U moet opnieuw geboren worden
11 april 2015 - door Jack Kelley
"Jezus antwoordde en zei tegen hem: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als iemand niet opnieuw geboren wordt, kan hij het Koninkrijk van God niet zien" (Joh. 3:3)
Het begon als mijn reactie op iemands vraag over mijn standpunt over kinderen die sterven vóór het bereiken van hun leeftijd tot verantwoording naar de hemel gaan. Zoals u zien zult, werd het veel meer.
Eerste geboorte
We kwamen naar deze wereld en onze moeder gaf fysiek de geboorte aan ons. Deze fysieke geboorte is wat Jezus noemt: geboren uit water in Johannes 3:5, want vlees geeft geboorte aan vlees in Johannes 3:6. Dit was onze eerste geboorte.
Hoewel we dus uit aardse ouders geboren zijn, behoorden we toe aan God in die zin dat als ons fysieke leven om wat voor reden eindigt, onze ziel en geest, de eeuwige delen van ons, naar Hem teruggaan. We hebben wat de Bijbel noemt eeuwig leven. We blijven genieten van deze positie bij God, totdat we een staat van intellectuele volwassenheid hebben bereikt, voldoende om de zondige aard van ons gedrag te begrijpen. In onze jonge levens hebben we verschillende zonden begaan, maar aangezien wij niet in staat waren om te begrijpen wat de aard van de zonde is, hield God ons niet verantwoordelijk hiervoor.
In het verwijzen naar de zonden, spreek ik niet over het feit van het ongehoorzaam zijn aan onze ouders, hoewel sommige daden van ongehoorzaamheid ook zonden zijn. Ik spreek over de schending van Gods wetten. Totdat we intellectueel en volwassen genoeg zijn om te begrijpen dat het schenden van Gods wetten zondig is en eeuwige gevolgen met zich meedraagt, zal God ons niet verantwoordelijk houden voor deze schendingen, omdat door dit te doen het onrechtvaardig zou zijn. (We hebben soortgelijke bepalingen in het menselijke recht waar jonge kinderen geen verantwoordingsplicht hebben volgens dezelfde normen die volwassenen op het gebied van de wet wel hebben.)
Zodra we het probleem van de zonde konden begrijpen, begon God ons verantwoording te geven voor onze zonden. Op dat moment behoren we niet langer tot Hem en krijgen we niet langer het eeuwige leven. Onze zonden hebben ons van Hem gescheiden.
We zien deze overgang en de gevolgen daarvan in Romeinen 7:9, waar Paulus schreef: "Ik nu leefde voorheen zonder wet, maar toen het gebod kwam, is de zonde weer levend geworden. Ik echter ben gestorven."
Paulus was duidelijk nog fysiek in leven op dat moment. Door te zeggen: "Ik nu leefde voorheen zonder wet", verwees hij naar het eeuwige leven dat hij had voordat hij verantwoordelijk werd voor zijn zonden. Gedurende die tijd was hij ervan gescheiden, of stond hij buiten de wet en werd vrijgesteld in de bepalingen ervan.
De uitdrukking "maar toen het gebod kwam, is de zonde weer levend geworden. Ik echter ben gestorven" betekent dat zodra Paulus oud genoeg werd om verantwoording af te leggen voor zijn zonden, hij onmiddellijk de dood stierf, de dood is het loon van de zonde (Rom. 6:23). Paulus wist dat, hoewel hij werd geboren voor het eeuwige leven, hij niet onsterfelijk was geboren, zodat hij uiteindelijk de fysieke dood zou ervaren net als iedereen. Daarom sprak hij over het verliezen van zijn claim op het eeuwige leven.
Het Griekse woord voor "kwam tot leven" geeft aan dat Paulus' zondige natuur er altijd al was geweest, maar dat het in de verantwoording was alsof het slapende was, zolang hij nog een kind was. Zodra hij tot een bepaalde leeftijd kwam, werd het nieuw leven ingeblazen, en toen dat gebeurde, veranderde alles voor hem.
De Bijbel geeft geen exacte leeftijd waarop een kind verantwoordelijk wordt. Onder het Joodse volk is deze leeftijd door de traditie gesteld als 12 voor meisjes en 13 voor jongens. Maar het punt van deze studie is niet om te bepalen op welke leeftijd we verantwoordelijk worden voor onze zonden. Het is veeleer om te bevestigen dat we begonnen zijn met te leven als een kind van God met de verzekering van het eeuwige leven, en om te laten zien hoe we opnieuw in aanmerking kunnen komen voor die verzekering als volwassenen.
Wedergeboorte
En Hij zei: "Voorwaar, Ik zeg u: Als u zich niet verandert en wordt als de kinderen, zult u het Koninkrijk der hemelen beslist niet binnengaan" (Matt. 18:3).
Het zijn twee belangrijke punten hier. Het eerste punt is de bevestiging dat als kleine kinderen sterven, ze het Koninkrijk van God binnengaan, omdat ze zich niet hoeven te veranderen om dit te doen. En het tweede punt is dat wij moeten veranderen en net zo te worden als zij om binnen te gaan voor onszelf. Onthoud dat alle kinderen zijn geboren met het eeuwige leven en hun zonden niet tegen hen worden meegeteld. Daarom, als volwassenen moeten we op de een of andere manier diezelfde status herwinnen, die we als kleine kinderen hadden.
"Maar allen die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven kinderen van God te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven; die niet uit bloed, niet uit de wil van vlees en ook niet uit de wil van een man, maar uit God geboren zijn." (Johannes 1:12-13)
God geeft een ieder die gelooft in wat Jezus voor ons deed, en die Hem ontvangt in zijn of haar leven, het recht (de macht, autoriteit, toestemming) om een kind van God te zijn, net zoals wij waren toen we werden geboren. Dit is hoe dit gebeurt:
"Maar toen de volheid van de tijd gekomen was, zond God Zijn Zoon uit, geboren uit een vrouw, geboren onder de wet, om hen die onder de wet waren, vrij te kopen, opdat wij de aanneming tot kinderen zouden ontvangen.
Nu, omdat u kinderen bent, heeft God de Geest van Zijn Zoon uitgezonden in uw harten, Die roept: Abba, Vader!
Dus nu bent u geen slaaf meer, maar een zoon; en als u een zoon bent, dan bent u ook erfgenaam van God door Christus." (Galaten 4:4-7)
Dit gedeelte, en dat uit Romeinen 8:15-17, brengen het idee over van een adoptie in het huisgezin van God, wat de meest belangrijke gebeurtenis is in ons leven. God zond Zijn Zoon om te sterven voor onze zonden, zodat we het recht van aanneming in Zijn familie zou kunnen ontvangen. Volgens Joh. 1:12-13 geeft het geloof in Jezus ons de bevoegdheid om te kunnen zeggen dat we dit recht hebben. En als we dat doen, neemt God ons aan als zijn kinderen en worden we erfgenamen van zijn erfenis. Op dat moment lag de straf voor al onze zonden op Jezus (Jesaja 53: 5) en zijn we niet langer verantwoordelijk daarvoor.
Dat is wat het betekent om wedergeboren te worden als een kind van God en het eeuwige leven te krijgen. Volgens 2 Kor. 5:17 worden we feitelijk een nieuwe schepping vanuit Gods perspectief. Het oude is weggegaan en het nieuwe is gekomen. Dit is onze tweede geboorte, wat Jezus de wedergeboorte noemde in Johannes 3:3 en de Geest gevende geboorte aan de geest in Johannes 3:6.
Net als de kleine kinderen die we eens waren, zondigen we nog steeds. En net als zij houdt God ons niet verantwoordelijk voor onze zonden. Maar dit keer is het niet omdat we het probleem van de zonde niet zouden begrijpen, maar is het omdat de sancties voor alle zonden in ons leven aan Jezus zijn overgedragen. Ze werden met Hem genageld aan het kruis, en toen Hij stierf zijn wij vergeven voor elke zonde ervan (Kolossenzen 2:13-14). En nu, net zoals de kinderen die we eens waren, houdt God ons niet verantwoordelijk voor onze zonden, maar wijt ze aan de zondige aard die in ons leeft. Dit is hoe Paulus dit beschreef:
"Wat ik namelijk teweegbreng, doorzie ik niet, want niet wat ik wil, dat doe ik, maar wat ik haat, dat doe ik.
En als ik dat doe wat ik niet wil, val ik de wet bij dat zij goed is.
Nu ben ik het echter niet meer die dit teweegbrengt, maar de zonde die in mij woont.
Want ik weet dat in mij, dat is in mijn vlees, niets goeds woont. Immers, het willen is er bij mij wel, maar het goede teweegbrengen, dat vind ik niet.
Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.
Als ik nu dat doe wat ik niet wil, breng ík dat niet meer teweeg, maar de zonde die in mij woont" (Romeinen 7:15-20).
Zoals Hij met de kleine kinderen doet, zo heeft God de zonden weg gedaan van de wedergeboren gelovigen en telt deze niet langer als zijnde tegen ons.
Bent u wedergeboren?
De term "wedergeboren" heeft een heleboel ballast opgepakt in de loop der jaren, tot op het punt waarop sommige "geavanceerde" christenen het zelfs niet graag meer willen gebruiken. En de vrijere denominaties die de gereformeerde godgeleerdheid volgen, erkennen zelfs niet de noodzaak om wedergeboren te worden. Ze leren dat aangezien u niet voor God koos, maar Hij voor u koos, er geen noodzaak is om wedergeboren te worden. Alles wat u moet doen is een officieel lid worden van een van hun denominaties om uw zaligheid te ontvangen. Dit is veruit de wreedste onwaarheid van de gereformeerde godgeleerdheid, omdat het ertoe heeft geleid dat miljoenen oprechte mensen naar de kerk gaan elke zondag, en geloven dat God hen uitkoos en dat daardoor de zaligheid voor hen is verkregen, niet wetende dat ze niet worden gered, en dat ook nooit zullen worden, indien zij zich er niet toe zetten een persoonlijke inspanning te doen om de Heer te vinden en gered te worden, los van het onderwijs in hun denominatie.
Maar de Bijbel is zeer duidelijk op twee punten. Het eerste is dat we wedergeboren moeten worden om het Koninkrijk van God binnen te gaan (Joh. 3:3). En het tweede is dat we worden wedergeboren door te geloven, 1) dat we zondaars zijn met de behoefte aan een Verlosser, 2) dat Jezus kwam om te sterven voor onze zonden, en 3) dat hij weer opstond op de derde dag als bewijs dat Zijn dood voldoende was om ons te redden van onze zonden. Anders hebben wij tevergeefs geloofd (1 Kor. 15:1-4).
Door wedergeboren te worden zijn wij net als kleine kinderen geworden in de ogen van God, en daarom gekwalificeerd, door net zo te zijn als zij, om zijn Koninkrijk te kunnen binnengaan en te genieten van het eeuwige leven met Hem.
Welzalig is hij van wie de overtreding vergeven, van wie de zonde bedekt is.
Welzalig de mens wie de HEERE de ongerechtigheid niet toerekent, en in wiens geest geen bedrog is (Psalm 32-2).