www.wimjongman.nl

(homepagina)

DE SAN BERNARDINO TERRORISTEN WAREN GEEN RADICALEN - ZE WAREN DOORSNEE

Een enorme kleine minderheid van extremisten.

15 december 2015 | Daniel Greenfield

Nadat Tashfeen Malik en Syed Farook 14 Amerikanen hadden gedood in hun hoekje van de Jihad in San Bernardino, begon de media een lange moeizame zoektocht naar hun moment van "radicalisering".

De veronderstelling dat het snijpunt van terrorisme en islam slechts tot een dwaling zal leiden, leidt tot de overtuiging dat er een moment in de tijd moet zijn waarop Malik en Farook "radicale extremisten" werden. De eerste berichten die gekoppeld zijn aan dat moment van "radicalisering" is, dat dit gebeurde op een gegeven moment tijdens de twintig minuten nadat Farook het feest verliet. Wanneer de enorme hoeveelheid vuurkracht en hun voorbereiding het idee geeft dat een twintig minuten durende radicalisering zo'n bloedbad geeft, dan lijkt dat dom. Toch heeft de media wekenlang geprobeerd dit zo op te rekken.

Nu hebben ze dit opgegeven en het vreselijke moment van radicalisering jarenlang teruggeschoven.

Maar wat als Syed Farook en Tashfeen Malik nooit zijn "geradicaliseerd"? Wat als geen van hen "invloed" had op de ander? Wat als beiden precies zijn wat ze lijken te zijn geweest, vrome moslims die Amerika haatten en geloofden dat het hun religieuze plicht was om Amerikanen te doden? Wat als deze houding niet zomaar kwam opdagen vorige week of vorige jaar? Wat als dit de manier was waarop hun cultuur en religie hen leerde te leven?

Er zijn een aantal eenvoudige manieren om die theorie te testen.

Syed Farook en Tashfeen Malik waren Pakistaanse moslims. Farook was een tweede generatie Pakistaanse immigrant die hier geboren werd, maar toen het tijd was voor hem om te trouwen, pakte hij een Pakistaans moslim meisje die zich inzette voor de islam en de minachting voor Amerika deelde. En dat is niet ongebruikelijk.

Een vijfde deel van de Pakistanen wil zijn land verlaten, maar ze houden niet van Amerika. In een Gallup-peiling van drie jaar geleden, keurde 92% van de Pakistanen ons af. Opvallender is dat 55% van mening is dat meer interactie tussen islamitische landen en het Westen een bedreiging vormt. In een Gallup-peiling gaf 62% van de Pakistanen aan een hekel aan ons te hebben.

Hoewel Pakistan officieel onze bondgenoot is, is er een vrij dunne scheidslijn tussen ISIS en de gewone Pakistani.

83% van de Pakistani is voorstander van het stenigen van overspeligen, 80% steunt het afsnijden de handen van dieven en 78% wil iedereen die de islam verlaat doden. Kijkend naar cijfers als deze, moeten we ons afvragen: wanneer zijn die 4 van de 5 Pakistanen, oftewel 144 miljoen mensen dan geradicaliseerd? Dat moet zeker een enorm kleine minderheid aan extremisten zijn.

Een meerderheid van de Pakistani was bedroefd over Osama bin Laden, en 44% was van mening dat de dode terroristenleider een martelaar was.

Pakistan verborg Osama bin Laden zorgvuldig. Premier Nawaz Sharif is door de voormalige functionarissen van de inlichtingendienst ISI beschuldigd van een ontmoeting met de Al Qaeda-leider. Uit documenten blijkt dat zijn broer probeerde te onderhandelen met Al Qaeda over het "herstellen van de normale betrekkingen" met de terreurgroep.

De politiek van Pakistan lijkt misschien ver weg voor ons, maar Tashfeen Maliks oom is een belangrijke politieke figuur in de Pakistaanse Moslim Liga Nawaz Partij van Sharif. Het gezin wordt beschreven met verbindingen naar "de militante islam", maar dat heeft de hele Pakistaanse Moslim Liga Nawaz partij ook.

De antecedenten lagen in de Moslim Liga die gruwelijke wreedheden heeft begaan in India om daaruit een islamitische staat te laten ontstaan. De wreedheden die toen zijn begaan door de islamitische slachters van de Moslim Liga zouden zelfs de maag van ISIS omkeren. Lang voor ISIS creëerde de Moslim Liga hun "onmogelijke droom" van een islamitisch Pakistan door middel van massamoord, massaverkrachtingen en terreur gericht op hindoes, sikhs en andere niet-moslims. Verschrikkingen zoals de Noakhali genocide en Direct Action Day waren slechter dan die van ISIS.

Zij zijn ook de reden waarom Pakistan bestaat. De huidige regerende partij in Pakistan is het politieke stiefkind van die gruwelen en wreedheden. Het is ook een heel populaire politieke partij.

Was het echt Tashfeen Malik die was "geradicaliseerd", of was het gewoon Pakistan?

Ongeveer een kwart van de Pakistanen steunt de terreuraanslagen op burgers in de Verenigde Staten. Minder dan een derde ondersteunt de aanvallen op Amerikaanse burgers die werkzaam zijn in islamitische landen. Ongeveer de helft ondersteunde de aanvallen op Amerikaanse troepen in Irak en Afghanistan.

Dat is een minderheid, maar het betekent nog steeds dat maar liefst 45 miljoen Pakistanen de islamitische terreuraanslagen ondersteunen in de Verenigde Staten. En Pakistaanse moslims is een van de snelst groeiende groepen in de Verenigde Staten.

Het probleem is duidelijk en we kunnen dat niet laten verdwijnen met wapencontrole en wensdenken.

Tashfeen Malik en Syed Farook waren niet radicaal, ze waren doorsnee. De meeste Pakistanen lopen niet rond en doden mensen. Maar hun land werd gevormd door een genocide, en het bestaat vanwege de onderdrukking van niet-islamitische minderheden in hun huizen en door zijn sponsoring van terreur tegen hindoes in India.

Meer dan 40% van de Pakistanen ondersteunen Lashkar-e-Taiba, de islamitische terreurgroep die verantwoordelijk is voor het bloedbad in Mumbai. Het is een jihadistische organisatie die verklaart dat "de Jihad zal doorgaan totdat de Joden en hindoes in de hele wereld aan hun slechtste einde zijn gekomen". En in de hele wereld... dat is veel verdergaand dan alleen India.

Een van de ergste islamitische terreurzaken in Noord-Amerika was een plan om duizenden hindoes in Toronto te doden door Jamaat ul-Fuqra, een Pakistaanse terreurgroep van zwarte bekeerlingen tot de islam. Dat was ook verantwoordelijk voor een aantal andere aanslagen in de Verenigde Staten.

De vreselijke waarheid is dat Malik en Farook geen radicalen of extremisten waren. Hun houding en hun overtuigingen zijn normaal in Pakistan. Het is slechts in vergelijking met de houdingen en overtuigingen van de gemiddelde Amerikaan dat ze gestoord lijken. Maar dat zijn dan de morele en culturele verschillen. Het betekent niet dat Farook en Malik afweken van de Pakistaanse islamitische normen, alleen dat ze afweken van onze hogere normen.

En het aanvallen van onze normen is waar het voor een groot deel over gaat bij het islamitische terrorisme.

We vechten niet tegen radicalen of extremisten, maar tegen mensen die een fundamenteel andere kijk op de wereld hebben dan wij. In hun wereld moeten moslims heersen over niet-moslims, en het verlaten van de islam moet worden gestraft met moord, en vrije meningsuiting zou illegaal moeten zijn. Dit zijn waarden waar de overgrote meerderheid van Pakistaanse moslims het over eens is.

Niet allen onder hen hebben overwogen hoe deze waarden moeten worden opgelegd. Maar de meeste Duitsers dachten er niet al te hard over na hoe Hitler zijn beloften zou houden. En de meeste Russen dachten er niet al veel over na hoe Lenin bedoelde zijn plannen te laten uitkomen. Van oudsher eindigen mensen die een totalitair resultaat willen met het accepteren van totalitaire middelen. De "radicalen" denken gewoon harder na over de middelen. De "gematigden” accepteren wat er van komt en willen niet nadenken over de middelen om deze doeleinden te bereiken.

Maar wanneer de gematigden worden gedwongen om te kiezen of ze bereid zijn om de middelen te aanvaarden om het einde te bereiken, schreeuwen ze "Heil Hitler", dan verraden ze hun buren en sturen ze naar de goelags, en ze schreeuwen "Allahu Akbar" en vieren de moord door de "radicale extremisten" op Amerikanen.

Malik en Farook wilden een islamitische staat waar ongelovigen nederig zouden worden gehouden, waar de islam de wet van het land zou zijn en brute islamitische straffen zouden worden opgelegd. Dat is wat de meeste Pakistaanse moslims willen.

De terroristische aanslag van San Bernardino werd niet veroorzaakt door een soort virus van "internet radicalisering", maar door de giftige houding en waarden die de Pakistaanse islamitische samenleving doordringen. En die maakte hen tot zo'n warme en goed voorbereide gastheer voor islamitische terreurgroepen. Het is niet het internet dat een bedreiging is. Het is de immigratie.

Hoge aantallen Pakistaanse moslims steunen veel van dezelfde ideeën en overtuigingen als van ISIS. En aangezien de grootte van de Pakistaanse islamitische bevolking in de Verenigde Staten groter groeide, was het slechts een kwestie van tijd totdat er een succesvolle aanval op deze schaal zou gaan gebeuren. We kunnen in staat zijn om de volgende aanval te stoppen, maar alleen als we bereid zijn om de harde waarheden te accepteren over wie onze vijanden zijn en wat zij geloven.

Het zijn geen radicalen. Het zijn geen extremisten. Zij zijn de vijand.

Bron: The San Bernardino Terrorists Weren’t Radicals -- They Were Mainstream | Frontpage Mag


printen??? spaar papier en inkt.