De Democraten in het Huis spelen een dubbel spel over Hamas

door Jonathan s. Tobin - 7 augustus 2018

De 70 vertegenwoordigers die een brief hebben ondertekend waarin wordt opgeroepen om de Amerikaanse hulp aan Gaza te hervatten, lijken zich niet bewust te zijn van het feit dat dit een terroristische groepering helpt. Is dat wat hun partij voorstaat?

Leggen de Verenigde Staten de noden van een noodlijdende vluchtelingenpopulatie hardnekkig naast zich neer? Dat is de zelfgenoegzaamheid in een brief die vorige week door 70 Democratische leden van het Huis van Afgevaardigden werd ondertekend en waarin het besluit van de regering van Trump om de bijdragen aan de organisatie van de Organisatie van de Hulpverlening van de Verenigde Naties (UNRWA) te verminderen werd veroordeeld.

De bezuinigingen van de VS op de UNRWA-financiering maken deel uit van een poging van de regering om de ongezonde dynamiek te veranderen waardoor het agentschap van de V.N. dat zich uitsluitend bezighoudt met de behandeling van Palestijnse vluchtelingen (een ander apart agentschap van de VS houdt zich bezig met alle andere vluchtelingenproblemen) een van de belangrijkste obstakels is voor vrede in het Midden-Oosten. Zolang miljoenen nakomelingen van de 1948-vluchtelingen de hoop koesteren op een "terugkeer" naar een Israël van vóór 1967, blijft een vrede onder andere voorwaarden dan de vernietiging van de Joodse staat onmogelijk.

Maar toch steunt bijna 40 percent van de Democratische partij van het Huis niet alleen UNRWA en de destructieve rol die het blijft spelen bij het bestendigen van het conflict. Dezelfde fractie sluit zich ook aan bij de oproep van Sens. Bernie Sanders, Elizabeth Warren en elf andere democratische leden van het top-lichaam om een einde te maken aan de blokkade van Gaza door Israël en Egypte.

Wat is hier aan de hand?

Hoewel de brief erkent dat de Hamas-heersers van Gaza een deel van de schuld voor de huidige situatie verdienen, is het duidelijk dat zij Israël als belangrijkste boosdoener beschouwen. Bovendien hebben ze de brutaliteit om opmerkingen te citeren van Gadi Eizenkot, stafchef van de Israëlische strijdkrachten, over de explosieve situatie in Gaza en het feit dat de omstandigheden daar de veiligheid van Israël zullen beïnvloeden, alleen maar door te beweren dat ze net zo bezorgd zijn over de veiligheid van de Israëli's als die van de Palestijnen.

Maar net als de brief van de Senaat-Democraten is het standpunt van de zeventig Kamer-Democraten onoprecht. Het is tevens ook de recentste aanwijzing dat een aanzienlijk deel van de congresgebonden delegatie van de partij denkt dat de naar links kantelende partijbasis ten gunste gaat van een "verzet" tegen Trump die een verandering van beleid ten aanzien van Israël eist.

Terwijl velen zich zorgen maken dat de omarming van de Joodse staat door president Donald Trump de Democraten van hen vervreemdt, die anders misschien Israël zouden steunen, bewijst wel de meest recente congresbrief, dat het geloof in de "intersectionele" ideologie - waarin de Palestijnse strijd om Israël te vernietigen gelijk wordt gesteld met de strijd voor burgerrechten in Amerika - terrein wint aan de linkerkant. Nu de partij zich in toenemende mate identificeert met mensen als Alexandria Ocasio-Cortez in New York, die onwetendheid over het Midden-Oosten combineert met vooroordelen tegen Israël, is deze brief meer bewijs dat democraten zich afwenden van de Joodse staat.

De ongeveer 1,8 miljoen mensen die onder de heerschappij van de islamitische theocraten van Hamas in Gaza gevangen zitten, hebben het inderdaad zwaar te verduren. Maar het gepraat over een humanitaire crisis die wordt veroorzaakt door de Israëlisch-Egyptische blokkade is misleidend.

Er is geen tekort aan voedsel en medicijnen in Gaza. Dat komt omdat Israël dagelijks een konvooi van essentiële voorraden de strook in stuurt. Het vergemakkelijkt ook de elektriciteitsvoorziening van Gaza, hoewel de Palestijnse Autoriteit weigert te betalen voor het inschakelen van het licht, aangezien de Hamas-regering daar als een dodelijke rivaal wordt beschouwd.

Wat congresdemocraten of niet weten of verkiezen te negeren, is dat het doel van de blokkade is om Hamas te verhinderen wapens en bouwmaterialen te ontvangen die zij kunnen gebruiken om hun oorlog makend vermogen te versterken. Als Israël en Egypte de blokkade zouden opheffen, zou dat niet per se het leven van de gewone Gazanen verbeteren. Maar het zou Iran in staat stellen om Hamas meer militair materiaal te sturen om het vermogen van de Islamisten om oorlog te voeren tegen Israël te versterken. Hoewel het moeilijk voor te stellen is dat iemand zo verstandig is om te pleiten voor de bewapening van terroristen, is dat precies wat deze Democraten doen wanneer ze humanitaire zorgen aanvoeren om het openen van de grenzen naar Gaza te rechtvaardigen.

Het belangrijkste punt hier is dat de wekelijkse "demonstraties" die Hamas heeft georganiseerd op de grens tussen Gaza en Israël niet over de omstandigheden in Gaza gaan. Integendeel, het thema van de gewelddadige marsen elke vrijdag aan het grenshek is over de "terugkeer" - de droom die de UNRWA heeft versterkt in de laatste zeventig jaar van de geschiedenis van het Midden-Oosten, waardoor vluchtelingen de staat Israël uit kunnen wissen.

De enige manier om deze toxische dynamiek te veranderen, is een einde te maken aan de manier waarop de internationale gemeenschap de mythe van "terugkeer" heeft gesubsidieerd. Een omvorming van de UNRWA, van een organisatie die van de Palestijnen het enige vluchtelingenprobleem ter wereld maakt, dat niet kan worden opgelost (net zoals alle andere, met inbegrip van de honderdduizenden Joden die na 1948 gedwongen waren hun huizen in de Arabische wereld te ontvluchten) is een essentiële eerste stap op weg naar beëindiging van het conflict.

Maar er is hier meer aan de hand dan alleen een paar domme Democratische brieven die zich verzetten tegen een verstandig Midden-Oostenbeleid.

Door het openen van de poorten van Gaza voor een Iraanse bevoorrading van Hamas te steunen, geeft een kritische massa van gekozen Democraten aan dat de steun van hun partij voor Israël niet langer een gegeven is. Het conflict binnen de partij tussen waarlijk pro-Israëlische congresleiders en linkse volksactivisten die de leugens over een 'apartheidsstaat' inkopen, sluimert al jaren. Terwijl de gematigden in 2016 zegevierden toen Hillary Clinton de uitdaging van Sanders in de presidentiële voorverkiezingen (waar Israël een van de weinige duidelijke ideologische contrasten tussen de twee kandidaten leverde) uit de weg ging, is het duidelijk dat het tij de afgelopen 18 maanden ten gunste van de linkse partijen is verschoven. Dat de lijst met ondertekenaars van de brieven meer omvatte dan alleen de gebruikelijke radicale verdachten, maar ook de rijzende sterren van de partij, zoals Pennsylvania's Conor Lamb en Texas' Beto O'Rourke (die Ted Cruz deze herfst in een senaatswedstrijd hoopt te verontrusten), laat zien hoe de wind waait in democratische kringen.

Als de pro-Israel-Democraten niet bereid zijn om zich tegen deze trend uit te spreken, zelfs als dat betekent dat ze zich in deze kwestie moeten scharen achter Trump, dan is het duidelijk dat ze in 2020 in de kou zullen staan.

Jonathan S. Tobin is hoofdredacteur van JNS - Joods Nieuws Syndicaat. Volg hem op Twitter bij: @jonathans_tobin.

Bron: House Democrats play a double game on Hamas | JNS.org