Het Loofhuttenfeest - en de geboorte van Yeshua.

12 oktober 2016 - door Jerry Golden.

Het Loofhuttenfeest. In de joodse wereld Soekot "hutten". De geboorte van Yeshua?

17 oktober - 24 oktober, Tishri de 15e 5777

Leviticus 23: 33-44 vertelt ons het verhaal van de Israëlieten en hun reis uit Egypte en de daaropvolgende 40 jaar. We kunnen de naam Sukkoth vinden in Genesis 33:17: "Maar Jakob trok naar Sukkoth. En hij bouwde een huis voor zichzelf en maakte hutten voor zijn vee. Daarom gaf hij die plaats de naam Sukkoth." Het Hebreeuwse woord betekent Sukkoth, "hut".

De bijbelse naam voor Soekot is "Loofhuttenfeest". Er is drie keer een gebod van de Heer aan de Joden om in de tempel in Jeruzalem te verschijnen. Op deze drie feestdagen moesten zij hun offers presenteren aan de Heer. Die drie feesten zijn Pesach, Sjawoe'ot (Pinksteren) en Soekot. Soekot is de derde en laatste van de drie.

Maar in de maand Tishri zijn er drie belangrijke feestdagen van het Feest van de Tabernakel van de Heer, dat Gods volmaakte tijdschema is. De maand Tishri valt in september of oktober op de christelijke kalender. Het zijn Rosh HaShannah, Jom Kippoer en Soekot. Deze drie worden vaak genoemd: de Tweede Komst. De eerste advent hebben we met het feest van Pascha, Ongezuurde broden en Eerste Vruchten. Yeshua stierf op Pesach, en Hij werd begraven op het feest van de ongezuurde broden, en Hij verrees op het feest van de Eerste Vruchten, en 50 dagen later stuurde hij de Heilige Geest op de volgende feest van Shavuoth (Pinksteren). Dus we zien hier dat God voor ons een patroon heeft opgezet om naar te kijken. Dus we moeten kijken naar de rest van de drie Feesten om de rest van het verhaal te zien, (klinkt als Paul Harvey) en zoiets belangrijks als de geboorte van de Messias zou zeker passen in dit patroon.

U kunt overal boeken kopen die je vertellen over hoe je dit feest kunt vieren, dus ik zal bij het onderwerp blijven, en slechts ingaan op een paar dingen die je misschien niet zult vinden in een aantal van die boeken. In het algemeen is er een tweevoudige betekenis voor dit feest in Israël en wereldwijd. De eerste is de herfstoogst. Leviticus 23 leert dat het de tijd is van het binnenhalen van de herfstoogst en van dankzegging. Velen geloven, net als ik, dat de puriteinse kolonisten die in Amerika landden, ijverige studenten waren van de Hebreeuwse Geschriften en op basis van Soekot de Amerikaanse Thanksgivingday opstelden.

De tweede betekenis is te vinden in de opdracht om te wonen in hutten, als een herinnering aan Israëls 40 jaar rondzwerven in de woestijn. Een andere vertaling is dat Soekot een "bewoning" is, als we vandaag in loofhutten verblijven moeten we niet vergeten dat dezelfde God vandaag over ons waakt. Dat Hij woont in ons leven met een zorg die ons voorstellingsvermogen te boven gaat. Soekot is ook bekend als "Zman Simkhatenu" (Tijd van Vreugde), de wetenschap dat God voorzag in Zijn woning en woont bij ons, wat zeker een tijd voor vreugde is.

Er zijn zegeningen uitgesproken over de "Lulav" (palmtak), "Etrog" (citron, een vrucht uit Israël dat eruit ziet als een grote citroen), ook de "Hadas" (Myrtle) en "Arava" (de jongste tak van de wilg voordat die opent). Deze worden de vier kruiden genoemd. De enige reden waarom ik enige tijd hiervoor neem, is dat er iets heel bijzonders is in het Bijbelse onderwijs. Eerst de Etrog, die een zoete smaak en een heerlijk aroma heeft, dat is als een persoon met kennis van de Thora en goede daden. De Lulav die afkomstig is van een Date Palm, is een vrucht met een zoete smaak, maar heeft geen geur, wat betekent dat sommige mensen kennis hebben, maar geen goede daden. De Hadas is juist het tegenovergestelde, met een mooie geur, maar geen smaak (goede daden zonder echte kennis); de Arava heeft noch smaak noch geur en spreekt over de mensen zonder kennis of goede daden. Jakobus 2:17 vat dit samen door te zeggen: "Het geloof zonder werken is dood."

Laten we nu overgaan tot de geboorte van de Messias. Met de viering van Soekot zit er zoveel prachtig onderwijs in voor de Kerk van vandaag. Je zou denken dat het Nieuwe Testament verwijst naar Soekot. We lezen in Johannes 1:1: "In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God." Het zegt, dat het Woord niet alleen bij God was, maar het Woord was de openbaring van God Zelf.

Dan lezen we in Johannes 1:14: "En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid gezien, een heerlijkheid als van de Eniggeborene van de Vader), vol van genade en waarheid." Het Woord van God zegt: 'Het Woord werd een mens en leefde onder ons, en wij zagen Zijn Sh'kinah, De Sh'kinah heerlijkheid van Vaders' enige Zoon, vol van genade en glorie.' Maar heb je het woord opgemerkt dat Johannes gebruikte om dit evenement te beschrijven? Hij zei: "woonde" onder Zijn volk. Dit woord 'woonde' is afkomstig van een Grieks woord "Skene" en de Griekse vertaling van het Hebreeuwse woord "Tabernakel". Wat ik probeer om u te laten zien, is hoe Johannes de heilige dag van Soekot beschreef, de heilige dag die de inwoning viert van God Zelf. Dus het Woord zegt: En het Woord is vlees geworden en heeft getabernakeld onder ons."

De viering van 25 december als de geboorte van de Messias is heidens, en komt voort uit het Romeinse Rijk. De vroege kerk heeft vaak heidense dagen "gekerstend" om in de viering tegemoet te komen aan de nieuwe bekeerlingen. En december geeft dit heel duidelijk aan. Deze datum was een oud feest dat de terugkeer van de zon na de winter zonnestilstand vierde. Het heeft absoluut niets te maken met de geboorte van Yeshua. Gelovigen begonnen met te zeggen dat er geen echt bewijs is van de geboortedatum van de Messias, dus dit gingen ze doen. Wat ze niet overwogen was dat Johannes in zijn beschrijving de term "Tabernakel" gebruikt, of Hutten, of Soekot. Het ligt daar voor ons, en wel zo duidelijk dat ik niet kan begrijpen hoe men het gemist kan hebben, en dat door zo velen die zichzelf bijbelgeleerden noemen.

De eerste Advent toonde Yeshua's dood aan het kruis op het feest van de Ongezuurde broden, begraven op Pascha, en de opstanding op het Feest van de Eerstelingen, en de uitstorting van de Heilige Geest op Shavout (Pinksteren). Denkt u dat God zo'n belangrijke gebeurtenis als de geboorte van Zijn eniggeboren Zoon ongenoemd zou laten gaan?

Soekot laat zien dat God "Tabernakelde", zou wonen in het midden van Zijn volk, door de aanwezigheid van de Messias, Yeshua. Er is veel meer bewijs nog, want we weten dat Yeshua stierf op Pesach en we weten ook dat Zijn bediening 3 1/2 jaar duurde. Dat brengt ons ook direct terug bij Soekot. Bijna elke serieuze bijbelse theoloog berekent Zijn geboorte in de herfst, wat Soekot is.

Eén van de plechtigheden van Sukkoth is het uitgieten van water, en een tijd van gebed voor water en regen in Israël. Tijdens de tweede tempel periode zou een priester een waterkruik meenemen naar het bad van Shiloach (vandaag het Siloam in de stad van David genoemd) die hij terug zou brengen naar de tempel. Drommen mensen zouden hem volgen, dansend de Hallel zingend (Psalm 113-118). Het hoogtepunt van deze ceremonie was als de priester dit water zou uitstorten op het altaar van de tempel. Het werd bekend als "Simcha Bet-Ha-sho-evah" (De vreugde van het Huis van Stromend Water).

De vraag is: waarom zou er zo veel vreugde zijn in dit uitgieten van water? Het moet meer zijn dan de vreugde over toekomstige regen in Israël, hoe belangrijk dat ook zou kunnen zijn. Omdat we in Jesaja 12:3 lezen: "U zult met vreugde water scheppen uit de bronnen van het heil." (Heil in het Hebreeuws is Yeshua, de naam van de Messias) GLORIE AAN GOD.

Het was veel meer dan het uitstorten van water in de tempel, of zelfs voor de regen. De Simcha Bet Ha-sho-evah wees direct naar de komst van de Messias en de dagen van de verlossing als het water van de Heilige Geest zou worden uitgestort over gans Israël.

Nu kunnen we het Schriftgedeelte begrijpen, waarin een bepaalde dag in het leven van de Messias is opgenomen en die dag was op een Soekot, Johannes 7:37-39. "Op de laatste dag, de grote dag van het feest, stond Yeshua op, en riep, zeggende: Zo iemand dorst heeft, die kome tot Mij en drinke. Hij die in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt, uit zijn buik zullen stromen van levend water vloeien. Maar dit sprak hij van de Geest, die zij die in Hem geloven nog moesten krijgen, want de Heilige Geest was nog niet gegeven. Omdat Yeshua nog niet was verheerlijkt." Denk voor een moment na over de tijd en de plaats waar deze woorden werden gesproken door Yeshua. Het was met Sukkoth, en het was de tijd van het uitstorten van het water. De menigtes waren gevuld met mensen die in verwachting van de Messias waren, en van de Heilige Geest die Hij zou brengen. Op dat moment, in die tijd van het uitstorten van het water, stond de Messias op en sprak deze gewaagde proclamatie. Hij zei: Ik ben de Messias, wil je echt het levende water van de Geest van God? Als jullie echt de Bet Ha- sho-evah willen, geloof in mij. Ik ben de Messias die de Heilige Geest over Israël zal uitstorten.

Na acht dagen van Soekot zullen we dit feest beëindigen, en op de 8e dag werd onze Messias besneden. En vanaf hier kunnen vele boeken worden geschreven over die gebeurtenis.

Bid voor de vrede van Jeruzalem, en voor onze zoon Joel en al de IDF-soldaten. Bid voor deze bediening en uw rol daarin. Shalom, Jerry Golden

Bron: The Feast of Tabernacles. And the Birth of Yeshua. » The Golden Report