www.wimjongman.nl

(homepagina)

De werkelijke betekenis van het verraad van de Tsjechische Republiek ten aanzien van Jeruzalem

Dr. Mordechai Kedar - 2 september 2016

Tel Aviv aanduiden als de hoofdstad van Israël betekent veel meer dan we zo denken.

Een klein en onbelangrijk uitziend artikel verscheen deze week in een achteraf plek op een van de binnenpagina's van een wekelijkse krant. Het rapporteerde het feit dat de Tsjechische Republiek heeft besloten dat Tel Aviv de hoofdstad van Israël is, en dat het als zodanig in haar geschiedenisboeken en atlassen zal presenteren. De impuls voor deze verandering, zo ging het artikel verder, was onder druk van de Palestijns Arabische gezant in Praag. Het Israëlische Ministerie van Buitenlandse Zaken werkt eraan het besluit te laten wijzigen.

De Tsjechische beslissing volgt op een vergelijkbare actie door de UNESCO, die in april van dit jaar beweerde dat de Tempelberg tot de moslims - en alleen tot de moslims - toebehoort, en dat de naam El Aqsa moskee is.

Er zijn mensen die dit zien als gewoon een nieuw twistpunt tussen Israël en de Arabische Palestijnen, weer een ander onderwerp voor de onderhandelingstafel dat zal worden opgenomen in de overeenkomst waarvan gehoopt wordt dat die op een later tijdstip zal worden bereikt. Het probleem is dat dit gezichtspunt totaal is losgemaakt van de werkelijkheid. En het is tijd voor ons allemaal om onze ogen te openen en te zien wat er werkelijk achter de Palestijns-Arabische campagne zit met betrekking tot Jeruzalem.

Hamas, Fatah en de Palestijnen, zowel de religieuze, seculiere, moderne en traditionele, in Israël en daarbuiten, zien de ontworteling van Israël uit Jeruzalem als een heilige verplichting, een opperste missie en een doel waarop men op geen enkele manier terug zal komen. Saeb Erekat, het hoofd van het onderhandelingsteam van de Palestijnse Autoriteit, heeft vaker verklaard dat zonder Oost-Jeruzalem als hoofdstad van een Palestijnse staat, er geen staat zal zijn.

Yasser Arafat bedacht de uitdrukking "Miljoenen shaheeds marcheren naar Al Quds," wat betekent dat de Arabieren bereid zijn shaheeds, miljoenen, op te offeren om Jeruzalem uit de handen van de Joden te ontworstelen.

De hele zaak is zeer vreemd, omdat Jeruzalem nooit de hoofdstad van een Arabische of islamitische staat was, laat staan van een Palestijnse staat - een staat die nooit heeft bestaan - dus waarom is Jeruzalem zulk een vastbesloten zaak? Wat zit er achter de Arabische Palestijnen met betrekking tot Jeruzalem als hun hoofdstad en waarom willen ze het uit Israëlische handen wegnemen?

In eerdere artikelen heb ik het religieuze islamitische element uitgelegd in deze doelstellingen en de kwestie van een Joodse aanwezigheid in de oude stad van Jeruzalem als een theologisch probleem voor de islam, die van mening is dat het jodendom geannuleerd werd door het christendom, dat op zijn beurt weer waardeloos werd toen de islam werd gepresenteerd en de plaats overnam van de beide religies.

De terugkeer van de Joden naar hun huizen, land en Tempelplaats lijkt in de islamitische ogen een terugkeer van het Jodendom in zijn oude glorie, waardoor het voortbestaan van de islam ter discussie staat - aangezien de islam wordt verondersteld de ware godsdienst te zijn, terwijl het Judaïsme en christendom vals zijn.

In Palestijnse Arabische bedoelingen kan worden onderscheiden wat ze zeggen en wat ze doen. Zij beweren afstammelingen te zijn van de Jebusieten (op wie koning David Jeruzalem veroverde) en derhalve zijn ze voorafgegaan aan de Joden in Jeruzalem. Deze bewering is net zo waar als de andere bedachte Arabische claims: Saddam Hussein beweerde af te stammen van de Babylonische Hammurabi; Assad zei dat de Syriërs afstammelingen waren van de Assyriërs; de Egyptenaren beweren directe afstammelingen te zijn van de farao's; en er zijn zelfs Libanezen die beweren af te stammen van de Feniciërs. De Arabische geschiedenis zelf, echter geeft aan dat de Arabieren ontstonden vanuit het Arabische schiereiland, die alle oude afgoden aanbiddende naties op hun pad vernietigden en zich vestigden op hun landerijen. En nu willen ze ook nog van hen afstammen?

Nog interessanter is wat de Arabische Palestijnen eigenlijk doen: ze delen een sjaal uit aan hun vrienden, zoals die wordt weergegeven in de afbeelding bij dit artikel. Eén zijde van de sjaal heeft de woorden "Jeruzalem is ons" en aan de andere kant hebben ze de kaart van wat ze noemen "Palestina". Israël staat niet op deze kaart. En let op de de vlag bij deze afbeeldingen die van de PLO is, niet van Hamas.

 

PA sjaal INN: MK

Deze sjaal onthult de verbinding tussen de Arabische Palestijnen hun aanpak van Jeruzalem en hun benadering van de staat Israël. Hij schreeuwt geruisloos dat met Jeruzalem als doel dit de eerste stap is op weg naar heel "Falestin" – dat wil zeggen Israël – in handen te krijgen, met andere woorden: nadat we Jeruzalem krijgen, zullen wij erin slagen het hele land Israël te verkrijgen.

Dit uiteindelijke doel, namelijk het volledig vernietigen van de Joodse staat, wordt normaal gesproken verborgen voor degenen die het liever niet zien. Leuke, aangename mensen in Israël en daarbuiten, Joden en niet-Joden gelijk, ze vallen recht in de valstrik van de Palestijnse dubbelhartigheid, over en weer. Zij volharden in het geloof dat als we ze gewoon de "Heilige plaats" – de Tempelberg en delen van Oost-Jeruzalem - geven, ze tevreden zullen zijn, en de staat Israël erkennen als het vaderland van het Joodse volk. Die aardige mensen zijn vrijwilligers van organisaties zoals "Ir Amim", die onophoudelijk proberen de erkenning te winnen voor de "rechten" van die invallers uit het Arabische schiereiland in de Joodse hoofdstad.

Vandaag de dag zijn er enorme bedragen geïnvesteerd in de campagne voor het uitsnijden van Jeruzalem uit Israël. Qatar, de belangrijkste ondersteuner van Hamas, en de Moslimbroederschap, heeft een half miljard dollar opzij gezet voor aan afnemen van Jeruzalem van Israël, en dit te bevorderen door het opzetten van een internationale propagandacampagne die de kranten, televisie, radio, academische wereld en politieke wandelgangen zal vullen. Het is heel goed mogelijk dat andere Arabische, islamitische en zelfs Europese landen bij dit streven betrokken zijn om Jeruzalem uit de handen te nemen van het Joodse volk – en het is, natuurlijk, van geen betekenis dat de Joden trouw bleven aan hun heilige stad ondanks een 2000 jaar lang durende ballingschap vol met ondraaglijk lijden en vervolging.

Iedereen die de stad Jeruzalem probeert te verwijderen, en in het bijzonder de plaats van de heilige tempels, uit het land van de Joodse natie, of die daaraan toegeeft, neemt deel aan de Arabische en islamitische strijd tegen het Joodse volk. Dat is een oorlog tegen de Joodse staat, het Joodse bestaan als mensen, cultuur, religie en erfgoed. Er is geen manier om de cirkel vierkant te maken en er is geen andere toevlucht dan alleen maar de waarheid te vertellen over de werkelijke aard van deze strijd tegen de Joden. Het geschiedt niet alleen op het slagveld.

Het vindt plaats in alle mogelijke instellingen, openbare, juridische, wetenschappelijke, educatieve, politieke, en in de media, en de BDS-beweging is een andere verschijningsvorm.

Elke persoon, Joods of niet-Joods, die helpt met de inspanningen van de vijanden van het Joodse volk over Jeruzalem en de Tempelberg is met name een actieve aanhanger van de ambitie van die vijand om Israël als staat van het Joodse volk te vernietigen. Misschien dat hij het zich niet realiseert, of zich niet bewust is van de historische, religieuze en emotionele verbinding tussen het Joodse volk en de heilige stad, de eeuwige en historische hoofdstad, maar ondanks dat gebrek aan kennis en bewustzijn kan men hun acties niet door de vingers zien, of deze daden vergoelijken.

De Palestijnse autoriteit, die het Tsjechische ministerie van onderwijs overtuigde om Tel Aviv te zien als de hoofdstad van Israël neemt deel aan een oorlog – dat klopt, niet minder dan een oorlog – tegen het Joodse volk. We moeten het noemen bij haar echte naam en niet opp de tenen lopen rond het probleem om destructieve en roekeloze redenen, zoals de politieke correctheid. De Palestijnse autoriteit, in haar poging om Jeruzalem uit Israël te verwijderen, werkt dag en nacht in het vernietigen van de staat en het bestaan van Israël als het land van het Joodse volk.

Israël moet handelen volgens het normatieve beginsel van "in oorlog te zijn en een oorlog te vechten." Israël moet de Palestijnse Autoriteit, van Mahmoud Abbas en zijn corrupte zonen, ontmantelen, en naar één van de vele huizen sturen die ze over de hele wereld hebben verworven met de donaties die werden bijgedragen voor de "Palestijnse mensen". En ook het ontmantelen van het leger dat ze opgebouwd hebben met Amerikaans geld, de corrupte en illegale instellingen verwijderen, die zij hebben gevestigd.

Wenst de staat Israël en het Joodse volk te overleven? Dan is het tijd voor hen om de vijand te herkennen, en ook het soort oorlog dat zich tot vijand heeft verklaard tegenover de natie van Israël en het land. Vijfenzeventig jaar geleden heeft het Joodse volk niet de betekenis van de oorlog herkend, die tegen hen was verklaard. En het resultaat was een ramp. Als we doorgaan met dit gebrek aan bewustzijn dat ons vandaag karakteriseert, in het gezicht van de Arabisch-Palestijnse uitdaging, zullen we onszelf opnieuw zonder de staat terugvinden, die het Joodse volk overal in de wereld beschermt.

Geschreven voor Arutz Sheva en vertaald uit het Hebreeuws in het Engels door Rochel Sylvetsky, Opinie en Jodendom editor.

Bron: The real meaning of the Czech Republic's treachery regarding Jerusalem - - Articles -