Het mysterie van het verloren Jubeljaar: deel 9 - Eén, twee, vijftig

Door Bob O'Dell & Gidon Ariel - 2 februari 2016

Voordat we in deze serie verder gaan met het vorige artikel, is het vanwege de ingekomen opmerkingen duidelijk geworden dat iets wat we eerder probeerden uit te leggen over de 'goddelijke keuze', nog steeds een beetje verwarrend is. Laten we ons eerst excuseren voor deze verwarring en het verduidelijken.

Wij hebben gezegd dat een van de Mysteries van het verloren Jubeljaar is, of de Jubeljaren zich herhalen elke 49 jaar óf elke 50 jaar. Het idee dat de Jubeljaren zich elke 49 jaar herhalen lijkt misschien voor sommige mensen niet logisch te zijn, omdat Leviticus 25 duidelijk zegt:

"U moet het vijftigste jaar heiligen en vrijlating in het land uitroepen voor alle bewoners ervan. Het is jubeljaar voor u: ieder zal terugkeren naar zijn eigen bezit en ieder zal terugkeren naar zijn familie." Leviticus 25:10, HSV.

Laten we dus uitleggen hoe de Jubeljaren het potentieel in zich hebben om zich elke 49 jaar te kunnen herhalen. De kwestie draait rond de vraag met welk jaar je start te tellen tot aan het vijftigste jaar. We zullen het als volgt uitleggen:

Laten we eens stellen dat we een nieuwe gemeenschap hebben, die is gevormd in volledig isolement van de rest van de wereld, met alleen het boek van Leviticus in hun bezit. Ze besluiten de leer van Leviticus 25 te volgen en beginnen de jaren te tellen. Ze beginnen deze telling in het eerste jaar waarin hun gemeenschap is gevormd. Ze noemen dat het stichtende jaar, "Jaar Eén". Elke keer als een nieuw jaar begint, tellen ze het als een nieuw jaar. Ze krijgen dan het zevende jaar, en dat roepen ze dan uit als hun eerste Sabbatsjaar, het jaar dat ze het land laten rusten. Ze tellen het volgende jaar als de achtste en ze tellen dan tot 14 jaar als hun tweede Sabbatsjaar. Ze houden dit tellen aan, en zo komen ze tot het jaar 49, het zevende Sabbatsjaar, en vieren het als een jaar van rust. Dan komt het volgende jaar, het vijftigste jaar, het jaar van het Jubeljaar, dat (volgens Leviticus) ook nog een Sabbatsjaar is, maar er zijn ook nog andere speciale vieringen daaraan gekoppeld. Dit Jubeljaar is gloednieuw, niet alleen vanwege zijn uniciteit, maar ook omdat niemand dit ooit heeft gevierd als twee aaneengesloten jaren van rust in de geschiedenis van de gemeenschap.

Als het verhaal dan verder gaat, en sinds vijftig jaar is een lange tijd, allen zijn gestorven, uitgezonderd de jongste van de originele leiders van de gemeenschap. Nieuwe leiders zijn er aangewezen. Binnenin dit nieuwe leiderschap kijken ze naar Leviticus en dan ontstaan twee meningen over het voortzetten van dit patroon. De vraag komt weer op: welk jaar is nu het volgende "Jaar Eén" om mee te beginnen te tellen tot het volgend Jubeljaar?

Er ontstaan twee kampen. Het ene kamp noemen we de 49ers, die zeggen dat het jubileumjaar niet alleen een jaar van viering is, maar ook die van "Jaar Eén" om te tellen tot het volgende Jubeljaar. De 49ers zeggen dat deze interpretatie de beste is, omdat er dan zonder onderbrekingen een Sabbatsjaar komt op elk zevende jaar. Ze wijzen op de woorden in Leviticus 25:

"Verder moet u voor uzelf zeven sabbatsjaren tellen, zeven keer zeven jaar, zodat de perioden van de zeven sabbatsjaren negenenveertig jaar voor u zijn."

Ze zien dat als een sterke nadruk op het telkens herhalen van de zeven jaar cycli, met de nadruk op de 49 jaar in de cyclus.

Maar een ander kamp is ook ontstaan, laten we hen de 50ers noemen. Zij geloven dat het telling naar het volgende Jubeljaar begint na de beëindiging van het Jubeljaar. Ze willen de Jubeljaren laten optreden om de 50 jaar, omdat twee Jubeljaren precies een eeuw vormen. De gemeenschap kan zijn 100e verjaardag vieren tijdens het Jubeljaar. De 50ers zeggen ook dat het Jubeljaar zo belangrijk is dat het niet mag worden gedeeld met een andere jaar of voor enig ander doel worden geteld. "Het Jubeljaar moet op zichzelf staan," zeggen ze.

In de vergadering tussen de twee kampen, zeggen de 49ers: "Het is essentieel dat de cycli van de zeven jaar doorgaan in regelmatige intervallen. Uw methode is te ingewikkeld, omdat het de kalender elke 50 jaar opnieuw opstart. Wilt u ons vertellen dat de dagen van de week elke zeven weken zouden worden onderbroken, en u een gloednieuwe dag neemt om te worden ingevoegd tussen de zaterdag en zondag! Dat is uiterst verwarrend." Dan reageren 50ers en zeggen: "Onze methode wordt automatisch bijgehouden door de eeuwen. En bovendien, uw idee heeft ook problemen, want door het Jubeljaar te noemen als 'Jaar Eén', betekent dit dat elke 49 jaar, de boeren een "korte tijd" hebben waar ze alleen het land mogen bewerken: voor vijf jaar, en geen zes. Uw methode maakt het voor hen moeilijker om zich voor te bereiden op het Sabbatsjaar."

Traditioneel gezien staat de kerk stevig in het kamp van de "50ers". De Katholieke kerk is zelfs een stap verder gegaan en begon met hun eerste Jubeljaar in het jaar 1300 om het mooi te laten passen op de grenzen van de eeuw. En vervolgens, in de afgelopen honderd jaar, begon ze met het toestaan van 'buitengewone' Jubeljaren (waarvan ze toevallig er een voor 2016 hebben uitgeroepen)!

Een van de sterkste stemmen over dit onderwerp - ten minste gezien het aantal verkochte boeken - is die van Jonathan Cahn. Cahn staat stevig in het 49ers kamp, want hij ziet de Balfour-verklaring en de Zesdaagse oorlog die 49 jaar uit elkaar liggen, beide in het jaar na het einde van een Sabbatsjaar (Shemitah). Tussen haakjes, hij noemt het Jubeljaar een "Super-Shemitah" omdat het een Sabbatsjaar is dat zich na zeven zeven-jarige cycli voordoet.

De orthodoxe Joodse wereld heeft de Sabbatsjaren geteld voor meer dan twee duizend jaar en nooit een jubileum jaar ingevoegd. Deze herhalende cyclus heeft zich verbonden aan belangrijke wereldgebeurtenissen, zoals het populair is gemaakt door de boeken van Jonathan Cahn. Als de Jubeljaren zouden worden ingevoegd zoals de 50ers suggereren, dan werkt de correlatie niet meer! Dit leidt sommigen ertoe te overwegen dat het 49ers kamp de juiste is.

Maar de situatie is complexer, want aangezien de orthodoxe Joden de Sabbatsjaren geteld hebben tijdens de ballingschap, hebben zij willens en wetens geen Jubeljaren geteld, want er was buiten het land Israël geen enkele manier om te voldoen aan de geboden van het Jubeljaar. In feite is er een verschil van mening tussen de orthodoxe rabbijnen, of het 49ers- of het 50ers-kamp meer juist is. Maar totdat het eerste Jubeljaar wordt verklaard, kan dit voor hen onopgelost blijven. Wij hebben gepland om interessante nieuwe informatie te onthullen betreffende dit onderwerp in toekomstige artikelen in deze serie!

Maar het belangrijkste doel van dit artikel was om te benadrukken dat zowel het kamp van 49ers als het kamp van de 50ers zijn verdienste heeft. Redelijke mensen, die houden van de Schriften, kunnen tot verschillende conclusies komen over de vraag of de Jubeljaren zich moeten herhalen om de 49 jaar of om de 50 jaar. Wij, Gidon en Bob, onthullen onze mening in ons boek, Israël First!, en geven daar onze motivering! Maar wij zijn bereid onze conclusies te zien als niet vaststaande of verkeerd. In feite is dit het meest spannende vooruitzicht voor ons, te zien of God misschien geïnteresseerd is om ons Zijn gedachten over deze zaak te tonen door de gebeurtenissen in de wereld.

We hebben deze serie artikelen gebaseerd op de verbazingwekkende gebeurtenissen van november/december 1917 en juni 1967, 49½ jaar uit elkaar. Deze gebeurtenissen liggen op onze Gregoriaanse kalender, 50 jaar uit elkaar, wat voldoet aan de 50ers, maar op de Hebreeuwse kalender liggen ze 49 jaar uit elkaar en dat voldoet aan de 49ers! Op basis van dat patroon:

● Indien er iets fantastisch gebeurt met Israël tussen nu en het einde van het huidige Joodse jaar op 2 oktober 2016, dan kunnen de 49ers aanspraak maken op een opeenvolging van drie belangrijke gebeurtenissen met Jubeljaren die zich elke 49 jaar herhalen.

● Als er iets fantastisch gebeurt tussen 1 januari 2017 en 31 december 2017, dan kunnen de 50ers aanspraak maken op een reeks van drie belangrijke gebeurtenissen met Jubeljaren, die zich elke 50 jaar herhalen.

● Er zijn een paar andere combinaties mogelijk, zoals die zijn genoemd door lezers, zoals: wat als er iets gebeurt tussen 3 oktober 2016 en 31 december 2016? Of wat als er geweldige evenementen zijn die gebeuren in 2016 én 2017! Wij kunnen dit ook nog behandelen in de toekomst.

Maar er is ook een heel andere manier om dit patroon te onderzoeken: eerder dan te speculeren over wat God dit jaar kan gaan doen, kunnen we ook terugkijken!

Verbonden met anderen

Als dit uw eerste artikel is om te lezen, schrijf dan in op "Count me in" op de homepagina.

God eert onze bereidheid om een alternatieve weergave te respecteren, en onze eigen mening als losjes genoeg te houden om bereid te zijn ons te vergissen. Wenst u te delen in een verhaal van "respect" of "losjes houden", en wat er na verloop van tijd gebeurde, toen uw mening werd bevestigd of gewijzigd door latere feiten?

Volgende keer

In het volgende artikel zullen we een idee verkennen om dit mysterie op te lossen nog voordat we wachten om te zien of God iets fantastisch gaat doen. Wat als we doorgaan om te kijken naar het patroon in omgekeerde volgorde? En als we teruggaan, en kijken naar 49 jaar en ook 50 jaar vóór november/december 1917, wat zouden we dan ontdekken?

Bron: The Mystery of the Lost Jubilee: Part IX - One, Two, Fifty - Israel News