www.wimjongman.nl
Abrahams bestemming
Door Moshe Feiglin - 10 november 2017
Photo Credit: Asher Schwartz
"De twee engelen kwamen te Sodom aan in de avond en Lot zat in de poort van Sodom" (Genesis 19:1).
Wacht eens even! Had Lot dan niet wat geleerd van zijn vorige tegenslag? In de vorige parshah bracht Abraham zichzelf en zijn gehele familie in gevaar van een Wereldoorlog, om Lot te redden uit gevangenschap nadat hij zo onverstandig had besloten om te verhuizen naar Sodom. Nadat Abraham hem verlost had, negeerde Lot alles wat was gebeurd en ging terug naar de zonde-stad alsof er helemaal niets gebeurd was.
Om deze psychose te begrijpen, is alles wat we moeten doen, kijken naar alle Israëli's die het burgerschap aanvragen in het land dat ons in de Holocaust bracht. Velen vertelden zelf waarschijnlijk dat hun gevangenneming door toedoen van de koningen niets meer dan een historische ongeval was. Als de vier koningen niet met de vijf koningen hadden gestreden, dan zou het nooit zijn gebeurd. De Israëli's in Berlijn delen dezelfde lijn van denken: als er geen oorlog was geweest, de Holocaust nooit zou zijn gebeurd.
Oorlogen waren echter niet de reden voor de Holocaust; ze zijn gewoon de gelegenheid om die te plegen. Zelfs na de oorlog bleef Polen Joden afslachten die het aandurfden uit de vernietigingskampen terug te keren.
De echte vraag is dus niet: waarom ging Lot terug naar Sodom, maar waarom bedreigde Abraham zijn hele historische missie en voerde een onlogisch oorlog om hem te redden. Immers, hij had genoeg geld om hem te verlossen uit de gevangenschap. Nergens in de Thora gaf God opdracht aan Abraham om deze oorlog te voeren. Had Abraham een slecht beoordelingsvermogen? Waarom zijn jarenlange opbouw en inspanning op het spel zetten voor zijn opstandige neef die willens en wetens ging wonen in de zonde-stad?
Het antwoord is dat Abraham niet alleen in oorlog ging om Lot te sparen; hij ging ook om zijn missie te beschermen. Lots gevangenname plaatst zijn hele lot op de weegschaal. Iedereen wist dat Lot Abrahams neef was, en ze wachtten om te zien hoe Abraham zou reageren. Abraham begreep dat als hij zich niet in gevaar zou willen brengen, en willen strijden voor zijn familieleden, hij niet langer gerespecteerd zou worden. Erger dan dat, hij zou de legitimiteit verliezen voor zijn voortbestaan. Vanaf dan zou hij afhankelijk zijn van de vriendelijkheid van anderen.
Deze oorlog is opgenomen door onze Verhalen als één van de Abraham 10 beproevingen. Abraham moest zijn persoonlijke overwegingen overwinnen en reageren als een vrij volk op deze belediging voor zijn soevereiniteit – waardoor hij waardig was voor het Volk van Israël. Nadat Abraham met succes dit proces heeft doorlopen en de oorlog tegen de koningen van het noorden heeft gewonnen, sloot God een verbond (het Verbond van de Stukken) met hem en beloofde hem het Land van Israël.
Klinkt vreemd? God aan de kant van de winnaar? Helemaal niet. God kiest de man die bereid is om te vechten voor zijn toekomst, en niet alleen voor zijn eigen bestaan.
Moshe Feiglin is voormalig Vice-voorzitter van de Knesset. Hij staat aan het hoofd van de Zehut partij. Hij is de oprichter van Manhigut Yehudit en Zo Artzeinu, en de auteur van twee boeken: "Where There Are No Men" and "War of Dreams." Feiglin diende in het IDF als officier in de Genie en is een oorlogsveteraan uit de oorlog in Libanon. Hij woont met zijn familie in Ginot Shomron.