"Geen ruimte voor de Zionistische entiteit in de regio"

door Khaled Abu Toameh - 18 augustus 2016

"De islamitische verzetsbeweging Hamas is van mening dat het land Palestina een islamitische Wakf is, door de generaties heen, tot aan de dag der opstanding, en niemand kan dat veranderen, of maar een deel ervan, het verwaarlozen, of maar een deel ervan. Er is geen oplossing voor het Palestijnse probleem behalve Jihad." — Hamas Handvest.

De dromers in het Engels hebben dit nog: "Hamas en Israël, Israël en Hamas. Misschien op een dag... wie weet." En vervolgens rolt de Arabisch-talige waarheid: "Dood aan Israël, altijd!"

Sommige Arabische en westerse politieke analisten hebben ten onrechte geïnterpreteerd dat Hamas haar besluit om deel te nemen aan de plaatselijke en gemeentelijke verkiezingen in Palestina, gepland voor 8 oktober, een teken is van het "pragmatisme" van de beweging en voorwaarts gaat naar het erkennen van Israëls bestaansrecht.

Zij nemen ten onrechte aan dat Hamas de bereidheid heeft om deel te nemen aan het democratische proces en dat het laat zien dat de leiders van de extremistische beweging ook bereid zijn hun droom van een vernietiging van Israël en de afschaffing van de "gewapende strijd" tegen hen te verlaten.

Deze argumenten over Hamas en hun vermeende "pragmatisme" en "gematigdheid" werden ook in eerder in 2006 gemaakt, toen Hamas de Palestijnse parlementaire verkiezingen betwiste. Ook toen beweerden veel politieke analisten dat het besluit van Hamas om mee te doen aan de verkiezingen een bemoedigend teken was, en dat het daarmee had ingestemd met een nieuwe, gematigde aanpak richting Israël en het vredesproces.

De werkelijkheid heeft echter bewezen dat deze veronderstellingen volstrekt onwaar zijn. De overwinning van Hamas bij de parlementsverkiezingen van 2006 brachten geen enkele wijzigingen in hun extremistische ideologie. Hamas veranderde niet haar Handvest, waarin wordt opgeroepen tot de vernietiging van Israël. Noch liet Hamas de bloedige terroristische aanslagen op Israëliërs achterwege.

Om u eraan te herinneren wat het Handvest van Hamas openlijk stelt over dit probleem:

"De Islamitische Verzets Beweging [Hamas] is van mening dat het land Palestina een islamitische Wakf is door de generaties heen en tot aan de dag der opstanding, niemand kan daarvan afzien of van een deel ervan, of het verwaarlozen of een deel daarvan. Er is geen oplossing voor het Palestijnse probleem met uitzondering van de Jihad. De bevrijding van dat land is een individueel recht dat bindend is voor alle moslims overal. Bij het zien van de bezetting van Palestina door de Joden, is er geen ontsnappen aan het opheffen van de banier van de Jihad. Dit vereist de verspreiding van het islamitische bewustzijn onder de massa's op alle lokale Arabische en islamitische niveaus. We moeten de geest van de Jihad verspreiden onder de islamitische Umma [land], en botsen met de vijanden en toetreden tot de gelederen van de Jihad-strijders."

De overwinning van Hamas in 2006 heeft Hamas in feite verder aangemoedigd en de vastbeslotenheid verhoogd om zich te houden aan de ideologie van het terrorisme, naast de indoctrinatie en de ophitsing tegen Israël. Het daarop volgende jaar, in 2007, heeft Hamas zelfs een staatsgreep uitgevoerd tegen de Palestijnse Autoriteit (PA) en de volledige controle over de Gazastrook genomen.

Ook zal de beslissing van Hamas om te participeren in de aanstaande plaatselijke en gemeentelijke verkiezingen een verdere versterking geven van de beweging en de weg vrijmaken voor het uitbreiden van haar controle vanuit de Gazastrook ook over de Westelijke Jordaanoever.

Dus een verkiezingswinst of -verlies voor Hamas is volstrekt irrelevant. Hamas gaat haar ideologie niet veranderen of verzachten betreffende haar standpunt naar Israël toe en het "vredesproces". En natuurlijk gaat Hamas niet erkennen dat Israël het recht heeft om te bestaan. Haar leiders blijven hun mensen hierover verzekeren -- dagelijks en in het openbaar.

In deze parlementaire verkiezingen kan Hamas zelfs sterker worden en meer oplossen, met name als het wint in de komende plaatselijke en gemeentelijke verkiezingen, zoals de vooruitzichten zijn.

Hamas ziet haar deelname aan de verkiezingen als een gouden kans voor "de versterking van haar standpunten" en ter bevordering van de Jihad, wat duidelijk en ondubbelzinnig in haar Handvest staat.

Met andere woorden, Hamas ziet de verkiezingen als een kans om haar strijd voort te zetten om Israël te elimineren. Dus Hamas doet niet mee in de komende verkiezingen om de Palestijnen verbeterde gemeenschappelijke diensten te leveren, maar, zoals het staat in haar Handvest: "om de volgende ronde mogelijk te maken tegen de Joden, de kooplieden van de oorlog, tot de bevrijding is voltooid, de indringers zijn overwonnen, en de overwinning van Allah is gerealiseerd."

En nog steeds, ongelooflijk, zien sommige westerse politieke analisten en Palestijnse "deskundigen" het Hamas-Handvest als irrelevant. Hieraan voorbijzien is gebaseerd op sporadische verklaringen die toegeschreven worden aan enkele Hamas-leiders en woordvoerders via de verschillende mediakanalen. Deze commentaren zijn voor hen "stimulerende" en "positieve" signalen van Hamas. Zij nemen zelfs de onbezonnen stap om de wereldleiders te adviseren te luisteren naar deze stemmen en daar rekening mee te houden bij de omgang met Hamas.

Laten we eens voor een moment kijken naar een van die verklaringen.

Van Hamas-leider Khaled Mashaal werd onlangs gemeld dat hij zou hebben gezegd dat zijn beweging de bereidheid had om het bestaansrecht van Israël te erkennen als het zich terugtrok achter de pre-1967 lijnen, uit de Westelijke Jordaanoever, Oost-Jeruzalem en de Gazastrook (Israël al weggetrokken uit de Gazastrook in 2005).

Mashaal zou dit, zo is gemeld, dit verteld hebben aan vertegenwoordigers van de Aziatische media-organisaties tijdens een 'briefing' in Doha in Qatar, en dat hij bereid was Israëls bestaansrecht te accepteren en de "tweestatenoplossing".

Binnen enkele uren ontkenden Hamas-leiders dat Mashaal dergelijke opmerkingen zou hebben gemaakt ten aanzien van Israëls bestaansrecht. Hamas noemde de rapporten "leugens" en "verzinsels" en herhaalde haar weigering om het recht te erkennen van Israëls bestaan. "Deze verdachte en verzonnen verklaringen zijn gericht op het verstoren van het beeld en de standpunten van Hamas en haar leiderschap," zei een verklaring die werd afgegeven door de islamistische beweging in de Gazastrook.

Laster en smaad: dit is hoe Hamas het spreken over de vermeende bereidheid van haar leiders ziet om Israël te erkennen. Dit is voor hen het ergste wat er met Hamas kan gebeuren -- het aanvaarden van de aanwezigheid van Israël in het Midden-Oosten. De ontkenning van Hamas is gericht op de bescherming van haar reputatie en het imago die ze hebben in de ogen van de aanhangers, zodat zij geloven, God verhoede het, dat de islamistische beweging ernaar streeft om het elimineren van Israël te verlaten.

Om dit te versterken, verklaarde een andere hoge Hamas-ambtenaar, Musa Abu Marzouk, deze week: "De Zionistische entiteit zal geen deel uitmaken van deze regio. "Wij zullen de voortzetting ervan weerstaan door de bevrijding van ons land en de terugkeer van onze mensen." Op brutale toon verklaarde Abu Marzouk, die een potentiële opvolger van Mashaal is, dat het doel van Hamas achter de beslissing om te participeren in de plaatselijke en gemeentelijke verkiezingen van 8 oktober is "om onze mensen te dienen". Dat is ook het aanpakken van de rivalen in de Fatah-factie van President Mahmoud Abbas, en zo voegde de top Hamas-official eraan toe: "Onze verschillen zullen niet het niveau van vijandschap bereiken. Onze enige vijand is Israël. Onze politieke rivaliteit moet niet de limieten overschrijden."

Hoe Hamas precies de Palestijnen wil "dienen" door het meedoen in de verkiezingen is enigszins troebel. Abu Marzouk praat niet over het bouwen van nieuwe scholen en parken voor de Palestijnen. Wanneer hij spreekt over "ten dienste" van de mensen, dan betekent dit maar een ding: Palestijnen rekruteren voor Hamas en de jihad tegen Israël en de Joden.

In de afgelopen weken waren aanhangers van Hamas bezig met het opstarten van diverse campagnes om de islamistische beweging en haar "prestaties" in de Gazastrook te markeren, in een poging om de harten en geesten te winnen van de kiezers. Een campagne, getiteld "Een mooier Gaza," die scènes toont van schone straten en openbare parken in sommige delen van de Gazastrook. Het rooskleurige beeld dat Hamas schilderde zwijgt over de buitengewoon hoge mate van werkloosheid en armoede in de Gazastrook, of het feit dat duizenden Palestijnse gezinnen hun huizen hebben verloren in de oorlogen met Israël, wat het directe resultaat was van het bombarderen door Israël met raketten en granaten. Noch spreekt de campagne over de repressieve maatregelen van Hamas tegen vrouwen en journalisten.

Deze campagne van desinformatie is gericht op het overtuigen van de Palestijnse kiezers dat de twee miljoen inwoners van de Gazastrook verkeren in een utopie onder Hamas, en dat deze ervaring nu moet worden gekopieerd op de Westelijke Jordaanoever.

Er is geen twijfel over dat veel Palestijnen in deze val zullen trappen en hun stem aan Hamas zullen geven. Zij zullen dat doen omdat ze ervan overtuigd zijn dat Hamas al hun economische en sociale problemen zal oplossen en hen thuis vrede en stabiliteit zal brengen. Maar veel Palestijnen zullen ook stemmen voor Hamas om andere redenen. De eerste daarvan is dat zij zich met de Hamas-ideologie identificeren, zoals die verwoord wordt in haar Handvest. En zij geloven dat jihad de enige manier is om "Palestina te bevrijden". Anderzijds heeft Hamas een groot aantal Palestijnen weten te overtuigen dat een stem voor een andere partij of kandidaat dan Hamas een tegenstem zou zijn voor de islam en Allah.

De geschiedenis lijkt zich te herhalen en de lessen uit de overwinning van Hamas bij de parlementsverkiezingen van 2006 worden niet getrokken. Hamas houdt niet alleen veel Palestijnen voor de gek door hen een beter leven en welvaart te beloven onder haar heerschappij; het houdt ook sommige westerlingen voor de gek, die spreken over "tekenen van gematigdheid en pragmatisme", afkomstig van de islamistische beweging.

Hamas heeft sinds de oprichting in 1987 eenzijdige gedachten over haar Handvest betreffende de gedocumenteerde wens om de jihad tegen Israël te voeren. Haar leiders blijven in het Arabisch hierop staan, en dat op dagelijkse basis. Het is geen raketwetenschap: de beweging is niet veranderd en zal dat ook niet doen in de toekomst, ongeacht welke verkiezing het ook wint of verliest.

Hamas heeft het perfect duidelijk gemaakt. Wat niet zo duidelijk is, is waarom sommige westerlingen blijven praten over haar "beleidsverschuivingen". Ook is moeilijk te begrijpen waarom sommigen in het Westen niet aan President Abbas en zijn Palestijnse Autoriteit vragen wat zij willen doen wanneer Hamas de plaatselijke en gemeentelijke verkiezingen wint. Tot slot, waarom haalt Abbas de voorbereiding van de verkiezingen naar voren, terwijl hij weet dat zijn Fatah-factie gemakkelijk zal kunnen verliezen van Hamas? Dat is werkelijk een mysterie.

Khaled Abu Toameh, is een bekroond journalist, gevestigd in Jeruzalem.

© 2016 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geeft niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute. Geen enkel deel van de Gatestone-website of de inhoud ervan mag worden gereproduceerd, gekopieerd of gewijzigd, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van Gatestone Institute.

Bron: "No Room for the Zionist Entity in the Region"