www.wimjongman.nl

(homepagina)

De top

23 oktober 2017 - door Jim Fletcher

Een belangrijke gebeurtenis is zojuist in Jeruzalem afgesloten: de eerste "Christelijke Media Top". Gecoördineerd met aanzienlijke hulp van de Israëlische regering, was het een positieve ontwikkeling, na vele jaren van netwerken door pro-Israël groepen.

Onder de aanwezigen waren Dexter Van Zile van CAMERA en Brian Schrauger van het tijdschrift Jeruzalem, misschien wel mijn twee favoriete verslaggevers. Als Dex en Brian aan jouw kant staan, kun je gaan winnen.

Ik was helaas niet in staat om het bij te wonen, maar het deed mijn hart goed om te horen dat het evenement een succes was. Eerlijk gezegd, was het vervelend om de gebruikelijke verdachtmakingen te horen in de christelijke pro-Israël gemeenschap, die graag gewoon zelf wil worden gezien. Enkele foto's werden wel geplaatst op sociale media: met hun belangrijke ego de handen schudden van bekende Israëli's, met inbegrip van de allerbelangrijkste, Bibi. Maar goed.

Mijn hoop is dat de Israëlische regering zal beginnen om de rol van christelijke media te benadrukken in wat Benjamin Netanyahu lang genoemd heeft: de "strijd om de waarheid".

Problemen blijven echter, maar nu zie ik mezelf het van de buitenkant bekijken. Ik heb een groot verschil van mening met sommige van mijn vrienden in de media. Het punt van geschil ligt in hoe om te gaan met onze ideologische tegenstanders.

Ik was deze week verbijsterd om in een blogpost van een bepaald persoon te lezen, dat deze pleitte voor een interreligieuze dialoog tussen moslims, christenen en Joden....

Er is voldoende bewijs — met inbegrip van Schrift — dat een "interreligieuze" dialoog met de moslims een valstrik is. Frank Gaffney van Center for Security Policy documenteerde dat de Moslimbroederschap heel erg geïnteresseerd is in een"interreligieuze dialoog" met christenen, juist zodat ze hen kunnen bedriegen. Naar mijn mening zullen zij erin slagen.

Christelijke leiders in Amerika zoals Ed Stetzer, Bob Roberts Jr. en de medewerkers van de Fuller Seminary onderhouden een gevaarlijke dialoog met islamitische individuen en groepen. We weten natuurlijk ook dat Rick Warren al moslimgroepen heeft toegesproken.

En dit zijn de evangelische leiders.

J.* Dudley Woodberry (* één letter aan het begin van je naam toevoegen garandeert dat je intellectueler zult klinken voor de wereld) is een leidende professor in de Islamitische Studies aan de Fuller School of Interculturele Studies.

Helaas zullen zeer weinig (of geen) pro-Israël christenen hen vinden in onze gelederen; die deelnemen aan de interreligieuze dialoog en/of uitdrukkelijke sympathie hebben voor het Palestijnse verhaal.

Michael Brown, een grote charismatische figuur, is uitgenodigd om te spreken voor die gemene "Christ at the Checkpoint"-bende. Helaas, hij aanvaardde de uitnodiging. Brown, met een lange reputatie als pro Israël, begrijpt de implicaties goed en heeft hierover geschreven, maar ik blijf het sterk oneens met zijn besluit om te verschijnen op CATC. Het belangrijkste argument daarvoor is dat zijn optreden zal worden gebruikt als propaganda.

In plaats van de anti-semitische bende op de CATC agressief aan de kaak te stellen, zullen de evangelische leiders in Amerika — van wie velen zich identificeren als pro Israël — zwijgen.

Dit is het probleem.

De eerder genoemde blogpost over interreligieuze dialoog werd gepubliceerd op de website van een zogenaamd pro Israël-groep. De leiders van die groep voeren ook graag een dialoog met een aantal van Israel's meest vijandige Palestijnse critici.

Ik begrijp deze mensen niet.

Misschien zal niemand het met mij eens zijn - dat is natuurlijk ook niet nodig - maar ik ben er zeker van dat de pro-Israël ondersteuning in dit land onderuit gaat, vooral onder de jongeren. En vooral onder christelijke millennials (rond de eeuwwisseling geboren). Ik hoor ook uit verschillende bronnen dat zelfs eerdere pro-Israël mensen steeds meer "moe" worden van het horen over Israël.

Nou, ga dan weg. Onze ideologische tegenstanders voeren oorlog tegen ons en ons wereldbeeld. Christenen zijn natuurlijk traditioneel niet passief, maar zeker wel ingetogen. Ik besef dat.

Maar als het gaat om Israël te steunen, ben ik ervan overtuigd dat passiviteit en onverschilligheid ten aanzien van dit kwaad veel schade zal doen aan onze zaak.

Tot slot, een symptoom van dit probleem om het kwaad nu niet te confronteren, is de ergerlijke praktijk om te blijven zwijgen in de grote netwerken, wat het Bijbelse christendom zal ondermijnen.

Wat ik specifiek bedoel, is dat teveel, de meeste van de solide pro-Israël-groepen en -individuen uitwijken, juist wanneer het zo noodzakelijk wordt om de spotlight te richten op wat mensen als Bill Hybels, Rick Warren en Andy Stanley aan het doen zijn. Anti-Israëlische scheldwoorden is niet het belangrijkste ding wat deze mannen en hun enorme bedieningen doen. Maar het is absoluut een belangrijk deel van hun gemeenschappen.

Bijvoorbeeld, veel Hybels kerkgroeitechnieken zijn meer dan welkom in de kerken. Zijn boeken en studies worden gebruikt in tal van kerken, en ik zou willen beweren dat de Willow Creek Gemeenschap de meest invloedrijke groep is, wereldwijd, in de evangelische gemeenschappen.

Om die reden zullen zelfs pro-Israëlische christelijke leiders Hybels en zijn vrouw Lynne niet verwerpen.

Enkelen weigeren om deze anti-Israël evangelicalen te benoemen, omdat hen dat eerlijk gezegd geld zou kosten. Hoe? Christelijke media en uitgevers zijn grotendeels corrupt, maar ze dienen wel als de belangrijk uitgevers bij de bevordering van een kruisbestuiving van de verschillende bedieningen en individuen.

Dus als bijvoorbeeld een grote pro-Israël bediening met aan het hoofd een bekende evangelist — maar ook rijkdom opstapelt uit de verkoop van boeken, enz. — dan zal deze leider niet Warren & Vrienden verwerpen. Zo'n houding kan ertoe leiden dat de boekhandel-ketens en ook andere locaties het product van die leider weigeren uit te geven. Zo machtig zijn Warren & Vrienden.

Als u denkt dat ik negatief ben, laat ik u dan zeggen als een bijbels christen, ik ben nooit zo optimistisch geweest. Slechts een van de talloze redenen daarvan is, dat ik een zekere erosie zie in het Bijbels-profetische onderwijs in kerken en bedieningen (en ik denk echt dat dit beschamend is voor veel te veel leiders die niet op kunnen tegen de stroom van Warren & Vrienden vanwege ideologische of financiële redenen), dat profetie nooit relevanter is geweest dan nu.

Er zijn nog steeds belangrijke leiders die de glorieuze aard van Bijbelse profetie benadrukken, zoals Bill Koenig.

Terwijl anderen proberen hun ideologische tegenstanders op te bergen — tot aan het punt dat ze niet langer ideologisch tegenstanders zijn! — ik wil dat niet.

Als me dat tot een verachte maakt binnen de christelijke pro-Israël gemeenschap, het zij zo.

Het maakt niet dat ik verkeerd zit.

Bron: Oct 23, 2017 - Rapture Ready