Artikel

Het jaar 1071 is een bijzonder jaar voor de Turkse President Recep Tayyip Erdogan -- en tevens voor zijn islamitische ideologen. Erdogan spreekt vaak over zijn "2071-doelen", een verwijzing naar zijn visie op "Grote Turkije" op de 1000e verjaardag van een strijd die voor de Turken de weg baande naar waar ze nu nog steeds wonen.

In 1071 kwamen de Seltsjoeken niet in Anatolië aan vanuit hun inheemse Centraal Aziatische steppen met bloemen in hun handen. In plaats daarvan waren zij in volledige strijduitrusting, om in een reeks van oorlogen te vechten tegen het Christelijke Byzantijnse rijk [het Oost-Romeinse], en zij vertoonden een hernieuwde islamitische ijver. De slag van Manzikert in 1071 wordt in het algemeen gezien als het moment waarop de Byzantijnen de oorlog verloren tegen de Turken: vóór het einde van die eeuw, hadden de Turken de controle over het hele Anatolische schiereiland.

Een andere gewijde datum is voor Erdogan 29 mei 1453. Die dag was de val van Constantinopel, de hoofdstad van het Byzantijnse Rijk, nadat een Ottomaans leger wat vandaag Istanbul is innam, de grootste stad van het moderne Turkije. De verovering van Constantinopel was geen vreedzame gebeurtenis. Het beleg van de stad duurde 53 dagen en heeft duizenden levens gekost. De Byzantijnse nederlaag maakte de weg vrij voor de ongecontroleerde Ottomaanse legers voor hun opmars naar het christelijke Europa in de eeuwen die zouden komen. De lange en gewelddadige Ottomaanse mars kwam in Europa tot stilstand in 1683, toen de Ottomanen verslagen werden tijdens het beleg van Wenen. Op dat moment hadden de Ottomanen de controle over Noord-Afrika, de meeste delen van het Midden-Oosten en Centraal- en Oost-Europa, in totaal 5,2 miljoen vierkante kilometer land.

Op elke 29 mei houden de Turken in de straten grote evenementen, omdat ze trots zijn -- mogelijk -- 's werelds enige natie te zijn die de verovering door het zwaard viert van de grootste stad op een andere beschaving. De 563e verjaardag van de verovering werd gevierd met een grote gebeurtenis, gecreëerd door een team van 1200 mensen. Men toonde een Mehter concert van 563 man (een Ottomaanse militaire band), een show van het Turkse luchtmacht-stuntteam, speciale veroveringsvieringen, een vuurwerk, live-uitzendingen in zes verschillende talen, en 's werelds grootste 3D-beelden opvoering, gebruikt voor het naspelen van de verovering.

Er is meer dan genoeg bewijs over de "veroveringsaanbidding" van de Turkse islamisten. Turkije's leiders hebben ook vaak gesproken over de "bevrijding van Jeruzalem en daardoor de stad te maken tot de hoofdstad van een onafhankelijk Palestina."

"Jeruzalem behoort, door de wil van Allah, toe aan de Koerden, de Turken, de Arabieren en alle moslims. En aangezien onze voorvaderen zij aan zij vochten Gallipoli, en onze voorvaderen samen met Saladin op weg gingen om Jeruzalem te bevrijden, zo zullen wij samen op mars gaan op hetzelfde pad (om Jeruzalem te bevrijden). "

Erdogan en zijn collega-islamisten zijn grote bewonderaars van het idee dat het veroveren van landen die behoren tot andere beschavingen door de moslim-Turken, omdat dit in deze denkrichting deze "verovering" de verspreiding van de islam betekent. Dat is niet verwonderlijk: de politieke islam beschikt meestal over een tendens zich te verspreiden naar de niet-islamitische of niet-moslim delen van de wereld. Maar de manier waarop Erdogan de "verovering" verdedigt, zelfs in het jaar 2016, ziet er gewoon belachelijk uit.

Op 4 juni richtte Erdogan zich tot de studenten aan een theologische faculteit. In zijn toespraak zei hij:

"Als we kijken naar de manier waarop de islam zich heeft verspreid over de wereld, zien we dat het eerder de verovering van 'harten' vertoont dan de verovering met het 'zwaard'... Kijk, nu is er een islamofobie-ziekte in het westen... Hun doel is het te stoppen (de verdere verspreiding van de islam). "Maar ze zullen niet kundig genoeg zijn om het te laten slagen."

"Net als onze (Turkse) komst in Anatolië, net als de verovering van Istanbul... Ik weet dat u zich gedragen weet met hetzelfde bewustzijn... Een 'nieuw Turkije' zal rusten op uw schouders... (om te slagen) moet u zich vermenigvuldigen. God (gebood) dat u ten minste drie kinderen moet krijgen."

Het is verbazingwekkend dat Erdogan nog steeds de macht heeft om te schokken -- tot in absurditeit -- zelfs de meest doorgewinterde Erdogan waarnemers. In zijn verhaal zijn de moslim-Turken nooit vreemde landen binnengedrongen door de kracht van het zwaard. Wat ze deden, was gewoon de harten veroveren. Dit is niet eens grappig.

En hoe zit het met Gods gebod om ten minste drie kinderen te krijgen? Er is geen enkele vers in de Koran dat gaat over de ideale grootte van een moslimfamilie. Er is geen enkele hadith die opdracht geeft tot het krijgen van drie, vier of geen kinderen, behalve een dubieuze bron die de profeet Mohammed citeert om de moslims te adviseren dat wanneer de dag der opstanding is gekomen, de ummah een grote stam moet zijn.

Maar de dingen in Turkije gaan niet op de manier waarop Erdogan ze wenst. Uit officiële cijfers blijkt dat Turkije wordt geconfronteerd met het vooruitzicht van een vergrijzende bevolking. Volgens de overheidsstatistieken viel het vruchtbaarheidscijfer in Turkije terug van 2,37 in 2001 tot 2,14 kinderen per vrouw in 2015. "Turkije is een van de snelst verouderende landen in de wereld," zegt Didem Danis, een academicus.Tegen 2023 zal 10,2% van de Turkse bevolking bestaan uit mensen in de leeftijd 65 jaar en ouder, ten opzichte van 7,7% in 2013.

De Turken zijn nooit vreemde landen binnengevallen met het zwaard; Turkse theologiestudenten moeten zich voorbereiden om andere landen te veroveren; God gaf opdracht aan moslims ten minste drie kinderen te hebben; en Turkije zal naar het glorieuze Osmaanse verleden opstijgen, dankzij een snel groeiende bevolking... Dit zijn de sprookjes van Erdoganistan.

Burak Bekdil, gevestigd in Ankara, is een Turkse columnist voor de krant Hürriyet en een medewerker aan het Midden-Oosten-Forum.

Turkije's veroveringsverheerlijking