www.wimjongman.nl

(homepagina)

Willen de Palestijnen wel een staat?

Door Harry Moskoff - 15 maart 2016

De meerderheid van de Israëlische Arabieren zijn soennieten. Ze willen niets te maken hebben met de Shiitische Iraanse Hezbollah of hun propagandamachine. In feite willen de meeste Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem niet eens een eigen staat! Ze willen geen "Palestina". Hier is het waarom:

De Arabieren (meer dan 40) die ik het persoonlijk gevraagd heb in het islamitische kwartier in de oude stad van Jeruzalem vertelden me dat ze zich zorgen maken. Als ze hun eigen staat zouden hebben, dan zou hun beroemde shuk veranderen in een varkenstal met drek, vuilnis en de vervuiling zou met de dag toenemen. Er zou geen vastheid zijn in hun familie en het leven van hun kinderen, en ze vrezen dat ze zouden worden gedwongen tot het doen van criminele activiteiten tegen Israëli's die niet in hun belang zijn (om het zachtjes te zeggen).

Wat zou het toch maken dat deze ondernemers dit toegeven? Hier zijn enkele opvallende punten over de huidige stand van zaken van de Palestijnen (uit Baskin's artikel):

Arabische docenten zijn aan het staken en hun studenten zijn boos.
Interne conflicten zijn wijdverbreid tussen de PA-premier en de Minister van Financiën.
De PA-premier is openlijk tegen Mahmoud Abbas.
Abbas zelf ligt onder vuur van topambtenaren van de Fatah: met beschuldigingen van corruptie en wanbeheer en verduistering van gelden.
Abbas heeft weinig tot geen legitimiteit bij zijn eigen kiezers, terwijl hij tot nu toe ook geen echte politieke prestatie heeft bereikt.
Nieuwe verkiezingen worden voorlopig niet gehouden.
Fatah en Hamas gaan niet samen. Er is geen kans om Gaza te verbinden met de Westelijke Jordaanoever.

De oudere bewoners van het islamitische kwartier hebben mij verteld dat ze geen belang hebben in het afscheiden van Israël van de Westelijke Jordaanoever. En het verslaan van 'de Zionisten Entiteit' kon hen niets schelen. Met betrekking tot de BDS-beweging zijn ze bang dat BDS alleen maar schadelijk is voor hun bedrijven, maar niemand schijnt dat in overweging te nemen. Zij zeggen mij ook dat de enige reden waarom Gaza in die verschrikkelijke staat van wanorde is, dit uitsluitend te wijten is aan de Hamas-regering. En als iemand een blik werpt op wat in Irak, Jemen, Libië of zelfs Nigeria gebeurt – waar overal een politieke islamitische organisatie de zaak overneemt, dan is het resultaat vernietiging, ruïnes en gedwongen om te leven onder het zwaard. En tenslotte, deze hele situatie heeft absoluut niets te maken met Israël (zoals Bernie Sanders mag claimen).

Net vorige week meldde de Leger Radio (en de Arabische Media) dat de Egyptische President al-Sisi een plan heeft voorgesteld, dat Gaza tot vijf keer de huidige grootte zal uitbreiden en PA autonomie in de steden van de Westelijke Jordaanoever zal geven. Abbas kreeg blijkbaar 1600 vierkante kilometer aangeboden in de Sinaï, grenzend aan de Gazastrook, om een Palestijnse staat te vormen. Het zou een gedemilitariseerd gebied zijn, dat zou dienen als een woonplaats waar alle Palestijnse vluchtelingen uit Egypte en Jordanië, die een generatie geleden in Israël waren, daarheen kunnen terugkeren.

Wat gebeurde er?

Abbas heeft het plan regelrecht verworpen. Vraag: Is het de Joodse vluchtelingen ooit aangeboden om terug te komen naar hun huis in Duitsland, Polen en Oekraïne na de Tweede Wereldoorlog? Nee, geen kans! In plaats daarvan, wat hebben deze zelfde Joden gedaan – eindeloos klagen over wat van hen werd afgenomen 65 jaar geleden? Nee, zij bouwden hun eigen staat, gingen verder met het leven en kozen ervoor niet te leven in het verleden. Deze aanpak is echter niet wat de PA wil. In plaats daarvan blijft de mainstream media dezelfde oude deun afspelen, namelijk dat Israël de duizenden Arabieren ontheemde in 1948, en dat ze hier al honderden jaren waren, enz., enz. Echter een consensus uit 1864 heeft bevonden dat er tweemaal zoveel Joden als Arabieren in Jeruzalem waren.

Die vervelende kleine feiten zitten steeds in de weg.

Hoe zit het met al die NGO's die werken aan een tweestatenoplossing? Al deze Israëlische linkse NGO's, die met ladingen geld van de EU blijven opduiken, hebben nog wat werk te doen. Ze weigeren gewoon wakker te worden en de humus te ruiken. Organisaties zoals het New Israel Fund, B’Tselem, The Israel Information Center for Human Rights in the Occupied Territories, and Yesh Din, Volunteers for Human Rights, realiseren zich niet dat de dingen veel slechter zouden zijn voor Palestijnen onder een PA-bestuur. Of misschien kan het ze gewoon niet schelen. Hun voornaamste doel lijkt te zijn om tegen de Israëlische "bezetting" te zijn, ongeacht wat de gevolgen zouden kunnen zijn daarna. Zoals wij in Hebreeuws zeggen: "lo hechpat lahem." En met alle respect naar Gaza toe, en de uitdagingen van de rechten van de mens, alles wat men te doen heeft, is een lokale kopie te pakken van het Hamas Handvest en hun grondslag lezen. Niets staat er over het bouwen van scholen en ziekenhuizen, of enige vermelding van een vreedzame oplossing voor de kwestie. In feite, juist wel het tegenovergestelde! Hier is een citaat uit het Handvest: "Vrede-initiatieven, de zogenaamde vreedzame oplossingen en de internationale conferenties om het Palestijnse probleem op te lossen staan allemaal in tegenstelling tot de overtuigingen van de islamitische verzetsbeweging." En verder: "Er is geen oplossing voor het Palestijnse probleem behalve door een Jihad." Het punt is dat ze geen Jihad hoeven te voeren voor het aanvaarden van land van de Egyptenaren om een staat voor zichzelf te maken. Abbas' acties laten zien dat hij akkoord gaat met het Hamas-Handvest, alsof er niets anders is.

Laten we naar Centraal Israël gaan en de hartslag daar controleren. Kies bijvoorbeeld de Arabisch-Israëlische stad Nazareth. Veel van de bewoners zijn christelijke Arabieren, en als u hen vraagt wat ze willen betreffende hun politieke toekomst, zeggen ze rechtuit: "Wij willen een normaal leven blijven leven op de manier waarop wij altijd hebben gedaan in Israël. Haal de Arabische politici uit onze stad!" Ze willen geen Palestijnse staat. En zelfs is het meer zo dat ze niet overtuigd willen worden over een eigen staat. In feite toont een recent onderzoek aan, gepubliceerd door Channel 2, dat 55% van de Israëlische Arabieren zeggen dat de gezamenlijke (Arabisch) Lijst van Knessetleden hen niet vertegenwoordigen. 17% van hen dacht dat het een fout was dat hun Knessetleden een ontmoeting hadden met de families van gedode terroristen en een moment van stilte en gebed met hen hielden.

Er is echter een groot verschil tussen deze burgers en de PA-leiders die dan over hen zouden heersen. De eerstgenoemden willen geen staat, omdat ze beseffen dat het hen niet zou helpen. En wat zou het met hen doen op de langere termijn? Ze leven liever onder Joodse soevereiniteit, en doen maar niks. De laatsten willen een staat, maar vooral om verkeerde redenen. Omdat de oudere generatie niet kan worden overtuigd dat de staat Palestina in hun belang is, is de PA begonnen met een nieuwe strategie, en dat is het ophitsen (gericht op de jongere tienermassa), wat helaas heeft geleid tot de laatste golf van mesaanvallen en autorammen.

Een andere (nieuwe) reden waarom Palestijnen steeds sceptischer worden over een eigen staat, is omdat ze het gevoel hebben van bedreiging binnen hun eigen gemeenschap. Alleen vandaag al bijvoorbeeld, werd in het gebied van de Jeruzalemse wijk Bet Hanina (wat de toekomstige hoofdstad zou worden) een 24-jarige Arabier uit Abu Gosh bijna gelyncht in zijn eigen auto voor de 'overtreding' Hebreeuws te spreken. Hij sprak in zijn mobiel, met de ramen open, toen een bende hem omringde en probeerde hem uit de auto te trekken. Ze schreeuwden: "Hoe durf je Hebreeuws spreken in onze gemeenschap!"

Als dit soort incidenten nu al gebeuren, wat kan men zich dan voorstellen hoe de toekomst zal zijn voor zowel Joden als Arabieren, als een Palestijnse staat zou worden gerealiseerd.

Bron: Do Palestinians Want a State? - Israel News


printen??? spaar papier en inkt.