De tijd voor het grote spel van Turkije is gekomen

Door İbrahim Karagül - 19 april 2017

Turkije heeft de politieke genetica van eeuwen geleden herontdekt en in de laatste 15 jaar moedig zijn eigen pad gebaand en op 16 april de grootste revolutie in de geschiedenis gemaakt.

Het heeft zijn systematische chaos en onduidelijkheid opgelost, en zijn eigen beslissing gemaakt, en zijn eigen routekaart bepaald. Het droeg de geschiedenis-makende traditie van eeuwen naar vandaag en herwon een centrale positie in het domein van de wereldmacht.

De bevroren geschiedenis van de 20e eeuw is nu ten einde gekomen; het is nu afgesloten, terwijl de nieuwe opkomende periode net is begonnen. Herstel is er nu gekomen. Het is nu de tijd voor Turkije's grote spel.

Turkije was hier al lang klaar voor in termen van politiek vooruitzicht, wil en leiderschap, maar het was slechts in staat om de interne en externe aanvallen te overwinnen. Het vervolgde zijn grote tocht door middel van gevechten en worstelingen om de obstakels te overwinnen en het nam op 16 april opnieuw een gigantische stap.

Een nieuw tijdperk is begonnen voor Turkije!

Er is geen twijfel over dat deze stap zal worden geschreven in de geschiedenisboeken als "de dag van de grote transformatie". Omdat een deur zich heeft geopend voor zowel de politieke toekomst van ons land als van haar regionale en mondiale effecten, die de basis zullen vormen van deze nieuwe situatie.

Met andere woorden, er is een nieuwe geschiedenis begonnen.

De wil (van het volk) die de zware aanval overwon op 15 juli 2016 die gericht was op het vernietigen en het uiteen scheuren van dit land, die wil is erin geslaagd om de natie en het land bij elkaar te houden en vocht in die nacht een onafhankelijkheidsoorlog voor het land, met de steun en enthousiasme hiervoor gegeven aan de natie, wat Turkije opnieuw leiding geeft.

Dit is de 3e oprijzende periode na een 3e schok

Het nationale as, de vaderlandse as, heeft opnieuw en opnieuw gezegevierd, het geschiedenis-makende lot van onze natie is terug op het wereldtoneel.

De oprijzende naoorlogse periode van na de Eerste Wereldoorlog is nu begonnen, net zoals het begon na de kruistochten, net zoals het begon na de Mongoolse invasie. Dit is de derde oprijzende periode na een derde schok.

Turkije heeft zich opgesteld in een meedogenloze strijd tegen het wereldwijde voogdij-systeem, en getoond een voorbeeld te zijn van "meedogenloos verzet", dat de interventie heeft overwonnen van bijna de hele wereld in de "contrarevolutie" scenario's en in een hard ingrijpen dat zichzelf nu een pad baant. Dit heeft die "oprijzende periode" gestart, en aldus geleid tot een periode waar "Turkije weer een ster is" waar we allemaal op hebben gewacht.

Het tijdperk van het gevangen zitten in Anatolië is voorbij.

Vandaar dat het "ja" besluit, het gevolg van het referendum, niet alleen een verkiezingsvoorkeur is. Dit 16 april referendum is niet alleen een intern politiek besluit. Het is geschiedenis, een strijd om de macht, het plan om centraal te staan in een wereld zojuist is opgezet.

De gevolgen ervan zullen zich niet alleen beperken tot problemen van het Turkse systeem oplossen. Het zal gaan leiden tot een diepe impact in de regio en in de kleurbepaling van de wereldmachtsblokken.

Turkije kan niet langer worden gedwongen tot een soort "Turks Baathisme." Het kan niet langer worden vastgehouden in Anatolië en worden gecontroleerd door middel van instructies vanuit de westelijke hoofdsteden. Het zal niet meer een land zijn waar economische aardschokken kunnen worden veroorzaakt door kleine interventies. Het kan niet langer onder invloed staan van opmerkingen/analyses gemaakt door de huurmoordenaars van bepaalde inlichtingendiensten.

Geheime interventie en de overblijfsels van Soros

Turkije heeft nu het tijdperk afgesloten om te worden gedisciplineerd door terroristische organisaties. Het kan niet worden gedwongen door de Koerdische Arbeiderspartij Partij (PKK) om te knielen en dingen te doen die het niet wil doen via Daesh, of om verzwakt worden bij het zien van plannen om het regime te veranderen door groepen zoals de Fetullahist Terreur Organisatie (FETÖ).

Turkije is niet langer een land dat kan worden geleid via het overblijfsel van Soros. Het kan niet worden gestrest door de uitputtende campagnes van de westerse media tegen de Turkse President Recep Tayyip Erdoğan, via hun geheime operaties binnen het land uitgevoerd. Turkije zal niet langer aandacht besteden aan deze plannen, verspild door het toenemende racisme van het westen.

Degenen die het klein spelen zullen niet kundig zijn om staande te blijven.

We zijn niet heldhaftig als we zeggen; "De geschiedenis heeft een wending genomen en de verantwoordelijkheid van de toekomst van de geschiedenis-maker is weer is op onze schouders." We zeggen kijk naar Turkije, kijk naar de ontwikkelingen in de wereld, kijk naar de koers van de mensheid, kijk naar de nieuwe bezigheden en de tendensen van de centrale staten.

We zijn nu in een periode waarin degenen die het klein spelen niet kundig zullen zijn om staande te blijven, de kaart van de macht is snel aan het veranderen, top organisaties zoals de Europese Unie beginnen ineen te storten en er zal zich een nieuwe as van macht vormen.

De spel-makers in de campagne tegen het presidentiele systeem weten dit alles. Het is omdat ze het weten dat ze er alles aan doen wat ze kunnen om "Turkije te stoppen". Bepaalde kringen in Turkije weigeren nog steeds om spelers te zijn in dit spel. Zij konden dat spel niet zien en zij die het wel zagen namen deel aan hetzelfde verraad hoe dan ook.

Nieuwe straatterrorisme plannen zullen worden opgepakt als gevolg van 15 juli.

Echter, van nu af aan, zal het niet meevallen voor het "apparaat" dat wordt gebruikt voor het uitvoeren van interne operaties onder de identiteit van een "oppositie". Deze periode is komende, omdat geen enkel land een tolerantie naar dit soort middelen zal tonen. Degenen die van plan zijn tot een nieuw straatterrorisme, en tegen het "ja" besluit zijn, moeten zich bewust zijn van deze realiteit.

Dergelijke Soros-achtige "kleurrijke revolutie"-operaties, een Gezi-Park-achtig straatterrorisme, zijn pogingen die worden beschouwd als externe interventies, want dat is het wat ze zijn, hoe dan ook.

Een nieuwe aanval van dit anti-Turkije, dat wordt gecontroleerd door de EU en uitgevoerd door middel van de Republikeinse Volkspartij partij (CHP) direct na het referendum, werd gevoeld. We mogen niet vergeten dat al dergelijke acties worden gezien als de 15e juli aanval. Want het is nu duidelijk dat deze provocaties niets te maken hebben met Turkije's politieke identiteit en interne politiek.

De wereld heeft internationaal een zeer ruw klimaat betreden.

Besteed aandacht aan de nieuwe trends in de wereld. We zijn een zeer ruw internationaal klimaat ingetreden waarin grote woorden worden gesproken, grote stappen zijn genomen en grote vorderingen uitstaan. Dit geldt niet alleen voor Turkije, maar voor de hele wereld. Wij zijn een wereld begonnen van open interventies en ruwe gevechten.

Geen enkel land zal derhalve tolerant zijn naar dergelijke terroriserende methoden. Iedereen moet zichzelf samenrapen en nadenken, met prioriteit voor Turkije.

Turkije is dit nieuwe klimaat ingetreden van het herbouwen van haar geschiedenis, politieke identiteit, met de versterking van haar hand, en de versterking van haar macht. Het zal niet mogelijk zijn om op een andere manier staande te blijven. Na deze fase is het nodig om de allergrootste investering in macht te doen. En dat is wat het zal doen.

Het is nu tijd om naar voren te komen. Turkije zal opvallen met haar grote claims. Het zal een terreurcorridor op de Zuid-rand niet tolereren of interne terroristische extensies, of talloze Westerse onbeschaamdheden.

De grote wandeling: Een nieuwe geschiedenis is begonnen

Een nieuwe geschiedenis is begonnen, en iedereen moet goed kennis nemen van deze nieuwe situatie en dienovereenkomstig een standpunt innemen. De nieuwe realiteit van Turkije zal worden uitgezet met de politieke identiteit van ons verleden, onze binnenlandse inspanningen om vrij te zijn en onze nieuwe wereldwijde routekaart.

De bezoeken van President Erdoğan op 17 april waren gevuld met berichten waaruit blijkt waar we staan, hoe we de staat en onze richting in de wereld gaan versterken.

De boodschap is duidelijk: zowel Yavuz en Fatih zijn nu hier.

Dit is het nieuwe Turkije. Dit is een nieuwe vestiging. De stroom van onze politieke geschiedenis heeft opnieuw zijn loop gevonden.

Dit is wat wij noemen de "grote stap" en van nu af aan gaan we verder met nog grotere stappen. Turkije zal het nu groot gaan spelen.

Erdoğan is nu op deze weg en wordt begeleid door Yavuz, Fatih en Kanuni, evenals door Necmettin Erbakan en Turgut Özal. De boodschap is duidelijk.

Bron: The time has come for Turkey to play big - İbrahim Karagül