Erdogans knarsetandende vrede met Israël

Hij vergelijkt het IDF met Hitler

door Burak Bekdil | 6 december 2016

In Istanbul, waar een meerderheid van Turkije's 17.000 Joden wonen, begonnen onbekende mensen onlangs met posters op te hangen in een chique wijk. De posters roepen de moslims op "om zich niet te laten misleiden door de missionaire activiteiten van de Joden-dienaren, de Jehovah's getuigen." Ze zeggen: "Deze mensen proberen de religie van de islam te vernietigen." Getekend: Zonen van de Ottomanen.

Het moderne Turkije is nog nooit zo losgekoppeld geweest van de westerse bondgenoten. De islamistische president Recep Tayyip Erdogan, beschuldigde onlangs het westen ervan dat zij de Islamitische Staat van Irak en Syrië (ISIS) hielpen. Zijn bewijs? Omdat, zo zei hij, ISIS strijdt met Westerse wapens - eraan voorbijziend natuurlijk, dat ze waarschijnlijk werden overgenomen of gestolen.

Deze afkeer en vijandigheid bleef niet onbeantwoord. Op 24 november stemde het EuropeesParlement met een overweldigende meerderheid voor een motie die opriep Turkije's toetredingsonderhandelingen met de Europese Unie (EU) op te schorten, onder vermelding van de "onevenredig, repressieve maatregelen" genomen door de regering van Erdogan. De motie, hoewel niet-bindend, werd aangenomen met 479 voor en 37 tegen. Als vergelding dreigde Erdogan dat "als de EU verder gaat," Turkije haar grens zal open zetten en een vluchtelingenstroom richting Europa laat gaan.

De Turken nemen ook afstand van het idee van een EU-lidmaatschap. Volgens een onderzoek door de enquêteurs van ANDY-AR, gelooft 75,3% van de Turken dat hun land verder weg raakt van een toetreding, terwijl slechts 19,9% dat niet gelooft. Vierenveertig procent denkt dat de bevriezing van de onderhandelingen tot toetreding een positieve ontwikkeling is.

De groeiende anti-westerse stemming bevestigend, schreef Erdogans woordvoerder Ibrahim Kalin in een krantencolumn: "Met zijn interne problemen, micro-nationalisme en het proces van de Brexit, vernauwt Europa zijn strategische visie en verliest relevantie."

Tegen deze achtergrond normaliseert Turkije zijn betrekkingen met Israël - in theorie in ieder geval. Ankara en Jeruzalem hebben ingestemd met de benoeming van ambassadeurs naar elkaars land, na een afwezigheid van meer dan zes jaar. Twee prominente carrière diplomaten, Kemal Okem en Eitan Na'eh, zullen gaan strijden voor de banden tussen respectievelijk Tel Aviv en Ankara. Zij zullen een harde klus hebben. De diplomaten zullen bereidwillig zijn, maar met Erdogans persistente islamitische ideologische bezigheden, lijkt het dat ze slechts een kleine kans van slagen hebben.

Turkije's afnemende Joodse Gemeenschap is ongerust over de toenemende tekenen van antisemitisme in het zich steeds meer islamiserend land. In Istanbul, waar een meerderheid van Turkije's 17.000 Joden wonen, begonnen onbekende mensen onlangs met affiches op te hangen in een chique wijk. De posters roepen de moslims op "om zich niet te laten misleiden door de missionaire activiteiten van de Joden-dienaren, de Jehovah's getuigen." Ze zeggen: "Deze mensen proberen de religie van de islam te vernietigen." Getekend: Zonen van de Ottomanen.

Door het onveilige gevoel hebben meer dan 2.500 Turkse Joden recent het Spaanse burgerschap gevraagd, en honderden de Portugese nationaliteit. Slechts 250 Turkse Joden emigreerden vorig jaar naar Israël. In dat geval waarschuwen islamitische Turken hun medemoslims tegen de missionaire activiteiten van de Jehovah's getuigen die, volgens hen, "dienaren van de Joden" zijn.

Dit is niet verwonderlijk. Erdogan heeft pragmatisch ingestemd met het schudden van handen met Israël, maar zijn ideologische vijandigheid jegens de Joodse staat en zijn ideologische liefdesrelatie met Hamas zijn niet verdwenen.

Slechts een week nadat Turkije en Israël officieel de volledige diplomatieke betrekkingen hebben hervat, krabbelde in een interview met Israëls kanaal 2 televisie, Erdogan terug van zijn eerdere opmerkingen in de gelijkstelling van Israëls militaire acties in Gaza in 2014 met Hitlers wreedheden.

Erdogan zei: "Ik ben het niet eens met wat Hitler deed en ik ga ook niet akkoord met wat Israël in de Gaza deed." Erdogan denkt dat Israëls militaire actie in reactie op raketten van Hamas lukraak gericht op Israëlische burgers niet anders is dan de moord op de zes miljoen Joden door een gek. "Het heeft geen zin het te vergelijken en te vragen wie er meer barbaars is," concludeerde Erdogan. Met andere woorden, Erdogan denkt dat Hitler en de Israel Defense Forces "even barbaars" zijn.

Wat anders? Erdogan zei dat hij voortdurend in contact staat met de Hamas-ambtenaren en dat hij niet gelooft dat Hamas een terroristische organisatie is. Wat is Hamas dan? Volgens Erdogan is Hamas een "politieke beweging geboren uit de nationale opstanding."

Tijdens het interview, werd Erdogan gevraagd of hij zich bewust was van de schok die zijn verwijzing naar Hitler onder Joden had veroorzaakt. Hij antwoordde: "Ik ben zeer goed op de hoogte... Maar weet de Joodse gemeenschap wat er is gedaan (in Gaza)?"

Veel van het vijandige sentiment van Erdogan over Israël is religieus. Zo ook zijn bewondering van Hamas. Er is ook een ironisch punt in deze vergelijking. De totale hoeveelheid humanitaire hulp die Turkije ooit naar Gaza heeft gestuurd, heeft een waarde van de helft van de goederen, afgemeten aan ongeveer 400 trucks, die Israël elke dag naar Gaza verzendt.

Met andere woorden, Erdogan beschuldigde Israël van een beperking van de islamitische godsdienst. Hij riep alle moslims op de "Palestijnse zaken te omarmen en Jeruzalem te beschermen" -- waarvan hij lijkt te denken dat het een islamitische stad is.

Ja, gezegend zijn de vredestichters. Niettemin, de Turks-Israëlische "vrede" zal niet gemakkelijk zijn om te laten blijven.

Burak Bekdil, gevestigd in Ankara, is een Turkse columnist voor de krant Hürriyet en een medewerker bij het Midden-Oosten-Forum.

© 2016 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: Erdogan's Gritted-Teeth Peace with Israel