Het Turkse circus in Washington

door Burak Bekdil - 12 april 2016

Het derde-wereld autoritarisme van de Turkse President Recep Tayyip Erdogan neemt een nieuwe wending: het wordt nu zelfs zichtbaar buiten Turkije.

Op hetzelfde moment dat Erdogan in Washington was aangekomen voor een top om de nucleaire veiligheid te bespreken, moesten twee journalisten waarvan hij vorig jaar beweerde dat ze "een zware prijs moesten betalen", een tweede hoorzitting ondergaan op beschuldiging van spionage en terrorisme, en dat met levenslang boven hun hoofd. Hun "spionage en terrorisme" activiteiten betroffen een verhaal dat ze in mei 2015 publiceerden, waarin ze uitlegden hoe de Turkse inlichtingendienst wapens vervoert naar de islamitische strijders in Syrië.

"Dit is touwtrekken tussen de Turkse democraten en autocraten," vertelde Can Dundar, een van de "spionnen/terroristen" aan The Wall Street Journal. "De westerse wereld heeft Erdogan jarenlang gesteund, en wij vertelden hen dat dit een verkeerde beslissing was, niet alleen voor Turkije, maar ook voor de westerse wereld."

De zaak was al uitgelopen op een diplomatieke reeks tussen Turkije en een aantal landen van de Europese Unie, nadat Erdogan uithaalde naar de buitenlandse generale consuls die aanwezig waren op de eerste zitting van het Hof in een blijk van solidariteit met de journalisten.

Ondertussen verscheen de Turkse paranoia met krankzinnige beweringen dat de hele wereld zich nogmaals aaneen had gesloten om samen te spannen tegen de Turkse opperste leider. Hoge ambtenaren vielen Twitter aan, en beweerden een hashtag gemaakt voor Erdogan "gecensureerd" te hebben, door #WeLoveErdogan te verwijderen uit de top trending tweets.

"Ik vraag aan de Twitter-medewerkers: wie heeft u opgedragen om de hashtag #WeLoveErdogan te verwijderen? Was het een land, een persoon, een terroristische organisatie, of iemand anders?" Dit zei Minister van Justitie, Bekir Bozdag, aan verslaggevers, slechts een dag voordat Erdogan in Washington was aangekomen. "Ik ben van mening dat dit een onderdeel van een wereldwijde operatie tegen onze president is."

Twitter is blijkbaar niet de enige samenzweerder tegen de Turkse leider. Turkije's Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft de Duitse ambassadeur ontboden en vroeg hem om een Duits satire-programma dat de draak stak met Erdogan, van het internet te verwijderen, waardoor een diplomatieke stofwolk ontstond met Duitsland .

De Duitsers weigerden, zoals in elk vrij land, de satire te censureren. Ironisch genoeg, natuurlijk aangespoord door Erdogans pogingen tot censuur, trok het een enorme golf van online-interesse naar de video, die op 31 maart meer dan vier miljoen views had getrokken - tien keer meer dan de gebruikelijke doelgroep van het programma. Nogmaals, Erdogans repressieve manier had zich omgevormd tot zichzelf belachelijk te maken.

Toen kwam het Turkse circus in Washington. Op 31 maart was Erdogan ingepland om te spreken bij het Brookings Instituut. Zijn bewakers vielen journalisten lastig en hebben hen die probeerden verslag te doen van het evenement fysiek aangevallen; ze probeerden gewelddadig om verschillende journalisten te verwijderen, hoewel die op de gastenlijst stonden. Volgens Verslaggevers Zonder Grenzen (RSF), belette het personeel van Brookings het uitzetten van de verslaggevers.

Eén Turkse journalist, Adem Yavuz Arslan, werd uit het gebouw geschopt tijdens het inchecken. Een hoge ambtenaar van Brookings begeleidde Arslan uiteindelijk terug in het gebouw, maar Erdogans bewakers bleven hem "verbaal lastigvallen, hem beledigen en bedreigen", zodat Brookings zijn eigen veiligheidsagent in de stoel naast hem moest plaatsen. "Erdogan bewakers plegen deze barbaarse daden tegen onafhankelijke media niet uit zichzelf," zei Arslan tegen Verslaggevers Zonder Grenzen. "Ik ben er vrij zeker van dat zij hun orders hebben." Maar dit was niet de hele show.

Volgens berichten in de pers waren verschillende andere journalisten betrokken bij de worsteling met Erdogans bewakers. Een andere Turkse journalist, Emre Uslu, zei dat hij buiten het evenement tegen zijn been geschopt was door Erdogans lijfwachten en werd verhinderd de toespraak bij te wonen.

Een Amerikaanse verslaggever die probeerde de intimidatie te filmen, kreeg een schop tegen zijn borst. De National Press Club was in rep en roer. "We hebben nog steeds een gebrek aan respect voor fundamentele mensenrechten en persvrijheid in Turkije," zei de Voorzitter van de Club, Thomas Burr. "Erdogan mag niet de kans krijgen dergelijk misbruik te exporteren."

Tegen deze achtergrond blijft Erdogan maar toevoegen aan zijn eigen bespotting. "Ik ben niet in oorlog met de pers," zei hij in een interview met CNN International. Vervolgens ging hij verder: "We hebben nooit iets gedaan, wat dan ook, om de vrijheid van meningsuiting of persvrijheid te stoppen. Integendeel, de persvrijheid in Turkije heeft zeer veel kritiek geuit op mij en mijn regering, en mij zeer serieus aangevallen. En ongeacht deze aanslagen zijn we erg geduldig in de manier waarop we hebben gereageerd op deze aanslagen."

Toen zei Aykan Erdemir, een lid van de voormalige oppositie van het Turkse Parlement [nu een medewerker bij de Foundation for Defense of Democracies in Washington], dat Erdogan een "toxische aanwinst" kan zijn: "Staatshoofden zouden niet met hem op een en dezelfde foto moeten willen..."

Burak Bekdil, is gevestigd in Ankara, en is een Turkse columnist voor de krant Hürriyet en een medewerker aan het Midden-Oosten-Forum.

Vertaling W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2016 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden.

Bron: Turkey's Circus in Washington