www.wimjongman.nl

(homepagina)

Technocratie: De echte reden waarom de Verenigde Naties de controle wil over het internet

 

Toren van Babel Wikipedia Commons

Door Patrick Hout - 27 oktober 2016

Door haar aard is de Internet Corporation for Assigned Names and Numbers (ICANN) een non-profit organisatie die uitsluitend wordt beheerd door technocraten. Als zodanig is het een a-politieke instantie die graag in elke vorm de regeringen wil dienen die er bestaan, zolang de financiering maar wordt ontvangen en de salarissen worden betaald. Voor een technocraat is een wereld die voortgaat door wetenschap en technologie, beter dan welke andere vorm van "regering".

Het is onbetwistbaar dat technocraten een ondersteunende rol hebben gespeeld in de wereldgeschiedenis. Wetenschappers, ingenieurs en technici hebben een enorme rol gespeeld in de communistische dictatuur in de voormalige Sovjet-Unie (zie bijvoorbeeld de wetenschap en sociale orde van de Sovjet-Unie). Technocraten hadden eveneens een centrale rol in het ondersteunen van Adolf Hitler en het nationaal-socialisme (Zie wetenschappers, ingenieurs en nationaal-socialisme). In beide gevallen was het communisme of nazisme niet noodzakelijkerwijs het doel van de technocraten, maar eerder de methodische uitoefening van de wetenschap volgens de wetenschappelijke methode. Met andere woorden, het proces is veel belangrijker dan het resultaat – en in beide gevallen werd het resultaat niet in twijfel getrokken of weerstaan, maar gewoon geaccepteerd.

De reden dat het ICANN voorheen de belangen van de Verenigde Staten diende was gewoon dat het beantwoordde aan de rechterlijke, wetgevende en uitvoerende takken van onze regering. Met andere woorden, de Verenigde Staten heeft een paraplu gehouden over de ICANN en dat was genoeg om het te laten werken voor onze nationale belangen en niet voor andermans belangen.

Obama veranderde dat toen hij het ICANN op 30 september 2016 los sneed door het contract van de Internet Assigned Numbers Authority (IANA) te laten verstrijken zonder dat het werd vernieuwd. Na de afloop ervan verloren we voor altijd het recht om het contract weer te kunnen vernieuwen.

Dus is ICANN nu een "vrije-agent" die op zoek is naar onderdak op dezelfde manier als een bij naar een bloem zoekt: het moet een gastheer organisatie hebben met het oog op de praktijk van hun kracht. En ik durf te zeggen, het is niet zonder zorg is wie die gastheer is.

Het is geen geheim dat de Verenigde Naties een rol speelt om de gastheer van het ICANN te worden. In het bijzonder wordt van de VN Internationale Telecommunicatie Unie (ITU), gerund door de Volksrepubliek van China, verwacht de centrale rol te spelen in deze poging. Of het nu gaat om de ITU of een ander VN-orgaan is echter niet relevant, want het zal uiteindelijk nog steeds de VN zijn.

Maar waarom de VN? Omdat het de oorsprong is van de plannen en de verrichtingen om technocratie te laten worden tot het enige wereldwijde economische systeem om het kapitalisme en liberalisme te vernietigen. Technocratie is de kwestie hier. Anderen kennen het als duurzame ontwikkeling, of groene economie, maar de correcte historische term is technocratie.

In februari 2015 stelde het hoofd van de klimaatverandering bij de VN, Christiana Figures:

"Dit is de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid dat we onszelf opzettelijk de taak opleggen om binnen een bepaalde periode van tijd het model van economische ontwikkeling te veranderen dat ten minste 150 jaar heeft geregeerd, sinds de industriële revolutie." [nadruk toegevoegd]

Wat is hier onduidelijk aan? Duurzame ontwikkeling, of technocratie, het is een aangedreven economisch model gereguleerd door energie in plaats van vraag en aanbod plus de monetaire valuta's. In 1938 werden de oorspronkelijke technocraten gedefinieerd als technocratie met "de wetenschap van sociale engineering, de wetenschappelijke exploitatie van het gehele sociale mechanisme bij het produceren en distribueren van goederen en diensten voor de gehele bevolking."

Om de utopie van die doelstellingen te bereiken, moet de VN het ICANN stuur en gaspedaal hebben. Maar terwijl iedereen in spanning is over de internetcensuur over de websites en de onderdrukking van de vrije meningsuiting, is de echte prijs volledig over het hoofd gezien: Het Internet of Things (IoT).

In termen van "follow the money" wordt van IoT verwacht om meer dan 3 miljard dollar in 2025 te genereren, en te groeien met een snelheid van ten minste 30 procent per jaar. Met andere woorden, het is een enorme markt, en geld dat overal heen vliegt. Als de VN een manier kan bedenken om belasting te heffen van deze markt, en zij zullen dat doen, zal het hen voorzien van een meevaller aan inkomen en misschien wel genoeg om het zelf-draaiend te kunnen houden. Op dit moment wordt de VN gefinancierd door de bijdragen van de lidstaten.

Maar wat is het IoT en wie maakt zich druk daarover? IoT zijn de verbindingen tussen de levenloze objecten en de mensen die daar afhankelijk van zijn. De digitale Slimme Meter in uw huis communiceert het energieverbruik via WiFi aan het nutsbedrijf; maar communiceert ook met de grote apparaten in uw huis en kan ze zelfs op afstand bedienen zonder uw toestemming of kennis. De smartphone waarmee u communiceert met de zendmasten en de gelokaliseerde signaalontvangers kunnen een kaart maken van elke beweging die u maakt. Slimme technologie voor thuis stuurt het stereogeluid naar uw externe draadloze speakers, en lampen zijn uitgerust met sensoren. De veiligheidscamera die u geïnstalleerd hebt om te kijken naar uw huis terwijl u op vakantie bent, kan ook communiceren met andere camera's, microfoons, de politieafdeling, enz. Voorbeelden genoeg.

ICANN geeft de zogenaamde IP-adressen uit die al zijn toegewezen aan al deze apparaten op mondiaal niveau. Het oorspronkelijke adresseringsschema, IPV4, was gebaseerd op vier blokken van elk maximaal drie cijfers met een punt ertussen (bijvoorbeeld 192.168.2.14). Deze regeling voorziet in een discreet adres voor maximaal 16,8 miljoen apparaten. Een paar jaar geleden, liep IPV4 uit de getallen voor de internet serviceproviders, bedrijven en andere organisaties om de interne nummering systemen te voorzien, bekend als 'proxyservers', om veilige adressen te geven aan apparaten binnen hun eigen domein. Deze systemen zijn niet alleen kwetsbaar, maar zij zijn zwak zonder meer, en over het algemeen gemakkelijk te hacken.

Om dit te verhelpen, bedacht ICANN een nieuwe IP-nummering genaamd IPV6, die twee meer blokken van getallen (bijvoorbeeld 192.168.2.14.231.58) toevoegde. Deze regeling voorziet in 3,4 × 1038 adressen, of 340 biljoen, 282 miljard, 366 miljoen, 920 duizend, 938 — gevolgd door 24 nullen. Er is waarschijnlijk een manier dit nummer te benoemen, maar ik kan me niet voorstellen hoe dat zou zijn. Het is ergens meer dan een biljoen biljoen unieke getallen voor ieder mens op aarde!

IPV6 biedt dus een manier aan om een uniek en direct adresseerbaar nummer toe te kunnen wijzen aan elk elektronisch apparaat op aarde... voor de komende eeuwen.

Zoals IPV6 naar de wereld is uitgerold, zal de gewijzigde missie voor het ICANN zijn: het inventariseren en categoriseren van elk apparaat aangesloten op een IP-adres. Alle airconditioners in de wereld zouden bijvoorbeeld rechtstreeks adresseerbaar zijn uit één lijst. Hetzelfde geldt voor alle computers, alle auto's, alle camera's, alle telefoons, alle koelkasten, alle kledingartikelen, enz.

Wie de controle heeft over en toegang tot deze gegevens zal letterlijk kundig zijn in de controle van de hele wereld, tot aan de laatste kleinigheden – en dat is de exacte missie van de Verenigde Naties: inventariseren, monitoren en controle.

Maar dit concept was al lang geleden ingesteld, voordat er technologie bestond. De oorspronkelijke bijbel van de technocratie, de Technocracy Study Course (1934), heeft de harde eisen neergelegd die noodzakelijk zijn voor de uitvoering ervan:

  1. "Registratie op basis van een continuïteit van 24 uur per dag over het totale energieverbruik.
  2. "Door middel van de registratie van energie, omgezet en verbruikt, kan evenwichtig worden belast.
  3. "Zorgen voor een continue voorraad van alle productie- en consumptiepatronen
  4. "Het verstrekken van een specifieke registratie van type, soort, enz., van alle goederen en diensten, waar geproduceerd en verbruikt
  5. "Bieden van een specifieke registratie in het verbruik van elk individu, plus een verslag en een beschrijving van het individu." [Scott, Howard et al., Technocracy Study Course, p. 232]

Zoals ik grondig gedocumenteerd heb in mijn boek, Technocracy Rising: The Trojan Horse of Global Transformation, is de Verenigde Naties inderdaad de motor van de moderne technocratie en als zodanig handelt het op een perfect voorspelbare wijze. Het beoogt de vaststelling van een mondiale wetenschappelijke dictatuur, waar men alle middelen regelt, alle productie, en alle verbruik te beperken naar eigen wens. Deze technocraten zullen plichtsgetrouw hun pseudo-wetenschappelijke methodologie van toepassing laten zijn op elk probleem in de wereld, en gewoon instructies geven aan het net 'om het zo te maken'.

Ja, de vrijheid van meningsuiting zal afnemen en censuur zal toenemen, maar dit verbleekt in vergelijking met de echte prijs welke de IoT die de Verenigde Naties zo wanhopig wenst en nodig heeft om zijn eigen verwrongen doelen te bereiken.

Het Congres heeft dit nooit begrepen toen ze het passief toestonden aan Obama om ons contract met ICANN niet te vernieuwen. Echter, Obama en zijn mondialistische handlangers hebben het heel goed begrepen, waardoor het bedrog en verraad nog erger is. Dankzij deze 'smerige' groep is de wereld zojuist verkocht als digitale slaaf, waaruit geen terugkeer kan worden verwacht.

Patrick Wood is hoofdredacteur van Technocracy News, en auteur van Technocracy Rising: Het Trojaanse paard van globale transformatie. Hij is een frequente gast op radio-programma's over de hele wereld, en is de toonaangevende woordvoerder voor verzet tegen de uitvoering van de technocratie.

Dit artikel mag worden worden doorgegeven of afgedrukt onder voorwaarde dat er duidelijk naar de auteur wordt verwezen en een link terug gegeven naar het artikel.

Bron: Technocracy: Why The UN Really Wants Control Over The Internet