De Palestijnen escaleren de oorlog tegen journalisten

door Bassam Tawil - 12 augustus 2017

Ze zeiden dat ze niet eens wisten welke "gevoelige informatie" Mahmoud Abbas en de Palestijnse Autoriteit (PA) probeerden te verbergen.

Als onderdeel van zijn overkoepelende inspanning om critici te laten zwijgen, heeft President Mahmoud Abbas van de Palestijnse Autoriteit (PA) zijn oorlog hervat tegen die Palestijnse journalisten die weigeren in hun lijn te gaan of als ze ervan verdacht worden onvoldoende loyaal te zijn aan de leiders in Ramallah.

Maar dit is niets nieuws: Abbas en zijn team zijn al lang notoir intolerant geweest tegen nieuwsverhalen die hen in het bijzonder negatief weergeven en over de Palestijnen in het algemeen.

In de afgelopen paar dagen arresteerden de veiligheidstroepen van de PA zes Palestijnse journalisten uit Bethlehem, Nabloes en Hebron. De journalisten - Mamdouh Hamamreh, Qutaiba Kassem, Tarek Abu Zeid, Amer Abu Arafeh, Thaer Al-Fakhouri en Ahmed Al-Halaykeh - worden verdacht van "het lekken van vertrouwelijke informatie naar de vijandige partijen."

Dit is de eerste keer dat de PA van Abbas een dergelijke belachelijke aanklacht doet tegen Palestijnse journalisten. In een poging om hun nieuwste hardhandige optreden tegen de vrijheid van de media te rechtvaardigen, publiceerde Abbas' persbureau, Wafa, een verklaring van een naamloze "senior veiligheidsbron", die zei dat de gevangen genomen journalisten werden ondervraagd over hun rol in "het lekken van vertrouwelijke informatie naar de vijandige partijen." De gevangen genomen journalisten zijn ondertussen in hongerstaking gegaan om te protesteren tegen hun opsluiting.

Bij het horen van deze ongefundeerde beschuldiging zeiden veel Palestijnse journalisten, dat ze niet wisten of ze lachen of huilen moesten. Ze zeiden dat ze niet wisten welke "gevoelige informatie" Abbas en de PA probeerden te verbergen.

"We hebben geen nucleaire faciliteiten," merkte een Palestijnse journalist uit Oost-Jeruzalem sarcastisch op. "Het is duidelijk dat de leiding van de Palestijnse Autoriteit de veiligheidskwestie gebruikt als excuus ter rechtvaardiging van de strafmaatregelen tegen journalisten."

Een andere Palestijnse journalist uit Ramallah spotte met de aanklacht tegen zijn collega's. "Dit is de belachelijkste claim die ik heb gehoord in jaren," merkte hij op. "Het herinnert ons aan Arabische dictators die hun tegenstanders en critici beschuldigen van het onthullen van staatsgeheimen en het consumeren van verdovende middelen."

Dat de PA-leiderschap heeft geweigerd om nadere gegevens te verstrekken over de aard van de vermoedelijke overtreding die zou zijn begaan door journalisten, heeft slechts de overtuiging versterkt dat zij het doel zijn van een lopende campagne door Abbas en zijn luitenants om de critici te willen laten zwijgen, en erop gericht is andere journalisten te weerhouden hun werk te doen bij het verslag doen van elk verhaal dat negatief is over de Palestijnse leiders.

Sommige Palestijnse journalisten hebben een andere kijk op de zaak. Deze verslaggevers traceren de arrestatie van de zes journalisten als een wens om druk op Hamas te zetten om de twee journalisten vrij te laten die worden vastgehouden in de Gazastrook: Amer Abu Shabab en Fuad Jaradeh.

Met andere woorden, de PA-veiligheidstroepen gijzelen zes journalisten, totdat Hamas de twee verslaggevers vrijlaat die ze vasthouden. De journalisten die worden vastgehouden door de PA werken voor de bij Hamas aangesloten media-kanalen op de Westelijke Jordaanoever.

Met name de twee Palestijnse regimes - de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever en Hamas in de Gazastrook - komen nauwelijks op voor de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van de media. In feite delen de twee partijen dezelfde waarden als het gaat om het monddood maken van alle vormen van kritiek. Tientallen Palestijnse journalisten zijn in de afgelopen twee decennia doelwit geweest van zowel de PA als de Hamas.

Deze regimes hebben hun eigen speciale manier om de vrijheid van pers te definiëren. Dat wil zeggen, de pers is volkomen vrij om de naam van Israël zwart te maken. De naam van de Hamas of de PA is echter heilig: kritiek op een van beide doet een Palestijnse journalist achter de tralies belanden of tenminste in een ondervragingsruimte.

Hamas en de PA geven er de voorkeur aan dat de pers Israël fijn stampt. Maar zij tolereren geen journalistieke kritiek op hun gemeenschappelijke diensten, of op het tekort aan medicijnen in ziekenhuizen.

Vandaag kan men zeker zeggen dat de situatie van de vrijheid van de media onder de PA en Hamas niet veel anders is dan onder Bashar Assad van Syrië of zelfs in Noord-Korea. Het falen om tot een vrije mediagroep te komen voor de Palestijnen is een ander teken van het Palestijnse falen om de juiste en transparante staatsinstellingen op te bouwen.

De Palestijnen hebben geen functionerend Parlement, geen open debat en geen vrije media. Op de Westelijke Jordaanoever worden de media gestuurd, direct en indirect door Abbas en zijn loyalisten. En in de Gazastrook wordt de enige "media" die er is, gecontroleerd door Hamas - opnieuw: direct en indirect.

Maar er is een interessante draai in het laatste verhaal van de Palestijnse Autoriteit en Hamas betreffende de aanvallen op de vrijheid van de media. Helaas lijken veel Palestijnse journalisten door toedoen van hun leiders in Ramallah en de Gazastrook niet veel zorg te hebben over de intimidatie en onderdrukking van hun collega's.

In plaats van wijdverbreide protesten voor de vrijlating van hun collega's, die zijn gemarteld door de PA- en Hamas-ondervragers, maakt menig Palestijnse journalist nog steeds Israël tot zondebok. Ongelooflijk, zoals ze blijven roepen tegen Israël ondanks het feit dat ze worden vastgehouden en gemarteld door de PA en Hamas.

In plaats van de vrijlating te eisen van hun zes PA-collega's, protesteren sommige Palestijnse journalisten omdat sommige Israëlische (joodse) journalisten vorige week naar Ramallah kwamen voor het bezoek van Koning Abdullah II uit Jordanië.

De aanwezigheid van de Israëlische verslaggevers in Ramallah maakte diverse Palestijnse journalisten woedend. Via social media veroordeelden zij de het leiderschap van de Palestijnse Autoriteit, welke hen toestemming gaf om te komen en het bezoek van de monarch te verslaan.

In deze
Bron: cartoon door de Palestijnse striptekenaar Mohammad Sabaaneh, waarin een Israëlische journalist met een microfoon druipend van bloed een hond staat te interviewen.

Dergelijke ophitsingen zijn gemakkelijk te vinden op de Palestijnse social media websites deze week. De aanwezigheid van een aantal Israëlisch-Arabische journalisten leek de racistische, woedende Palestijnse journalisten enorm te storen - het is de aanwezigheid van Joodse journalisten waar ze niet tegen kunnen.

Deze aanslag op de Israëlische journalisten is gesteund door het Palestijnse journalisten Syndicate (PJS), een Fatah-gelieerde groep onder leiding van Nasser Abu Baker, die een correspondent is van het kennelijk onprofessionele Agence France-Press: Baker doet ook mee voor de verkiezingen in de Revolutionaire Raad van Fatah.

In een verklaring gepubliceerd in Ramallah, veroordeelde de PJS sterk de aanwezigheid van Israelische (Joodse) journalisten in Ramallah en drong bij Abbas aan op een verantwoording wie de Israëlische journalisten toestemming gaf om te komen naar de stad voor het verslaan van het bezoek van de Jordaanse koning.

Het lijkt erop dat de PJS de aanwezigheid van Israelische (Joodse) verslaggevers in Ramallah verontrustender vindt dan de arrestatie van Palestijnse journalisten door de PA en Hamas.

Voor de goede orde, in de afgelopen jaren heeft de PJS gediend als spreekbuis voor Abbas' kantoor, in plaats van de rechten van Palestijnse journalisten te verdedigen. Het besteedt meer dan 95% van haar woorden en acties in het aan de kaak stellen van Israël en het opzwepen van woede tegen Israëlische journalisten.

Palestijnse journalisten met hun hatelijk obsessie tegen Israël geeft hen geen resultaten. Integendeel, dergelijke giftige bevooroordeelde aandacht leidt af van de echte uitdagingen en bedreigingen waarmee zij worden geconfronteerd vanuit de PA en Hamas. Door hun energie op deze verdraaide manier te gebruikten, steunen de verslaggevers hun leiders bij het opruien bij het opbouwen van de dictatoriale regimes waarbij de openbare vrijheden worden onderdrukt.

Bassam Tawil is een Arabische moslim, gevestigd in het Midden-Oosten.

© 2017 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: Palestinians Escalate War on Journalists