Trump, het pistool en de olijftak

Trump zal vrijdag aantreden. Sinds hij werd gekozen, heeft hij alle reden gegeven om te geloven dat Abbas en zijn afgevaardigden, evenals hun Europese en Amerikaanse supporters, zich moeten herpakken of verdwijnen.

Door Caroline Glick - 18 januari 2017

Met een pistool op zijn heup stond op 13 november 1974 PLO-chef Yasser Arafat vóór de Algemene Vergadering van de VN en deed het Westen een aanbod dat het niet kon weigeren.

Aan het einde van een lange toespraak, waarin hij de geschiedenis herschreef, om alle verbindingen uit te wissen tussen het Joodse volk en het Land van Israël, en het hele idee van een Joodse vrijheid criminaliseerde, verklaarde Arafat: "Vandaag ben ik gekomen met een olijftak en het pistool van de vrijheidsstrijder. Laat de olijftak niet uit mijn hand vallen. Ik herhaal: laat de olijftak niet uit mijn hand vallen."

Arafats aanbod heeft sinds die tijd gediend als het fundament van de Europese betrekkingen met de Palestijnen en de bredere islamitische wereld. Het is ook de basis geweest voor de VS-PLO betrekkingen in het grootste deel van de afgelopen vier decennia.

Zijn aanbod was eenvoudig en duidelijk.

Als u samen met de PLO staat in zijn oorlog om Israël te vernietigen en het de Joodse vrijheid te ontzeggen, dan zullen de PLO-terroristen en onze supporters van de Arabische staat jullie met rust laten.

Als u weigert om toe te treden onze oorlog tegen de Joodse staat, dan zullen we jullie vermoorden.

Vandaag herhaalt Arafats opvolger, Mahmoud Abbas, dit aanbod van Arafat.

Afgelopen zaterdag sprak Abbas in het Vaticaan, nadat de Heilige Stoel besloot om "Palestina" te erkennen, en zei dat als de President-elect van de VS, Donald Trump, met zijn plan doorgaat om de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem te verplaatsen, dit "brandstof voor extremisme zal zijn in onze regio, maar ook wereldwijd."

Abbas' woordvoerder was explicieter. Op zaterdagavond zei Osama Qawasmeh, de woordvoerder voor Abbas' Fatah-PLO-factie en lid van de Fatah Revolutionaire Raad, dat als de VS haar ambassade naar de Israëlische hoofdstad verplaatst, "de poorten van de hel zullen worden geopend in de regio en de wereld."

Abbas en Qawasmeh zeiden ook dat de PLO verwacht, dat leden van de internationale gemeenschap zullen maken dat Trump het licht ziet en zal afzien van zijn plan.

De "vredesconference" van de Franse President Francois Hollande was zondag de manier waarop de internationale gemeenschap aan Abbas' vraag voldeed.

Zoals meerdere commentatoren al hebben opgemerkt, was het doel van de conferentie niet de bevordering van de vooruitzichten op vrede. Het moest Trump beperken in zijn beleidsopties om te handelen met een Palestijnse oorlog tegen Israël.

Door vertegenwoordigers van ongeveer 70 landen samen te brengen om erop aan te dringen dat Israëlische huiseigenaren het morele equivalent zijn van Palestijnse terroristen, wilden Hollande en zijn kameraden Trump vangen in hun volgzame PLO-beleid.

Terwijl hij letterlijk de eis uitsprak die Trump verplicht zou zijn om te accepteren, herhaalde de Franse Minister van Buitenlandse Zaken, Jean-Marc-Marceau, de Palestijnse bedreigingen.

Gevraagd door de Franse media op zondag of de verplaatsing van de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem de Palestijnen zou provoceren, zei Ayrault: "Natuurlijk."

Hij beschimpte vervolgens Trumps plan om de ambassade te verplaatsen als niets anders dan de reguliere snoeverij van Amerikaanse politici.

In zijn woorden: "Ik denk dat hij [Trump] het niet zal kunnen doen. Het zou zeer ernstige gevolgen kunnen hebben, en het is niet de eerste keer dat het op de agenda stond van een Amerikaanse president, maar geen van hen nam zelf die beslissing."

Marceau heeft gelijk als het over Trumps voorgangers gaat.

Hoe dan ook, sinds de vroege jaren 1970 gaven de opeenvolgende Amerikaanse regeringen toe aan de Europeanen in de uitverkoop van Israël, om te voorkomen dat Arafats knechten hun geweren zouden richten op het Amerikaanse volk.

Zoals de Europeanen, hebben ook de Amerikanen van hun kant deze 'overeenkomst' gehandhaafd, zelfs toen de PLO dit niet nakwam op het eind. Bijvoorbeeld, in 1973 gaf Arafat zijn terroristen orders de Saudische ambassade in Khartoem te bestormen en de Amerikaanse ambassadeur Cleo Noel, en zijn plaatsvervanger George Curtis Moore, en de Belgische diplomaat Guy Eid als gijzelaar vast te houden. Arafat gaf zijn handlangers vervolgens opdracht om de diplomaten te vermoorden, nadat president Richard Nixon hun eis verwierp om Robert F. Kennedy's Palestijnse moordenaar, Sirhan Sirhan, uit de gevangenis vrij te laten.

In plaats van een reactie op deze executie van de Amerikaanse diplomaten, om samen te gaan met Israël tegen de PLO, verdoezelde de VS de zaak en ontkende de PLO-verantwoordelijkheid voor de aanslag gedurende de volgende 33 jaar.

De VS bedekt ook nog steeds de PLO-moord op het ambassadepersoneel in Gaza in 2003. Op hetzelfde moment verstrekt ze de PLO met bijna driekwart miljard dollar aan directe en indirecte jaarlijkse steun, met inbegrip van opleidingen en voorzieningen voor hun veiligheidstroepen.

De Europeanen hebben van hun kant de Amerikanen steeds aangemoedigd door de jaren heen. Frankrijk heeft in het algemeen de Europese inspanningen geleid om de Amerikanen te overtuigen om aan de kant van de Palestijnen te staan, ook als het ging om Hezbollah terroristen in hun oorlog tegen Israël in de naam van "vrede".

Zondagochtend verwierp premier Benjamin Netanyahu deze Parijs-conferentie als een "nutteloos" relikwie uit een periode die nu ongeveer ten einde loopt.

Netanyahu zei dat het doel van de conferentie was om Israël in te kapselen in een onhoudbaar kader om met de Palestijnen om te gaan, en dat dit niets meer was dan de "aflopende hartkloppingen van de wereld van gisteren".

"Morgen," zo betoogde hij, "ziet het er een stuk anders uit. En die morgen is zeer nabij."

Trump zal vrijdag aantreden. Sinds hij werd gekozen, heeft hij veel reden gegeven om te geloven dat Abbas en zijn afgevaardigden, evenals hun Europese en Amerikaanse supporters, zich moeten herpakken of verdwijnen.

Sprekend over de President-elect, zei Henry Kissinger dat Trump de eerste man in de recente geschiedenis is, die niemand iets schuldig is voor zijn overwinning.

De enige mensen die hij verantwoording is verschuldigd is, zijn de kiezers die hem hebben gekozen.

Trump heeft de verkiezingsoverwinning te danken aan zijn succes om de onvrede van het volk naar boven te halen met de elitaire cultuur en het beleid dat na de koude oorlog het Westen heeft beheerst. Hij heeft het mandaat gekregen van de Amerikaanse kiezers om de uitgangspunten te herzien van dat beleid dat ons de afgelopen generatie heeft aangedreven.

Zijn scepticisme over de NAVO en de EU zijn voorbeelden van zijn weigering om de ontvangen wijsheden van zijn voorgangers te accepteren. Juist dit weekend vertelde hij aan Duitslands Bild Magazine dat hij vragen heeft over het doel van de NAVO, die een last is voor de Amerikaanse belastingbetalers, maar niet het terrorisme bestrijdt.

Op gelijke wijze formuleerde hij ook zijn gelijkwaardigheid richting de EU met zijn open-grenzen-beleid als zijnde een "katastrofale mislukking", en dat hij verwacht dat meer landen het voorbeeld van Groot-Brittannië zullen volgen en de EU verlaten.

Trumps standpunt betreffende de PLO en de Palestijnse oorlog tegen Israël is onderdeel van zijn bredere afwijzing van de gemeenschappelijke wijsheid van de Westerse elites. En net zoals hij niet aarzelde om te zeggen dat de EU voornamelijk dient als instrument voor Duitsland om de Europese markt te overheersen, zo laat hij geen duisternis bestaan over zijn afwijzing van de morele gelijkwaardigheid tussen Israël en de Palestijnse terroristen, wat de basis vormt van de tweestatenformule.

Niet alleen zal Trump niet meegaan met de Obama-regering en de Fransen om de Israëlische huiseigenaren te criminaliseren - Trump juicht ze toe. Hij heeft de leiders van Israëlische gemeenschappen in Judea en Samaria uitgenodigd – dat wil dus zeggen: de zogenaamde "nederzettingen" – om zijn inauguratie bij te wonen.

En hij lijkt doodernstig over het verplaatsen van de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem.

Onder deze omstandigheden heeft Israël de mogelijkheid en zelfs de verplichting om mogelijkheid van de PLO te beëindigen om de VS te bedreigen, en niet te vergeten zichzelf. Het is Israëls plicht om ervoor te zorgen dat de volgende keer dat de PLO probeert om een prijs in bloed te vragen voor Amerika's weigering om zich te houden aan de voorwaarden van Arafats chantage, dat zijn terreurgroep uiteindelijk wordt vernietigd.

Ook is Israël nu verplicht om het voortouw te nemen bij het afzien van het PLO-vriendelijke tweestaten-beleid, dat Israël blameert voor het Palestijnse terrorisme, en een strategie aan te nemen die ter plekke werkt.

Netanyahu heeft geweigerd om alternatieven te overwegen, totdat Barack Obama niet meer aanwezig is.

Overleg moet worden gepland op komende zaterdagavond.

Bron: Our World: Trump, the pistol and the olive branch - Opinion - Jerusalem Post