VN maakt van de honger een melkkoe

Door Dr. Michael Laitman - 19 maart 2017

[Editor: De oplossing is de zienswijze van de Jood die niet gelooft in Hashem, en alles beredeneert vanuit het menselijke oogpunt. Terwijl hij het concept aanreikt wat door de profeten is voorzegd, en wat pas zo zal gaan werken na de Wederkomst van Yeshua in het Duizendjarig Rijk. Het is de vorm die Hashem ons aanreikt in Zijn Woord, maar die wordt verworpen al 6000 jaar lang, vanwege de zondige natuur.]

Minder dan een week geleden verklaarde Stephen O'Brien, de coördinator van de Verenigde Naties voor Humanitaire Zaken, en noodhulp-coördinator: “Meer dan 20 miljoen mensen in vier landen worden geconfronteerd met honger en hongersnood. Zonder collectieve en gecoördineerde wereldwijde inspanningen, zullen mensen gewoon sterven van de honger. Veel meer zullen er lijden en sterven aan ziekte.” De heer O'Brien zei ook dat er in juli $ 4,4 miljard nodig is om een ​​ramp af te wenden.’

Hier is iets wat ik graag zou willen weten: Mijnheer O'Brien is nu reeds bijna twee jaar in functie. Wat heeft hij al die tijd gedaan? Wat heeft de VN gedaan? De hongerdood van twintig miljoen mensen gebeurt niet in een nacht. Waarom heeft de VN het alarm niet eerder laten klinken? Heel plotseling worden nu internet en nieuwskanalen overspoeld met schrijnende beelden van uitgehongerde kinderen. Kon de VN het niet aan de wereld vertellen toen er nog maar vijf of tien miljoen mensen honger hadden? Blijkbaar heeft iemand in deze ter ziele zijnde instelling berekend dat er niet minder dan twintig miljoen hongerende mensen vereist zijn om in juli een ​​losgeld van $ 4,4 miljard te krijgen.

De miljarden dollars die de organisatie reeds ontving zou het wereld-hongerprobleem al meerdere malen hebben moeten genezen. Ze hadden elk jaar een paar miljoen van de 1,3 miljard ton overtollig voedsel verscheept kunnen hebben, dat nu wordt weggegooid, en daarmee deze crisis hebben opgelost. Maar ze hebben er geen interesse in om dat te doen. Hongerende kinderen brengen donaties aan. Hen voeden zou de stroom van geld doen opdrogen en deze melkkoe doden.

Meer dan iets anders is de verklaring van Mr. O'Brien een erkenning dat de VN verrot is. De enige belangen die politici en diplomaten hierin dienen is hun salaris en het bevorderen van hun loopbaan. Denk bijvoorbeeld aan dit stukje informatie afkomstig van het Kinderfonds van de Verenigde Naties (UNICEF): op de pagina met veelgestelde vragen weerlegt UNICEF VS het “wrede” en ongefundeerde gerucht dat Caryl M. Stern, voorzitter en CEO van de America Fund for UNICEF, "meer dan $ 1 miljoen verdient". En werkelijk, de organisatie verkondigt dat Mrs. Stern "$ 521.820 verdient". Inderdaad, een CEO, die een rolmodel is van soberheid.

De grondoorzaak van onze problemen

De groeiende decadentie van de VN moet ons niet verbazen. Het gaat hand in hand met een exponentiële groei in egocentrisme en narcisme van de mensheid. Om een ​​echt alternatief te vinden voor dit bestuursorgaan van de naties, moeten we beginnen met het aanpakken van de grondoorzaak van alle problemen.

In 1964 schreef Nobelprijswinnaar voor natuurkunde, Dennis Gabor: "Tot nu toe heeft de mens gestreden tegen de natuur. Van nu af aan zal hij tegen zijn eigen natuur strijden." In feite zijn we altijd al tegen onze eigen natuur geweest, sinds Bijbelse tijden. Toen vernamen we dat al onze problemen er zijn omdat "het hart van de mens immers slecht is, van zijn jeugd af aan" (Gen. 8:21). Maar toch, althans tot voor kort begonnen we ons de grote schade te realiseren die buitensporig egoïsme toebrengt aan de wereld. Maar we hebben hardnekkig geprobeerd om het probleem te omzeilen in plaats van het op te lossen.

In de loop der eeuwen heeft de mensheid elke denkbare vorm van bestuur geprobeerd om de ideale manier te zoeken die evenwicht zou brengen in onze behoeftes tussen de sociale contacten en ons inherente egocentrisme. Slavernij, feodalisme, kapitalisme, liberalisme, fascisme, communisme en het nazisme maken allemaal deel uit van het spoor van bloed en lijden van wat wij noemen "de annalen van de menselijke geschiedenis." Toch hebben we geen enkele vorm van bestuur gevonden die zowel duurzaam is, als garant zal staan voor het welzijn van alle mensen. En de reden dat we die nog niet gevonden hebben is alleen dat we narcistisch en egoïstisch zijn tot in de kern, maar ook steeds meer stapsgewijs en zo exponentieel groeien! Nu staan we op een omslagpunt. We zijn zo apathisch geworden met elkaar, dat als we geen oplossing vinden voor de kwalen van de menselijke natuur, de media binnenkort twintig miljoen hongerende mensen niet meer als iets nieuwswaardig zal beschouwen.

Om ons echt te helpen, moeten we twee kwesties aanpakken. De eerste is het krijgen van levensonderhoud. In een wereld waar zo veel voedsel verloren gaat of verspild wordt, is het onaanvaardbaar dat de mens moet verhongeren. Het eten bestaat al. Alles wat we nodig hebben is, het te verzamelen en te verschepen naar waar het nodig is.

Het tweede punt van bezorgdheid is de preventie om het aan te pakken. Dit brengt een programma op lange termijn met zich mee, wat uiteindelijk de manier is waarop de hele wereld zal veranderen in hoe we denken en voelen, weg van de huidige uitbuitende mentaliteit naar een meer evenwichtige en duurzame aanpak.

Het geheim van onze natie

In een TED gesprek in mei 2010 heeft de veel geprezen Amerikaanse socioloog en arts Nicholas Christakis gezegd dat de mens een soort superorganisme vormt. Ongeveer tachtig jaar geleden heeft de geprezen commentator op het Boek van Zohar, Rav Yehuda Ashlag geschreven: "We zijn al tot een zodanige mate gekomen om de hele wereld te beschouwen als één collectief en één samenleving. ... In onze generatie, wanneer elke persoon wordt geholpen in zijn geluk, door alle landen in de wereld ... dan is de mogelijkheid van het leiden van een goed, gelukkig en vredig leven in het ene land ondenkbaar als het ook niet zo is in alle landen van de wereld." Hierom voegt Ashlag toe: "Mensen hebben dit nog niet begrepen", maar hij benadrukt dat dit alleen maar zo is omdat "de handeling vóór het inzicht komt, en alleen uit acties zullen het bewijzen en de mensheid vooruit stuwen." Met andere woorden, we zullen niet het gevoel hebben dat we een enkele superorganisme zijn (zoals Christakis stelt) totdat we beginnen te handelen ieder voor ons deel.

Dit roept de vraag op: Hoe kan een zo diep verdeelde wereld opereren als één superorganisme? Beschouw dan eens dit merkwaardige feit: De enige natie die sinds de oudheid heeft overleefd is de Joodse natie. De Babylonische, Egyptische, Griekse en Romeinse naties zijn alle verdwenen, en slechts het Jodendom bleef. Geleerden, filosofen, filo-Semieten en antisemieten hebben door de eeuwen heen hierover nagedacht: "Wat is het geheim van deze onsterfelijkheid?", zoals Mark Twain heeft gevraagd over de Jood.

Het antwoord ligt in een fundamenteel verschil tussen de Joden en alle andere volkeren. Het geheim van ons uithoudingsvermogen is de lijm van de eenheid. De vroege Joden kwamen uit verschillende stammen en culturen. Het enige wat hen bij elkaar gehouden heeft was het idee dat Abraham hen had geleerd: Genade en liefde zijn de hoekstenen waarop men een samenleving kan bouwen. Wanneer het ego barst, vecht dan niet, of ga niet uit elkaar, maar in plaats daarvan: bedek alles met liefde. De wijste van alle mensen, Koning Salomo, heeft Abrahams principe kort samengevat: "Haat wekt strijd en liefde bedekt alle misdrijven" (Spreuken 10:12).

Leven met deze aanpak heeft de Joden bij elkaar gehouden door crises en oorlog heen gedurende ongeveer 1500 jaar - vanaf de tijd van Abraham tot aan de ondergang van de Tweede Tempel zo'n twee millennia geleden. Bovendien heeft de geschiedenis bewezen dat het "cement" van de eenheid het egoïsme bedekt, en zo sterk is dat het zolang heeft volgehouden dat het Joodse volk langer dan enig ander volk bestond, maar het zelfs intact hield ondanks de talloze pogingen om het te vernietigen en hen te verspreiden. Hoewel de huidige Joden die speciale eenheid hebben verloren, die ze eeuwenlang hadden opgedaan, de aanhoudende kracht van die lijm is nog sterk genoeg om ons volk in leven te houden.

De succesvolle test van het concept

Het historische feit van onze unieke overleving is de sleutel tot het oplossen van de problemen in de wereld. Eenheid boven het egoïsme, dat is de manier van het bestuur dat de wereld nog niet heeft geprobeerd. Geconfronteerd met het risico van een nieuwe wereldoorlog, massale hongersnood, versnelde opwarming van de aarde, en de vervuiling van de natuurlijke hulpbronnen, denk ik dat we gewoon deze aanpak eens serieus moeten overwegen. Van alle onwaarschijnlijke mensen, was het de beruchte antisemiet Henry Ford, die schreef: "Moderne hervormers, die de bouw doen van elk model aan sociale systemen, zouden er goed aan doen om te kijken naar de sociale regeling op grond waarvan het begin van de Joden werd georganiseerd." Op dit punt kon hij het niet juister hebben.

Zoals Ashlag zei: "De daad komt voor het verstand." Vandaag de dag, zetten we het beginsel van eenheid, in de facto Abrahams uitvoering, boven de vijandschap. Na talloze succesvolle eenheidsevenementen overal ter wereld, ook in conflictgebieden als Israël, met Arabieren en Joden zijn wij ervan overtuigd dat we de methode van onze voorouders op grote schaal kunnen herstellen.

In mijn ogen, totdat we omgaan met de kern van het probleem - het egoïsme in de menselijke natuur - en door dat te doen met name op de manier waarop Abraham het heeft nagelaten aan zijn nakomelingen, door de eenheid boven de vijandigheid te zetten. Anders zullen we geen verlichting vinden voor onze ellende. Het idee dat we gewoon onze weerspannige ego's moeten onderdrukken, en in plaats daarvan de uitoefening om ons te verenigen, dat kan een nieuw idee zijn. Maar naar mijn mening lopen we uit de opties die we hebben. De uitvoering van de methode van Abraham is de enige manier om de mensheid vele jaren van onnodige kwelling te besparen.

Michael Laitman is Professor in Cultuur, en Doctor in Philosofie en Kabbalah, en drs. in Medische Bio-Cybernetica, en was de eerste volgeling van Kabbalist, Rabbi Baruch Shalom Ashlag (the RABASH). Hij heeft geschreven meer dan 40 boeken, die zijn vertaald in tientallen talen.

Bron: UN turns starvation into a cash cow - Opinion - Jerusalem Post