Wat iedere christen moet weten over de islam

Door Raymond Taouk - 2 mei 2015

Vandaag leven we in een tijd waarin we beginnen getuige te zijn van een opleving van de islam.

Dit is iets wat Hiliare Belloc, de grote Engelse historicus van de 20e eeuw, profetisch stelt in zijn werk "De grote ketterijen". In dit boek, dat is geschreven in de late jaren 1930, verklaart hij: "Miljoenen moderne mensen van de blanke beschaving — dat wil zeggen, de beschaving van Europa en Amerika — hebben alles vergeten over de islam. Ze zijn er nooit mee in contact gekomen. Ze nemen voor waar aan dat het uitgehold is, en dat het, hoe dan ook, gewoon een buitenlandse religie is die hen niet zal aangaan. Maar het is in feite de meest geduchte en permanente vijand die onze beschaving ooit heeft gehad, en het kan op elk moment net zo'n grote bedreiging worden in de toekomst als het is geweest in het verleden. De suggestie dat de islam opnieuw opkomt, klinkt als fantasie, maar dit komt slechts omdat mensen altijd krachtig worden beïnvloed door het directe verleden: men zou kunnen zeggen dat ze daardoor verblind zijn."

Een korte geschiedenis van de islam

Het is een feit dat de meeste mohammedanen zich voornamelijk in het Verre Oosten bevinden en dat die mensen bekend staan als de hedendaagse "Arabieren". Vanuit hen wordt de islamitische godsdienst verspreid, en de afstammelingen zijn van Ismaël, de zoon van Abraham, die werd geboren uit de slavin Hagar tegen wie God zei dat Hij haar zaad zou vermenigvuldigen. Dit is de reden waarom Ismaël wordt erkend als een profeet in de islamitische godsdienst (hij wordt geplaatst na Abraham maar vóór Isaac).

Deze zonen van Hagar woonden op het Arabische schiereiland en werden grofweg verdeeld tussen een nomadische en een meer of minder stedelijke oase-cultuur.

Het aspect van een stammen-maatschappij in het pre-islamitische Arabië verklaart veel van de dingen die vandaag de dag in de islam kunnen worden gevonden. Bijvoorbeeld, het is perfect in overeenstemming met de Arabische moraal om overvallen te plegen op andere stammen en rijkdom, vrouwen en slaven te verkrijgen, en dus waren de stammen voortdurend in oorlog met elkaar. Deze woestijn-stammen leefden met de code "oog om oog" en tand om tand. Altijd werd er wraak genomen als er ook maar iets werd gedaan als het kwetsen van een lid van de stam. Mensen werden gedwongen tot slavernij, of het ontvoeren van vrouwen en hen in een harem vasthouden, en verkrachting was toegestaan en gepast.

Dit harde Arabische klimaat produceerde een harde stammen-maatschappij waarin geweld de norm was. En geweld is nog steeds een kenmerk van de islamitische samenleving.

De Arabische bevolking was polytheïstisch georiënteerd. De mannelijke en vrouwelijke geesten huizen in bomen, stenen, rivieren en bergen, en dus hebben ze diverse aantallen "goden" aanbeden. Heilige magische stenen werden verondersteld de stammen te kunnen beschermen. De stam van Quraysh had een zwarte steen aangenomen als hun magische steen en in de Ka'bah opgesteld. Deze magische zwarte steen werd gekust door mensen op hun pelgrimstocht als ze de Ka'bah kwamen aanbidden. Het is ongetwijfeld een asteroïde/meteoriet die uit de hemel is gevallen en wordt dus gezien als goddelijk op een bepaalde manier.

De Quraysh stam (Mohammeds stam) was een van de grotere en belangrijkere stammen. Die was dus daar waar een afgod stond voor elke religie in een heidense tempel, genaamd de Ka'bah (een andere versie daarvan is het Romeinse Parthenon – een tempel gewijd aan de goden). Het woord Ka'bah is Arabisch voor "kubus" en verwijst naar de vierkante stenen tempel in Mekka waar de afgoden worden aanbeden. De Ka'bah is een kubusvormige constructie die ongeveer 15 meter hoog is met zijden van ongeveer 12 meter breed, als een lege, vensterloze kamer met marmeren muren.

Deze tempel bevatte een virtuele verzameling van afgoden, met iets voor iedereen. Tenminste 360 goden waren er vertegenwoordigd in de Ka'bah, en een nieuwe kon worden toegevoegd als er soms een vreemdeling naar de stad kwam en had gezocht naar de eigen "god" als aanvulling op het aantal dat al was vertegenwoordigd om te aanbidden. Deze Kabah zal later een belangrijke rol spelen in de islam, omdat door middel van deze Ka'bah Mohammed zal beweren dat dit de bewijzen zijn voor het apostolische karakter van zijn godsdienst, door simpelweg te zeggen dat Abraham en Ishmeal de Ka'bah hadden gebouwd, hoewel er geen historisch bewijs is dat Abraham of Ismaël ooit in Mekka zijn geweest.

Het begin van de islam

De grondlegger van de islam is Mohammed (570-632 n.C.). Mohammeds vader stierf voordat hij werd geboren, en zijn moeder stierf terwijl hij nog jong was. Hij was weg gestuurd om te leven bij zijn rijke grootouders, die hem later naar een rijke oom stuurden, die hem op zijn beurt weer overgaf aan een arme oom, die hem opvoedde zo goed als hij kon.

De Quarish-stam waartoe Mohammed behoorde, had zich gevestigd in het zuiden van Hijas (Hedjaz), in de buurt van Mekka, het belangrijkste religieuze en commerciële centrum van Arabië ten tijde van Mohammed. Zij waren de meesters en de erkende hoeders geworden van de Heilige Ka'aba, binnen de stad Mekka — die werd bezocht bij een jaarlijkse bedevaart door de heidense Arabieren met hun gaven en eerbetoon — en had daardoor zo'n superioriteit gekregen dat het voor Mohammed relatief eenvoudig was om zijn religieuze hervorming en zijn politieke campagne in te voeren, die eindigde met de verovering van heel-Arabië en de fusie van de talrijke Arabische stammen in één natie, één godsdienst, één code en één heiligdom.

Volgens de biografen en de vroege islamitische tradities stierf Mohammeds moeder toen hij een kleine jongen was en dus werd hij opgevoed door zijn oom Abu Talib die hem opvoedde als een heiden en introduceerde hem in de handel, maar over het geheel genomen is er zeer weinig bekend over zijn vroege leven, vooral omdat hij gewoon een normale Arabische jongen was die genoot van praten met iedereen die in de karavaan meereisde. Hij hield ervan om de woestijn en met name de grotten te verkennen. Volgens de vroege islamitische tradities kreeg de jonge heidense Mohammed verschillende visioenen in sommige van de grotten waar hij inging.

Hij trouwde op de leeftijd van 25 jaar met een rijke vrouw met de naam Cadijah, die handelde in kamelen waar hij het toezicht op had. Ze was zo'n vijftien jaar ouder dan hijzelf, maar het was door dit huwelijk dat hij juist meer met het christendom kennismaakte dan bij zijn oom (Zayd), omdat zijn vrouw een nestoriaanse christin was die hem berispte voor het aanbidden van afgoden en hem in dit geloof inwijdde. In feite heeft vader Nicholas van Cusa, een bekend theoloog en filosoof uit de vijftiende eeuw, een andere Arabier geciteerd in zijn werk "Een toetsing van de Koran", die stelde dat Mohammed werd beïnvloed door Sergius, een Nestoriaanse monnik, waarschijnlijk omdat de regio en de meeste omliggende en naaste steden waar Mohammed heeft geleefd, in zekere mate het christendom had geaccepteerd in één of andere vorm.

Niettemin, op de leeftijd van 40 kreeg Mohammed (in 610) opnieuw de ervaring van visioenen. Deze keer beweerde hij dat Allah hem als een profeet (nabi) en een apostel (Rasul) had benoemd.

Mohammed heeft aanvankelijk zijn roeping alleen gedeeld met familie en vrienden in het geheim. Inderdaad, zijn eerste bekeerlingen waren enige leden van zijn eigen familie. Maar zijn boodschap werd al snel openbaar en hij werd onderworpen aan spot en vijandigheid van de bevolking in het algemeen en zelfs door leden van zijn eigen familie.

Duivelsverzen

Om zijn heidense familieleden en de leden van de Quraysh stam te kalmeren, besloot hij dat het beste wat hij kon doen, was toegeven dat het volkomen juist was om te bidden tot en het aanbidden van de drie dochters van Allah: Al-Lat, Al-Ussa en Manat! Dit leidde tot de beroemde "satanische verzen" waarin Mohammed in een moment van zwakte en vermoedelijk onder de inspiratie van Satan, is bezweken voor de verleiding om de heidense menigte in Mekka te kalmeren (Sura 53:19).

Muhammad vluchtte uiteindelijk naar Medina in 622 n.C. Dit evenement is door de moslims de hejira genoemd en markeert het begin van het islamitische tijdperk en de kalender. Met andere woorden, het jaar 622 is het jaar 1 op de islamitische kalender.

Terwijl hij in Medina was, plande Mohammed de verspreiding en de organisatie van zijn nieuwe religie. De enige krachtige methode die hij kon gebruiken was die van geweld in de naam van Allah – de jihad. Deze jihad was zo succesvol, ondanks veel oppositie, dat bij Mohammeds dood in 632 de helft van de Arabische wereld moslim was geworden. En in 750 was het moslims Perzische rijk en grote delen van het Byzantijnse Rijk veroverd.

Door het lezen van de Koran zou niemand veronderstellen dat een enorm aantal Arabieren christenen waren. Hoewel de mensen van de Hijas voornamelijk heidenen waren, hadden veel van de omringende stammen het christendom aanvaard. Er waren ook sommige leden van de Quraysh stam die het christendom hadden aanvaard, maar ze waren over het algemeen met te weinig. Maar langs de Middellandse Zee was het christendom reeds volledig gevestigd. In feite is er gemeld dat wanneer in het jaar 630 Mohammed Mekka in triomf binnenkwam, de schiderijen van Jezus en de Maagd Maria, onder andere, nog steeds zichtbaar waren aan de binnenmuren van de Ka'bah.

De komende invasie in Europa

De betekenis van 'Islam'

Dit woord is een Arabisch woord, wat oorspronkelijk bedoeld was als een kenmerk van mannelijkheid, en dat het iemand beschreef die heroïsch en dapper was in de strijd. Hoewel de meeste uitleggers zullen over het algemeen dit woord uitleggen in de betekenis van 'onderwerping', zoals de moslims het vandaag begrijpen. De meeste moslim apologeten zullen zelfs zo ver gaan dat ze zeggen dat de originaliteit van deze naam een teken is van een goddelijke oorsprong van de islam en dat het een duidelijke indicatie is dat allen moslims moeten worden, aangezien het aan elke gelovige duidelijk is dat we ons moeten "onderwerpen aan Allah".

De verdeling in de islam:

Ondanks het militaire succes van de moslims is de islam onderverdeeld in verschillende sekten, waarvan de grootste twee de soennieten en de shiah zijn. De term "soennitisch" is afgeleid van het woord "sunnah" wat betekent "traditie". De sjiïten hebben hun eigen sunnah, niet identiek aan die van de soennieten. De soennieten verdedigen de legitimiteit van de opvolging van de eerste drie kaliefen, (Abu Bakr, Omar en Oethman ibn Affan, terwijl de shiah het goddelijk recht van Ali stellen, tegenover de erfopvolging van deze kaliefen, die ze "overweldigers - verdedigers" noemen, en wiens namen, graven en gedenktekens ze beledigen en verafschuwen). De soennieten maken in grootte ongeveer 85% uit van het totaal, terwijl de shiah daarvan ongeveer 10% uitmaakt. Het belangrijkste verschil is dat het soennitische deel meer als een kerk is gesticht met de consensus van de gemeenschap, terwijl de shiah zich houdt aan een autoritaire vorm van regering waar de imams het recht van zeggen hebben en niet kan worden tegengesproken door de gemeenschap, omdat ze worden gezien als een soort smetteloze onfeilbaarheid.

Dat is in het kort een historisch overzicht, maar voordat ik inga op een islamitische begrip van openbaring, wil ik iets zeggen over de andere bronnen van de islamitische autoriteit en de islamitische overtuigingen, zodat u kunt begrijpen welke plaats de Koran inneemt in de islam en wat het de moslims leert.

De theologie van de Koran

Het is een monotheïstisch – en strikt geloof in één God, die ze "Allah" noemen. "Allah" heeft 99 namen. Voor de moslim is onze Heer Jezus Christus slechts een profeet, een van de vele profeten samen met Mohammed als de laatste en de grootste van de profeten en zo aanbidden de moslims niet Mohammed - zelfs niet in de strikte zin en op geen enkele manier. Ze bidden tot Allah – zij geloven dat met Mohammed de canon of de openbaringen van God definitief werd afgesloten. Die zullen er niet meer zijn, ware het niet dat sommige moslims dit punt ontkennen, maar het is een algemene regel voor deze grote gemeenschap van moslims. De theologie van de Koran is heel eenvoudig en dat is wat het maakt de meest geschikte te zijn voor elke goddeloze heiden om het te omarmen. De 6-pack godsdienst.

Voor de moslims volgde het mohammedanisme op het christendom en het Jodendom op de manier waarop het christendom het Jodendom verving, dus volgens hen is het de plicht van alle christenen om moslims te worden en dus moeten we ons alle allemaal bekeren en moslims worden.

Overeenkomsten en verschillen:

Moslims geloven in hemel en hel, in goede en slechte engelen. Zij geloven in de duivel – de Shaitan - of iblis - die naar de hel werd veroordeeld omdat hij weigerde Adam te aanbidden – hetzelfde idee wordt gevonden in de Talmoed. Zij geloven in Adam en Eva, maar zij ontkennen de erfzonde omdat voor hen de zonde van Adam er niets toe doet voor de rest van de mensheid, maar alleen voor Adam alleen.

Het heidense element dat de mohammedanen hebben behouden over engelen is een geloof in de geesten die ze Jinn noemen, deze geesten zeggen ze, zijn ontstaan in het vuur en hebben de functie van bemiddelaars tussen de engelen en de mensen. Zij beweren dat er goede en slechte Jinn zijn en dat Mohammed sommigen van hen had bekeerd tot de islam.

Hoewel de moslims in de hemel en de hel geloven, en hun begrip van de hel vergelijkbaar is met het onze, is hun begrip van de hemel duidelijk heidens, hoewel niet helemaal, zij beweren dat hemel 7 niveaus heeft. Het zevende niveau is de hoogste - enigszins gelijkwaardig aan onze hemel. Daar ben je in het bijzijn van Allah.

Maar de gemiddelde moslim is meer vertrouwd met de andere niveaus van de hemel die aan hen worden gepresenteerd op een materialistische en sensuele manier zoals in deze plaats een man aan zijn seksuele verlangens kan voldoen tot op het uiterste - een plaats waarvan St. Alfonsus zegt dat die alleen geschikt is voor beesten!

In feite, als je echt wilt begrijpen waarom sommige mohammedanen zichzelf met een bomgordel omgorden en zich graag laten ontploffen ten koste van hun leven, dan is het juist om deze belofte dat hij de hemel gaat in ruil voor het doden van ongelovigen. En dus gaat hij naar zijn dood uitzien als naar een eeuwigheid van gelukzaligheid in een land van melk en honing, met alle wijn die je kunt drinken, samen met de mooiste meisjes genaamd "Houris" om te voldoen aan hun wensen!

Hoewel de Koran in het meeste voorziet van wat ik tot tot nu toe heb gezegd over de islamitische overtuigingen, zijn de meeste andere dingen die de Moslims geloven afgeleid uit drie andere bronnen naast de Koran:

Andere bronnen:

I) De Hadith, een optekening van woorden en daden van Mohammed door zijn verwanten en vrienden;
II) De Sunnah, of handelingen van Mohammed;
III) De Ijma, de consensus van de Islamitische Gemeenschap of van haar toonaangevende geleerden.

De reden dat mohammedanen andere autoriteiten hebben, anders dan de Koran, is omdat het vanaf het allereerste begin duidelijk was dat de Qur'án niet in alle regels voorzag, en in alle situaties waar een moslims in het dagelijks leven mee te maken zou krijgen.

Zelfs tijdens Mohammeds leven bleek een aanvulling op zijn boodschap noodzakelijk te zijn; zijn daden en woorden zijn toen opgeschreven teneinde een voorbeeld te zijn voor de toekomstige moslims hoe zich te gedragen in hun leven. Deze verhalen over Mohammed zijn mondeling doorgegeven tot aan de 9e eeuw voordat ze systematisch werden verzameld en opgeschreven in wat nu bekend staat als de Hadith. De Hadith, samen met de Sira, vormt de Sunnah – dat zijn de tradities van de profeet.

Terwijl er geen absolute canon van de Hadîth ooit is vastgesteld, worden bepaalde compilers niettemin erkend als betrouwbaarder – en die zijn samengesteld door al-Bukhari (overleden in 256 A.H., of 870 n.Chr.), ze worden beschouwd als het meest sahih – de meest ware. De Hadith zelf is vanuit een historisch standpunt, wat betreft de betrouwbaarheid ervan, een verzameling van geruchten en verklaringen die niet meer waard zijn dan het papier waarop het is geschreven, niet alleen zijn ze twijfelachtig, maar net als de Koran zijn ze ook met verborgen tegenstrijdigheden (Mohammedanisme door Alfred Guilaume, pg. 106), maar zelfs dan, terwijl ik de Hadith zou kunnen ondermijnen vanwege het feit dat het historisch onbetrouwbaar is, is de reden dat ik het niet doe, vanwege de tijd om daarop in te gaan, maar wat u ten minste moet begrijpen, is dat ze in de praktijk een veel grotere rol spelen dan de Koran doet voor de gemiddeld moslim sinds de Hadith. De Koran staat niet als een pijl voor de richting waarin de moslims moeten functioneren in hun dagelijks leven als moslim en als Arabieren, tenzij er een wet is vastgelegd zullen ze elkaar doden over zelfs de kleinste dingen.

In de overtuigingen die zijn vastgelegd voor de moslim om te geloven zijn er 6 grote overtuigingen:

Het geloof van mohammedanisme

De 6 belangrijkste overtuigingen van de islam, volgens de Koran en islamitische traditie:

I). Geloof in Allah
II). Geloof in de profeten
III. Geloof in de dag des oordeels (daarom geloven in hemel en hel);
IV). Geloof in de geschriften;
V). Geloof in de engelen;
VI). Geloof in het lot of voorzienigheid – zoals het calvinistische idee van de uitverkiezing.

Iedere moslim moet deze overtuigingen geloven en belijden. Als een moslim afziet van de islam of een afvallige wordt, is hij aansprakelijk voor de grootste straf, de dood en de hel. Een ander islamitische geloof is dat er een absolute noodzaak bestaat voor alle mannelijke kinderen om besneden te worden, terwijl sommige islamitische sekten het ook voor de vrouwen voorschrijven. Echtscheiding en polygamie zijn toegestaan, varkensvlees samen met alcohol zijn verboden als "harram" – kwaad.

De verplichtingen van de islam

Moslims hebben ook de leer van "geloof en goede werken". Het protestantse begrip "rechtvaardiging door het geloof alleen" verwerpen ze volledig. Voor elke moslim zijn er diverse verplichtingen waaraan ze gebonden zijn zich daaraan te houden. Dat zijn de volgende:

I). Geloof in de enigheid van Allah en zijn profeet Mohammed;
II). Aanbieden van dagelijkse gebeden;
III). Geven van aalmoezen; – zij geloven in goede werken en verwerpen het idee van "geloof alleen".
IV). Houden van de vasten tijdens de Ramadan (30 dagen); – de Ramadam volgt een maankalender. Tijdens de Ramadam maand mag een moslim niet eten of drinken tijdens de daguren – zelfs niet hun eigen speeksel!
V). Het maken van de hajj naar de Kabah in Mekka eenmaal in een mensenleven, indien mogelijk.

De islamitisch geschriften van openbaringen:

De islamitische Koran is het equivalent van de Bijbel. Het woord Koran komt uit het Arabisch als reciteren of lezen, aangezien het oorspronkelijk werd doorgegeven aan Mohammed als een recitatie welke hij doorgaf aan anderen die het gereciteerde hebben opschreven. Deze openbaring was bedoeld om te worden gereciteerd door allen die zijn boodschap geaccepteerd hebben, dat is waarom de meest devote moslims nu grote gedeelten van de Koran uit het geheugen opzeggen. De Koran is in lengte ongeveer gelijk aan het Nieuwe Testament en verdeeld in 114 secties, bekend als Soeras. Het boek is georganiseerd in het beginsel volgens grootte.

De Koran heeft een soortgelijke bekendheid met de islam als de Bijbel in het christendom, maar vreemd genoeg is hun idee van openbaring totaal verschillend. Zoals u weet, is de algemene leer over de openbaring van de heilige tekst van de Bijbel dat verschillende menselijke auteurs de verschillende boeken of brieven schreven, terwijl ze dat deden onder de inspiratie van de Heilige Geest met behoud van hun vrijheid en hun verschillende stijlen, temperament en de verschillende mate van menselijke kennis. Voor de moslims aan de andere kant was de Quran een stel verzen naar beneden verzonden vanuit de hemel rechtstreeks door God en als tussenpersoon één man, de profeet Mohammed die terwijl hij erop wees geen macht te hebben om wonderen uit te voeren, beweerde dat de goddelijke openbaringen die zijn vastgelegd in de Quran, zelf het wonderbaarlijke teken was van zijn apostelschap. In de Koran verklaarde Mohammed uitdrukkelijk met betrekking tot de Koran dat "God zelf en zijn Heilige Geest dit meest ware boek hebben samengesteld." - Surah 16:101,

Voor de moslim, omdat van de Koran wordt verondersteld te zijn neergedaald, en "onaangetast" is door menselijk ingrijpen, is dus de ware en duidelijkste verklaring van Allah's woord, en daarom vervangt het alle voorgaande openbaringen, zelfs tot aan het nietig verklaren van die openbaringen, die vermoedelijk beschadigd zijn door de beperkingen van hun menselijke auteurs.

De Quran zelf wordt wel gezien als slechts een transcriptie van een ongeschapen en eeuwige tafel of boek dat bestond voor de tijd in de hemel, waarin alles is opgeschreven wat er is gebeurd en wat zal gebeuren. Het is als te worden verondersteld te zijn geopenbaard aan Mohammed door bemiddeling van de geest van God.

De fysieke Qur'án, die zij in geschreven tekst voor zich hebben, is slechts de zichtbare kopie van deze eeuwige en ongeschapen Quran. De ongeschapen en eeuwige Quran is genoemd de Moeder van het Boek. De rol van Mohammed was om te spreken over de waarheden van deze ongeschapen Koran, zodat het op een aardse manier kon worden geformuleerd, om dus zo Allah's eeuwige boodschap aan de wereld te verspreiden. En zo wordt het niet gezien als een boek in de gewone zin van het woord, noch vergelijkbaar met de Bijbel, zowel het Oude als het Nieuwe Testament. Het is voor de moslims een uitdrukking van de goddelijke wil. Als u het wil vergelijken met om het even wat in het christendom, moet je het vergelijken met Christus zelf. Christus was de uitdrukking van het goddelijke onder de mensen, de Openbaring van de goddelijke wil. Dat is wat de Koran is voor de moslims. Als u een vergelijking wilt voor de rol van Mohammed, zou dat in specifiek opzicht zijn als de Heilige Maagd Maria. Mohammed was het voertuig van het goddelijke, zoals zij het voertuig was van het Woord van God... (Charris Waddy, The Muslim Mind [New York: Longman, 1976], p.14)

Om deze reden, en hoe grappig het ook kan klinken, heeft het mohammedanisme ook zijn eigen Arianen gehad, en nog, die steeds met elkaar debatteren over de aard van de Koran als zijnde gemaakt of ongeschapen. Sommigen zeggen dat het werd gemaakt terwijl anderen dat ontkennen! Na jaren van bloedvergieten over het probleem, is in het algemeen geoordeeld dat de Koran ongeschapen is.

Toch is er iets dat interessant is over de Mohammedaanse eis van een ongeschapen Quran – ook als wij het onjuist vinden - het idee van een hemelse tafel was geen nieuw idee uitgevonden door Mohammed, maar het concept is zo oud als er godsdienst is. Dit idee was bekend bij de oude heidenen (van Mesopotamië), niet te vergeten ook het feit dat het Talmoedische jodendom in zijn traditionele literatuur de Thora gekroond heeft als vooraf bestaand.

In het christendom wordt de pre-existentie toegeschreven aan het Woord van God, het Woord heeft natuurlijk een verschillende betekenis, aangezien de moslims niet de Koran als een God aanbidden!

Niettemin werden tijdens Mohammeds leven de verzen die hij reciteerde en beweerde dat ze zijn geopenbaard aan hem, geschreven op palmbladeren, stenen, de schouderbladen van dieren, en elk ander materiaal dat bij de hand was. Omdat Mohammed zijn openbaringen op elk gewenst moment kon krijgen en dus men vaak gebruik maakte van wat voor de hand lag.

Terwijl er historisch een aantal verschillende versie zijn van de Koran, en die elkaar tegenspreken, hebben de moslims die wijselijk vernietigd en beslisten om slechts één versie te behouden, omdat de moslims vreesden dat een exegese hen in een discussie zou meenemen zoals tussen Joden en christenen die in die tijd dat deden met het beschuldigen van elkaar voor het corrumperen en vervalsen van de tekst, wat het einde zou hebben betekend voor deze pas opgerichte religie. De editie die ze behielden is tot op deze dag de gezaghebbende tekst. Hoewel er verschillende versies van deze tekst zijn, is alleen de originele Arabische versie van de Koran het van God geïnspireerde woord aangezien de vertaalde versies niet de ware betekenis van de Koran weergeven.

De vroegste kopie van de Koran kan gedateerd worden rond 790 n.C. ongeveer 160 jaar na de dood van Mohammed, maar er zijn enkele eerdere fragmenten die dateren van ongeveer 100 jaar na de dood van Mohammed. Maar het enige logische is dat materiaal als palmbladeren, botten, stenen, boomschors, enz., dat een deel van het materiaal bevat waarop de Koran zou zijn geschreven, deze materialen vergaan. Aangezien deze materialen door hun aard dit doen. Dat is in feite wat er ook gebeurde met de goddelijk geïnspireerde Evangeliën of de Brieven uit het Nieuwe Testament. De vroegste kopie van de Koran kan gedateerd worden op rond 790 n.C. ongeveer 160 jaar na de dood van Mohammed, maar er zijn enkele eerdere fragmenten die dateren van ongeveer 100 jaar na de dood van Mohammed. Het is waar dat veel islamitische geleerden valselijk bevestigen dat ze de originele versie nog hebben, alleen kunnen ze zo'n tekst nooit produceren aangezien menselijk gesproken dit ook niet mogelijk is sinds deze materialen door hun aard vergaan.

Profeten

Moslims hebben niet alleen verschillende inzichten over deze openbaring, maar ook over het profeet zijn. Maar deze leer van de islam is duidelijk een laatste ontwikkeling als je de Koran leest in de notie van profeetschap, dat lijkt op het christelijke begrip. Ten eerste maakt het een onderscheid tussen iemand die een Nabi is — dat wil zeggen: één die zorgt voor eenvoudige waarschuwingen, en één die speciaal gekozen wordt om een speciale openbaring te verkondigen, de rasûl – een apostel.

Moslims beweren dat niet alle de profeten/apostelen 'Rasul van Allah' zijn, en geïnspireerd door God om zijn wil te onthullen aan de wereld, maar dat deze rasul/profeten en vooral Mohammed (zegel/hoogtepunt van de profeten) allemaal zonder zonde en onfeilbaar waren.

Conclusie

Het is ontegensprekelijk belangrijk om te begrijpen wat moslims wel en niet geloven omdat de islam vandaag een realiteit is die we moeten aanpakken. De moslims wonen vandaag niet in de verre landen, maar zijn in de landen waarin wij ook leven en dus is het belangrijk om op zijn minst enig begrip te hebben van wat een van 's werelds grootste religies is, met name een waarin de meeste westerlingen meer dan waarschijnlijk zullen toetreden, omdat het een beroep doet op de zintuigen en niet moeilijk is om te volgen, en het zou passen bij de levensstijl van de meeste materialistische goddeloze mensen van vandaag.

Met deze notitie wil ik u achterlaten met de gedachten van Belloc over het mohammedanisme in reactie op de cruciale vraag: "Zal het mohammedanisme opnieuw oprijzen?" Hij reageerde: "In zekere zin is de vraag stellen al de beantwoording omdat de islam nooit weg was. Het heeft nog steeds de opdracht en de loyaliteit in de onvoorwaardelijke navolging van miljoenen en in een veld van verspreide gemeenschappen vanuit het verre Azië. Maar ik stel de vraag in de zin van: "Misschien zal niet de stoffelijke wilskracht van de islam terugkeren en daarmee de dreiging van een gewapende mohammedaanse wereld voor een overheersing van de Europeaanse, dat nog steeds nominaal christelijk is, en weer zichtbaar zal worden als de belangrijkste vijand die onze beschaving schudden zal?" De toekomst komt altijd als een verrassing, maar politieke wijsheid bestaat in een poging om op zijn minst een gedeeltelijk oordeel te hebben van wat een verrassing kan worden. En voor mijn part ben ik van mening dat een onverwacht belangrijk ding voor de toekomst, de terugkeer zal zijn van de islam."

Het lijkt erop dat we deze heropleving beginnen te zien!

Bron: What Every Christian Needs To Know About Islam - Walid Shoebat