De echte waarheid over waarom de Joden de Messias verwerpen

Hoe jodendom radicaal veranderd is door de eeuwen heen en waarom

Gastschrijver - 5 december 2017

Hebt u zich altijd al afgevraagd waarom moderne Joden Jesjoea (Jezus) niet accepteren als de Joodse Messias? Je bent niet de enige. Om hun venijnige afwijzing te begrijpen, zou u echter de belangrijke verschuiving moeten begrijpen die plaatsvond eeuwen geleden, die het jodendom volledig en geheel herdefinieerde.

Vanuit een visueel oogpunt helpt het ook niet dat Jesjoea artistiek werd afgebeeld, al zo vroeg in 300 n.C., op een manier die elke Joodse verwijzing naar Hem verduisterde, als cultureel of racistisch. De meeste kunstenaars hebben hem afgebeeld als een blond, blauwogig individu met een Romeins kruis en een gouden halo zwevend boven zijn hoofd. Andere schilderijen tonen zijn moeder, waarop ze eruit ziet als een non of een heilige die deze baby in haar armen houdt – beide ook gezien met de glanzende halo's. Niet alleen is er niets speciaal Joods in deze vertoningen, maar ze verwijderen elk Semitische profiel dat een verbinding kan maken tussen zowel de Messias en zijn moeder en het Joodse volk, als een van hen.

Historisch gezien werd de oorspronkelijke Hebreeuwse naam van Jesjoea veranderd naar Jezus, het geloof werd bewust omgeturnd van Joods naar een meer Griekse smaak, met inbegrip van het gebruik van het zwaar beladen woord "Christus" in plaats van Messias – een woord dat al duizenden jaren in verband staat met de Joodse vervolging en dood (Joden zijn eeuwenlang Christus-moordenaars genoemd). De aanhangers van deze nieuwe religie noemden zichzelf "christenen". Vandaag de dag spreekt die religie nog steeds tot hen van antagonistische sentimenten richting Joden, een polariserende maatschappelijke kliek van hen versus ons, en een besef van de noodzaak om afstand te nemen van hen die hen willen beroven van hun erfgoed, identificatie en uniek volk-zijn.

Wat misschien wel het meest krachtige component achter dit alles, maar niet gerealiseerd door de Joodse Gemeenschap in het algemeen, is dat er spirituele krachten aan het werk zijn in het verdoezelen van de ware identiteit van de Joodse Messias, zodat Gods uitverkoren volk Hem niet als hun beloofde Messias kon herkennen. Stel je voor dat zij allen hem hadden omarmd, het zou de wereld-verlossing al veel eerder hebben gebracht. Daarom is dit de reden waarom er een gezamenlijke inspanning door Satan is gedaan met alles wat hij maar kon doen om de ware identiteit van Jesjoea van Nazareth te verhullen, zoals die was voorspeld in de Joodse geschriften, als de zoon van David en de Leeuw van de stam van Juda.

Hij gebruikte individuen zoals Constantijn, de Romeinse keizer in de derde eeuw die het heidense Rome veroverde en streefde naar een nieuwe godsdienst-rijk. De Joodse Messias werd via identiteitsdiefstal door Rome toegeëigend. Heidense feestdagen werden opgenomen in deze nieuwe religie, zodat het de massa zou aantrekken - als deel daarvan werden Kerstmis en Pasen geassocieerd met deze nieuwe religie, genaamd het christendom - met behulp van de Griekse weergave van de naam om het Hebreeuwse karakter verder te strippen. Kerstmis speelde er echt op in, omdat het de geboortedatum zou zijn geweest van de Griekse god Mithras, ook geboren uit een maagd, die stierf en herrezen is, maar het was een totaal heidense overtuiging. Sabbat veranderde door de christelijke wereld in zondag - want dat was de dag waarop de gelovigen elkaar ontmoetten (de eerste dag van de week) om het avondmaal van de Heer te herdenken - Handelingen 20:7.

Het was tijdens deze eerste eeuwen dat Joden het christendom als niet relevant voor hen verwierpen, omdat ze het niet zagen als iets uit het Jodendom. Aangezien de Joden hadden gewacht op een veroveraar, de bevrijder en politieke figuur die vrede zou brengen en een einde aan de Romeinse overheersing maken, zagen ze de kruisiging van Jesjoea als de niet-vervulling van die rol, maar het was eerder als de dood van de zoveelste valse Messias die niets zou bewerkstelligen voor hun verlossing. Ze begrepen gewoon niet dat, eerst en vooral, de Messias persoonlijke vrede zou komen brengen aan het individuele hart door zijn offer – en het overnemen van onze straf (Jesaja 53).

Verdere vervreemding vloeide voort uit de vernietiging van de tweede Tempel, waardoor de Joden zich verspreidden over de rest van de wereld. Bijgevolg groeide een grote angst van de kant van de Joden dat zij zouden assimileren, niet alleen in de andere culturen, maar ook door het overnemen van deze andere godsdiensten. Er konden niet langer dierlijke offers worden gebracht na de verwoesting van de tempel in Jeruzalem, en er moest dus een geheel nieuw systeem worden ingevoerd.

Het was tijdens de beroemde opstand van Bar Kochba, dat de Joden in 132-136 n.C. in de Romeinse provincie Judea vanwege religieuze en politieke spanningen in opstand kwamen. Tot hun teleurstelling werd Bar Kochba verslagen, maar hij werd door veel Joden nog steeds beschouwd als de Messias en iemand die hun nationale onafhankelijkheid zou herstellen. Ze hadden nog steeds geen idee over de Lijdende Dienaar uit Jesaja 53.

De macht van Rome was zo groot dat elk idee om de Tempel op te herbouwen niet meer was dan een droom. De tijd was gekomen dat Plan B moest worden opgebouwd en dat betrof Rabbi Yochanan ben Zakkai en de wijzen die vreselijk bezorgd waren over het voortbestaan van het Jodendom. Als gevolg daarvan verzamelden ze zich in Yavneh, een stad ten westen van Jeruzalem, dat het nieuwe centrum van het Joodse religieuze leven zou worden.

Hun doel was het ontwikkelen van een kader waarbinnen de religieuze identiteit van de Joden kon worden bewaard zonder de Tempel en de offerende cultus. Het resultaat was de geboorte van het Rabbijnse Jodendom. Rabbijnse opvattingen gingen uit van een mondelinge wet naast de schriftelijke wet. Eenvoudig gezegd, de geschreven wet werd uitgedrukt in Exodus 31:8 wat zegt: "Toen hij klaar was met hem te spreken op de berg Sinaï, gaf hij Mozes de twee tafels van het Verbond, tafels van steen, geschreven met de vinger van God".

In contrast daarmee werd de Mondelinge Wet door de religieuze autoriteiten van die tijd in het leven geroepen. Die bestond uit een schriftelijke compilatie van leringen, commentaren, wetten en interpretaties allemaal geschreven door gerespecteerde rabbijnen, geleerden en wijzen. Deze nieuwe woorden werden gevonden in de Talmoed, een reeks leerstellingen en commentaren over de Thora die de basis zouden vormen voor de Joodse wet, samen met de Misjnah (een code van de Joodse religieuze wet genaamd "Halakha", een verzameling bestaande mondelinge wetten, tradities en traditionele wijsheid) en de Gemara (component van de Talmoed, bestaande uit rabbinale analyse van en commentaar op de Misjnah), die allemaal de opinies en opvattingen bevatten van rabbijnen uit de verschillende periodes in de Joodse geschiedenis. Tenslotte was er de Midrash (rabbijnse literatuur met vroege interpretaties en commentaren over de Schriftelijke Thora en Orale Thora) in de 4e eeuw.

Dit was een belangrijke verschuiving in het politieke en religieuze leven van het Joodse volk. Jodendom werd letterlijk geherdefinieerd: in plaats van de Schriften was er nu de autoriteit afkomstig uit het woord van de rabbijnen, geleerden en wijzen.

Wikipedia omschrijft het Rabbinisch Jodendom als de heersende stroming van het jodendom dat tussen de 2e en 6e eeuw in de Joodse diaspora overheerste, samen met de ontwikkeling van de Mondelinge Wet en de Talmoed om de interpretatie van de Joodse Schriften te beheersen, en de beoefening van het jodendom aan te moedigen zonder tempeloffers en andere praktijken die niet meer mogelijk waren, in afwachting van de Derde Tempel. De Rabbijns-Joodse literatuur is gebaseerd op de overtuiging dat de Schriftelijke Wet (de Bijbel) niet goed begrepen kan worden zonder een beroep te doen op de Mondelinge Wet.

De rabbijnen accepteerden ook niet dat de Bijbel goddelijk is geïnspireerd. Ze zagen het als geschreven door mensen. Maar al deze commentaren verschilden van elkaar. Een voorbeeld is te vinden bij de bekende twee wijzen: Shamai vs Hillel.

Er zijn 315 opgenomen verschillen tussen Hillel en Shammai in de Talmoed. Hier zijn een paar:

• Torah studie: Shammai: Slechts waardige studenten moeten worden toegelaten tot het bestuderen van de Thora. Hillel: Iedereen kan het bestuderen.
• Witte leugen: Of men een lelijke bruid moet vertellen dat ze mooi is. Shammai zei dat het verkeerd was om te liegen, en Hillel zei dat alle bruiden mooi zijn op hun trouwdag.
• Echtscheiding: Shammai oordeelde dat een man zijn vrouw alleen mag scheiden vanwege een ernstige overtreding. Hillel heeft de echtscheiding toegestaan zelfs voor geringe delicten..
• Hanukkah: Shammai hield vol dat op de eerste nacht acht lichten zouden moeten worden verlicht, en dan zouden zij op elke opeenvolgende nacht moeten doven, eindigend met één op de laatste nacht. Hillel: men zou met één licht moeten beginnen en het aantal op elke nacht verhogen, eindigend met acht lichten.

Dit soort dingen begon facties te veroorzaken tussen de Joden en ze waren de oorzaak van vele splitsingen. Waarom? Omdat het woord van de rabbi's niet dezelfde Geest ademende inspiratie bezat als in het Woord van God, en ook was de menselijke mening onderwerp van discussie. Dit stond in schril contrast met 2 Timotheüs 3:16 dat zegt: "Alle Schrift is geïnspireerd door God en is nuttig voor om ons te leren wat waar is, en om ons te doen beseffen wat er mis is in ons leven. Het corrigeert ons als we verkeerd zijn en leert ons te doen wat goed is. (New Living Translation)

Toch is er in Deuteronomium 4:2 een duidelijke waarschuwing dat we niets toe mogen voegen aan wat God ons gebood, noch iets afnemen, maar zich te houden aan de opdrachten die God ons gaf.

Zodra die buiten beschouwing werden gelaten, werden nog meer manieren voor vervalsingen geboren. In de 19e eeuw kwam de Chasidische beweging naar de voorgrond. Die werd gedefinieerd als een spirituele oplevingsbeweging die begon in West-Oekraïne tijdens de 18e eeuw, en verspreidde zich al snel in Oost-Europa. Israël Ben Eliezer, de "Baal Shem Tov" wordt beschouwd als de grondlegger. Het werd bekend als een religieus conservatisme en sociale afzondering. Naar buiten toe kreeg het zijn eigen 'look' met Oost-Europese kledingstukken en zijn eigen taal, het Jiddisch.

Haar spirituele bron was de Kabbala - een reeks esoterische leerstellingen die de basis vormden voor mystieke religieuze interpretatie. De Kabbala probeerde de aard van het universum en de mens, de aard en het doel van het bestaan, en diverse andere filosofische vragen te definiëren.

Leringen werden verondersteld om de innerlijke betekenis te definiëren van zowel de Hebreeuwse Bijbel als de traditionele Rabbijnse literatuur en hun verborgen dimensie, alsmede de betekenis van de Joodse religieuze waarneming te verklaren.

Dit leidde tot onafhankelijke sekten, die bekend staan als "hoven" of dynastieën ,elk geleid door zijn eigen erfelijke leider, een Rebbe. Eerbiediging en onderwerping aan de Rebbe werden sleutelprincipes, aangezien hij werd beschouwd als de spirituele autoriteit waarmee de volgeling verbonden moest zijn om dichter bij God te komen. Om Rebbe te worden, impliceert een geboorte in een specifieke gemeenschap en trouw aan een dynastie van Rebbes.

Een groot deel van de identiteit van deze Chasidische Joden is verbonden met hun uiterlijke verschijning. Zoals eerder vermeld, kozen de Joden vrijwillig voor een eigen kledingstuk om zich te onderscheiden van de heersende cultuur. De Joden van Oost-Europa hebben de mode van de vroegmoderne Poolse adel overgenomen, zoals het zwarte gewaad (caftan) en de bontmuts (shtreimel), die nog steeds gedragen worden door verschillende groepen van ultra-Orthodoxe Joden. Sommigen attributen, zoals de yarmulke, skullcap, zijn toe te schrijven aan de behoefte of het verlangen van de joden om zich te onderscheiden van christenen, voor wie het afnemen van de hoed een teken van respect was. Ook gehuwde vrouwen bedekte hun hoofden om niet de aandacht van andere mannen te krijgen.

Het is belangrijk om op te merken dat er andere factoren zijn die bijdragen aan de reden waarom Jesjoea zo fel wordt afgewezen. De eeuwenlange joodse vervolging door kerk en naties heeft Joden in hoge mate doen vrezen, en hen geïsoleerd met een wantrouwen jegens de mensen die hen probeerden te overtuigen dat hun christelijk geloof niet alleen het waarheidsgeloof was, maar ook een geloof dat door hen moest worden overgenomen. Velen kregen de keuze tussen bekering, uitzetting of zelfs dood. Deze gebeurtenissen in de geschiedenis omvatten veel meer dan de Inquisitie in de Middeleeuwen en de Holocaust. Hier is een lijst van "uitzettingen" sinds de derde eeuw.

109 locaties waar Joden zijn verbannen sinds 250 AD.

Jaar	Plaats	Jaar	Plaats
250 415 554 561 612 642 855 876 1012 1182 1182 1276 1290 1306 1322 1348 1349 1349 1349 1360 1370 1380 1388 1394 1394 1420 1421 1424 1424 1424 1432 1438 1439 1442 1444 1446 1453 1453 1454 1462 1483 1484 1485 1492 1492 1495 1496 1496 1498 1498 1510 1510 1514 1515 1519 1533 1541	Carthago Alexandrië Diocèse van Clermont (Frankrijk) Diocèse van Uzès (Frankrijk) Visigoten Spanje Visigotische rijk Italië Sens Mainz Frankrijk Duitsland Opper-Beieren Engeland Frankrijk Frankrijk (opnieuw) Zwitserland Heilbronn (Duitsland) Saksen Hongarije Hongarije Vlaanderen Slowakije Straatsburg Duitsland Frankrijk Lyons Oostenrijk Fribourg Zürich Keulen Savoy Mainz Augsburg Holland Holland Beieren Frankrijk Breslau Würzburg Mainz Mainz Warschau Vincenza (Italië) Spanje Italië Litouwen Napels Portugal Neurenberg Navarra Brandenberg Pruisen Straatsburg Genua Regensburg Napels Napels	1542 1550 1551 1555 1557 1559 1561 1567 1569 1571 1582 1582 1593 1597 1614 1615 1619 1648 1648 1649 1654 1656 1669 1669 1670 1712 1727 1738 1740 1744 1744 1744 1745 1753 1761 1772 1775 1789 1804 1808 1815 1815 1820 1843 1862 1866 1880's 1891 1919 1938-45 1948	Praag en Bohemen Genua Beieren Pesaro Praag Oostenrijk Praag Würzburg Vaticaan Brandenburg Nederland Hongarije Brandenburg, Oostenrijk Cremona, Pavia & Lodi Frankfurt Worms Kiev Oekraïne Polen Hamburg Wit-Rusland Litouwen Oran (Noord-Afrika) Wenen Wenen Sandomir Rusland Wurtemburg Wit-Rusland Praag, Bohemen Slowakije Livonië Moravië Kovad (Litouwen) Bordeaux Uitgezet naar de Pale nederzetting (Polen/Rusland) Warschau Alsace Dorpen in Rusland Dorpen en platteland in Rusland Lübeck en Bremen Zuid-Duitsland Bremen Russische grens Oostenrijk en Pruisen Gebieden in de VS onder generaal Grant's jurisdictie Galatz, Roemenië Rusland Moskou Bavaria (buitenlands geboren Joden) nazi's gecontroleerde gebieden Arabische landen

De meeste Joden weten vandaag niet hoe het Jodendom veranderd en geëvolueerd is in de afgelopen 2000 jaar.

Maar is er wel een beeld van de Messias dat nauwkeurig is en dat de Joden moeten zien?

1. Zijn voornaam – Jesjoea (Hebreeuws voor "Redding")
2. Zijn afkomst – de stam van Juda, Matteüs 1:1-6 en Lucas 3:31-34 beschreven als een lid van de stam van Juda door afkomst. Openbaring 5:5 Leeuw van de stam Juda. Genesis 49:10: De scepter zal van Juda niet wijken en evenmin de heersersstaf van tussen zijn voeten, totdat Silo komt, en Hem zullen de volken gehoorzamen. (Betekenis van Shiloh: degene aan wie het toebehoort) – De Messias zou komen uit Juda.
3. Zijn cultuur en achtergrond - Groeide op in Israël, heeft de feesten gevierd, ging naar de synagogen om te onderwijzen, leefde als een nalevende Jood die de wetten in de Schriften volgde.
4. Het verstaan van de Messiaanse profetieën in het Oude Testament

• Lijdende dienstknecht: Jesaja 53,
• Zijn geboorte – geboren uit een Maagd – Jesaja 7:14
• Bethlehem, Micha 5:2
• Jesaja 9:6: Machtige God, eeuwige vader, Vredevorst

Het begrijpen dat als er geen tempel en geen offer is, dat God een weg terug naar Hem maakte, al voor de vernietiging van de tempel.

De verwoesting van de tempel was geen verrassing voor God, en als God wist dat het zou gebeuren, en daarbij de mensheid zonder de mogelijkheid liet om het bloed van dieren te vergieten om zo verzoening voor de zonden te krijgen, zou Hij zijn plan zo moeten opstellen dat het een nieuwe weg terug naar Hem zou betekenen.

Hedendaagse Joden hebben het concept van bloedoffer vergeten in relatie met Leviticus 17:11. Want het leven van het vlees is in het bloed, en Ik heb dat Zelf voor u op het altaar gegeven om voor uw leven verzoening te doen. Want het is het bloed dat een verzoening voor de ziel bewerkt.

Zonder bloedvergieten is er geen vergeving van zonden en geen weg naar het eeuwige leven. De laatste verzoening zou dus moeten hebben plaatsgevonden voor de vernietiging van de tempel, anders is de mensheid hopeloos en kan ze niet verzoend worden met God, omdat er geen geschikte plaats is om aan de richtlijn van God over vergeving van zonden te gehoorzamen.

Vandaag accepteert de regering van Israël alleen het rabbijnse jodendom als de enige legitieme uitdrukking van het geloof van de Joden. Door uitsluitend in de Schriften te geloven, als Jood, zul je niet in staat zijn het burgerschap van het land te krijgen. In feite moet je een brief meenemen van een erkende rabbijn waarin staat dat je je houdt aan de principes en leerstellingen van het Rabbijnse Jodendom.

De regering weet dat er duizenden Messiasbelijdende Joden in het land zijn, maar ze kunnen niets doen voor de Joden die er al zijn, dus proberen ze te voorkomen dat er nieuwe binnenkomen. Het vereist echter wel grote moeite om het geloof in Jesjoea als Messias te verbergen en te verdoezelen, of om in de rechtbank te vechten voor je rechten als Jood, ongeacht je geloofsovertuiging.

De uitdaging voor het niet-Joodse lichaam van gelovigen is in de allereerste plaats te begrijpen waar hun redding vandaan kwam en waar de wortels van hun geloof vandaan kwamen. De verlossing werd eerst alleen aangeboden aan het Joodse volk, zoals blijkt uit het antwoord van de Samaritaanse vrouw bij de put in Johannes 4:22, die terecht zei: "Verlossing is van de Joden".

Echter toen de Joden de Joodse Messias Jesjoea verwierpen, werd het aanbod gemaakt naar de bekeerde heidenen - Romeinen 11:11 - "Daarentegen, wegens hun overtreding is de zaligheid tot de heidenen gekomen om Israël jaloers te maken."

Betekent dit dan dat het bijbelse jodendom zich heeft ontwikkeld tot een nieuw christendom dat nu door joden moet worden overgenomen? Helemaal niet. In feite is het heil een geschenk dat is gegeven aan degenen die niet joods geboren zijn, maar er is een waarschuwing voor hen om niet te vergeten hoe zij met dit goede ding zijn omgegaan. Romeinen 11:17 zegt: "Hoewel u, een wilde olijfscheut, in hun plaats bent geënt en mede deel hebt gekregen aan de wortel en de vettigheid van de olijfboom, vindt u uzelf dan niet superieur aan die andere takken. En als u zich beroemt: U draagt de wortel niet, maar de wortel u."

In de afgelopen jaren hebben sommige heiden-gelovigen en -kerken geprobeerd authentieker te zijn, om zo het geloof terug te geven aan zijn wortels. Dat omvatte de viering van bijbelse feesten (Pascha - een eeuwigdurend feest of Succoth - het Loofhuttenfeest, dat volgens Zacharia 14 in het eind der dagen zal worden gevierd).

Sommige groepen hebben hun samenkomstdag veranderd in zaterdag in plaats van zondag, teruggaand naar de oorsprong van de bijbelse sabbatdag zoals die in de Tien Geboden is vastgelegd. Anderen hebben besloten om de heidense feestdagen die niet in het christendom zijn ingebed - zoals Kerstmis en Pasen - niet langer in acht te nemen, ook al heeft de huidige waarneming ervan meer te maken met de geboorte en opstanding van de Messias dan met de oorspronkelijke heidense eredienst van valse goden.

Dit zijn de persoonlijke beslissingen, maar van Joden wordt niet verwacht dat ze een vreemde godsdienst aannemen met vreemde praktijken die ze niet zien als behorend tot hen.

Dus wat is echt bijbels Jodendom en wie zijn Joden geroepen om het te zijn? Via Jeremia 31:33 zijn zij geroepen om degenen te zijn in wier hart de wetten geschreven zullen zijn - wat betekent dat de kennis van de Heer in hen zo diep geworteld zal zijn, dat alles wat zij doen en zeggen daarmee doordrongen is. Alleen dan zal God hen erkennen als de zijnen. Ik zal hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn ".

Het nieuwe hart en de nieuwe geest zal worden gegeven aan hen, zoals gezegd in Ezechiël 36:26,27: het verandert ze intern, waardoor ze een "hart van vlees" kregen. Deze bijzondere gevoeligheid zal hen in staat stellen om Gods wetten te houden vanuit een motief van liefde in plaats van verplichting. "En ik zal mijn geest in u leggen en u bewegen om u te houden aan mijn wetten en mijn decreten."

Ze zullen nog steeds een waarneembaar en onderscheidbaar volk blijven, want hun leven zal getuigen van een levend geloof. - Wij zien dat Zacharia 8:23 wat zegt: 'In die tijd zullen tien mensen uit alle volken het gewaad van een Jood vastgrijpen, zeggende: "Laten we met u meegaan, want we hebben gehoord dat God met u is."' Het zal niet langer hun Rabbijnse Joodse kleding zijn die hen van de volken zal onderscheiden, maar de voor de hand liggende zalving, die hen waar dan ook begeleidt. Dat is het leven dat God voor de Joodse natie voor ogen heeft en dat de hele wereld zal aanraken.

Bron: The real truth about why Jews reject the Messiah