Bezettingen vergelijken

9 juni 2015 - door Vic Rosenthal

Israël wordt voortdurend verteld dat haar controle over Judea/Samaria onwettig en ondemocratisch is. Ons worden verteld, dat als we doorgaan met het vasthouden van dit grondgebied, zonder alle inwoners burgers van Israël te maken, dat we dan een apartheidsstaat zijn, welke alle fatsoenlijke mensen moeten mijden en boycotten, en zich van hen ontdoen met sancties.

Maar wat als ik je vertel (zoals ik er gisteren aan werd herinnerd door een correspondent) dat er is een ander land is dat gebieden heeft verkregen (in de meeste gevallen) door verovering, of in beslag heeft genomen, en waarvan de 4.065.516 inwoners geen stem hebben in de wetgevende macht en ook niet kunnen stemmen voor de president, maar die toch moeten gehoorzamen aan de wetten die door de wetgever zijn opgelegd, en de belastingen betalen, en zich onderwerpen aan een militaire dienstplicht?

De grootste van deze bezette gebieden heeft een nationalistische beweging, waarvan een opstand met geweld is neergeslagen, en die zelfs betrokken is in terrorisme tegen de bezetter vanwege nationalistische redenen.

Natuurlijk heb ik het over de Verenigde Staten en haar vijf bezette 'gebieden', waarvan de grootste Puerto Rico is.

In tegenstelling tot de VS, die daar is binnengevallen en Puerto Rico heeft bezet (samen met Guam, Cuba en de Filippijnen) en van Spanje heeft afgenomen tijdens de agressieve Spaans-Amerikaanse oorlog, heeft Israël een legitiem recht op Judea en Samaria op basis van het Palestina Mandaat. Met zijn overwinning in de defensieve oorlog van 1967 verdreef het de illegale bezetting van Jordanië uit dit gebied, welke het in 1948 was binnengevallen.

Porto Rico kiest een gouverneur, lokale ambtenaren, en een vertegenwoordiger die aan de debatten in het Congres kan deelnemen, maar daar niet kan stemmen (hoewel hij wel in commissies kan stemmen). Sinds 1952, is het een 'Gemenebest', zoals meerdere staten. Onnodig te zeggen dat Porto Rico geen leger heeft, en niet ongeveer 30% van haar begroting kan besteden aan de ondersteuning van zes takken van haar 'veiligheidsdienst', zoals de Palestijnse Autoriteit dat doet.

Ik suggereer niet dat het maken van een Arabische entiteit met een 'provinciale' status in een deel van Judea en Samaria niet praktisch zou zijn. Het werkt voor Porto Rico, omdat de bewoners in het algemeen geïnteresseerd zijn in hun dagelijks welzijn, en niet in het vernietigen van de Verenigde Staten en het doden of verdrijven van zijn niet-Portoricanen. In een recent referendum stemden enkele Puerto Ricanen voor een onafhankelijke staatsvorm, en anderen om de provinciale status voort te zetten, en ongeveer 5% stemde voor onafhankelijkheid). Zij worden niet onderworpen aan een spervuur van ophitsing tot haat en moord door hun officiële media.

Een goed argument kan zijn dat deze situatie oneerlijk is en dat Porto Rico netjes een staat van de Unie zou moeten worden, of onafhankelijkheid zou moeten worden verleend. Maar ondanks het feit dat het Amerikaanse bezit van Porto Rico geen legitimiteit heeft, zoals historie of veiligheid een rechtvaardiging is van Israëls controle over Judea en Samaria, is er geen wereldwijde verontwaardiging tegen de "apartheid" van de VS vanwege hun weigering de Portoricanen hun volledige rechten te verlenen.

Ik denk dat dit verschillende dingen illustreert. Het eerste is dat een politieke structuur die minder is dan een soevereine staat, en waarin de bewoners minder rechten hebben dan ze in een soevereine staat zouden krijgen, kan bestaan zonder moreel afschuwelijk te zijn. Het toont ook de absurditeit aan van het idee dat de Palestijnse Arabieren meer rechten moet worden verleend dan bijvoorbeeld de Portoricanen, omdat ze onbeschaamd verbonden zijn aan gewelddadig terrorisme.

Dit is gewoon een andere manier om te zien dat alle ophef die is ontstaan, niet gaat over het ontbreken van een Palestijnse staat, maar eerder over het bestaan van een Joodse staat.

Bron: Comparing occupations | Abu Yehuda