebruiken, enz. Echter, op basis van conclusies in de bijbelse vertelling waarin deze profetische episode wordt veroordeeld, zal de Jesaja 17 'Last over Damascus' alleen dienen tot versterking van de binnen-ring van islamitische naties, die zich zal verbinden om Israël aan te vallen in een gecoördineerde inspanning daarna. Het kan een kwestie zijn van weken, misschien maanden.

1 Jesaja 17 Damascus		2 Psalm 83 Jeruzalem		3 Gog Magog I Jeruzalem		4 Armageddon Jeruzalem		5 Gog-Magog II Jeruzalem

De volgende lijst zal een duur hebben van precies 70 jaar sinds de oprichting van Israël. De intifada's of opstanden van de Palestijnen in 1987 en 2000 zijn niet op deze lijst opgenomen.

• 1948 Onafhankelijkheidsoorlog
• 1956 Suezkanaal Oorlog
• 1967 6-Daagse Oorlog
• 1973 Jom Kippur oorlog
• 1982 Libanonoorlog
• 2006 Libanon oorlog
• 2012 Gaza Oorlog (Pillar of Cloud)
• 2014 Gaza Oorlog
• 2018 Syrische invasie op Iraanse doelen

Deze studie veronderstelt dus dat de volgorde van 4 grote oorlogen in het Midden-Oosten na de Last over Damascus zullen volgen. Deze bepaling staat los van de mindere grensovervallen en gewapende schermutselingen sinds de onafhankelijkheid van Israël in 1948. Terwijl de Buitenste Ring, die van Rusland, Iran en Turkije, samen met Soedan-Ethiopië, Algerije en Libië en de Centraal-Aziatische landen de vernietiging van de Binnenring beoordelen, zal het hen de tijd geven om hun collectieve strategie te vergaren die in de Bijbel wordt uitgespeld. Wat ook wordt opgemerkt in de Oorlogslijn is dat in alle gevallen na de Jesaja 17 gebeurtenis tegen Damascus, de resterende wereldoorlogen zullen optreden en zich richten op het epicentrum van Jeruzalem, de eeuwige hoofdstad van niet alleen Israël, maar ook van de Messias, de stad van de Grote Koning, van YHVH, enz.

De vorst van Perzië

Met alle tegengestelde belangen van de moslims en de verschillende openlijke vijandelijkheden van Hamas, Hezbollah en andere paramilitaire facties, kan en zal alleen een vernietiging tegen de 'islam' van deze omvang de verschillende moslimfracties tegen Israël verenigen. Dit Jesaja 17 evenement verenigt de verschillende moslim para-militaire fronten die dan de Psalm 83 oorlog tegen Israël zullen coördineren. Op basis van dit scenario zal deze Psalm 83 Oorlog bestaan uit de Binnenring van moslimlanden die onmiddellijk grenzen aan Israël: Syrië, Libanon, Egypte, Jordanië, Arabië, Irak, enz. Dit zal leiden tot een nieuwe wrok jegens Israël door de moslims en dan vertrouwen op de Gog-Magog oorlog, door de Buitenring van moslimlanden: Rusland, Iran, Turkije, Algerije-Libië, Soedan-Ethiopië, enzovoort. Dit veroorzaakt dan de volgende fase in het aftellen naar de laatste oorlog, de Slag om Armageddon.

Wat deze studie sterk suggereert is de nederlaag van de binnenring aan islamitische naties tegen Israël, dit is waardoor de sleutelfiguren van de Anti-Christ op het podium zullen komen te staan om het "Verbond met de Velen" ten uitvoer te leggen. Deze handhaving is een vastgelegde routekaart, die volgens velen de Oslo-akkoorden zijn. Dit in slaap sussen in de volgorde van de oorlogslijn zal Israël een vals gevoel van "vrede en veiligheid" geven. Aangezien Israël zo moe zal zijn om te vechten, zal dan elke vorm van uitstel worden aangenomen, wat de garantie zal zijn dat deze komende persoon, de man is die Israël zijn 'vrede en veiligheid' zal garanderen, en zal worden geprezen als hun langverwachte Messias. Realiseer je wel dat voor de Joden hun Messias een politieke Messias is, die van Messiah-ben-David, die het Koninkrijk Israël moet herstellen als het centrum van de wereld, politiek, economisch, militair, enz. Hij zal de laatste overgebleven Joden die nog onder de naties zijn, terugbrengen naar het Beloofde Land.

Hij zal de wederopbouw van de 3e tempel goedkeuren, wat reusachtig is en het kenteken van zijn van erkenning. Israël zal maar al te graag deze die komt in zijn eigen Naam accepteren, en 'voorzichtigheid in de wind slaan' zoals Jesaja voorspelde dat Israël in plaats daarvan een deal met de duivel, oftewel met 'De dood' sluit. In een andere zin van het eschatologische einde bevinden Israël en Jeruzalem in het bijzonder, zich in een epicentrum van twee verschillende standpunten over hoe Israël zijn rol zal spelen in de eindtijddagen op basis van wie hun Messias is. Er is met name de versie van de Amerikaanse evangelische christenen tegenover de Iraanse sjiitische versie in het bijzonder. Aan de ene kant is daar Jezus Christus en aan de andere kant de 12e Imam Mahdi. Beide versies van hoe het einde eruit zal zien, hebben hetzelfde verlangen naar een uiteindelijk einde van de geschiedenis en met het uiteindelijke doel het inluiden van hun gerespecteerde 'Heiland'.

Het grote verschil, afgezien van wie de ware Messias is, blijft staan dat de Iraanse sjiieten de vernietiging van Israël zoeken. In het geval van de evangelische christenen is het voor Israëls redding. In een eerdere studie getiteld de prins van Perzië werd gesteld dat deze 'prins' een spirituele invloed heeft op het Perzische land, en is opgezet om in de laatste dagen terug te keren. Velen zouden beweren dat deze demonische en oude gevallen engel snel oprijst. Zijn zoektocht is om datgene af te maken waarin hij in de tijd van Daniël werd gehinderd door de aartsengelen Gabriël en Michael. Ironisch genoeg was het daar waar Daniel was, in Susa, Elam, het hart van het Medisch-Perzische Rijk, enz. In wezen zijn al deze komende oorlogen rond Jeruzalem spiritueel van aard. Het islamitisch-Joodse conflict is vooral een geestelijk conflict over het bezit van het geboorterecht op het Beloofde Land, enz.

Aangezien deze studie veronderstelt dat het de Jesaja 17 gebeurtenis van Damascus zal zijn die de laatste 4 oorlogen voor Jeruzalem zal veroorzaken, door de 'Weg naar Damascus'. Dit heeft spirituele boventonen in het Nieuwe Testament. Het is interessant dat het Nieuwe Testament Damascus, evenals in andere studies werd opgemerkt, Damascus in verband brengt met een 'lichtflits', zoals met een nucleaire ontploffing. In dit geval was het de apostel Paulus op weg naar Damascus die verblind werd door de verschijning van de HEERE, Jezus. Op dat moment had Saulus zijn bekering en transformatie tot Paulus. Misschien dat op zo'n moment van de Jesaja 17-gebeurtenis deze studie-voorstelling een nucleaire ontploffing wil zijn die eveneens een vergelijkbare lichtflits zal voortbrengen, die veel moslims en Joden ertoe zal brengen om de waarheid en de werkelijkheid te zien van wie Jezus is, en dat zij 'tegen de prikkel schoppen'.
________________________

Hoofdzakelijke bronnen
CIA. gov
Wikipedia.com

Bron:
‎nebula.wsimg.com/1ab73e0640a267527f7dbf71adb01763?AccessKeyId=D40106E1331C24ABD7C3&disposition=0&alloworigin=1