WAAROM LINKS REFERENDUMS HAAT

Wanneer "de mensen" hun democratische spieren spannen.

29 juni 2016 - Dennis Prager

Een van de gemeenschappelijke klaagzangen van linkse commentatoren in Europa en Amerika over de Brexit is dat een referendum een slecht idee is.

Het meest uitgesproken voorbeeld is de minachting waarmee links de Britse premier David Cameron omgeeft die het referendum in de eerste instantie had voorgesteld.

Maar waarom zou links referendums haten? Beweren ze niet "de mensen" te vertegenwoordigen? Is het dan niet het "de macht aan het volk", een van de meest populaire uitspraken van links? Probeert niet het Amerikaanse links het Electorale College alleen maar af te schaffen, juist omdat het niet een directe vertegenwoordiging van "de mensen" wilde?

Men zou dus denken dat als iemand graag referendums zou willen, dit juist het links is.

Dus wat geeft het?

De antwoorden leggen veel over links uit.

Ten eerste geeft links net zoveel om "de mensen" als de communistische partij zorgen heeft over de werknemers. Voor links zijn de echte mensen politiek veevoer of ze zijn, wanneer ze links steunen, nuttige idioten. Links houdt van macht, niet van mensen.

Herhaling: Links houdt van macht, niet van mensen.

Als dat niet wordt begrepen, wordt links niet begrepen.

De Europese Unie is een perfect voorbeeld. Het is een oefening voor de linksen om de mensen te controleren — in dit geval, hele naties. Deze grote bron van maatschappelijke schade — de anonieme en naamloze bureaucraat, in dit geval gevestigd in Brussel in België - wil controle over zo veel mogelijk van het leven van elke individuele Europeaan. Daarom is er geen limiet aan het aantal en de omvang van de EU-regels.

Voor links zijn de naties archaïsche constructies, het zijn belemmeringen voor het linkse ideaal van een wereld zonder nationale identiteit. Deze utopie, die uiteindelijk wordt beheerst door een wereldwijd Brussel — de Verenigde Naties of iets dergelijks — zal worden uitgevoerd door de seculiere totalitaire geestelijkheid, die bestaat uit linkse partijen, linkse intellectuelen in de academische wereld en de media; grote bedrijven die strijden om de overheidssubsidies; en arbeidspartijen, waarvan de leiders de liefde voor macht belichamen. Medereizigers omvatten de milieuactivisten en feministische organisaties en het religieuze links (in een mate dat er een georganiseerde Westerse religie zal bestaan in de wereld onder de linkse vleugels).

Sinds het begin is de grote, zo niet de enige, linkse interesse die het heeft in mensen: ze te controleren. Dat is de reden voor de angst en afkeer van referendums door links. Elk referendum geeft aan mensen dit: dat ze niet nog gecontroleerd worden door de linksen en de uiterst zeldzame gelegenheid hebben om macht te oefenen.

Dat is wat de mensen van Californië deden toen zij stemden voor een wijziging van hun Grondwet door het definiëren van een huwelijk als de verbinding tussen een man en een vrouw. Links noemde het voorstel het karakteriseren van "haat". En nadat het was gepasseerd deed links wat het altijd doet wanneer men het kan: de rechters gebruiken voor de omverwerping van de wil van de bevolking.

Het Britse volk deed vorige week hetzelfde wat de burgers van Californië hadden gedaan. Het uitoefenen van hun wil, onafhankelijk van links. Deze Britten wiens geest nog niet werd beïnvloed door links, zei dat ze liever Groot-Brittannië hadden, Brits wilden blijven, en zelf regeren, liever dan uit te groeien tot een Europees identiteitsloos land, beheerst door Brussel.

Links is heeft nu een beroerte. Niemand mocht links kunnen trotseren en ermee wegkomen. Net als bijna altijd werd iedereen en alle prominenten die Californië Proposition 8 ondersteunden uiteindelijk gestraft (net als de CEO van Mozilla Firefox, die ondanks zijn universeel eerlijke behandeling van homo's, het doel werd van woede-aanvallen, uitsluitend vanwege de ondersteuning van de uitspraak die erkende dat een huwelijk gedefinieerd blijft zoals het altijd was geweest, een eenheid tussen de twee geslachten).

Amerika moet een referendum houden over het al of niet weggaan uit de Verenigde Naties, die morele woestenij die zo geliefd is bij links. In het licht van de Brexit, moeten de Republikeinen sterk achter het idee staan, zelfs als de resultaten niet bindend zal zijn.

De Brexit vertegenwoordigt een straal van optimisme. Maar op de lange termijn doen zelfs referendums er niet toe. Zolang de linkerkant het onderwijs, de nieuws- en entertainmentmedia controleert, zal een gehersenspoelde bevolking stemmen voor het vernietigen van hun naties en van de westerse beschaving in het algemeen, zoals reeds gebeurt in de instellingen die het meest gecontroleerd worden door links: de universiteiten.

In de tussentijd: lang leve het referendum, het laatste resterende stukje gereedschap voor de niet-elite en de niet-linksen om zich te uiten.

Bron: Why the Left Hates Referendums | Frontpage Mag