Trump ontmoet Kim: De wereld is veiliger, maar is Trump dat ook?

Trumps overwinningen zijn indrukwekkend, maar waarom zo'n haast? Is dat omdat de haat van links zo krankzinnig is? Want wat ze denken, is toch geen geheim?

Jack Engelhard op 12 juni 2018

Waarom heeft Trump zo'n haast'?

Wat is die haast? Het kan alleen maar betekenen dat Trump de observatie van Satchel Paige serieus neemt, die loopt met "Kijk niet achterom. Misschien loopt er iemand op je in."

Dat, plus dat hij een New Yorker is, dat wil zeggen dat hij is opgevoed, getraind en geconditioneerd om zich snel te bewegen in een stad en in een bedrijf waar de runner-up telt en niet een diploma.

Je moet winnen en als president heeft Trump zijn overwinningen in een indrukwekkend tempo behaald - maar waarom die stormloop? Is het om dingen op te lossen voordat het te laat is? Zijn successen, samen met zijn pogingen om de zaken goed te doen, zijn onder andere Jeruzalem, de economie, de Iran Nucleaire Deal, de handel en het Westelijk Bondgenootschap, de grenzen, immigratie, gezondheidszorg, Noord-Korea - en hij is nog maar net begonnen.

Over Noord-Korea: de eerste indruk van de top van dinsdag met Kim Jong un is dat Trump een historische doorbraak heeft bereikt, in de eerste plaats omdat ze elkaar hebben ontmoet en geen klappen hebben uitgedeeld. Ten tweede omdat Trump Kim wegtrok van zijn nucleaire speeltjes en hem meesleurde in de wereld van het zakendoen - afspraken maken. Hoe dit ook zij, Kim zal nooit meer hetzelfde zijn. Trump bracht hem ertoe zich bij de beschaving aan te sluiten. Er is geen weg terug.

Dat betekent niet dat de wereld veilig is. Maar het is vandaag wel veiliger dan het gisteren was. Daar tenminste.

Vooral met Jeruzalem drukte Trump zijn stempel op de eeuwigheid. Hij beloofde. En hij leverde. Stelt u zich eens voor - een politicus die zich aan zijn woord houdt.

Trump is een intuïtieve man, veel wijzer en dieper dan hij zich voordoet, en het lijkt dat hij bezorgd is - bezorgd dat zijn dagen beperkt zijn, en zijn tijd kort is.

Geen periode als de huidige om het op zijn manier te doen, voordat ze hem inhalen. Al die formidabele G-7 leiders die een dag eerder in Canada bijeen waren gekomen, ontdekten al snel en absoluut wie de baas is.

En ongetwijfeld, toen ze teruggingen naar hun hoofdsteden, ging Trudeau eerst zijn wonden likken.

Obama reisde de wereld rond als een bedelaar. Links vond dat geweldig.

Trump is niet iemand als Obama. Obama reisde de wereld rond als een bedelaar. Links vond dat geweldig van hem en bedacht hoe cool het was dat hij voor de koning van Saoedi-Arabië zijn knieën boog.

Het tegendeel is het met Trump. Geen verontschuldigingen van hem. Van hem is het de Amerikaanse trots en het hartstochtelijke presidentiële leiderschap. Ze haten hem daarvoor.

Ze haten alles van hem, ten eerste omdat ze hebben verloren, ten tweede omdat hij won, en geen moment zullen ze dat vergeven of vergeten. De kwelling, het hoongelach, de muggenzifterij is eindeloos, en als het dan Trump versus Kim Jong un is, gaan ze voor Kim; Trump versus Merkel, dan nemen ze het op voor Merkel; en Trump versus de mooie Justin Trudeau, dan juichen ze voor Trudeau.

Trumps Amerika tegen de wereld? - zij zullen de wereld kiezen. "Gevecht met Canada isoleert Trump", schrijft The New York Times.

Waarom niet andersom? "Trumps botsing met Canada isoleert Trudeau." Als de media niet waarheidsgetrouw kan zijn, dan kunnen ze toch op zijn minst accuraat zijn.

Trump moet zich afvragen hoe dit zal eindigen, en in wiens voordeel. Bereidt hij zich voor op het ergste? Dat zou één reden kunnen zijn waarom hij zich zo snel beweegt, aangezien hij het kan.

Het is geen geheim wat ze denken en het is behoorlijk verschrikkelijk. Het begon met de oproepen voor zijn afzetting - vanaf het moment dat hij aan de macht kwam.

Van daaruit - nou ja, het is genoeg om te onthouden dat Kathy Griffin zich met een gipsbeeld presenteerde van een bloedig namaakhoofd van Trump, onder applaus en goedkeuring van links.

Scherpe messen worden naar hem uitgestoken door de gebruikelijke politieke verdachten, door de sportwereld en door de amusementscultuur, terwijl zoiets in de Verenigde Staten nog nooit is gehoord - een opzwepende ovatie bij de Tony Awards toen acteur Robert Di Niro Trump op de meest verschrikkelijke manier vervloekte.

Als dat het is wat op Broadway speelt, dan is het tijd voor echte bezorgdheid over de veiligheid van onze President.

Geen schaamte. Ze lachten. Ze juichten het toe - het zijn de geluiden die uit New York komen. Zijn soort stad. Maar dat was voordat hij president werd. Nu verachten zij hem.

Ze zijn op weg om hem op de een of andere manier te pakken te nemen. Trump weet dit, maar terwijl hij er niet bezorgd over is, kunnen zijn aanhangers dat niet zo gemakkelijk laten rusten.

De in New York gevestigde Amerikaanse romanschrijver Jack Engelhard schrijft regelmatig voor Arutz Sheva.

Bron: Trump meets Kim: The world is safer, but Is Trump? - Israel National News