www.wimjongman.nl
door Bassam Tawil op 5 december 2016
De bouw in Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever en in buurten van Jeruzalem zijn steeds uitgevoerd in het kader van de wet, en in overeenstemming met de juiste licenties die zijn afgegeven door de bevoegde autoriteiten, terwijl de Palestijnse bouw illegaal in elk opzicht is.
Terwijl de internationale gemeenschap kritiek blijft hebben op Israël voor de bouw in de gemeenschappen van de Joodse nederzettingen, bouwen de Palestijnen rustig door met massale bouw van hele buurten in vele delen van de Westelijke Jordaanoever en Jeruzalem. Naast het uitzicht op de Palestijnse bouwprojecten, verwaarloost het westen duidelijk een cruciaal verschil tussen deze twee inspanningen: terwijl de constructie in de Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever en buurten van Jeruzalem steeds zijn verricht in het kader van de wet en in overeenstemming met juiste licenties afgegeven door de bevoegde autoriteiten, is de Palestijnse bouw illegaal in elk opzicht.
Door dit achter de schermen optreden, dat zelfs niet voldoet aan de meest minimale normen van ingenieurs, architecten en planners voor huisvesting, is het Palestijnse doel het creëren van onomkeerbare feiten op de grond.
Een korte rondleiding door de gebieden rondom Jeruzalem in het noorden, oosten en zuiden laat gemakkelijk de kolossale constructies zien die er plaatsvinden. In de meeste gevallen is deze hoogbouw in elkaar gezet zonder licenties of adequate planning of bezorgdheid over de veiligheid.
De Joodse buitenpost van Amona in het centrale deel van de Westelijke Jordaanoever, is de thuisbasis van 42 gezinnen, en momenteel het onderwerp van vurige controverse zowel in Israël als in de internationale arena. In 2006 oordeelde het Hooggerechtshof van Israël dat de buitenpost onder de Israëlische wet illegaal is, want het ligt op privé Palestijns grondgebied. In 2014 stelde het Hooggerechtshof dat de regering het zou evacueren en de gehele buitenpost binnen twee jaar te slopen.
In Israël, zoals Amona aantoont, staat niemand boven de wet. Israël beschikt over een onafhankelijke rechterlijke macht, en dat in een systeem dat ongeëvenaard is.
Toch, n het debat in Israël over het lot van Amona zich versterkt, zijn de Palestijnen een aanfluiting voor wetgevingen en bouwvoorschriften door het uitvoeren van een massale bouw van illegale buurten en gebouwen. Blijkbaar zijn slechts de nederzettingen een "groot obstakel voor vrede" wanneer ze gebouwd worden door Joden.
In de afgelopen jaren en tot op heden, werken de Palestijnen, met de steun van westerse donoren voor wie alleen de Joodse bouw anathema is, dag en nacht aan onomkeerbare feiten in de vorm van niet alleen eengezinswoningen, maar met massa's van gigantische hoogbouw. De enorme omvang van het project doet de vraag rijzen: wie heeft deze massale steden-binnen-steden gefinancierd? En waarom? Er zijn goede reden om te geloven dat de PLO en sommige Arabieren en moslims, en vooral de Europese Unie achter het Palestijnse initiatief zitten.
Ironisch genoeg heeft dit plaatsgevonden, zelfs wanneer het betekent dat de Palestijnen het land van onze eigen mensen hebben gestolen.
De Palestijnse bouw is meestal in wat heet het gebied C van de Westelijke Jordaanoever, zo genoemd onder de voorwaarden van de Oslo-akkoorden, en waarvan wordt verondersteld onder een exclusieve Israëlische controle te zijn. De bouw heeft ook zijn explosieve groei in veel wijken --zelfs van hele dorpen-- rond Jeruzalem in het noorden, oosten en zuiden, en de stad met slechts één optie achtergelaten: zich uit te breiden naar het westen, vanwege de bouw van een gigantische kraag van cement waarmee het effectief de Joden in Jeruzalem omringt en verstikt.
Onlangs zijn hele Arabische buurten, overvol met torens omhoog geschoten rondom Jeruzalem. Slechts een paar stappen scheiden de gebouwen, en de meeste hebben een gebrek aan goede riolering. Appartementsprijzen variëren van 25.000 tot 50.000 dollar. Dit zijn belachelijke prijzen in vergelijking met de werkelijke kosten van de appartementen in zowel Arabische en Joodse (juridische) buurten in Jeruzalem. Vandaag de dag is het bijna onmogelijk een aankoop te doen van een drie-kamer appartement in de stad voor minder dan 250.000 dollar.
De nieuwe wijken liggen in Kufr Akab, Samiramis, Kalandya, Beit Hanina, Shufat, Ras Khamis en Anata in het noorden van Jeruzalem.
In de zuidelijke en oostelijke delen van de stad zijn nieuwe wijken opgedoken en merkbaar gegroeid in Ras Al-Amoud, A-Tur, Al-Zaim, Jabal Mukaber, Um Tuba en Jabal Mukaber. Deze gebieden vallen binnen de gemeentegrenzen van Jeruzalem. Echter, dit stopt niet de illegale bouw, en zo blijft de stad belegerd vanuit het noorden, oosten en zuiden. Jeruzalems gemeenteambtenaren hebben toegegeven dat Israël de oorlog heeft verloren tegen de illegale Palestijnse bouw, tenzij er onmiddellijk actie wordt ondernomen.
Verontrust over de aanhoudende illegale bouw, heeft de burgemeester van Jeruzalem, Nir Barkat, onlangs een ongekend lang verzoekschrift aan het Hooggerechtshof gericht om de stad toe te staan om 14 illegaal gebouwde structuren in Oost-Jeruzalem te slopen.
Bovenal omdat er geen sprake is van een huisvestingscrisis voor de Arabische bevolking. Er is geen Arabische huisvestingscrisis met vraag om toename van de illegale Palestijnse bouw. Het doel is veeleer politiek: om aan de wereld te tonen dat Jeruzalem Arabisch is en geen Joodse stad. Over het algemeen blijven de appartementen leeg: er is gewoon geen echte vraag.
Wie zit er achter deze ongekende golf van illegale bouw? Volgens de Arabische inwoners van Jeruzalem zijn veel van de "aannemers" eigenlijk landdieven en misdadigers die hun handen leggen op het particuliere eigendom van Palestijns land of op land waarvan eigenaren in het buitenland wonen. Maar ze wijzen ook naar de EU, de PLO en sommige Arabische en islamitische regeringen die een project financieren.
"Ze zien ter plaatse een leeg stuk grond en en zijn er snel bij om de controle erover te grijpen," zei een ingezetene wiens land was "geconfisceerd" door de illegale contractanten.
"Ze vertellen: als het u niet bevalt, ga naar de rechter, wetend dat tegen de tijd dat de juridische procedures zijn gedaan, zij geslaagd zijn in de opbouw van een of ander hoog gebouw, en zelfs met de verkoop van sommige van de appartementen.
"Veel Arabische landeigenaren hebben het gevoel hulpeloos te zijn. Ze vertellen ons dat het hun nationale plicht is om te bouwen zo veel als ze kunnen op elke stuk leeg land, omdat anders de Joden er zouden gaan bouwen."
Palestijnen schatten dat zij er in de afgelopen jaren in zijn geslaagd om meer dan 15.000 illegale woningen te bouwen in de omgeving van Jeruzalem, als onderdeel van een plan om de stad te omsingelen. De bouw blijft op dit moment onverminderd voortgaan. Gedeeltelijke financiering komt van de Palestijnse Autoriteit (PA) en sommige Arabische en islamitische landen waaronder Qatar, Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten, Koeweit en andere olie-rijke landen in de Golf. De Palestijnen blijven echter klagen dat de Arabische en islamitische financiering beneden de verwachtingen blijven.
In gebied C, dat 60% de Westelijke Jordaanoever bestrijkt, heeft de Europese Unie, die hun gal spuwt over de bouw van Joodse nederzettingen als illegaal, openlijk de illegale bouw betaald, die wordt uitgevoerd door Palestijnen. De EU beweert dat hun steun voor de Palestijnse bouw valt onder de categorie van "humanitaire hulp" en is toegestaan krachtens het internationaal recht.
Het echte doel van de EU is om de Palestijnen te helpen om deze onomkeerbare feiten op de grond te maken ten behoeve van een mogelijke toekomstige vredesovereenkomst tussen de Palestijnen en Israël. Het is gericht op het vergemakkelijken van die missie voor de Palestijnen om terrein te grijpen zo veel als mogelijk, zelfs als dat betekent dat het een financiering is van illegale bouw, of door het verstrekken van stacaravans aan de Palestijnse bevolking in dit gebied.
Kortom, het is de EU en sommige Arabieren en moslims die voor de bouw van de illegale nederzettingen van Palestijnse betalen, terwijl ze eisen dat Israël de bouw een halt toeroept van nieuwe woningen voor Joodse families in wijken van Jeruzalem of in de bestaande nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever.
De hypocrisie en de grove boosaardigheid van de EU en de rest van de internationale gemeenschap over de kwestie van de Israëlische nederzettingen is verblindend transparant. We zijn ook getuige van een hypocrisie door velen in de westelijke mainstream media - met tientallen correspondenten die met hun eigen ogen zien dat de Palestijnse nederzettingen oprijzen aan alle kanten van Jeruzalem, maar ervoor kiezen alleen verslag te doen over de Joodse bouw.
Tweeënveertig Joodse families in Amona gingen over de wereld, maar hoe denkt de wereld over de Palestijnse landroof? Het is tijd om dit verraad te benoemen, deze illegaliteit en deze dubbele standaard, en te eisen dat de Palestijnen ook niet langer de bouw van illegale nederzettingen mogen uitvoeren, die slechts ontworpen is met maar één doel voor ogen: om de uitkomst van een toekomstig vredesovereenkomst vooraf te bepalen.
Bassam Tawil is gevestigd in het Midden-Oosten.
© 2016 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.
Bron: The Real Illegal Settlements