OBAMA VERSCHOONT ISIS EN KRIJGT ZIJN EIGEN TOESPRAAK

In plaats van te vechten tegen ISIS wil Obama de Bill of Rights [wettelijke grondslag] bestrijden.

7 december 2015 - Daniel Greenfield

Obama begon zijn toespraak met een verschoning van ISIS, door te suggereren dat het bloedige San Bernardino bloedbad van Syed Farook en Tashfeen Malik niet het werk was van ISIS.

Welk waardig standpunt zijn Oval Office toespraak ook bedoelde te verspreiden, het ging geheel verloren in de openingszinnen van zijn toespraak, aangezien die nog een andere poging bevatte met de bewering dat hij geen fout had gemaakt door de Amerikanen te verzekeren dat zij niets hadden te vrezen van ISIS voor zijn laatste terreuraanslag.

Farook en Malik waren "zelf geradicaliseerd". Hun aanval maakte geen deel uit van een "bredere samenzwering". Maar ISIS en Al Qaeda hebben beide een strategie omarmd van krachtige lokale supporters om hun eigen aanvallen uit te voeren door hen de instrumenten en strategieën aan te geven om dit te doen. Malik had trouw aan ISIS toegezegd. Farook was volgens zijn vader een aanhanger van de Islamitische Staat. De ergste terroristische aanslagen in Amerika in de afgelopen jaren werden uitgevoerd door deze onafhankelijke islamitische terreurcellen ter ondersteuning van de Jihad.

Deze zogenaamde "lone wolf" aanvallen maken deel uit van de bredere ISIS en Al Qaeda samenzwering.

In plaats van de strijd tegen ISIS te leiden, maakt Obama excuses voor zijn nieuwste mislukkingen terwijl hij ondertussen probeert om nog eens de dreiging van deze globale terreurgroep te minimaliseren, die hij al eens eerder beschreef als een JV-team [roeiteam].

In september nog zei Obama over de strategie voor het verslaan van ISIS, en ik citeer: "We hebben nog geen strategie."

Maandenlang hebben we gehoord dat de hond Obama's ISIS-strategie had opgegeten. Het kwam eraan. Het zat in de mail. Ik ga het hier binnenkort presenteren. Het zou komen een dezer dagen.

Nu, na de laatste ISIS-terreuraanslag heeft Obama dan eindelijk zijn strategie onthuld. Deze bestaat uit dezelfde dingen te doen die hij heeft gedaan, en die allemaal langs kwamen en onderwijl beweerde hij dat hij de hele tijd juist zat.

Voor Obama betekent succes het verdubbelen van een mislukking.

Zijn plan voor het verslaan van ISIS is meer nep-luchtaanvallen, meer wapens voor terroristen, meer losse flodders van de coalitie en een pleidooi om Poetin om hem eruit te werken. Dat laatste deel is enigszins nieuw. Dat is het.

Amerikaanse soldaten zullen gaan vechten tegen ISIS op de grond, maar volgens Obama is dat niet een schending van zijn belofte dat er geen "laarzen op de grond" zullen zijn, tenzij er een brigade is. Wapens zullen worden doorgegeven aan de terroristen, ook al hebben ze reeds eerder hun weg naar Al-Qaeda en ISIS gevonden.

Hier thuis zal hij vertrouwen op hetzelfde beleid van de oude Moslimbroederschap Gemeenschap dat de rechtshandhaving heeft verlamd om samenzweringen te onderscheppen van islamitische terroristen met behulp van informanten.

Obama erkent dat "een extremistische ideologie zich heeft kunnen verspreiden binnen sommige islamitische gemeenschappen", maar hij claimt dat Farook en Malik slechts "een perverse interpretatie van de islam omarmden die de oorlog tegen Amerika en het Westen vraagt". Dit in tegenstelling tot de normale vorm van de islam waarin wordt gepleit voor dezelfde dingen.

ISIS, zo hij vertelde hij de Amerikanen, is een "cultus van de dood", die niet namens de islam spreekt en "miljoenen patriottische moslim-Amerikanen ... verwerpen hun haatdragende ideologie". Zouden dit de moslims zijn die de Moslimbroederschap frontgroepen zoals CAIR en ISNA met terroristische banden, toestaan om voor hen te spreken?

Maar had iemand echt iets anders van Obama verwacht?

De media hoopte op een inspirerende toespraak, maar Obama verloor zijn inspiratie net zo hard als Amerikanen in dezelfde tijd hun banen en hoop voor de toekomst verloren. Alles wat overbleef was een narcistisch gladstrijken.

We hebben jarenlang meerdere variaties gehad van deze passieve agressieve toespraken, waarin Obama minzaam de natie informeerde dat hij weet wat hij doet en dat hij geen ding zal veranderen. En dan stelt hij sommige willekeurige eisen aan het Congres om te proberen de verantwoordelijkheid aan iemand anders door te geven.

Al de vermoeiende oude clichés zijn hier. Iedereen die het wil opnemen tegen ISIS hoort slechts: "je geeft het wat het wil". Omdat blijkbaar wat de islamitische staat echt, heel echt wil, is met heel harde hand optreden tegen de terroristen.

Iedereen die het niet eens is met Obama "geeft toe aan angst", of "ziet af van onze waarden". En nu is het juist Obama die eist dat wij toegeven aan angst door afbreuk te doen aan het tweede amendement van de Bill of Rights.

Obama stelt dat elke profilering van moslims een "afzien van onze waarden" zou zijn, maar dat omkeren van het tweede amendement voor het hele land op de een of andere manier niet een angstige stopzetting van onze waarden is.

Hij beweert dat een hardhandig optreden naar de terroristen zou 'toegeven aan angst', maar het creëren van een klasse van mensen van wie hun tweede amendement-rechten ontzegd zijn, omdat hun namen worden weergegeven op een no fly-lijst, zou dat niet zijn.

Obama's oplossing voor de ISIS-terreur hier thuis is zich niet te richten op de islamitische terroristen, maar het terugdraaien van de Bill of Rights voor het hele land, of voor geselecteerde secties ervan.

Maar zou Obama wel open staan voor deportatie van niet-staatsburgers die ook op de no fly-lijst verschijnen? Wed daar maar niet op. De mensen die erop staan zijn het gevaarlijkst om het kopen van wapens toe te staan, maar ze zijn niet te gevaarlijk om te mogen blijven in Amerika.

De voorgaande is niet een "toegeven aan angst" of een "afzien van onze waarden". Alleen dat laatste is het wel.

In plaats van vechten tegen ISIS wil Obama tegen de Bill of Rights bestrijden. In plaats van gericht te zijn op islamitische terroristen, gaat hij achter de Amerikanen aan die zich vastklampen aan hun geweren en Bijbels. Wanneer hij zegt dat "vrijheid krachtiger is dan vrees", dan tonen zijn eigen woorden en daden dat hij niet weet wat dat betekent. Hij verkoopt alleen de angst voor de NRA in plaats van de angst voor islamitische terroristen.

Obama verdrievoudigt de tienduizenden van Syrische moslimmigranten, van wie in een peiling 13% ISIS ondersteunt, door ze naar Amerika te brengen. Hij dringt er eens te meer op aan, ten onrechte: "Het is onze verantwoordelijkheid om een religieuze test te verwerpen over wie we in dit land toelaten." Wij hebben eigenlijk al een religieuze test om te bepalen wie wordt vervolgd, en wie geen echte vluchteling is. In Syrië zijn dat de christenen en Yazidis.

Maar Obama neemt in plaats daarvan 98% soennitische moslims op, 53 christenen en één enkele Yazidi. Dat is ook een "religieuze test". Hij weigert gewoon het toe te geven.

Obama blijft het Congres in de maling te nemen, dat een nieuwe AUMF eist tegen ISIS. Minister Kerry had de Senaat reeds verteld: "De President heeft reeds de statutaire autoriteit om op te treden tegen ISIL." De oorspronkelijke 9/11 vergunning voor het gebruik van militair geweld is nog steeds geldig. Obama heeft geen behoefte aan een nieuwe AUMF. Daarmee vocht hij ook al een oorlog in Libië, zonder de geringste Congressionele toestemming.

Dus waarom zou hij een nieuwe AUMF willen? Om de verantwoordelijkheid voor zijn passiviteit naar het Congres te verschuiven.

Obama is zo "zeker" van zijn strategie tegen ISIS, dat hij blijft doorgaan met het Congres te blameren. Zelfs wanneer het Congres er niets mee te maken heeft.

Er is geen plan voor het verslaan van ISIS. En geen plan voor het stoppen van de volgende ISIS-terreuraanval.

In plaats daarvan is alles wat Obama heeft aan te bieden: valse beweringen over succes, een strategie die meer van hetzelfde is, en pogingen om zijn "succesvolle" strategie te verkopen aan anderen, met een zorgvuldig samengestelde selectie van dezelfde oude leugens.

ISIS heeft een nieuwe tactiek onder de dop. Obama niet. Alles wat hij heeft is dezelfde oude claim dat hij aan de "juiste kant van geschiedenis staat". Wat is de "juiste kant van geschiedenis"? Het is de kant die weigert om iets van de geschiedenis te leren, omdat die ervan overtuigd is dat het verleden irrelevant en het succes onvermijdelijk is.

ISIS denkt op dezelfde manier.

Het tragische is dat zowel de Islamitische Staat als de Verenigde Staten onder leiding staan van bekrompen fanatici, die hun volken naar een ramp leiden in een poging om een utopie te creëren via machtsmisbruik en leugens.

Als Obama er ooit achter wil komen hoe ISIS een echte nederlaag toe te brengen, kan hij beginnen met te proberen erachter te komen hoe hij zichzelf zou verslaan.

Bron: Obama’s ISIS Cover-Up Gets Its Own Speech | Frontpage Mag