Merkel is de beheerder van een Westerse ondergang

De Duitsers hebben het gevoel dat ze moeten boeten voor hun daden en voor hun huidige welvaart door het omarmen van een post-nationaal, post-christelijk en post-heroïsch Westers model.

Door Giulio Meotti - 30 november 2017

Angela Merkel en haar Christen Democraten hadden de winnaars moeten zijn in de Duitse verkiezingen van 24 september. De nationale werkloosheid is 3,7 procent met een economische groei van 2 procent. Maar Merkel wordt nu geconfronteerd met de grootste politieke impasse in Duitsland sinds 1949, met problemen bij de vorming van een nieuwe coalitie.

De vraag is: wie is Angela Merkel?

In tegenstelling tot haar Christen Democratische voorgangers heeft Bondskanselier Merkel geen kruis aan de muren van haar kantoor hangen. Ze is de dochter van een Protestantse dominee uit de periode toen er nog een Oost-Duitsland was. Ze praat nooit over "waarden" in het openbaar. Ze is de perfecte afspiegeling van een sceptisch en post-christenlijk continent, waar het geloof volledig is geprivatiseerd.

Merkel heeft geen kinderen. Evenmin als de meeste van de huidige Europese leiders. Om maar te zwijgen over de premiers van Italië, Nederland, Zweden, hebben ook die van het Verenigd Koninkrijk en de Franse President Emmanuel Macron geen kinderen.

"Als de Duitsers geen kinderen hebben, wat maakt het dan uit wie hun land erft?", vroeg David Goldman in Asia Times. "Waarom niet hun huisdieren?".

Merkel is een sluwe politicus in de verpersoonlijking van een cynisch mengsel van een rijk multiculturalisme en moreel relativisme. Merkel laat de Bondsdag stemmen over het homo-huwelijk, in strijd met het advies van haar partij. Ze deed het alleen om electorale redenen - zodat de Sociaal Democraten geen grote reden hadden om stemmen te winnen.

Merkel heeft zich nooit aangesloten bij de Westerse pogingen om het islamitische terrorisme te verslaan. Ze heeft de leiding over 's werelds vierde grootste economie en Europa's grootste financiële reus, maar haar land is een militaire dwerg, zwak en weerloos. Voor Merkel leek het sturen van strijdkrachten naar het buitenland, zelfs om ISIS te verslaan, altijd ondenkbaar.

Merkels voormalige minister van buitenlandse zaken, Guido Westerwelle, maakte de terugtrekking van Amerikaanse kernwapens uit Duitsland tot een van zijn topprioriteiten. Merkel is ook van cruciaal belang geweest in de zaak van het politieke losgeld naar Turkije, dat Erdogan heeft weten te implementeren in de migrantencrisis, een van de belangrijkste factoren bij het ontstaan van de chaos op het continent sinds de Tweede Wereldoorlog.

Merkels open-deur-beleid is het product van twee factoren: de Duitse terugloop van de geboortecijfers van de laatste 40 jaar - een collectieve demografische zelfmoord - en het permanente gevoel van schuld over de Holocaust, rechtmatig om morele redenen, maar verkeerd inzake politieke doelen.

Karl Lagerfeld, Creatief Directeur van Chanel en Fendi, had tijdens de Franse tv-show Salut les Terriens slechts kritiek op Merkel vanwege het toestaan van één miljoen migranten in het land in 2015.

"Men kan niet - zelfs als er decennia tussen liggen - het doden van miljoenen Joden vervangen door miljoenen van hun ergste vijanden in hun plaats," zei Lagerfeld. Hij haalde een anekdote aan ter ondersteuning van zijn veronderstellingen dat de Joodse mensen en vluchtelingen op gespannen voet staan. "Ik ken iemand in Duitsland die een jonge Syrische in huis nam. En na vier dagen zei hij: 'Het grootste wat Duitsland uitgevonden heeft was de Holocaust.' Lagerfeld stelde ook dat Merkel het gevoel had dat ze in 2015 meer migranten moest toelaten, om het beeld tegen te gaan dat ze werd gezien als "de boze stiefmoeder in het verhaal van de Griekse [financiële] crisis".

Merkel is de dochter van de Duitse eenheid die ontstond na de val van de Berlijnse Muur, de beschermeling van Helmut Kohl. "De hereniging van Duitsland werd het laatste grote doel voor de Duitsers," zei Gustav Gressel, een defensie-expert bij de Europese Raad voor Buitenlandse Betrekkingen. "En daarna, aan het 'einde van de geschiedenis', kreeg iedereen het gevoel - alles is goed, we zijn allemaal vrienden en dat moet ook zo blijven".

De Duitsers hebben het gevoel dat ze moeten boeten voor hun daden en voor hun huidige welvaart door het omarmen van een post-nationaal, post-christelijk en post-heroïsch Westers model.

Greg Sheridan van The Australian had gelijk toen hij Merkel "het hoofdagentschap van Europa's ondergang" noemde. Maar ze is meer dan dat. Mijn vriend Henryk Broder, de Duits-Joodse journalist, zei dat Duitsland zich erop heeft toegelegd om te "verdwijnen" uit de geschiedenis.

In dit moment van de Westerse schemering is Angela Merkel de perfecte beheerder, die werkt aan haar eigen ondergang.

Bron: Merkel is the administrator of the West's downfall - Israel National News