Een Turkse zoektocht naar de "bevrijding" van Jeruzalem

door Burak Bekdil | 13 november 2014

Beide, zowel de Turkse president Erdogan als zijn minister-president Davutoglu hebben ontelbare keren gezegd dat Gaza en Jeruzalem (naast Syrië, Irak, Egypte, Somalië, en de Maghreb) Turks zijn en verklaarden het als "binnenlandse aangelegenheden".

In werkelijkheid wordt er geen enkele melding gemaakt van de naam van deze stad in de Koran.

Turken hebben een ander begrip van wat een bezetting is en wat een verovering van een stad inhoudt. De Turkse regel is heel simpel: De inname van een vreemde stad met geweld is een bezetting als die stad Turks (of moslim) is; en de verovering van een stad met geweld is een verovering als de stad behoort tot een buitenlandse natie (of niet-moslim).

Zo denken Turken nog steeds over de inname van Istanbul in 1453 was geen bezetting; het was een verovering.

In een toespraak in 2012 zei president Recep Tayyip Erdogan (destijds premier): "Net als Mekka, Cairo en Istanbul steden uit de Koran zijn." In werkelijkheid is er geen melding gemaakt van de naam van deze stad in de Koran. Maar dat maakt niet uit.

"De zoektocht," verklaarde de Turkse top-moslimgeestelijke, Professor Mehmet Gormez, in 2012, "is niet om land te bezetten of steden en kastelen te vernietigen. De zoektocht is de verovering van de harten!" Dat is de reden waarom de top Turkse geestelijke zei: "In onze geschiedenis is er nooit een bezetting geweest." In plaats daarvan zei Professor Gormez: "In onze geschiedenis is er altijd wel verovering geweest." Hij legde verder uit dat een van de pijlers van de verovering is om "de geesten te openen voor de islam, en de harten voor de Koran."

Het is in dit soort religieuze rechtvaardiging dat de meeste Turkse islamisten denken, dat ze een door God gegeven recht hebben om ongelovige landen in te nemen door de kracht van het zwaard - ironisch genoeg, niet veel anders dan wat de hardliner islamisten nu hebben gedaan in grote delen van Syrië en Irak. Vraag een willekeurige commandant in de Islamitische Staat en hij zal je vertellen dat wat de jihadisten aan het doen zijn is de "openstelling van de geesten voor de islam, en de harten voor de Koran."

Zowel president Erdogan als minister-president Ahmet Davutoglu hebben ontelbare keren gezegd dat Gaza en Jeruzalem (naast Syrië, Irak, Egypte, Somalië en de Maghreb) Turks zijn en verklaarden het als "binnenlandse aangelegenheden".

Deze auteur schreef in dit tijdschrift op 30 oktober:

In werkelijkheid hebben de Turken, al dan niet met de normalisering van de diplomatieke betrekkingen tussen Ankara en Jeruzalem, nog nooit hun bredere doelstellingen in het Arabisch-Israëlische conflict verborgen, namelijk dat Jeruzalem de hoofdstad van een Palestijnse staat zou moeten zijn; en dat Israël terug moet worden geduwd tot haar lijnen van vóór 1967. Tot dan zal het 'halal' zijn [toegestaan in de islam] voor Erdogan om Israël de schuld te geven voor de opwarming van de aarde, het Ebola-virus, de hongersnood in Afrika en elk ander ongeluk wat in de wereld voorkomt.

Als om deze grillige visie te bevestigen, heeft vice-premier Yalcin Akdogan Israël de schuld gegeven van de democratische tekortkomingen in de Arabische wereld. "Israël werkt met [ondemocratische] regeringen die haar schip drijvende houden." Dus, het is omwille van Israël dat de Arabische landen nooit een democratische cultuur hebben ingesteld - voor of na 1948; of voor of na de Arabische lente opstanden. Maar gelukkig hebben de Palestijnen een nieuwe "beschermer".

Uit premier Davutoglu's openbare toespraak op 7 november:

Al-Aqsa [moskee in Jeruzalem] zal op een dag worden bevrijd. De Israëli's moeten weten dat de onderdrukte Syriërs een beschermer hebben. De onderdrukte Palestijnen hebben ook een beschermer. Deze beschermer is Turkije. Net zoals Bursa [de Turkse stad waarin hij sprak] de bezetting beëindigde, zullen de eervolle Palestijnen en eervolle moslims een einde maken aan de [Israëlische] bezetting. Net zoals Osman Gazi [een graf in Bursa] werd bevrijd, zal de al-Aqsa worden bevrijd. Al-Quds [Jeruzalem] is zowel onze eerste gebedsrichting die door ons is goedgekeurd in de geschiedenis. Het is door Hazrat Omar toevertrouwd aan ons. De laatste vrijheid die gezien werd in Jeruzalem was onder onze [Ottomaanse] regering. Al-Quds is onze zaak. Het is de bezetter, deze onderdrukkende Israëlische regering die het Midden-Oosten veranderd heeft in een modderpoel.

In een echo van deze visie, zei president Erdogan dat de bescherming van de islamitische plaatsen in het Heilige Land een heilige missie is (voor zijn regering), en botweg waarschuwde hij dat elke aanval tegen de al-Aqsa moskee niets anders is dan een aanval op de Ka'aba in de heilige stad Mekka.

Er is geen twijfel over, dat na Gaza, de al-Aqsa (en Jeruzalem) is uitgegroeid tot een krachtige Turkse obsessie, en een stemmentrekker in het bijzonder met het oog op de parlementsverkiezingen van Turkije volgend jaar juni. En verwacht niet dat de Turkse leiders de enigen zijn die de feiten verdraaien. Fabricage is een favoriete manier. Allemaal hetzelfde, iemand kan soms, ongewild, de waarheid onthullen vaak wanneer ze proberen om andere feiten te verdraaien.

Sinds Davutoglu beweerde dat Hazrat Omar "Jeruzalem toevertrouwd heeft aan de Turken," kan het nuttig zijn om het geheugen op te frissen. Hazrat Omar is Omar ibn Al-Khattab (579-644), een van de meest machtige en invloedrijke islamitische kaliefen in de geschiedenis. Binnen de context van de "verovering versus bezetting" werd naar hem verwezen door de top geestelijke, Professor Gormez in een speech in 2012:

Nadat Hazrat Omar al-Quds [Jeruzalem] veroverde, werd hij uitgenodigd bij een kerk om te bidden [want er waren nog geen moskeeën in Jeruzalem]. Maar hij weigerde beleefd, want hij was bang dat de [veroverende] moslims de kerk in een moskee konden veranderen nadat hij daar bad.

Sinds de Middeleeuwen zijn de historische feiten niet méér veranderd dan in de afgelopen twee jaar, de hoogste Turkse ulama [godsdienstgeleerden], verwijzen naar de machtigste islamitische kalief, als het beste getuigenis dat toen de moslims voor het eerst waren aangekomen in Jeruzalem er geen enkele moskee in de stad was. Waarom? Omdat Jeruzalem geen islamitische stad was. Waarom dan gaan de Turkse islamisten beweren dat het een moslimstad was? Omdat het ooit is "overwonnen". Zou hetzelfde Turkije Istanbul overgeven aan de bezetter die de stad innam na de Eerste Wereldoorlog, omdat de verovering in 1920 het een niet-Turkse stad maakte? Nee, dat was geen verovering, dat was een bezetting!

Waren de heren Erdogan en Davutoglu schoolkinderen geweest, dan zou een dergelijke redenering pesten en bedrog genoemd kunnen worden.

Bron: A Turkish Quest to "Liberate" Jerusalem