www.wimjongman.nl

(homepagina)

OBAMA STAAT VOOR DE ENDLÖSUNG VAN DE JOODSE STAAT

Het is bijna zover.

24 maart 2016 - Daniel Greenfield

Daniel Greenfield uit New York is journalist van Shillman aan het 'Freedom Center', en schrijver die zich concentreert op radicale islam.

De Obama-campagne tegen Israël is een obstakel tegengekomen: islamitische terroristen.

Elke poging van Obama om Israël te dwingen concessies te doen aan de islamitische terroristen van de Palestijnse Autoriteit werd vervolgens afgewezen door de terroristen. Het maakt niet uit hoeveel Obama aan Israël aanbood, het was nooit genoeg.

Abbas, de leider van de PLO, de Fatah en de Palestijnse Autoriteit, wees elk voorstel van Obama af en sloot het nu af met de laatste aanbieding door Biden die hem een bezoek bracht, waar Abbas en zijn politieke beweging net de moord op Taylor had gevierd, een oorlogsveteraan in Irak. Net als met de "gematigde Taliban" en de Moslimbroederschap mislukte de handreiking van Obama naar de islamitische terroristen vanwege de terroristen.

In een laatste grote inspanning voor een vredesproces met de PLO heeft Obama gepoogd om dit probleem te omzeilen door Kerry met Israël te laten onderhandelen namens de terroristen. Kerry deed het voorkomen alsof het was om de onderhandelingen tussen Netanyahu en Abbas te vergemakkelijken, maar in werkelijkheid waren het alleen Kerry en Netanyahu die aan de tafel zaten. Kerry preste Israël om vele concessies te doen aan de PLO door te onderhandelen namens de PLO.

Zoals een Israëlische official het uitdrukte: "Op een gegeven moment ontdekten we dat de Amerikanen gedurende de gehele periode, eigenlijk niet met de Palestijnen spraken, maar alleen tegen ons."

Volgens een Amerikaanse ambtenaar stond het Obama-Kerry standpunt dichter aan de kant van de PLO, terwijl ze niet eens met de PLO onderhandelden over deze regelingen.

Obama en Kerry zijn expliciete proxy-onderhandelaars geworden voor een islamitische terroristische organisatie.

Maar het Obama-plan om zijn eigen kader op te leggen op Israël, mislukte zodra Abbas daarin werd meegenomen. De leider van de terreur verwierp het Kerry-plan. Net zoals hij Biden's nieuwste aanbieding verwierp. Zelfs in een twee uur durende ontmoeting met Obama in de 'Oval Office' kon hij niet van gedachten veranderen.

Nogmaals werd Obama afgedroogd door de islamitische terroristen die hij had geprobeerd om te helpen. Het is ook geen kwestie van hoe dicht zijn standpunt bij de terroristen staat, het is nooit dichtbij genoeg.

Toch gaf Kerry toch de schuld aan Israël, niet aan Abbas. Het standpunt van het Witte Huis is nu eenmaal dat het Netanyahu's schuld is. In een recent Atlantic-artikel beschuldigde Obama Netanyahu dat hij te "bang" was om vrede te sluiten. Hoewel dit natuurlijk een grote propaganda is om de vijandigheid naar Israël en Netanyahu verder te rechtvaardigen, is Abbas het werkelijke obstakel. Men kan niet onderhandelen met islamitische terroristen. Het enige wat je kunt doen is je overgeven aan hen.

Abbas heeft aangetoond dat hij niet met een vredesplan zal instemmen. Onderhandelingen zijn telkens mislukt. En elke mislukking ondermijnt het verhaal van Obama dat Israël verantwoordelijk is. Het is moeilijk om deze mythe levend te houden wanneer Netanyahu ermee akkoord gaat om te onderhandelen en Abbas niet, en als Israël concessies doet en de PLO niet.

En nog steeds is Obama vastbesloten om zijn doelstellingen voor Israël en het Midden-Oosten te bereiken, voordat hij zijn functie verlaat. Om dat te doen, gaat hij het onderhandelingsproces omzeilen en zijn eigen oplossing opleggen, zonder toestemming van de PLO. Dat betekent net als de deal met Iran, het zal niet bindend zijn voor terroristen. Maar het zal wel bindend worden voor de Verenigde Staten en Israël. Het zal gaan via een internationaal forum, zoals de Verenigde Naties, om de vernedering te voorkomen dat Abbas nog weer een ander Obama voorstel zal verwerpen.

Het vredesproces met de PLO bevat tientallen Israëlische concessies in ruil voor niets. Zelfs de meest hypothetische concessies werden al snel standaard in de volgende ronde van de vredesvoorstellen om dan weer van daaruit te vertrekken. Iedere experimentele maatregel, ongeacht hoe die mislukte, werd al snel gebeiteld in steen.

In het kader van het Obamaplan zal een radicale reeks aan eisen staan voor Israëlische concessies, vermomd als een vredesplan. Dat zijn eisen die Israël zich niet kan veroorloven te accepteren, maar die de terroristen nog onvoldoende zouden overwegen. Er hangt hier geen wortel. Alleen een stel zwaardere en scherpere stokken.

Israël zal naar verwachting akkoord gaan met de eisen in deze nep multilaterale onderhandelingen met de terroristen, die echter feitelijk alleen onderhandelingen zijn tussen Obama en Netanyahu, en anders zal Obama eenzijdig zijn eigen verlanglijstje voor Israëlische concessies presenteren bij de VN. Dus óf Israël schopt de bal opnieuw terug naar Obama in de hoop om iets te krijgen, óf het schopt de bal niet terug en verliest zelfs nog meer wanneer de VS zich aansluit bij het pressende anti-Israël blok bij de Verenigde Naties die dan deze zelfde voorwaarden op zal leggen aan de Joodse staat.

Netanyahu heeft geprobeerd om Obama voor te wezen. Nu de tijd eigenlijk opraakt en het uur van het gevaar er al is. Obama verzet zich ideologisch tegen Israël. Hij koestert een persoonlijke wrok tegen Netanyahu. En hij weigert om zijn kantoor te verlaten zonder een trofee om zijn rampzalige buitenlandse beleid te rechtvaardigen.

Obama's steun aan de islamitische terroristen heeft geleid tot de ramp die overal elders in de regio te zien is. Israël is zijn laatste inzet om zijn programma van steun aan de islamitische terroristen af te maken en uiteindelijk uit te betalen in een politieke jackpot.

Een definitief akkoord, waarin beide zijden zullen instemmen met naast elkaar te bestaan, ligt hierbij niet op het tafel. Als daartoe nog een mogelijkheid was, zou Obama Abbas niet hebben weggesneden uit het proces op de manier zoals hij deed. In plaats daarvan is het vredesproces afgedaald tot het essentiële element van druk zetten op Israël om het bestaan van een PLO terreurstaat uit te breiden, terwijl het er niets voor terug krijgt behalve meer terrorisme.

De volgende stap in dit proces, dat al leidde tot raketten die vallen op Tel Aviv en Jeruzalem, wordt verondersteld om verder te gaan met de etnische zuivering van honderdduizenden Joden uit hun huizen, en om internationale troepen te implementeren in Israël.

Al deze zaken lagen al op tafel in de laatste onderhandelingen. En de voorwaarden zullen alleen maar slechter worden.

Dit is geen vredesproces, aangezien vrede niet het verwachte of gewenste resultaat is. De enige agenda hier is de uitbreiding van een terreurstaat ten koste van Israël, en ten koste van het leven, de huizen en de bezittingen van de Joden die er nu wonen, en dat alles ten koste van de toekomst van de Joodse staat. Niemand gelooft serieus dat Obama's kaderplan vrede zal brengen. In plaats daarvan zal het terrorisme laten toenemen, terwijl men voorgaat met het opeisen van meer grondgebied nog dieper binnenin Israël, en dat hetzij door territoriale aanspraken of het recht op terugkeer.

Obama weet dat zelfs hij een overeenkomst met de terroristen niet kan bereiken. Hij weet ook dat Israël zal proberen om in goeder trouw te onderhandelen. Hij bereidt zich voor om de laatste resten van de onderhandelingsprotocollen weg te werken door gewoon een aantal concessies aan Israël op te leggen als een internationaal kader voor de vrede.

De vorige onderhandelingen waren om PLO-eisen voor concessies in te brengen als voorwaarden voor een gesprek. Obama zal afzien van onderhandelingen om vervolgens volledig en direct verder te gaan met de concessies. Er kan dan een betekenisloze bevestiging binnensluipen dat Israël de "natiestaat van de Joden" is, een punt dat de PLO niet zal erkennen en dat dit een formaliteit wordt die niets van strategische en territoriale waarde bevat. Maar het zal een mandaat zijn voor een drastische uitbreiding van een mislukte islamitische terreurstaat, die zelfs zijn rituele nep-verkiezingen nalaat en haar islamitische terrorisme subsidieert met het geld van de Amerikaanse belastingbetaler.

Tijdens de laatste onderhandelingen dienden Obama's mensen openlijk als proxy-onderhandelaars voor de terroristen. Ze gaan dit nu overslaan en direct rechtdoor met het opleggen van de eisen van de terroristen op de Joodse staat.

Ter rechtvaardiging van deze radicale actiekoers en deze definitieve breuk met het voorwendsel dat de Democraten voorstander zijn van Israël, is er in de media een haatcampagne opgeklopt tegen Israël en Netanyahu. Het bekende verhaal geeft de schuld aan Israël voor het ontbreken van vrede, ook al is het Abbas die meer dan eens Obama's vredesaanbod verworpen heeft. De demonisering van de Joodse staat is een noodzakelijke voorwaarde voor het uiteindelijke verraad. Israël moet worden afgebeeld als volkomen onwillig om vrede te sluiten met de terroristen, en dat dwingt Obama tot het opleggen van zijn eigen oplossing. Elke aanval van Witte Huis op Israël werd voorafgegaan door propaganda die de basis legde voor demoniseringsacties richting Israël en Netanyahu.

Hoe meer je deze "Grote Leugen" hoort in de media, dat Israël verantwoordelijk is voor alles, hoe dichter Obama's definitieve oplossing voor de Joodse staat naderbij komt.

Bron: Obama’s Final Solution for the Jewish State | Frontpage Mag


printen??? spaar papier en inkt.