Opinie: Europa stelt Hitler en Israël gelijk

Net wanneer je denkt dat het niet gekker meer kan worden, heeft Zweden de Joden niet uitgenodigd voor de Kristallnachtherdenking.

13 november 2015 - door Giulio Meotti

Een paar jaar geleden, op het hoogtepunt van de oorlog in Gaza, vroeg de Amerikaanse schrijfster Cynthia Ozick aan Europa om de dag van de herdenking van de Holocaust eruit te halen. Het was een hypocriet evenement geworden vanwege de anti-joodse passie. Ze had gelijk. Dit jaar werd de verjaardag van de Kristalnacht, ter herdenking van de Nazi-pogrom op 9-10 november 1938 een podium om Israël te demoniseren.

In Zweden was de dag van herdenking georganiseerd zonder de slachtoffers uit te nodigen: de Joden. Carrine Sjöberg, hoofd van een lokale Joodse gemeenschap, was geschokt om te vernemen dat de Joden niet waren uitgenodigd. De belangrijkste organisator, Jan Hägglund van de Socialistische Partij Arbetarpartiet, zei dat in "de loop der jaren er Palestijnse vlaggen en spandoeken waren, waarbij de Israëlische vlag werd geïdentificeerd als een swastika te zijn. De Joodse gemeenschap werd niet uitgenodigd, omdat we dachten dat het ongemakkelijk zou kunnen zijn." Heel eerlijk van hem.

In Amsterdam werd op de herdenkingsdag van de Kristallnacht, die werd georganiseerd door het linkse platform 'Stop Racisme", die deze herdenkingen organiseerde sinds 1992, het Israëlisch-Arabische Knesset-lid Haneen Zoabi uitgenodigd, die in een valse en Orwelliaanse toespraak zei: "Ik ben vereerd om te spreken namens de slachtoffers van de Kristallnacht, en namens alle slachtoffers van racisme en onderdrukking. Tijdens de Kristallnacht werden duizenden bedrijven en honderden synagogen geruïneerd en door de Duitse bruine overhemden verbrand. Misschien dat de meerderheid van de Duitsers het niet goedkeurde, maar ze bleven stil."

"Maar als in Israël twee kerken en tientallen moskeeën worden verbrand; en honderden Israëlische supporters van Beitar schreeuwen 'Dood aan de Arabieren' na elke voetbalwedstrijd; en als een familie wordt verbrand; en als een 15-jarige jongen is verbrand, dan blijft de meerderheid stil, hoewel ze misschien geschokt zijn."

Zoabi belasterde het Joodse volk, en de herinnering aan de Shoah, in een land waar de gewone Nederlander samenwerkte in de nazi-deportatie. En geen protest komt er van de huidige Nederlandse autoriteiten.

Maar het meest ernstige geval vond plaats in München, waar de gemeente in een hal de Kristallnacht herdacht, samen met de boycot van Israël. De sociaaldemocratische burgemeester, Dieter Reiter, leende de conferentiezaal Gasteig uit aan de boycot, terwijl Ilse Aigner, minister van Economische Zaken van Beieren, naar Teheran vloog om een kantoor van handelsuitwisseling te openen met de Iraanse ayatollahs. Charlotte Knobloch, een overlevende van de Holocaust en het hoofd van de Joodse gemeenschap zei: "Het is het nazi-motto, opgewaardeerd tot een 'niet kopen bij de Joodse staat'.

Een paar jaar geleden nodigde de stad Frankfurt Alfred Grosser uit voor het Kristallnacht-evenement, waar hij Israël vergeleek met het nazisme.

Het is een ideologie die goed werd uitgedrukt door de goed verkopende schrijver Luis Sepúlveda: "Gisteren en vandaag haten we de nazi's voor wat zij deden aan de joden, zigeuners, homoseksuelen, dissidenten. Vandaag en morgen zullen de Joden worden gehaat voor wat Ariel Sharon deed met de Palestijnen? Auschwitz en Mauthausen, Sabra, Shatila en Gaza, nazisme en zionisme hebben de handen ineen geslagen."

Het is de Nazificatie van de Joodse staat, de slachtoffers die beulen zijn geworden, de Palestijnen zijn uitgegroeid tot de "nieuwe joden" en de Israëli's hebben alle morele en politieke legitimiteit verloren. Het is een demonisering met een visie, culminerend in de vergelijking tussen Hitler en Israël, in de transformatie van de Hebreeuwse staat op een "imperialistische basis" en de Arabische oorzaak is surrealistisch geïdentificeerd met vrijheid, rechtvaardigheid en vooruitgang.

Hier is het nieuwe Europese kwaad en de hypocrisie in het gebruik van het geheugen van de dode Joden als een excuus en aanfluiting om de levende Joden aan te vallen en de restanten van de Holocaust te vernietigen: de staat Israël. Het is de terugkeer van de nevel van 1939.

Bron: Europe equates Hitler and Israel - Op-Eds - Arutz Sheva