Turkije - Over en uit!

"Turkije heeft een grote gewapende macht, professionele strijdkrachten en ... ik ben er zeker van dat ze een betrokken en sterke NAVO-bondgenoot zullen blijven."

Door Caroline Glick op 21 juli 2016 in de Jeruzalem Post

Woensdag heeft NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg erop gewezen dat de zuivering van de duizenden mensen in het Turkse leger - met inbegrip van een derde van de dienende generaals - het leger niet hoeft te verzwakken.

Stoltenberg vertelde aan Reuters: "Turkije heeft een grote gewapende macht, met professionele strijdkrachten en ... ik ben er zeker van dat ze een betrokken en sterke NAVO-bondgenoot zullen blijven."

Het zou interessant zijn om te weten of de 1500 Amerikaanse soldaten die sinds de mislukte coup vrijdagavond worden vastgehouden en geblokkeerd op de Incirlik Luchtmachtbasis, samen met enkele honderden soldaten uit andere NAVO-landen, het met hem eens zijn.

Naar aanleiding van de mislukte coup heeft het Erdogan-regime de externe stroomvoorziening naar de basis afgesneden en alle vluchten vanuit de basis tijdelijk opgeschort.

De basis-commandant Gen. Bekir Ercan Van en 11 andere dienende leden van de basis en een politieman werden onder huisarrest geplaatst.

Incirlik is het centrum van de NAVO-luchtoperaties tegen de Islamitische Staat in Syrië. Ook herbergt het naar verluidt 50 kernkoppen. De atoombommen zijn eigendom van de Verenigde Staten. Ze ingezet in Turkije - onder Amerikaanse controle - als een overblijfsel vanuit de Koude Oorlog.

Het kostte de Amerikaanse president Barack Obama twee jaar van pleiten bij de Turkse president Recep Erdogan om hem te overtuigen dat de NAVO-troepen de basis van Incirlik mochten gebruiken. Het was pas nadat de Koerdische politieke partij een ongekende winst boekte bij de parlementsverkiezingen van Turkije vorig jaar, dat Tayyip Erdogan besloot om zijn operaties tegen de Koerden in Irak en Syrië uit te breiden om de binnenlandse steun voor de Koerden te dempen, en toen is hij overeengekomen om de NAVO-troepen de basis te laten gebruiken.

Zijn voorwaarde was dat de VS zijn oorlog tegen de Koerden zou steunen - tegen de meest effectieve grondtroepen in de oorlog tegen de Islamitische Staat.

Stoltenbergs steunbetuiging voor Turkije is bijzonder verontrustend, omdat Erdogans tegen-coup-gedrag het onmogelijk maakt om zijn vijandigheid maar steeds onder het tapijt te blijven vegen.

Al bijna 14 jaar, sinds zijn AK-partij voor het eerst de nationale verkiezingen in het najaar van 2002 won, hebben Erdogan en zijn volgelingen duidelijk gemaakt dat ze ideologisch - en dus permanent - vijandig staan tegenover het Westen. En gedurende bijna 14 jaar hebben de Westerse leiders deze realiteit onder het tapijt geveegd.

Slechts enkele weken na de eerste electorale overwinning van AKP, schokte het Turkse parlement Washington toen het gestemd heeft om het verzoek van de VS af te wijzen om invasie-strijdkrachten naar Irak in te zetten langs de Turkse grens met Irak. De weigering van Turkije om de Amerikaanse activiteiten toe te staan ​​vanaf haar grondgebied is de grote reden geweest dat de soennitische opstandelingen in Irak in staat waren om een opstand te organiseren.

Het kostte de VS ongeveer twee maanden om Noord-Irak over te nemen. Tegen die tijd hadden de Ba'athisten hun paramilitaire milities georganiseerd, die later in de Al-Qaida opgingen in Irak, en vervolgens, na de Amerikaanse terugtrekking uit Irak in 2011, in de Islamitische Staat.

Sindsdien heeft Erdogan lippendienst gedaan, en zelfs de NAVO en de EU heeft van tijd tot tijd geholpen, toen het zijn tijdelijke belangen diende om dat te doen. Maar de consistente trend van zijn gedrag is negatief.

Sinds het aanvaarden van de macht heeft Erdogan de organen van de staatspropaganda bewerkt - van de media tot aan de entertainment-industrie, tot aan de boekenwereld - om de burgers van Turkije te indoctrineren om de Joden en Amerikanen te haten en aan terroristen support te tonen.

Dit veroorzaakte een haat die goed tot uitdrukking kwam in zijn buitenlands beleid. Erdogan was de eerste grote leider om Hamas te omarmen na zijn verkiezingsoverwinning in de verkiezingen van de Palestijnse Autoriteit 2006. Hij behandelde de Hamas terreurleider Ismail Haniyeh als een vorst toen die op bezoek kwam, toen hij hem kort na die verkiezingen ontving.

Tijdens de Hezbollah-oorlog van 2006 tegen Israël werd Turkije op heterdaad betrapt toen het ​​Iran toestond om wapensystemen te verplaatsen naar Hezbollah over Turks grondgebied.

Erdogan heeft een oogje op al-Qaida. En hij heeft ​​ISIS toegestaan om Turkije als haar logistieke basis, en economische hoofdkantoor, en rekruteringscentrum te gebruiken. Eerder dit jaar stelde het Ministerie van Buitenlandse Zaken dat reeds 25.000 buitenlandse rekruten voor ISIS Syrië via Turkije zijn binnengekomen.

Totdat Obama de opheffing van de VN-sancties tegen Iran regelde, door zijn nucleaire deal met de ayatollahs, was Iran voor Turkije de weg naar de internationale markt. Turkije was Irans partner bij het ontduiken van de sancties en er zo voor de economische levensvatbaarheid van het regime te zorgen. Volgens een reeks onderzoeksrapporten door Turkse en buitenlandse journalisten was de Erdogan-familie direct betrokken bij deze illegale handel.

Dan is er nog Europa. Voor ISIS is Turkije een tweerichtingsverkeer geweest. Strijders kwamen Syrië binnen via Turkije, en keerden terug naar Europa via Turkije. Turkije zit achter de massale toestroom van Syrische vluchtelingen naar Europa.

De Duitse bondskanselier Angela Merkel probeerde een deal met Erdogan sluiten dat de stroom zou afsnijden. Maar Erdogan heeft haar economische concessies afgedwongen en deed niets om de stroom van vluchtelingen naar Europa te stoppen.

Betreffende de VS zijn de jaren van anti-Amerikaanse ophitsing en indoctrinatie van de Turkse samenleving zijn nu tot volle bloei gekomen in de nasleep van de coup. Nog voordat het stof was neergedaald, wees Erdogan met een beschuldigende vinger naar Washington.

Hij beweerde dat de mislukte coup het geesteskind was van verbannen islamitische geestelijke - en vroegere bondgenoot van Erdogan - Fetullah Gülen, die 16 jaar geleden zijn intrek nam in Pennsylvania, in de Poconos Bergen. Erdogan eiste dat de VS onmiddellijk Gülen op een vliegtuig zou zetten, enkele reis naar Turkije.

In de dagen die volgden, werden de beschuldigingen van het Erdogan-regime tegen de Verenigde Staten meer en meer losgeslagen. Eerste minister Binali Yildirim zei dat het niet naleven van een uitlevering op de vraag van Erdogan zou worden gezien als een vijandige handeling door de Verenigde Staten.

En de Turkse minister Labor Suleyman Soylu zei krachtig dat "Amerika achter de coup zat" in een media-interview.

Met andere woorden, na de arrestatie van de basis-commandant en andere strijdkrachten in Incirlik, en het effectief vasthouden van de door de VS geleide NAVO-troepen en de 50 kernkoppen gedurende de afgelopen zes dagen, beschuldigt Turkije vervolgens de VS van het opzetten van de poging tot staatsgreep.

Maar blijkbaar heeft de NAVO besloten om opnieuw te proberen de realiteit onder het tapijt te vegen, eens te meer. Daarom is er het aandringen van Stoltenberg dat er geen reden is tot paniek. Turkije blijft een vertrouwd lid van de alliantie.

Dit is niet alleen onverantwoord. Het is gevaarlijk, om meerdere redenen.

Allereerst is de bewering van Stoltenberg dat het Turkse leger net zo sterk is als ooit, gewoon belachelijk.

Een derde van de dienende generaals zit achter de tralies, samen met duizenden commandanten en soldaten, onderwijzers, politieagenten, juristen en rechters.

Wie precies zal bereid zijn om het initiatief te nemen in dit klimaat? Te midden daarvan, volgens de beste gemengde berichten uit de regering aangaande de oorlog tegen ISIS, zitten de generaals die de campagne gecoördineerd hebben met de NAVO nu achter de tralies, wie zal dan de alliantie met de NAVO handhaven? Niemand zal het doen.

De implicaties van deze passiviteit zal worden gevoeld op de grond in Turkije, alsook in Syrië en Irak.

Dankzij de passieve steun van Erdogan heeft ISIS agenten gezaaid in heel Turkije. Wie kan garanderen dat zij de nucleaire wapens in Incirlik met rust laten? Is de VS echt van plan om die bommen in Turkije te laten als de eigen strijdkrachten effectief gevangenen zijn van het regime? En wat zijn de gevolgen van het verwijderen ervan? Hoe kan zo'n noodzakelijke stap gemaakt worden op hetzelfde moment als de NAVO beweert dat alles goed is met Turkije? En dan is er nog het probleem van de chemische wapens.

In de afgelopen maanden heeft ISIS chemische wapens gebruikt in Syrië en Irak. In februari waarschuwde James Clapper, de directeur van de Amerikaanse National Intelligence, dat ISIS bezig is met het ontwikkelen van een chemisch arsenaal, en van plan is om chemische wapens te gebruiken tegen de VS en Europa.

In mei werd gemeld dat ISIS bezig is met het uitvoeren van experimenten met chemische wapens op honden en gevangenen in laboratoria gevestigd in woonwijken in Mosul.

Turkije is een NAVO-lid met open grenzen naar Europa, en het enige dat ISIS-terroristen zal verhinderen chemische wapens in Europa in te zetten, zou het Turkse leger en de politie zijn geweest. Die worden nu gezuiverd.

Bovendien, zoals Soner Cagaptay in The Wall Street Journal van deze week gemeld heeft, gebruikte Erdogan zonder twijfel jihadisten om de staatsgreep op vrijdagavond en zaterdag neer te slaan. En hij bleef hen omarmen in de dagen die sindsdien zijn verstreken.

Daarbij signaleerde Erdogan dat hij goed van de tegen-coup-noodtoestand gebruik kan maken voor het ontmantelen wat er over is van het seculiere staatsapparaat in Turkije, en dit NAVO-lid te transformeren in een islamitische staat, en dat langs dezelfde lijnen als van het kortstondige Moslim Broederschap regime in Egypte, dat Erdogan zo enthousiast ondersteunde.

In dit klimaat is het moeilijk, zo niet als een praktische kwestie onmogelijk, om voor te stellen dat het leger en de politie bijzonder hard zal werken om te voorkomen dat de ISIS-terroristen de massavernietigingswapens transporteren vanuit Syrië naar Europa via Turkije.

De regering-Obama is mede verantwoordelijk voor de huidige crisis. Staatssecretaris John Kerry heeft juist ingestemd met de door de VS geleide anti-ISIS-campagne tegen Rusland. Daarbij maakte hij duidelijk dat de VS Turkije niet zal beschermen tegen Rusland. Dit geeft Erdogan weinig keus anders dan om een nieuwe, natuurlijk veel radicalere koers te varen

Vanwege Erdogans eigen islamitische overtuigingen, en de Amerikaanse incompetentie, kan een derde reden aan de situatie worden toegevoegd in Turkije, die alleen maar erger zal worden:

Zoals David Goldman heeft gemeld in de Asia Times, staat Turkije op de rand van een economische ineenstorting. De munteenheid is met 7 procent gedevalueerd sinds de mislukte coup. "Met ongeveer $ 300 miljard aan schulden in vreemde valuta, schuld aan passiva, stijgen de schulden van Turkse bedrijven als de munt daalt. De voorraden hebben meer dan de helft van hun waarde in dollars verloren sinds 2013," zo waarschuwde Goldman.

In het huidige klimaat is het moeilijk voor te stellen dat Erdogan bezuinigingsmaatregelen gaat treffen om de schuld te betalen. Dus hij heeft een zondebok nodig voor zijn falen. De gekozen zondebok is duidelijk de Verenigde Staten.

Om een ​​lang verhaal kort te maken: dan is het Turkse leger niet langer in staat om op een zinvolle manier met de VS of de NAVO samen te werken. Erdogan, al nooit een betrouwbare bondgenoot, is nu openlijk vijandig.

Hij zit middenin het plegen van agressie tegen de NAVO-troepen in Incirlik. En hij omhelst de Turkse jihadisten die ideologisch niet te onderscheiden zijn van ISIS.

De Amerikaanse overgave aan Rusland betekent dat Amerika Turkije niet kan beschermen tegen Rusland. En Erdogan heeft ervoor gekozen om de schuld aan de Amerikanen te geven voor het snel naderende economische doemscenario van Turkije.

Onder deze omstandigheden, als de NAVO zijn taak serieus wil nemen om de vrije wereld te beschermen, heeft het geen andere keuze dan om te stoppen met de 'business as usual routine' en Turkije uit de alliantie te schoppen, haar personeel terug te trekken en het verwijderen van de kernwapens uit dit gebied in dat land.

Voor anti-ISIS operaties zullen de VS de bases naar het Iraakse Koerdistan moeten overbrengen en de Koerden omarmen als de strategische bondgenoten, die ze duidelijk zijn geworden.

In de nasleep van de mislukte coup is Turkije een tijdbom. Die kan niet worden bezworen. Hij zal afgaan. De enige manier om de vrije wereld te beschermen tegen de naschokken daarvan, is door het sluiten van de grens en de luiken laten zakken.

Bron: COLUMN ONE: Turkey – Roger out - Opinion - Jerusalem Post