De komende tempel

13 januari 2016 | Een bijbelstudie door Jack Kelley

Volgens de profetieën in Daniël 9:27, Matt 24:15 en 2 Tessalonicenzen 2:4, zal er ​​in Israël een tempel bestaan aan het begin van de Grote Verdrukking. Dit wordt bevestigd in Openbaring 11:1 waar Johannes het meten van een tempel beschrijft tijdens de Verdrukking. De locatie is de "Heilige Stad". Hoofdstuk 11 introduceert ook de 2 getuigen, die prediken in de "Grote Stad" en er uiteindelijk worden gedood. Hun lichamen blijven op de straat liggen. De 'grote stad' wordt geïdentificeerd als de plaats 'waar de Heer werd gekruisigd': Jeruzalem. Maar is Jeruzalem ook de Heilige Stad?

Volgens Zacharia 14:4,6-9 zal op de dag van de wederkomst van de Heer een aardbeving de Olijfberg splitsen, in twee delen, langs een oost-west lijn, die een grote vallei door het centrum van Jeruzalem creëert. Onmiddellijk zal een rivier deze vallei vullen en een waterweg creëren van de Middellandse Zee naar de Dode Zee. Als de Heer terugkeert naar hetzelfde gebied van de Olijfberg vanwaar Hij heenging (zoals gezegd in Handelingen 1:11), zal de aardbeving deze Oost-West-vallei creëren en de huidige Tempelberg vernietigen, en alles wat in de weg zal staan. Op diezelfde dag zal 'levend water' vloeien vanuit Jeruzalem, de helft naar de de oostelijke (Dode) zee en de andere helft naar de westelijke (Middellandse) zee.

Ezechiël 47:1-12 beschrijft een grote rivier die stroomt vanonder de zuidkant van de Tempel en dan oostwaarts naar de Dode Zee, en dat in een tijdsperiode waarvan de meeste geleerden geloven dat die nog niet heeft plaatsgevonden. Openbaring 22:1-2 bevestigt dit. Indien het erop lijkt, dat Ezechiël, Zacharia en Openbaring allemaal dezelfde rivier beschrijven, dan begint zich een interessant scenario te ontvouwen.

Dit scenario vereist een tempel die aanwezig is op de dag van de terugkomst van de Heer, maar aangezien de huidige Tempelberg zal worden verwoest door de aardbeving hierboven vermeld, moet deze tempel ergens anders staan.

Waar zijn de 12 stammen?

Met behulp van de grenzen van het Beloofde Land, zoals gegeven in Ezechiël 47:13-20, en met het schetsen van de grenzen voor de 12 stammen, zoals bepaald in Ezechiël 48:1-29 op een kaart van Israël, plaatst dit het terrein van de Heilige Stad iets ten noorden van de huidige Stad van Jeruzalem. Deze nieuwe locatie is de oude stad Shiloh, waar de tabernakel gedurende bijna 400 jaar stond, nadat de Israëlieten voor het eerst het land veroverden. Dit is de Heilige Stad, en zijn naam is Jehovah Shammah volgens de laatste vers in Ezechiël. Het Hebreeuwse vertaalt zich als: "de Heer is hier". Shiloh ligt ten noorden van Jeruzalem, de rivier die afkomstig is van de zuidzijde van de tempel, zal eerst naar het zuiden moeten stromen voor enige tijd, voordat deze het oost-west-kanaal bereikt, dat gecreëerd is door de aardbeving.

Indien dit juist gezien wordt, zou deze locatie voldoen aan alle eisen voor de in de hierboven genoemde verwijzingen naar de Tempel. De huidige Tempelberg in Jeruzalem doet dat niet.

Volgens Ezechiël 44:6-9 zal deze tempel zijn verontreinigd op een manier die nog nooit in de geschiedenis is voorgekomen, dus op een moment nog in de toekomst voor ons. Dan zal een onbesneden vreemdeling, noch in het hart (dus noch christelijk), noch in het vlees (dus noch Joods) het zijn toegestaan het heiligdom te betreden en offers aan te bieden. Als we de chronologie van Ezechiël begrijpen, zal deze gebeurtenis hebben plaatsgevonden na het herstel van 1948, geprofeteerd in Ez.36-37 en de nationale ontwaking geprofeteerd in Ez.38-39, maar vóórdat het Duizendjarige Rijk begint. Dit is de enige gebeurtenis die we kennen en die past in de chronologie is de Grote Verdrukking. Dit wordt bevestigd door Paulus' profetie in 2 Thess. 2:4, waar de anti-christ zichzelf zet in de tempel om te verkondigen dat hij god is.

Hier is dan een ruwe schets van de gebeurtenissen. Naar aanleiding van de terugkeer van Israël tot God na de slag van Ezechiël 38-39, zal het Joodse volk opnieuw hun verbond met Hem bevestigen (het oude, niet het nieuwe). Dit zal een terugkeer naar de Levitische praktijk vereisen en dus zal een tempel worden gebouwd. Dit is de Tempel waarvan gesproken is door Daniel en Openbaring. Volgens de instructies vanuit Ezechiël, die nodig zijn om de enorme problemen te voorkomen van het creëren van een Tempel in Jeruzalem in de islamitische wereld, zal deze tempel ten noorden van Jeruzalem worden gevestigd in Shiloh.

Deze zal worden bezoedeld in het midden van de laatste 7 jaar, zoals beschreven in Daniël 9:24-27, Ezechiël 44:6-9, Matt 24:15 en 2 Tessalonicenzen 2:4 met de start van de Grote Verdrukking, maar zal worden gereinigd door het levend water dat begint te stromen op de dag dat de Heer terugkeert (Zacharia 14:8). Deze tempel zal worden gebruikt om tijdens het Millennium het werk van de Heer aan het kruis te herdenken, en om perspectief bieden voor kinderen die geboren worden tijdens het Koninkrijkstijdperk om redding te gedenken, net zoals u en ik het perspectief hebben met het Avondmaal in het maken van onze gedachtenis. Vergeet niet dat Hij heeft gezegd: "Doe dit ter gedachtenis aan mij, totdat ik kom." Handelingen 15:14-16 bevestigt dat nadat de Heer een volk voor zichzelf heeft gekozen uit de heidenen (de gemeente) en dat Hij daarna zal terugkeren en opnieuw Davids gevallen tabernakel (de tempel) zal opbouwen. Dit is de Duizendjarige Tempel die zo levendig is beschreven in Ezechiël 40-48.

Het nieuwe Jeruzalem

De Ezechiël-passage lost ook het probleem van Jeruzalem/Nieuwe Jeruzalem op. Zolang ik deze dingen bestudeerde, was er ook een debat over de kwestie van het Nieuwe Jeruzalem. Sommigen vragen zich af hoe de Heer de verloste gelovigen en de niet-gelovige natuurlijke mensen naast elkaar zou toelaten om te kunnen bestaan ​​in het Millennium (de theorie van de rotte appel die het geheel bederft). Anderen vragen zich af hoe een stad met een grootte van 1400 vierkante mijl, en hoogte, zou kunnen worden gevestigd in Israël, terwijl het hele land niet eens zo groot is.

Zorgvuldig onderzoek van Openbaring 21 en 22 laat zien dat Johannes eigenlijk nooit zegt dat de stad op aarde komt. We krijgen alleen verteld dat hij het ziet neerdalen uit den hemel, toebereid als een bruid (niet dat de stad de bruid is, maar toebereid voor een bruid op haar trouwdag, geen moeite is gespaard om dit er absoluut op het beste te laten uitzien.)

Ik geloof niet dat de stad ooit zal rusten op het aardoppervlak, maar zweeft in de nabijheid van de aarde, zoals een satelliet of misschien een andere maan.

Ook als we de beschrijvingen van het Nieuwe Jeruzalem vergelijken met Jehovah Samma, zien we een aantal gelijkenissen, maar ook genoeg verschillen om het idee te weerleggen dat Johannes en Ezechiël dezelfde plaats beschreven. Vergelijk het volgende:

Met het onderscheid tussen deze twee Heilige Steden wordt het schijnbare conflict tussen de joodse en christelijke eschatologie opgelost. Israël was beloofd dat op een dag God naar de aarde zou komen om voor altijd onder hen te wonen, terwijl aan de Gemeente is beloofd dat Jezus zal komen om ons naar de hemel zal brengen om daar met Hem te leven. Beide beloftes zullen uitkomen.

Sinds de specifiek belofte in Ezechiël van de Heer om altijd onder de Israëlieten te wonen, geciteerd in Ez.43:7, en de nieuwe heilige stad beschreef, terwijl Jezus beloofde om terug te keren voor de Gemeente om ons bij Hem te laten zijn (Johannes 14:1-3), moet het over twee verschillende bestemmingen gaan. Dat zijn ze ook. De hemel is het nieuwe Jeruzalem, waar we zullen wonen met de Heer voor altijd. De Heilige Stad op aarde, Jehovah Shammah, is de plaats waar God in het midden woont van Zijn volk Israël tot in eeuwigheid.

Bron: The Coming Temple - Gracethrufaith