Mensen kijken weg als het gaat om de islamisering van Europa

Met deze weigering om te erkennen dat islamitisch religieus fanatisme islamitisch is, besluipt het antisemitisme opnieuw openlijk Groot-Brittannië en Europa.

Door Melanie Philips - 16 juni 2018

(14 juni 2018/JNS) Ook afgelopen weekend wapperden de vlaggen van Hezbollah in Londen tijdens de Iraanse "Al Quds"-mars in de Britse hoofdstad.

Hezbollah, het proxy-leger van het Iraanse regime, is verantwoordelijk voor talloze moorddadige aanslagen in de wereld tegen Joden, Amerikanen en andere Westerse belangen.

Maakt niet uit. De mars - een jaarlijks Londens gebeuren, roept te meer op tot het van de kaart wissen van Israël, en het werd geleid door een man die eerder de gestoorde bewering deed dat "zionisten" vorig jaar achter de verschrikkelijke brand van het Londense appartement zaten, waarin meer dan 70 mensen stierven.

Vorige week is in Duitsland een Joodse tiener, de 14-jarige Susanna Maria Feldman, verkracht en vermoord. Op verzoek van de Duitse politie werd vervolgens een afgewezen Iraakse asielzoeker met een lange bekendheid bij de politie door de Koerdische autoriteiten in Noord-Irak gearresteerd.

De massale immigratie van moslims eist een angstaanjagende tol in delen van Europa. Uit een rapport dat in april is gepubliceerd door de Duitse federale recherche blijkt dat het aantal gevallen van seksuele uitbuiting van migranten de afgelopen vier jaar met bijna 500 procent is toegenomen.

In Zweden is het aantal schietpartijen in verband met bendes de afgelopen drie jaar met 43 procent gestegen en het aantal verkrachtingen in de afgelopen tien jaar met 34 procent. De politie en anderen zeggen dat dit te wijten is aan de enorm toegenomen migratie van moslims en dat het Zweedse rechtssysteem instort doordat islamitische extremisten hele gebieden overnemen.

Tussen 2012 en 2017 hebben moslimterroristen in Frankrijk 250 mensen vermoord. In maart kwamen in het stadje Trèbes vier mensen om het leven.

In dezelfde maand werd de 85-jarige Holocaust-overlevende, Mireille Knoll, in haar appartement in Parijs vermoord door een moslimjongere, de 11e Franse Jood die de afgelopen 12 jaar werd vermoord bij een islamitische terreuraanslag. Volgens officiële cijfers is het antisemitische geweld in Frankrijk het afgelopen jaar met 26 procent toegenomen.

Maar in heel Europa is er een verlamming om deze culturele catastrofe toe te schrijven aan de islamitische wereld. Ja, het is belangrijk om op te merken dat veel moslims weigeren dit te onderschrijven, dat miljoenen mensen in het Westen zonder problemen leven en dat ze zelf het doelwit zijn van islamitische extremisten. Maar het stilzwijgen over de specifieke religieuze wortels van dit wijdverbreide extremisme draagt bij aan de versnelling ervan.

In Groot-Brittannië wordt vrijwel geen bezorgdheid geuit over de duizenden jonge blanke meisjes die het doelwit zijn van een overweldigend Pakistaans moslimerfgoed van verkrachting en pooierbendes. Ondanks strafrechtelijke rechtszaak na rechtszaak tegen deze mannen, en dat na jaren van totale stilte en verhulling, twijfelt niemand eraan wat dit betekent voor de Britse samenleving. Een gelijksoortig stilzwijgen is neergedaald over de nationale implicaties van bewezen pogingen om te infiltreren in sommige scholen in Birmingham en die te islamiseren.

De reden dat Britse regering de marsen van de Hezbollah toestaat, is omdat zij beweert dat de marsen de politieke vleugel van Hezbollah in de Libanese regering steunen, maar niet op grond van de door Groot-Brittannië verboden terroristische vleugel.

Het feit dat Hezbollah Libanon feitelijk gegijzeld heeft, wordt genegeerd. Er wordt geen rekening gehouden met het feit dat het 130.000 raketten bezit die op Israël gericht zijn, en die zijn ingebed onder de burgerbevolking in Zuid-Libanon.

Met deze weigering om te erkennen dat dit islamitisch religieus fanatisme 'islamitisch' is, besluipt het antisemitisme opnieuw openlijk Groot-Brittannië en Europa. En dan is er aan de andere kant het antisemitisme van links, dat zich verschuilt achter haat tegen Israël. Over het algemeen is er een bijna totaal stilzwijgen over het moslim anti-semitisme en zijn ermee samenhangende rol in het moslimterrorisme.

Hezbollah is doordrenkt met Jodenhaat. "Als we de hele wereld zouden doorzoeken naar een persoon die laffer, verachtelijker, zwak en in een geestelijk in psyche is van geest, ideologie en religie," zo verklaarde secretaris-generaal Hassan Nasrallah, "dan zouden we niemand vinden zoals de Jood. Merk op dat ik niet zeg: de Israëliërs."

Middeleeuwse en nazi-achtige antisemitische teksten en beelden vloeien voort uit de moslimwereld. Veel, zo niet alle moslimmigranten in Europa brengen een diepe, paranoïde en soms gewelddadige Jodenhaat met zich mee.

Toch beschouwen Groot-Brittannië en Europa dit als een marginale kwestie. Ze krijgen niet te horen dat Jodenhaat een van de belangrijkste drijfveren is van de haat van de islamisten tegen het Westen, dat volgens hen wordt beheerst door de Joden. Ze begrijpen niet dat de moslimwereld de Joden niet haat omdat ze Israël haten; ze haten Israël omdat ze de Joden haten. En ze krijgen niet mee dat antisemitisme het kenmerkende motief is van een verduistering van de rede.

Dat zou moeten uitsluiten dat een leider die een dergelijke waanzin onderschrijft, anders dan een paria zou worden behandeld. Groot-Brittannië en Europa blijven er echter op hameren dat de Iraanse Opperste Leider, die wordt verteerd door een genocidale obsessie om het Joodse volk uit te roeien, iemand is met wie zij zaken kunnen doen.

In Frankrijk weigerde het gerechtelijke apparaat hardnekkig om de moord van vorig jaar op de bejaarde joodse vrouw Sarah Halimi als een antisemitische aanslag te beschouwen.

In Groot-Brittannië staan aanvallen van moslims op Joden niet in verhouding tot hun bevolkingsaantal. Hetzelfde geldt voor antisemitische uitlatingen van leden van de Arbeiderspartij die, ondanks het antisemitisme in haar gelederen, dit nooit aan de orde stelt.

Inderdaad, iedereen die moslim-antisemitisme aan de orde stelt, wordt beschuldigd van islamofobie, of erger nog, dit wordt gelijkgesteld met antisemitisme - en verbijsterend genoeg, zelfs door bepaalde Brits-joodse leiders. Toch is de vergelijking weerzinwekkend.

Antisemitisme is volledig gebaseerd op leugens en demonisering. Het is paranoïde en krankzinnig. Het schrijft een demonische macht aan de Joden toe om de wereld te beheersen. Het behandelt de Joden op een manier die op geen enkel ander volk en geen enkele natie of geen enkele andere zaak wordt toegepast.

Het heeft daarom helemaal niets van doen met islamofobie, een term die door islamisten is bedacht om legitieme kritiek op de islam en op moslim-antisemitisme het zwijgen op te leggen.

Maar voor zo velen in het Westen worden de enige mensen wiens standpunten achterhaald lijken te zijn, geclassificeerd als "rechts", "nationalist" of "islamofoob". Dit geldt ook voor hen die op legitieme en noodzakelijke wijze de westerse cultuur verdedigen en zich verzetten tegen de islamisering. Mensen die door een dergelijke etikettering worden gedemoniseerd, verdedigen Israël en het Joodse volk vaak veel krachtiger dan de zogenaamde antifascisten die, geconfronteerd met islamitische culturele opruiing en islamitisch antisemitisme, de andere kant op kijken.

Dat betekent echter niet dat we alles in deze "populistische" stromingen moeten steunen. Degenen die alle moslims haten, die in werkelijkheid neonazi's zijn, of misdadigers die hun minachting voor de rechtsstaat proberen te verbergen achter valse beweringen dat ze gemarteld zijn voor de anti-islamistische zaak, moeten door fatsoenlijke mensen worden gemeden.

Maar de dreiging van dergelijke onheilspellende types is slechts minimaal in vergelijking met de omvang van de dreiging van de islamisering en de wanhopige strijd die nu gaande is om het Westen te verdedigen. En de enige reden waarom zulke types überhaupt aan kracht winnen is dat, als het gaat om de verdediging van de westerse beschaving, bijna het hele politieke establishment dit heeft opgegeven.

Melanie Phillips, een Britse journalist, omroep en auteur, schrijft om de twee weken een column voor JNS.

Bron: Heads turn away when it comes to the Islamization of Europe | JNS.org