Open brief aan Premier Benjamin Netanyahu voor Jeruzalemdag

Door Harry Moskoff - 5 juni 2016

Geachte heer,

Zoals ik schreef in mijn laatste artikel, Al-Buraq: de nieuwe Palestijnse Klaagmuur, is er een gezamenlijke poging van de Palestijnse Autoriteit in samenwerking met de UNESCO om er zeker van te zijn dat de Joodse heilige plaatsen in Palestijns erfgoed worden omgezet. Zoals u weet, is dit alles een poging om de weg vrij te maken voor een PA-staat met Jeruzalem als hoofdstad. Een stad die geen historische Joodse verbinding naar Jeruzalem heeft in het algemeen, en de Tempelberg in het bijzonder. Ik bewees dit in het bovengenoemde artikel, omdat we nu zelfs overgaan naar een nieuwe bedreiging.

Op vrijdag werd in Parijs een eendaagse bijeenkomst gehouden met betrekking tot het bevroren vredesproces, waar vermoedelijk een nieuw Franse initiatief werd gelanceerd, gesponsord door ministers uit 20 landen (met inbegrip van John Kerry). Ik weet zeker dat u zich bewust bent, dat de enige doelstelling van deze conferentie is, het in VN-stijl instellen van een tijdlijn voor de terugtrekking van Israël uit ons land, wat een verdeeld Jeruzalem te zien zal geven. In feite is het een prelude op een grotere, spraakmakende conferentie die gepland is in het najaar.

Naar mijn bescheiden mening moet Minister-president van Israël een antwoord geven op dit plan met huidige wetgeving en met het annexeren van de grote nederzettingen zoals Ma'ale Adoemim en andere op de Westelijke Jordaanoever. Israëls antwoord moet een uitbreiden zijn van onze juridische soevereiniteit, officieel en onbeschaamd, in combinatie met deze nieuwe wet die de Land van Israël Partijvergadering onlangs heeft verzonden. Andere grensoverschrijdende steden in Israël moeten eveneens worden opgenomen. Zodra dat wetsvoorstel is doorgezet, zal het niet langer een probleem zijn om in die plaatsen te bouwen en worden Israëlische burgers niet langer achter een onderhandelingstafel van een vreemd land bedreigd.

De toekomst van de Joodse staat ligt daarin, dat we openlijk trots worden op onze voorouderlijke erfenis, met het verkondigen dat alleen God, die het land aan de oude Israëlieten gaf, meer dan 3000 jaar geleden, dat land zal kunnen wegnemen. Verder belooft de Bijbel ons dat er nooit opnieuw een volgende Joodse ballingschap zal plaatsvinden. We moeten echter heel duidelijk zijn betreffende de aanstaande bedreigingen. Dientengevolge, met betrekking tot de Fransen, vergeet niet dat het op momenten van grote crisis (zoals de Gaza-gevechten in 2014), Frankrijk was dat de leiding nam in doorduwen via een bekrachtiging van de EU voor een standpunt over een permanente status, dat alleen de Arabische eisen weerspiegelde over de grenzen, over Jeruzalem en over de interpretatie van andere VN-resoluties. Het enige doel hiervan was het aan Israël opleggen van "parameters" die recht tegenover Israëls beste belangen van (veiligheid) staan. Een andere kwestie is opnieuw opgetreden in 1973 tijdens de Yom Kippur-oorlog, waarvan ik zeker weet dat u dit nog heel goed weet, toen de Suezkanaal-wapenstilstandslijnen gewoon door Nasser en zijn Egyptische troepen werden overgestoken, nadat de VN (en andere landen) eerder veiligheidsgaranties voor Israël hadden uitgegeven. U herinnert zich, er waren geen andere dan Franse troepen gestationeerd op het noordelijke deel van het Suez-kanaal, in de buurt van Port Said...

Wat ik suggereer om nu te doen is een uitgebreide diplomatieke publiciteitscampagne over onze geschiedenis en wat dat de geschiedenis ons heeft geleerd (ik weet zeker dat uw nieuwe media adviseur reeds zijn handen vol heeft!) en u voor te bereiden op een praktische en pro-actieve manier om zogezegd onze eigen feiten op de grond neer te zetten. We moeten een media-blitz begroten om mensen te inspireren om daadwerkelijk hier te komen voor een tour, om voor zichzelf de grenzen te zien die zullen worden voorgesteld. De reden voor deze suggestie is gewoon, omdat die ministers niet Israëls goedkeuring zullen zoeken aan het eind van de dag, maar in plaats daarvan een manier trachten te vinden om hun voorstel te verkopen aan het publiek, wat de kosten ook zijn. Om eerlijk te zijn, we moeten onze eigen "Pro-diplomatie" artikelen, editorials en opinie-artikelen schrijven en verzenden over de hele wereld, maar vooral naar de omroepen en krantenmedia van de naties die elkaar op 3 juni ontmoeten, met nog die andere ontmoeting in de herfst. Inderdaad, onze eigen NGO's en TV-zenders hier in Israël moeten adequaat worden gefinancierd om een kickstart te geven aan een gewijzigde vorm van initiatief om het over hun eigen respectieve netwerken te verspreiden.

Terwijl mijn expertise niet in de politiek is (mijn boek: Het ARK verslag, gaat over Bijbelse Archeologie en de tempel), ben ik bijzonder bezorgd over het behoud van de status-quo ten opzichte van de moslimbevolking in Jeruzalem, vooral als ik zie wat er gebeurt op de Tempelberg. In feite ben ik er zeker van dat de Israel Antiquities Autoriteit zich terdege bewust is van de Waqf-bedoelingen om een van de muren te doorbreken op de Tempelberg zelf. Hoe kan Frankrijk, de VS of de VN in die materie, verwachten een nieuwe status quo neer te leggen, als we zelfs niet kunnen afdwingen wat wij nu hebben?

Weet bovendien dat de deelnemers aan deze vergadering niet zullen aarzelen om de mainstream media regelrechte leugens te geven over de inhoud van het voorstel, vergelijkbaar met wat er inmiddels uitgelekt is over de verkoop aan het publiek ten aanzien van het nucleaire Verdrag met Iran.

Om de grote Rabbi Hirsch te parafraseren in zijn commentaar op Psalm 32: 'Wanneer een persoon zich bewust is dat lijden bezig is op hem neer te dalen, moet hij bij die gelegenheid goed inzicht en beoordeling hebben, en rekening houden met zijn verleden, huidige en toekomstige prestaties bij het formuleren van een antwoord dat zijn toekomst zal bepalen. Het is niet alleen een goddelijke kans, maar zijn verantwoordelijkheid." Sinds u, mijnheer de Minister-president, publiekelijk hebt verklaard dat u zou willen worden herinnerd als de "Beschermer van Israël" (zoals in mijn nieuwste film: www.arkreportfilm.com), kijken wij, de burgers van Israël, hoe u die rol op de best mogelijke manier vervult, en inderdaad verwachten wij dat u dit zult doen.

Eén saillant punt meer. Er is niet zoiets als een Jood zonder Israël, en er is niet zoiets als een Land van Israël zonder de Jood. Die twee zijn intrinsiek met elkaar verbonden, fysiek en geestelijk, nu meer dan ooit. De Heilige Tempelschatten, die werden begraven in Israël, staan klaar om ontdekt te worden, en het is van vitaal belang om deze gebieden te behouden voor de volgende generatie. Steeds meer oude relikwieën worden ontdekt en het signaal zijn heel duidelijk naar de wereld zijn dat het Joodse volk hier zal blijven. De gemiddelde burger zoals ik zal geen kans hebben om een stem in te brengen in het Franse voorstel, tot het misschien te laat is. Een ander goed idee zou daarom zijn het organiseren van een nationaal referendum volgend jaar over een publieke consensus, vergelijkbaar met wat werd gedaan in Canada toen Quebec zich wilde afscheiden. Uiteindelijk werden de separatisten degelijk verslagen. Dat is politiek haalbaar, aangezien het in wezen is: een stem geven aan het Israëlische publiek in deze zaak, d.w.z. Joden, christenen, moslims, Druzen en bedoeïenen om te accepteren of niet te accepteren van de grenzen van Israël en Jeruzalem als onze onverdeelde hoofdstad.

Op deze Jeruzalemdag staat de natie Israël opnieuw op een tweesprong. Maar onze toekomst als volk is echt een glorieuze. Meneer de Premier, blijf bezig met het goede werk, en laten we dat zo volhouden.

Dank u.

Bron: Open Letter to PM Benjamin Netanyahu for Jerusalem Day - Israel News