www.wimjongman.nl

(homepagina)

Christelijke zionisten behoren tot onze beste supporters

Door Pini Dunner | 17 juni 2016

 

De Tempelberg in Jeruzalem. Foto: Wiki Commons.

Kort na mijn verhuizing naar de Verenigde Staten, werd ik voor de eerste keer voorgesteld aan Evangelische christelijke aanhangers van Israël. Ik vond ze verwarrend en intrigerend. In de loop der jaren had ik veel artikelen gelezen over christelijk Zionisme, maar niets bereidde me voor op de diepte van hun steun voor Israël en de oprechtheid van hun liefde voor de joden. Mijn vroegere onderwijs was gevuld met verhalen van christelijke vervolging van Joden: de kruistochten, inquisitie, pogroms in Oost-Europa, en zelfs de onverschilligheid van de paus voor de Holocaust in de oorlogstijd. Echter, toen ik ouder werd, ontdekte ik dat dit verhaal een beetje eendimensionaal was.

Te beginnen in de 17e eeuw begonnen veel christenen, en in het bijzonder de protestanten, zich heel anders te voelen ten opzichte van de Joden - en hen niet langer te zien als paria's, maar in plaats daarvan als het uitgekozen "volk van het boek". Ze hebben zelfs gebeden voor de terugkeer van de Joden naar het Beloofde land. Maar die nieuwe liefde voor de Joden werd overschaduwd door de sterke inspanningen om Joden te bekeren tot het christendom, wat erin resulteerde dat de meeste Joden de christelijke toenadering verwierpen.

Na de oprichting van de staat Israël, en vooral na de Zesdaagse Oorlog, werd het christelijke Zionisme erg populair onder evangelische christenen. In de Verenigde Staten waren leiders als Jerry Falwell en Pat Robertson eenduidig ​​in hun steun voor Israël, en in 1981 verklaarde Falwell dat "men door tegen Israël op te staan, men ​​tegen God opstond." Terwijl veel Joodse aanhangers van Israël wel dergelijke verklaringen verwelkomen, bleven ze op hun hoede voor de evangelische motieven en de bezorgdheid over de missionaire activiteit die altijd op de achtergrond zweefde. Immers, de christelijke Schrift eist dat men gelooft in de goddelijkheid van Jezus of anders te worden veroordeeld tot de hel. En geen enkele hoeveelheid liefde en gemeenschappelijk belang kan het feit negeren dat Joden niet kunnen en willen geloven in de goddelijkheid van Jezus.

Het was tegen deze achtergrond dat ik voor het eerst de evangelische christelijke zionisten tegenkwam. Ik ontdekte dat ze de staat Israël niet als een politieke entiteit zagen, noch zagen zij de Joden als gewoon een andere natie. Voor een evangelisch christen is de Joodse staat de belichaming van de Bijbelse profetieën, en iedere Jood is het levende bewijs dat de fundamenten van hun geloof niet zomaar een grillige fantasie is, het is eerder, zoals zij het brengen, een "evangelie waarheid". Ik heb ook ontdekt dat evangelische mensen geen echte interesse hebben in het bekeren van de Joden tot het christendom. Dit is omdat ze geloven dat zoals de zaken zich ontvouwen dit is voorspeld door de Schrift: Joden zullen automatisch gelovigen worden, zonder enige evangelisatie of inspanning. In dit huidige stadium van het eschatologische proces, is het enige dat telt, dat Israël sterk blijft, en dat de terugkeer van de Joden naar Sion wordt ondersteund met alle middelen die tot hun beschikking staan.

Eerlijk gezegd heb ik geen enkel probleem met deze vooruitzichten. Immers, wanneer de Messias komt zal het duidelijk zijn voor zowel de Joden en de christenen dat Hij de Messias is. Leerstellige verschillen en eschatologische verwachtingen zullen dan volledig irrelevant zijn geworden. Als dat het geval is, waarom zou een Jood de vriendschap afwijzen van mensen die een grenzeloze liefde voor ons hebben en wiens steun voor ons betreffende het recht om te leven in het land dat door God onvoorwaardelijk aan ons gegeven is. Toch zijn er veel Joden die op hun hoede blijven voor de christelijke Zionisten. Tot deze week was ik ervan uitgegaan dat dit was omdat de Joden een instinctieve achterdocht hebben behouden over hun ware agenda.

Mijn veronderstelling is gecorrigeerd afgelopen dinsdagavond, toen ik sprak bij een banket gehouden ten behoeve van de Israël Christelijke Nexus in het Beverly Hilton Hotel. Ik was gevraagd om een ​​Joodse reactie te geven op het christelijke enthousiasme voor Israël. Hier is een citaat uit mijn toespraak:

De profeet Jesaja zei: "Omwille van Sion zal ik niet zwijgen, omwille van Jeruzalem zal ik niet stil zijn, totdat haar gerechtigheid opkomt als een lichtglans, en haar heil als een brandende fakkel." Gedurende 2000 jaar lag Jeruzalem verlaten en ontheiligd door een ogenschijnlijk onomkeerbare vernietiging, verbannen naar de marges door de Romeinen, christenen en moslims, allen met een intentieverklaringen die beweerde dat het hun eigendom was. Met uitzondering van de Joden, aan wie het immers van God gegeven was en blijft. Maar de ongelooflijke realiteit is dat wonderen niet beperkt blijven tot de Bijbel, en niet beperkt tot de daden van profeten. Wonderen hebben zich ontvouwd in onze dagen. We hoeven alleen maar onze ogen te openen om ze te zien. Profetieën die stof verzameld voor millennia kunnen niet langer als voorspellingen van oude dwazen worden afgewezen. Jesaja, Jeremia, Zacharia - ze voorspelden het, en wij leven om het te zien. We hebben het wonder van Israël gezien, en zijn getuige van het wonder van Jeruzalem. Vlak voor onze ogen is de Bijbel tot leven gekomen.

Het publiek bij het banket brak uit in een enthousiast applaus, maar terwijl ik keek als ze klapten en juichten, merkte ik dat de christenen veel enthousiaster waren dan de Joden. Opeens drong het tot me door dat wij Joden een uitdaging hebben als het gaat om de evangelischen, wat mogelijk elke behoedzaamheid moet overtreffen van die christenen. Joden bij het banket - wiens aanwezigheid aangetoond heeft dat zij enig voorbehoud opzij hebben gezet over de christelijke vriendschap - en Joden in het algemeen, zijn gewoon niet zo verbonden met de Bijbelse profetie als onze christelijke vrienden; en om het botweg te zeggen: hun enthousiasme voor deze profetieën maakt het dat we ons ongemakkelijk voelen.

Terwijl we allemaal de evangelische christelijke steun voor Israël waarderen en omarmen, lijken velen van ons dat te doen om pragmatische redenen. Als dat het geval is, missen we een ongelooflijke kans. We moeten internaliseren wat voor hen net zo echt is als de lucht die ze inademen, namelijk dat we leven in ongekende tijden, een tijdperk voorspeld tot in detail door onze profeten als de periode die aan de Messiaanse verlossing zal voorafgaan. God stuurde ons niet de profeten om onze boekenplanken te vullen. Hij stuurde ze om ons terug te brengen tot Hem, en in het bijzonder nu we zien dat hun profetieën tot leven komen. Israël is niet alleen ons historische thuisland, noch is het gewoon maar een oase in de vervolging. Het is het land dat door God beloofd is aan onze voorvaderen, en onze terugkeer erheen, zoals voorspeld door de profeten, is het levende bewijs van het feit dat het Messiaanse tijdperk direct voor de deur staat.

Bron: Christian Zionists Are Among Our Best Supporters | Jewish & Israel News Algemeiner.com


printen??? spaar papier en inkt.