De Palestijnse Autoriteit is een genocidale terroristen-entiteit en moet als zodanig worden behandeld

door Guy Millière - 17 augustus 2017

De PLO wordt de eerste terroristische organisatie die een zetel krijgt in de VN en een diplomatieke vertegenwoordiging in een westers land.

De meest recente slachtpartij in het land Israël vond plaats in Halamish, Samaria, op 21 juli. Een Palestijn stak een joodse grootvader en twee van zijn kinderen dood. De grootmoeder raakte zwaargewond. Talloze van dergelijke aanslagen zijn er in Israël in het recente en niet-zo-recente verleden gebeurd.

Opnieuw vierden duizenden Palestijnse Arabieren hun vreugde op de moorden. Sommigen deelden snoepgoed uit.

De moordenaar werd geprezen door de Palestijnse Autoriteit (PA) en Hamas. Als hij was doodgeschoten, zou hij onmiddellijk een martelaar zijn geworden van de islam. Een straat in Ramallah zou dan naar hem vernoemd worden. Zijn foto zou worden geplaatst op winkelpuien in de door de Palestijnse Autoriteit en Hamas bezette gebieden, en zijn familie zou worden beloond met een hoog "salaris" voor het leven.

De moordenaar verklaarde zijn misdaad met zijn bereidheid om "de al-Aqsamoskee" te verdedigen - die in feite nooit werd aangevallen of zelfs maar bedreigd door Israël. Hij deed niets om zijn haat voor Joden te verbergen. In zijn laatste Facebookpost beschreef hij ze als apen en varkens.

Zijn moeder liet haar trots blijken voor haar zoon en zijn daden.

De moorden werden gevolgd door de moslimrellen nadat Israël metaaldetectoren bij de Tempelberg-ingangen had geïnstalleerd, zoals ze wereldwijd voorkomen bij andere moskeeën. Dat was in reactie op de moord op twee Israëlische politieagenten door islamitische terroristen die erin geslaagd van wapens naar de site te brengen. De Israëlische regering heeft geen verbod op toegang tot de al-Aqsamoskee uitgeroepen; alleen wilde het verdere aanslagen voorkomen. Dat een moskee zou kunnen worden gebruikt als basis voor terroristische aanslagen lijkt als normaal te worden aangemerkt door de relschoppers.

Daarna besloot de Israëlische regering om de metaaldetectoren te verwijderen, evenals de bewakingscamera's die er later aan waren toegevoegd.

Hoewel de rellen verdwenen, hebben de Israëli's negatief gereageerd op het besluit van hun regering, zoals uit opiniepeilingen bleek. 77% van hen heeft de verwijdering van de metaaldetectoren ten zeerste afgekeurd, en dacht dat de Israëlische regering niet aan de bedreigingen en intimidatie had moeten toegeven.

De directeur van Openbare Aangelegenheden bij de Bar-Ilan Universiteit van het Begin-Sadat Center for Strategic Studies, David M. Weinberg, zei dat het "urgent is voor een Israëlische resolutie-actie, om het Palestijnse leiderschap te beroven van de waan dat het Israël rustig kan blijven pesten."

Tot nu toe hebben Palestijnse leiders alle redenen om te geloven dat het geen waan is, en dat terrorisme en geweld vruchten afwerpen. Het zou moeilijk zijn om te bewijzen dat ze verkeerd zitten.

De Arabische en islamitische wereld voerden conventionele oorlogen om de Joodse staat Israël te vernietigen, ondanks hun kleinere aantal soldaten, wonnen ze telkens en hebben daardoor een reputatie opgebouwd van moed en onoverwinnelijkheid.

In 1964 nam de Arabische en islamitische wereld een nieuwe strategie aan. Het creëerde de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO). De oorlog werd een oorlog van terreur. Onvoorspelbare aanvallen werden gelanceerd tegen de Joden in Israël, Europa, en Noord- en Zuid-Amerika.

De PLO presenteerde zich als een "nationale bevrijdingsbeweging". Een volk werd uitgevonden: de "Palestijnen" - eigenlijk gewone Arabieren - en de PLO werd verondersteld om te "bevrijden". Aanslagen werd vaker gepleegd. Al snel na een intense propaganda werd Israël niet langer gezien als een klein land, en dat de Arabische wereld van 21 landen het wilde verpletteren, maar als een machtig land dat probeert een kleine groep mensen te vernietigen en van alles te beroven. De wereld begon te geloven in deze omkeer van de geschiedenis en begon zijn meeleven met Israël terug te trekken.

Verdergaande met terrorisme en propaganda, begon de PLO ook een diplomatiek offensief - met de steun van de Arabische wereld, de Sovjet-Unie en de landen van de westen, met name Frankrijk. De PLO behaalde een zetel als waarnemer bij de Verenigde Naties in 1972. Een diplomatieke delegatie van de PLO werd in Parijs in 1975 geopend. De PLO werd de eerste terroristische organisatie die een zetel in de VN kreeg en een diplomatieke vertegenwoordiging in een westers land.

Na het falen van de omverwerping van de koning van Jordanië in september 1970, trok de PLO zich terug naar Libanon, leidde het land naar burgeroorlogen en gebruikte de kampen op Libanees grondgebied voor het uitvoeren van aanvallen op Israël. Israël intervenieerde in Libanon in maart 1978, en vervolgens in juni 1982, heeft daarbij de PLO bijna geëlimineerd, die zich dankzij de Franse President François Mitterrand kon terugtrekken naar Tunesië. De bloedbaden in Sabra en Shatila in Libanon, gepleegd door christelijke milities, werden ten onrechte gepresenteerd alsof ze Israëls fout waren geweest. De PLO en de Palestijnen werden beschreven als slachtoffers van de Israëlische wreedheid. Palestijnse slachtpartijen zoals in de kustweg-aanslag in maart 1978 werden volledig vergeten.

De PLO bleef aanzetten tot Jodenhaat bij de Palestijnse Arabieren. Het resultaat was de "eerste intifada" (1987-1991). Israël heeft militair gewonnen, maar het verloor de PR-oorlog: Palestijnse terroristen-kinderen werden als menselijk schild gebruikt, zodat het Israëlische leger kon worden afgeschilderd als meedogenloze moordenaars.

Concessies werden geëist van Israël; Israël dat uiteindelijk bezweek voor een valse hoop op vrede. Het was overeengekomen om deel te nemen in de Conferentie van Madrid in 1991, en ging toen mee in de 1993 Oslo-akkoorden. Israël erkende de PLO en aanvaarde de oprichting van de Palestijnse Autoriteit, een quasi-staat geregeerd door de PLO, die beloofde om af te zien van terrorisme.

Bijna onmiddellijk lanceerde de Palestijnse Autoriteit ontelbare, terroristische aanvallen. Deze namen alleen af toen Israël begon met het bouwen van een veiligheidshek in 2002. Terrorisme, propaganda en vooral leugens hadden toegestaan dat de PLO een terroristische quasi-staat verkreeg en werd geaccepteerd door Israël. Hoewel de aanvallen nooit gestopt zijn, werd Israël onder druk gezet het vredesproces voort te zetten, alsof er geen terrorisme was.

Tot op de dag van vandaag, lanceert de Palestijnse Autoriteit meedogenloze campagnes met het verspreiden van moord en terreur tegen de Israeli's. De meest recente campagne begon in september 2015, toen PA-President Mahmoud Abbas ten onrechte beweerde dat de Joden met hun "vuile voeten" de Tempelberg verontreinigden. Hij voegde eraan toe dat hij "elke druppel bloed verwelkomde, vergoten in Jeruzalem". Van alle religies bezoeken toeristen de Tempelberg - hoewel niet de moskee - een overeenkomst met de PA.

Elke dag maakt de PA gebruik van de scholen en de media om aan te zetten tot genocidale Jodenhaat.

De Palestijnse Autoriteit, een terroristische organisatie met anti-Joodse genocidale doelen, wordt al die tijd gesubsidieerd met bedragen van miljoenen dollars per jaar vanuit het westen, terwijl het gepresenteerd wordt als meer "gematigd" dan Hamas, een equivalent voor te zeggen dat al-Qaeda meer "gematigd" is dan ISIS. Dat is nog steeds onvoldoende reden om al-Qaeda te financieren.

Wanneer de PA-leiders in de westerse wereld spreken, kunnen ze gematigd klinken. Wanneer ze echter met Palestijnse Arabieren spreken, dan spreken ze als de leiders van Hamas.

De enige vrede die zij overwegen is de "bevrijding" van heel Palestina, "van de rivier tot de zee" - met andere woorden, de totale vernietiging van Israël en de vervanging ervan door zichzelf, zoals hun kaart van "Palestina" duidelijk bevestigt.

De moordenaars van de Joden, die op hun beurt worden gedood door het Israëlische defensieleger, worden door de Palestijnse Autoriteit geacht als 'shaheeds', jihadstrijders die stierven voor Allah: "martelaren".

Sinds de dagen van de Grand Mufti van Jeruzalem, Amin al-Husseini, voordat de staat Israël werd opgericht in 1948, zijn er Palestijnen geweest die de leugen gebruiken dat de Joden de al-Aqsa moskee op de Tempelberg proberen te vernietigen, als voorwendsel om de moslims op te hitsen tot Jodenhaat en opstanden, met het voortdurend herhalen van deze laster.

De verwijdering van de metaaldetectoren bij de Tempelberg-ingangen betekent dat er vrijwel zeker meer aanvallen zullen voorkomen. Het wordt beschouwd als een overwinning door de leiders van de PA en andere islamitische leiders.

De Israëlische Premier Benjamin Netanyahu zei dat hij degenen begrijpt die kritiek hebben op het besluit van de regering, en voegde er aan toe dat hij rekening moest houden met de bredere veiligheidseisen. Het is waarschijnlijk waar. De leiders van de Palestijnse Autoriteit kunnen ook gehoopt hebben om de hele regio te ontsteken en zo een regionale oorlog te lanceren.

Menig Israëliër echter ziet het zo dat het terrorisme wederom een terugtrekking hebben gedicteerd. Ze weten dat de PA een vijand is die hen dood wil. Zij hoorden wat veel van de relschoppers in Jeruzalem schreeuwden: "Joden, denk aan Kaybar, het leger van Mohammed keert terug" - een verwijzing naar het bloedbad van een Joodse Gemeenschap in Arabië door de islamitische profeet Mohammed in 628. Ze zien dat het conflict in wezen zowel religieus als politiek is. Volgens de islam behoort alles aan Allah - vooral die plaatsen die vroeger onder het bewind van de islam stonden, zoals het land Israël tijdens het Ottomaanse Rijk, en dat moet worden heroverd en in vertrouwen behouden worden voor eeuwig voor Allah.

Islamitisch gesproken moeten de moslims nooit volledig het bestaan van Israël accepteren op een land dat eenmaal veroverd werd door de islam. En dus is het in hun denken verplicht om islamitisch te worden voor de eeuwigheid. De gedachte dat Joden toezicht uitoefenen op een land dat ooit werd geregeerd door de islam is voor hen bijzonder afstotend.

Hoewel de Israëli's jaren geleden hebben geaccepteerd dat moslims op de Tempelberg konden bidden, kunnen ze steeds minder en minder accepteren dat de Joden geen recht hebben om daar te bidden. Ze zien de Israëlische beslissing om te vertrekken van de Tempelberg en het beheer ervan in handen te geven van de Islamitische Waqf, toen Jeruzalem werd herenigd in juni 1967, als een tragische vergissing die uiteindelijk een islamitische enclave op Israëls grondgebied creëerde. Israëli's zijn begrijpelijkerwijs moe geworden om te worden aangevallen, zoals Daniel Pipes benadrukte een paar maanden geleden. Ze zijn klaar voor een absolute Israëlische overwinning, en een absolute Palestijnse nederlaag.

Daniel Pipes stelde maatregelen voor om het conflict in een opbouwende richting te verplaatsen zonder een grote vuurzee. De eis is dat de Palestijnse Autoriteit betaalt voor alle schade die is toegebracht door terroristen, met inbegrip van een extreem hoge prijs voor elke gestolen leven; het begraven van gedode terroristen zonder hen terug te geven aan hun families; een ernstige beperking van de toegang tot gebieden op de Westelijke Jordaanoever geregeerd door de PA; een verbod voor de PA-leiders om Israëlische luchthavens te betreden als zij opruiende opmerkingen maken telkens wanneer er anti-Israëlisch geweld is, of hen te vragen om van nu af aan de Jordaanse luchthavens te gebruiken.

De Israëlische leiders konden ook meer eerlijk uitspreken. Waarom niet aan de Europese leiders vertellen dat de Palestijnse Autoriteit nog steeds een genocidale terroristische organisatie is? Waarom hen niet vragen hoe zij kunnen instemmen met de financiering van iets in het Midden-Oosten waarvan zij tevens beweren het te verwerpen als de horror in Europa? Willen zij ook de dood van Israëlische Joden?

Waarom niet onomwonden zeggen dat het aanbieden van een staat aan de Palestijnse Autoriteit het terrorisme en moord zou belonen - veel meer dan wat Israëli's een paar decennia na de Holocaust zouden kunnen accepteren? Hebben zij de hoop dat het Europa zal sparen voor meer islamitisch terrorisme?

Het is niet nodig om dit alles te vertellen aan de gezanten van de regering Trump. De Amerikaanse regering weet het al. President Donald J. Trump vertelde Mahmoud Abbas wat geen andere Westelijke leider durfde te zeggen. Hij weet dat er niets te verwachten is van de Palestijnse Autoriteit en dat Jason Greenblatt's missie gedoemd is te mislukken.

Maar dit alles aan de Europese leiders te vertellen, dat is van cruciaal belang.

Dat Mahmoud Abbas in 2016 een bloedlaster-verhaal kon gebruiken in een toespraak die hij gaf bij het Europees Parlement - en een staande ovatie kreeg - is zo onthullend wat betreft Europa's diepste wensen die dezelfde als van Abbas zijn.

Dat de Franse President Emmanuel Macron van harte Mahmoud Abbas kan omarmen en hem danken voor het werken aan "geweldloosheid", terwijl precies het tegenovergestelde aantoonbaar duidelijk is, is net zo onthullend.

Toen Macron Netanyahu welkom heette in Parijs tijdens de bijwoning van de jaarlijkse herdenking voor de Vel d'Hiv deportaties, een paar dagen nadat hij Mahmoud Abbas ontmoette, en de nieuwe Franse president het Franse gedrag jegens de Joden aan de kaak stelde tijdens de Duitse bezetting, greep hij de kans aan om de "dringende noodzaak" te benadrukken van het scheppen van een "Palestijnse staat" met Jeruzalem als hoofdstad. Netanyahu antwoordde vervolgens beleefd dat de Palestijnse Autoriteit niet Israël als een Joodse staat heeft erkend.

Zoals vele antisemieten lijken de Franse leiders, en vele anderen in Europa, altijd klaar te staan voor het herdenken van Joden die zijn gedood, terwijl ze tegelijk bijdragen aan de moord op Joden die leven.

Dr. Guy Millière, professor aan de Universiteit van Parijs, is de auteur van 27 boeken over Frankrijk en Europa.

© 2017 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: The Palestinian Authority is a Genocidal Terrorist Entity and Should be Treated as Such