Waarom verdedigen we ons niet?

Grote stukken land in de Negev-woestijn in de buurt van de Gazastrook, landbouwgrond en natuurreservaten, voorheen de woonplaatsen van tal van bedreigde planten- en diersoorten, zijn gereduceerd tot as en rook door Palestijnse vuurvliegers en vuurballonnen met de brand veroorzakende inrichtingen van de afgelopen paar weken. Het hele gebied is zwartgeblakerd door de rokende branden die sneller op gang komen dan Israëlische brandweerlieden ze kunnen blussen.

Ons machtige leger weifelt, altijd maar strevend naar haar blijkbare doel van het strijden van oorlogen zonder iemand pijn te doen. Vandaag heb ik begrepen dat een auto van een van de leiders van de bom-campagne is vernield door een "luchtaanval", waarschijnlijk een raket die door een drone is gelanceerd. De auto stond leeg en geparkeerd. Dat zal hem leren.

Israëlische functionarissen zijn bang voor de juridische gevolgen van het nemen van effectieve maatregelen tegen degenen die de vliegers en ballonnen lanceren. Ze zijn bang dat ze voor het Internationaal Strafhof zullen worden gesleept (ook al heeft Israël het verdrag tot oprichting van het Strafhof niet ondertekend en acht het zich niet gebonden aan zijn besluiten), als het leger een van de "burgers" die ons land verbranden doodt. Wie jonger is dan 18 jaar wordt als "kind" beschouwd en zoals u weet is een van de thema's van anti-IDF-propaganda de valse bewering dat we ons bewust op kinderen richten.

Het opzettelijk verbranden van landbouwgrond is een oorlogsmisdaad. Aanvallen vanuit dichtbevolkte burgergebieden en het inzetten van kindsoldaten zijn oorlogsmisdaden. Hamas en de PIJ (Palestijnse Islamitische Jihad) kan het natuurlijk niets schelen. Hun hele strategische plan is juist om gebruik te maken van het feit dat Israël zich gebonden acht aan het oorlogsrecht, de Geneefse Conventies, en andere verdragen, terwijl zij zichzelf toestaan om alles te doen wat Joden kan doden.

Ze doen het niet eens alleen. Zij hebben ook hulp.

Israël is altijd verplicht om een n+1 frontoorlog te voeren, waarbij de 'n' de vijanden vertegenwoordigt die op ons schieten, Hamas, PIJ, Hezbollah, en de rest. De extra '1' is het internationale diplomatieke en juridische systeem, onder leiding van onze "vrienden" in de Europese Unie.

Vorige week zijn twee Israëlische gemeenschappen in Judea en Samaria gedeeltelijk gesloopt, omdat er huizen zijn gevonden die op "particulier Palestijns land" zijn gebouwd. Dit betekent dat - ongeacht of het land bij de bouw van de huizen als staatsgrond werd beschouwd - een Palestijnse bewering - soms zelfs niet eens door een individuele eigenaar - dat het land ooit door Palestijnen voor landbouwdoeleinden werd gebruikt, door het Hooggerechtshof van Israël is geaccepteerd. De remedie is steevast dat elk gebouw dat op een dergelijk stuk land staat totaal wordt gesloopt.

Onlangs heeft de Knesset een wet aangenomen (de "Reguleringswet") die de staat toestaat om de Palestijnse "eigenaars" financieel te compenseren wanneer de grond ten tijde van de bouw van de gebouwen niet als privé werd beschouwd, in plaats van de gebouwen plat te walsen (dit kan lastig zijn, aangezien er gewoonlijk geen documenten zijn die een eigendom zouden kunnen aantonen in de zin zoals dat bekend is bij mensen die in normale landen wonen). Deze wet was in deze zaak niet van toepassing, omdat de Hoge Raad enkele maanden geleden, vóórdat de wet werd aangenomen, de sloop had bevolen. Het Hof heeft nu de wet bevroren in afwachting van zijn beslissing over verschillende ertegen ingediende verzoekschriften.

Natuurlijk zijn onze Europese vrienden en de inheemse voorvechters van de Palestijnse rechten door deze wet geschokt. "Het is gelegaliseerde landdiefstal," zeggen ze. Dit is nogal overdreven, aangezien de wet eist dat de Palestijnen boven de marktwaarde worden betaald voor de grond, die ze immers niet gebruiken, en misschien al tientallen jaren (indien ooit) niet hebben gebruikt. Onteigeningsprocedures in de VS, waarbij een eigenaar kan worden uitgezet uit een onroerend goed waar hij woont of waar hij zaken mee doet, zijn veel strenger. Maar ik denk dat als het Hooggerechtshof zich desondanks uitspreekt over de ertegen ingediende verzoekschriften, het de wet zal omverwerpen.

Nu kunt u zich afvragen wie deze verzoekschriften indient, de verzoekschriften tegen de Reguleringswet en de verzoekschriften waarin wordt beweerd dat de Israëlische structuren op "particulier Palestijns land" zijn gebouwd. Het antwoord is dat er een hele industrie in Israël bestaat van niet-gouvernementele "mensenrechten"-organisaties, die een batterij van dure en toegewijde advocaten in dienst hebben om de staat Israël te bestrijden. Dankzij het buitengewone systeem van Israël, waarin elke burger over bijna elke zaak een verzoekschrift kan indienen bij het Hooggerechtshof, ongeacht of hij of zij erdoor wordt getroffen, kunnen linkse groeperingen zoals Peace Now, Yesh Din en anderen, zich in deze zaken mengen en doen dat dan ook.

Maar wie ondersteunt de organisaties, wie betaalt hun staf en hun advocaten? Waarschijnlijk steunt niet meer dan een paar procent van de Israëliërs dat wat als het meest extremistische van hun ideologie wordt gezien. Toch zijn er overal linkse NGO's die soldaten van de IDF filmen en hen provoceren bij het doen van hun plicht. Zij vinden Palestijnen die zullen willen getuigen dat hun grootvaders het land op zo'n heuvel bewerkten - en zo vinden ze een heuvel waar vandaag een Israëlische nederzetting staat - en verzoekschriften na verzoekschrift wordt ingediend bij de Israëlische rechtbanken, met name bij het Hooggerechtshof.

Het geld komt niet uit Israël. Het komt niet eens van de Palestijnen, wier leiders graag miljoenen afromen van de hulp die ze van de VS en Europa krijgen, vooral om zelf goed te leven of om op hun Zwitserse bankrekeningen te zetten. Het komt, niet verwonderlijk, vooral van Europese regeringen, waar miljoenen euro's worden doorgesluisd naar organisaties zoals Peace Now, Yesh Din, B'tselem, Artsen voor de mensenrechten in Israël, Breaking the Silence, Adalah, en vele anderen. Iets minder belangrijke donoren zijn onder meer het American New Israel Fund en het Rockefeller Brothers Fund.

Deze door het buitenland gefinancierde NGO's zijn actief in de Israëlische en internationale juridische arena's, evenals in de internationale propagandacampagne om de staat Israël te demoniseren en te delegitimeren. Sommigen steunen de strategie uitdrukkelijk, ondanks de officiële standpunten van hun donoren. Zo hebben meerderen van hen onlangs een brief gestuurd aan de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken waarin zij opriepen tot een wapenembargo tegen Israël vanwege zijn acties om zijn grens te verdedigen.

Vandaag heeft de NGO-monitororganisatie, die de anti-Israëlische NGO's en hun financiering bijhoudt, een rapport gepubliceerd waaruit blijkt dat de Europese Unie grote subsidies (honderdduizenden euro's) aan verschillende NGO's heeft gegeven om oorlogsmisdaden tegen IDF-officieren en soldaten en andere Israëlische functionarissen voor buitenlandse rechtbanken te brengen. Dit soort zaken kan voor een deel verklaren waarom het IDF zo terughoudend is om effectief op te treden tegen de brandstichters van Gaza.

Terwijl onze Arabische en Iraanse vijanden er weinig succes mee hebben gehad om onze Joodse staat door oorlogen en terrorisme te beschadigen, zijn onze Europese vijanden er met hun euro's in geslaagd om de nederzettingsactiviteiten in Judea/Samaria terug te schroeven, wat heeft geleid tot de verdrijving van Joden uit hun huizen. Ze hebben met hand en tand gevochten tegen de inspanningen van onze regering om illegale migranten uit te zetten, die terecht als een demografische en sociale bedreiging worden beschouwd. Zij hebben het antwoord van het IDF op het brandstichtingsterrorisme uit Gaza gedwarsboomd en het IDF ervan weerhouden onze vijanden te verslaan en juridische verstrikkingen te vermijden.

De boodschap die dit afgeeft aan de terroristen van Hamas, de PLO en de PIJ is eenvoudig: u hebt groen licht - de Joden zijn te zwak om terug te vechten.

Er zijn oplossingen voor deze problemen. Twee jaar geleden heeft de Knesset een relatief zwakke Transparantiewet aangenomen die sommige ngo's verplicht bijdragen van buitenlandse regeringen te melden. Dit moet worden versterkt - in feite is er geen enkele reden voor Israël om buitenlandse regeringen toe te staan in te grijpen in onze binnenlandse aangelegenheden. Tegenstanders zullen u vertellen - precies om de waarheid om te keren - dat het beperken van de invloed van buitenlands gefinancierde NGO's "antidemocratisch" is, alsof democratie vereist dat de wil van Israëlische kiezers wordt ondermijnd! Er is echter maar één reden waarom men tegen zo'n wetgeving in de Knesset is, en dat is omdat sommige leden zichzelf schatrijk zuigen aan de Europese speen. Daar moet een einde aan komen.

De Hoge Raad heeft veel te veel macht, en geen verantwoording. Geen enkel ander democratisch land heeft zo'n situatie. Het machtsevenwicht tussen de verschillende takken van de overheid moet worden hersteld.

De andere noodzakelijke verandering is een mentaliteitsverandering. Hoe meer Israël zich van zelfverdediging onthoudt uit angst voor juridische gevolgen, des te meer zal het met dergelijke gevolgen worden bedreigd. Deze cyclus moet worden doorbroken, zowel omdat hij ons verhindert te handelen, als omdat hij naar onze vijanden zwakte uitstraalt. De brandstichtingsvliegers moeten met dodelijke kracht worden aangepakt, niet met eindeloze discussies. Joodse bewoners van stukken grond moeten ten minste dezelfde rechten hebben als Arabieren, en niet uit hun huizen worden gezet als gevolg van een legale valstrik van 22 jaar. Illegale migranten moeten worden uitgezet.

De juridische en diplomatieke zaken die vandaag tegen ons worden opgestapeld, zijn deels vanwege ons eigen optreden. We moeten er iets aan doen en ons verdedigen. Niemand anders zal dat doen.

Bron: Why don’t we defend ourselves? | Abu Yehuda