Dringend advies aan mijn mede-Joden

17 november 2017 - door Vic Rosenthal.

Op dit moment, vandaag, is er een kritiek punt in de Joodse geschiedenis. Misschien denk je van niet, want het is gemakkelijk om afgeleid te worden door allerlei kleine dingen. Maar we moeten teruggaan en naar het bos kijken in plaats van de bomen.

Israël, een Joodse staat die na bijna twee millennia is herboren, wordt geconfronteerd met een reële bedreiging in zijn voortbestaan - misschien net zo groot of nog groter dan sinds 1948. De dreiging is afkomstig uit Iran, dat a) de controle over Libanon heeft overgenomen en een enorm rakettenarsenaal heeft opgebouwd dat gericht is op onze kritieke infrastructuur, b) het heeft een strategische dominantie bereikt in het kritieke gebied in Irak en Syrië, en binnenkort staan ze ook aan onze Syrische grens met hun eigen troepen en hun proxy-milities (onder de instemming van de VS en Rusland), en c) het heeft al kernwapens of zal ze binnenkort hebben.

De vijandige houding van Iran tegenover Israël is het gevolg van een religieus dogma en de vastberadenheid van Iran om het Midden-Oosten te domineren en een wereldmacht te worden door de VS te verslaan. In de afgelopen jaren is het land gestaag in de richting gegaan van deze strategische doelstellingen, waaronder het elimineren van de Joodse staat die als een voorpost van de VS wordt beschouwt en als het belangrijkste obstakel voor de lokale ambities.

Op een dag zullen historici zich afvragen waarom de Amerikaanse president, Barack Obama, zo veel heeft gedaan om één van Amerika's gevaarlijkste vijanden te helpen - en ook om het Joodse volk te kwetsen. Maar dat is voor vandaag niet mijn onderwerp.

Terwijl de Iraanse dreiging toeneemt, is er tegelijkertijd een pandemie van Jodenhaat die zich over de hele wereld verspreidt. Europa lijkt af en toe terug te zijn gegaan naar de toestand van voor de Tweede Wereldoorlog, of erger, als Joden die gevangen zitten tussen opnieuw rechtse opgewekte Jodenhaat, felle islamitische haat en links-'intersectioneel' antisemitisme. Soortgelijke verschijnselen doen zich voor in de VS, zij het tot nu toe minder ernstig, behalve dan mogelijk op de universitaire campussen.

Maar terwijl sommige Europese Joden zich zorgen beginnen te maken over hun toekomst, in Amerika en Israël - waar ze absoluut beter zouden moeten weten - gaan ze irrationeel te werk, bemoeien ze zich met kleinigheden of doen zelfs precies het tegenovergestelde van wat nodig is om het overleven van de Joodse staat en haar mensen te garanderen.

Tegen de Europese Joden - en ook tegen hen in het Verenigd Koninkrijk heb ik een eenvoudige boodschap: ga eruit. De inlanders houden niet van je (ze hebben dat nog nooit gedaan, zoals Herzl opmerkte) en de islamisering vordert snel. Het kan niet beter worden, alleen slechter. Ik zou graag zien dat u aliyah maakt, maar ik begrijp de economische realiteit, en ook het risico van een komende Midden-Oosten oorlog. Dit is een beslissing die u zelf moet nemen.

In de VS en Canada wonen samen ongeveer de helft van alle Joden in de wereld, waarvan 90% niet-orthodoxe Joden, en de meerderheid van hen heeft geen idee van de Joodse geschiedenis of de Joodse staat en de conflicten en problemen die er omheen spelen. Ze zijn geografisch ver van het Midden-Oosten verwijderd en kunnen in het Hebreeuws geen Joodse teksten of iets dergelijks lezen. Voor de meesten van hen is hun Jodendom totaal gedempt en zelfs vervangen door een vorm van liberaal humanisme dat hen blind maakt voor de gevaren waarmee zij worden geconfronteerd en wat hen weghoudt van de Joodse staat. Voor deze Joden heb ik diverse berichten, afhankelijk van in welke van de verschillende groepen ze vallen.

Tegen de aanhangers van J Street, Joodse Stem voor Vrede, het If Not Now, het Nieuwe Israël Fonds, enzovoort: als u nog steeds positieve gevoelens hebt over het Joodse volk, gelieve mij aub te geloven dat u hen geen enkel plezier doet; vind een andere zaak - zoiets als het helpen van daklozen in uw eigen land wat een goede zaak is - dat zal u in staat stellen om u goed over uzelf te voelen zonder uw eigen volk pijn te doen.

Aan hen die denken dat het hun plicht is om Israël, door activisme ten behoeve van een Joods pluralisme, een betere plaats te geven, door de behandeling van onze Arabische burgers te verbeteren, de rechten van illegale immigranten of Palestijnen te beschermen, of zelfs om een (mogelijke) "tweestatenoplossing" te bevorderen: Begrijp alstublieft dat u minder dan niets weet over deze kwesties; en slechts het feit dat uw ouders Joods waren, geeft u niet het recht om in te grijpen in onze zaken. Als u hier dingen wilt veranderen, maak dan aliyah, ga stemmen, en stuur uw kinderen naar het leger. En laat ons anders met rust.

Degenen die denken dat ze de zaken kunnen verbeteren door een interreligieuze dialoog aan te gaan met de moslims, zoals "islamofobie bestrijden" en een grotere immigratie uit moslimlanden bevorderen, dan wordt u gebruikt. Klaag niet als de VS en Canada dezelfde problemen krijgen als Europa.

En nu enkele suggesties voor mijn mede-Israëliërs, voor wie die onwetendheid geen excuus is.

Als u de Minister-president bent, moet u een ontmoeting hebben met de Stafchef en erop aandringen dat hij een plan en een tijdschema opstelt om de onvermijdelijke oorlog met Iran en zijn volmachten te bestrijden en die te winnen. Wachten om te zien wat er zal gebeuren en vervolgens reageren is geen strategie voor een overwinning: voorkómen is dat wel.

Als u de Minister van Defensie bent, in aanvulling op het helpen bij het plannen van de onvermijdelijke oorlog, moet u enorme middelen ter versterking brengen naar het front, met name in het noorden van het land, dat de volle laag zal krijgen van de Hezbollah's 130.000 raketten wanneer het losbreekt.

Als u lid bent van de Knesset, moet u zich afvragen of de "status-quo" met betrekking tot de vraag of de markten op Sjabbat in Tel Aviv open moeten zijn, echt wel een vraag is die uw tijd op dit moment waardig is.

De wereld en vooral de regio waarin wij leven, ondergaat grote strategische verschuivingen en hun koers is niet in ons voordeel. Het lijkt erop dat de gebeurtenissen worden gedreven volgens de plannen van Iran en Rusland, en wij spelen ons afweerspelletje.

Israël is een machtig land, maar een land met weinig strategische diepgang of capaciteit om een verrassingsaanval op te vangen. De komende oorlog belooft destructief te worden, zowel voor ons als voor onze tegenstanders. Naast conventionele oorlogvoering zullen er ook cyberaanvallen en mogelijk het gebruik van elektromagnetische pulswapens plaatsvinden. Zelfs de inzet van kernwapens door één of beide partijen is niet ondenkbaar.

Israël moet klaar zijn om de 'kinetische' bewegingsoorlog, de cybergevechten en de psychologische oorlogsvoering te winnen, terwijl het zijn bevolking en infrastructuur beschermt. Geen gemakkelijke taak - maar een taak die focus en doelgerichtheid vereist. En daar zijn weinig duidelijke tekenen over.

Natuurlijk weet ik niet wat er achter de schermen gebeurt. Misschien zit de PM wel elke dag (na zijn gebruikelijke politieverhoor) bij de stafchef. Misschien werken ze wel aan adequate schuilplaatsen voor de bevolking in het noorden van het land. Misschien is Schocken [Haaretz-uitgever] wel van plan om zijn "krant" te sluiten en naar Duitsland te verhuizen.

Het allerbelangrijkste is dat er misschien eindelijk de moedige beslissing wordt genomen om een preventieve aanval te lanceren en niet te wachten tot er duizenden raketten vallen.

Bron: Urgent advice to my fellow Jews | Abu Yehuda